พ่อบ้านปีศาจ ภาคชิเอลเป็นปีศาจ บท2 YAOI 18+

แล้วเซบาสเตียนก็เอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้ชิเอลแล้วเอามาห่อหุ้มทั้งตัวจากนั้นก็

"หวา!!!"ชิเอลตกใจที่จู่ๆก็โดนเซบาสเตียนเอาผ้าขนหนูมาห่มห่อแล้วรวบตัวยกขึ้นอุ้มในอ้อมแขน

"ได้เวลาสนุกกันแล้วขอรับ หึหึหึ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆด้วยเสียงอ่อนโยน ชิเอลเงยหน้ามองตาพ่อบ้านหนุ่ม ใจเต้นระทึกด้วยความตื่นเต้น คืนนี้จะเป็นครั้งแรกของเขา

"ฉัน...ฉัน.."ชิเอลอึกอักพูดอะไรไม่ออก ใจของเขาเต้นระรัวแทบจะหลุดออกจากอก

"อุ๊บ"แล้วชิเอลก็โดนพ่อบ้านหนุ่มพรมจูบอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง สัมผัสไออุ่นจากลมหายใจของกันและกัน แล้วเซบาสเตียนก็พานายน้อยของเขาออกไปจากห้องน้ำแล้วค่อยๆวางลงที่เตียงสี่เสาให้ชิเอลนั่งห้อยขาบนฟุกนุ่มๆ

"ไม่ต้องกลัวนะขอรับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางค่อยๆปลดผ้าเช็ดตัวออกจากร่างเล็กๆของมาสเตอร์ตัวน้อยอย่างช้าๆแล้วเอามาวางกองข้างๆตัว

"ฉันไม่ได้กลัวสักหน่อย พูดมากน่า รีบๆใส่เสื้อผ้าให้ฉันสักทีสิ หนาวนะ"ชิเอลบอกพรางหันหน้าหลบสายตาของเซบาสเตียนทันทีตอนนี้เขาเขินจนหน้าแดงจนไปถึงหูแล้ว

"หึหึหึ จะรีบใส่ไปทำไมล่ะครับเดี๋ยวก็ต้องถอดออกอยู่ดี หรือนายน้อยจะเปลี่ยนใจ "เซบาสเตียนแซวพรางเอามือลูบแก้มใสๆของเด็กตัวนุ่มอย่างอ่อนโยน พรางยิ้มด้วยความเอ็นดู

"ฉันยังไม่ได้บอกสักคำว่าจะยอมให้นายทำอะไรฉันได้ตามอำเภอใจสักหน่อย"ชิเอลพูดพรางหลับตาแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาคลุมปิดคลุมขา

"อะไรกันๆทั้งๆที่นายน้อยบอกเอาไว้เมื่อตอนกลางวันแท้ๆนะครับจะไม่รับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองหน่อยเหรอ"เซบาสเตียนแหย่เข้าให้พรางดึงผ้าเช็ดตัวออกจากขาของชิเอลแล้วโยนทิ้งไปด้านหลัง สายตาจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของผู้เป็นนายที่นั่งหุบขาอยู่บนเตียง

"ก็ฉันพูดเล่น นายอย่าคิดเป็นจริงเป็นจังได้มัยล่ะ"ชิเอลพูดแก้ต่างหน้าแดงกล่ำพยายามเอามือปิดจุดลับของเขาเพราะตอนนี้ไม่มีผ้าเช็ดตัวมาคลุมปิดแล้ว

"ของอย่างนี้ใครเขาพูดกันเล่นๆกันล่ะครับ นายน้อยไม่ใช่เด็กแล้วไม่ใช่เหรอ ผมเองยังตกใจเลยที่ได้ยินคุณพูดแบบนั้น รับผิดชอบด้วยสิครับ"เซบาสเตียนจ้องมองเด็กขี้อายตาไม่กระพริบ

"ชิ"ชิเอลทำเป็นจิ๊ปากอย่างไม่พอใจเขาเถียงไม่ออกเลยเจ็บใจเล็กน้อย นั่งนิ่งใบหน้าแดงซ่านไม่พูดอะไรอีกเลย เซบาสเตียนมองดูแล้วอดขำไม่ได้ ท่าทางไร้เดียงสาน่ารักจริงๆ เขารู้ว่านายน้อยกำลังกลัวแต่ไม่กล้าที่จะยอมรับ 

"หึ กลัวหรือขอรับ"เซบาสเตียนถามยิ้มๆพรางเอามือมาลูบหัวเด็กตาสีท้องฟ้าอย่างอ่อนโยน

"ปละ เปล่าสักหน่อย ชิ"ชิเอลทำเป็นเชิดใส่หันหน้าหนีพรางปัดมือที่ใหญ่ที่ลูบหัวเขาออกอย่างไม่สบอารมณ์ 

"ถ้านายน้อยไม่กลัวงั้นแสดงให้กระผมเห็นหน่อยสิครับว่านายน้อยแน่แค่ไหน"เซบาสเตียนพูดอย่างท้าทาย ชิเอลหันมาจ้องหน้าอย่างเจ็บใจที่โดนท้าทาย แล้วก็คว้าจับเนคไทของพ่อบ้านตัวสูงกระชากดึงให้ก้มลงมา

"โอยยา ๆนายน้อยจะฆ่าตกรรมผมหรือขอรับ"เซบาสเตียนร้องอย่างตกใจที่โดนดึงเนคไทด์ลากคอให้ก้มลงมา

"คิดว่าฉันจะยอมแพ้นายเหรอเซบาสเตียน อย่ามาท้าฉันนะ"ชิเอลพูดพรางยิ้มเจ้าเล่ห์จากนั้นก็เอื้อมแขนคว้าคอเซบาสเตียนแล้วโอบกอดคอเอาไว้

"นายน้อยจะ อุ๊บ"คราวนี้เซบาสเตียนยังพูดไม่ทันจบก็ถูกแขนเล็กๆจับกดตัวลงมาให้อยู่ในระดับสายตาแล้วจู่โจมพรมจูบปากบางของพ่อบ้านหนุ่มอย่างกระทันหันไม่ให้ตั้งตัวเลย

"อืมมมมม"แล้วทั้งคู่ก็แลกจูบกันและกัน พอเริ่มเข้าด้ายเข้าเข็มพ่อบ้านหนุ่มก็ใช้ลิ้นเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กๆของชิเอลจนเด็กหนุ่งถึงกับสะดุ้งรีบถอนปากออกอย่างตกใจ พรางเอาหลังมือเช็ดปากตนเอง จ้องมองหน้าพ่อบ้านหนุ่มที่กำลังยิ้มเยาะ

"นะ นายเมื่อกี้ทำอะไร"ชิเอลถามอย่างแปลกใจเขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน หน้าแดงกล่ำเขายังรู้สึกถึงลิ้นที่ร้อนแรงของพ่อบ้านหนุ่มที่เกี่ยวกระหวัดเล่นในปากของเขาอยู่เมื่อครู่นี้ มันทำให้เขาใจเต็นแรง

"หึ ยอมแพ้แล้วหรือขอรับ" เซบาสเตียนยิ้มเยาะ

"ใครจะไปยอม มานี่"แล้วชิเอลก็คว้าลากคอเซบาสเตียนมาจับกดตัวเซบาสเตียนให้นั่งคุกเข่าลงตรงกลางหว่างขาที่เปลือยเปล่าแล้วจู่โจมจูบอีกรอบซึ่งครั้งนี้เด็กหนุ่มลองทำแบบพ่อบ้านหนุ่มดูบ้าง 

"อืมมมม อา อืมมม"แล้วทั้งคู่ก็เล่นลิ้นกันในปาก เซบาสเตียนแทบไม่อยากจะเชื่อว่านายน้อยจะกล้าทำขนาดนี้ ดูท่านายน้อยคงพร้อมแล้วสินะ คืนนี้เขาจะได้แอ้มนายน้อยสมใจแล้ว เขาเงยหน้ามองใบหน้าใสๆแดงระเรื้อของผู้เป็นนายอย่างเอ็นดู

"อ๊ะ นั่นนายจะทำไร "ชิเอลถามอย่างฉงนเมื่อเห็นสายตาพ่อบ้านหนุ่มจ้องมองมาแล้วยิ้มเจ้าเลห์

"หึหึหึ"เซบาสเตียนหัวเราะเยาะพรางค่อยๆเอามือลูบไล้ไปตามเรือนร่างเล็กๆที่เปลือยเปล่านั้นอย่างซุกซนค่อยๆไต่ระดับลงมาเรื่อยๆจากใบหน้า ลำคอ ไหล่ อก ท้อง สะดือ ใต้สะดือ

"อ๊ะซะ เซบาสเตียน ตรงนั้น "ชิเอลถึงกับสะดุ้งใบหน้าแดงกล่ำเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกว่ามือของพ่อบ้านเลื่อนลงต่ำมาเรื่อยๆ ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่จูบอย่างเดียวแล้วแต่มือของพ่อบ้านที่เริ่มอยู่ไม่สุกค่อยๆล่วงล้ำลงไปใต้สะดืออย่างช้าๆ มือที่ชิเอลปิดไว้ถูกแกะออกแล้วจับมาพาดที่ไหล่ของพ่อบ้านแทน แล้วบรรจงจูบที่อกเนียนนิ่มของเด็กตัวนุ่มอย่างอ่อนโยน

"ตัวนายน้อยนุ่มนิ่มดีจังเลยนะครับ ตรงนี้รู้สึกมัยขอรับ"เซบาสเตียนพูดแผ่วเบาพรางใช้นิ้วล้วงล้ำไปที่จุดกระสันแล้วคลึงวนไปมาเบาๆ

"อ่ะ อ๊าาา"ชิเอลถึงกับสะดุ้ง ด้วยความเสียวซ่านจึงกำเส้นผมของเซบาสเตียนนุ่มสลวยไว้แน่น

"เห ประสาทสัมผัสไวดีนี่นา แค่แตะเบาๆก็รู้สึกแล้วหรือครับ น่ารักจังเลยนะครับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางใช้นิ้วลูบไล้แก่นกายไปมาอย่างเมามันส์ 

"อ๊าาา เซบาสเตียน อ๊าา ตรงนั้น อ๊าา อย่า"ชิเอลร้องครางด้วยความเสียวซ่านใบหน้าแดงกล่ำใจเต้นถี่ระรัว 

"อย่าช้าใช่มัยขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางลูบไล้ไปมาที่จุดกระสันนั้นอย่างเมามันส์

"อ่าาา พอแล้ว เซ บาส เตียน อ๊าาา"ชิเอลได้แต่เรียกชื่อของพ่อบ้านด้วยความเสียวซ่านดิ้นพลาดๆนั่งไม่อยู่สุกแล้ว พยายามหุบขาหนีมือซุกซนนั้นแต่ไม่อาจหลีกหนีได้

"เห หุบขาหนีทำไมล่ะครับ กำลังสนุกเลยไม่ใช่เหรอ นี่แค่อุ่นเครื่องเองนะครับของจริงมันหลังจากนี้ต่างหาก" เซบาสเตียนพุดอย่างจริงจังพรางหยุดเล่นตรงนั้นของนายน้อยชั่วคราวแล้วจากนั้นเขาก็ใช้แขนทั้งสองข้างผลักดันตัวเด็กหนุ่มล้มลงไปนอนแผ่บนเตียง แล้วจับขาทั้งสองข้างของนายน้อยยกตามขึ้นไปวางราบบนเตียง 

"หวา !!จะทำอะไรน่ะ อย่านะ!!!"ชิเอลร้องด้วยความตกใจ ที่เซบาสเตียนจับตัวเขาลงนอนแผ่บนเตียงแล้วทำท่าจะปีนขึ้นมาบนเตียงบุกจู่โจมเขา

"มามะมาให้ผมกินซะดีๆ คืนนี้นายน้อยจะต้องเป็นของผม"เซบาสเตียนพูดเสียงเข้มพรางค่อยๆคลานมาใกล้ๆร่างที่นอนแผ่หลาเปลือยเปล่าอย่างช้าๆสายตาจ้องมองอาหารค่ำอย่างหื่นกระหาย
ชิเอลถึงกับเบิกตากว้างอย่างตื่นตระหนก นี่มันเหมือนในฝันเลย ไม่จริง เมื่อกี้ยังอ่อนโยนอยู่เลย ไหงตอนนี้ถึงได้เริ่มเร้าร้อนขึ้นมาซะแล้วล่ะ ตายๆคืนนี้เขาคงไม่รอดแล้วสินะ 

"ยะอย่านะเซบาสเตียน อย่าเข้ามา ถอยออกไป อย่า!!"ชิเอลพยายามกระเถิบหนีพ่อบ้านหนุ่มที่กำลังคลานเข้ามาหาด้วยสีหน้าหื่นกระหายดูน่ากลัว เหมือนสัตว์ร้ายจ้องประครุบเหยื่อ ไหนบอกว่าครั้งแรกจะทำให้ดีที่สุดยังไง แล้วนี่มันดีตรงไหน
พอเซบาสเตียนเห็นนายน้อยท่าทางหวาดกลัวเขาถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเลย 

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า นายน้อยนี่นะ ไร้เดียงสาจริงๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า แค่นี้ก็กลัวด้วยหรือครับ ผมแกล้งหยอกเล่นนิดหน่อยเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า"เซบาสเตียนหัวเราะอย่างอารมณ์ดีเมื่อครู่นี้เขาแค่แกล้งนายน้อยเล่นๆ

"นาย หนอย นี่นายแกล้งฉันเหรอ เจ้าบ้าจอมหื่น ชิ"ชิเอลหน้าแดงกล่ำตวาดใส่อย่างไม่สบอารมณ์ที่โดนแกล้งจนเขาอดคิดไม่ได้ว่าเซบาเตียนจะเป็นเหมือนในฝัน

"หึหึหึ "เซบาสเตียนได้แต่หัวเราะเยาะ ชิเอลมองค้อนตาคว่ำ

"ไม่ต้องมาหัวเราะเยาะฉันเลย นี่แน่ะ"เด็กหนุ่มมองเซบาสเตียนตาขวางพรางเอาหมอนปาใส่พ่อบ้านหนุ่มที่ชอบแกล้งเขา

"แหมๆคิดว่าผมหื่นขนาดนั้นเลยหรือครับ ผมน่ะขำน่าดู เมื่อกี้นายน้อยทำท่าเหมือนกำลังจะโดนข่มขืนเลย"เซบาสเตียนแหย่พรางเอาหมอนที่นายน้อยปาใส่มาถือเอาไว้แล้วเอามาวางที่ข้างๆตัวชิเอลตามเดิม จากนั้นก็คว้าแขนเล็กๆของนายน้อยดึงตัวจับมานั่งตักแล้วเริ่มบรรจงจูบผิวกายต่ออีก

"อ๊ะ เอาอีกแล้วเหรอ คืนนี้นายเอาจริงเหรอ เซบาสเตียน"ชิเอลถามเขารู้สึกกลัวไม่มั่นใจเลย

"แน่นอนสิครับ คืนนี้นายน้อยต้องเป็นของผม"แล้วเซบาสเตียนก็เชยคางจับชิเอลมาจูบปากแล้วก็ไล่จูบลงมาเรื่อยๆชิเอลรู้สึกสยิวเวลาถูกจูบที่ซอกคอใหล้กกหู

"อื้อ อย่า อ๊าาา"เด็กหนุ่มถึงกับหลับตาปี๋หน้าแดงซ่านย่นคอด้วยความจั๊กกระจี้เมื่อริมฝีปากของพ่อบ้านหนุ่มลามเลียที่กกหู 

"เห ที่ข้างกกหูเป็นจุดอ่อนของนายน้อยหรือครับ ฟู่"เสียงเซบาสเตียนแกล้งพ่นลมเป่าหูชิเอลถึงกับสะดุ้ง

"อื้ย พะ พอแล้วน่า มันจั๊กจี้นะ เซบาสเตียน เลิกแกล้งฉันซักที ไปเอาเสื้อมา ฉันอยากจะนอนแล้ว "ชิเอลโวยพรางย่นคอเอามือมาปิดหูแล้วหันหน้ามามองหน้าคนแกล้งอย่างไม่สบอารมณ์

"ไม่แกล้งแล้วก็ได้ขอรับ นี่พึ่งจะทุ่มกว่าๆเองจะรีบนอนไปไหนล่ะครับ นายน้อยพึ่งจะนอนไปเองนะครับ"เซบาสเตียนพูดยิ้มๆเขายังคงโอบกอดเด็กตัวนุ่มที่นั่งอยู่บนตักแล้วหอมแก้มอีกหลายๆที ชักติดใจแก้มอุ่นๆนุ่มนิ่มเนียนใสๆของเด็กคนนี้เสียแล้ว

"อืมๆแก้มนายน้อยนี่นุ่มน่าฟัดดีนะขอรับ ขอผมฟัดให้ชื่นใจหน่อยนะครับ"เซบาสเตียนพูดพรางหอมแก้มเด็กตัวนุ่มทันทีไม่รอคำตอบของคนโดนหอมเลย 

"พอแล้วน่า นายทำฉันเปียกหมดไปทั้งหน้าแล้วนะ ทั้งหอมทั้งเลียนายเป็นหมาหรือไง "ชิเอลเอามือดันหน้าเซบาสเตียนออก

"หึหึหึ ต่อไปจะไม่ใช่หน้าแล้วล่ะครับ"เซบาสเตียนพูดพรางปล่อยตัวนายน้อยจับกดลงนอนหงายลงบนเตียง

"หวาาา "ชิเอลร้องอย่างตกใจที่จู่ๆก็ถูกปล่อยวางลงกับเตียงอย่างกระทันหันแล้วก็ถูกพ่อบ้านหนุ่มขึ้นคล่อมตัวทันที

"ซะ เซ อุ๊บ"เซบาสเตียนจูบปากไม่ให้นายน้อยพูดพรางเอามือลูบไล้ลงมาที่ใต้สะดือ

"อื้อ"ชิเอลถึงกับสะดุ้งแต่ไม่อาจร้องได้เพราะปากยังคงถูกประกบเอาไว้มือของเซบาสเตียนเลื้อยลงไปที่จุดกระสันอีกครั้ง ชิเอลถึงกับสะดุ้ง 
แล้วเซบาสเตียนก็ถอนริมฝีปากออก แล้วพรมจูบลงมาเรื่อยๆ จากปาก ต่อที่ซอกคอ ไหล่ หน้าอกอุ่นนุ่มสีขาวนวล ส่วนช่วงล่างมือของพ่อบ้านหนุ่มยังซุกไซ้ลุกล้ำที่จุดเสียวซ่านนั้นอย่างไม่หยุดหย่อน

"อะ อ๊าาา "ชิเอลร้องครางเสียงสูงสะดุ้งหน้าแดงซ่านด้วยความเสียวกระสันที่ถูกล่วงล้ำช่วงล่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ปากของพ่อบ้านก็ยังคงพรมจูบลูบไล้ไล่ลงมาที่ท้อง ลงมาที่สะดือ 

"อึก อ๊าาาา อ๊าาา พอแล้ว เซบาสเตียน อ๊าาา"เสียงร้องของเด็กหนุ่มเริ่มสูงขึ้นตามอารมณ์ที่เริ่มหวั่นไหว เมื่อรู้สึกว่าริมฝีปากแดงๆของพ่อบ้านหนุ่มแตะใต้สะดือ ชิเอลถึงกลับสะดุ้งด้วยความเสียวซ่านจนเอามือมาปิดแกนกายของตนไว้ไม่ยอมให้มาจูบตรงนั้นของเขา 

"หึหึหึ อย่าเอามือมาปิดตรงนั้นสิครับ "เซบาสเตียนพูดยิ้มๆพรางมองดูใบหน้าสวยๆของนายน้อยอย่างเอ็นดู แล้วค่อยๆแกะมือเล็กๆนั้นออกจากตรงนั้นแล้วเอามาวางที่บ่าของตนแทน แต่เด็กหนุ่มกลับเอาแขนตนเองลงแล้วมองพ่อบ้านหนุ่มอย่างอายๆ

"มะไม่เอาแล้ว อย่านะ"ชิเอลเริ่มแข็งขืนใบหน้าแดงกล่ำด้วยความอาย เอามือเล็กๆทั้งสองข้างดันอกเซบาสเตียนให้ออกห่างๆ เขารู้สึกว่าเซบาสเตียนเริ่มลุกล้ำเข้ามามากเกินไปแล้ว พอถูกผลักออกพ่อบ้านหนุ่มถึงกับถอนใจพรางเงยตัวขึ้นนั่งที่ปลายเตียงมองดูเด็กหนุ่มอย่างเหนื่อยใจ

"อะไรกัน แค่นี้จะหยุดแล้วหรือครับ จะยอมแพ้แล้วหรือไง นี่ยังไม่ได้ไปถึงไหนกันเลยนะ"เซบาสเตียนกระเซ้ายั่วยุเพื่อกระตุ้นให้นายน้อยเกิดอารมณ์ เพราะเขารู้ว่านายน้อยไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ ถ้ากระตุ้นอีกอาจจะทำให้ได้เล่นสนุกต่อ

"เรื่องอะไรจะยอมแพ้ง่ายๆ ไม่มีทาง"ชิเอลที่โดนยั่วยุได้ง่ายๆเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว เขาลุกขึ้นโถมตัวโผเข้าหาเซบาสเตียนจนพ่อบ้านล้มลงไปนอนหงายที่ปลายเตียง แล้วเด็กหนุ่มก็ขึ้นไปนั่งคล่อมบนตัวพ่อบ้านหนุ่มจับกระชากเนคไทให้หลุดพยายามแกะปมนั้นออกตั้งใจจะจับพ่อบ้านเปลื้องผ้า

"แหมๆรุนแรงจริงๆเลยนะครับนายน้อยจะปลดเนคไทผมออกเหรอ"เซบาสเตียนถามยิ้มๆพรางนอนนิ่งให้นายน้อยลองปลดเนคไทดู แต่ดูเหมือนยิ่งแก้ปมกลายเป็นว่าผูกปมเป็นเงื่อนตายไปเสียแล้ว

"เอ้าๆนี่นายน้อยจะถอดเนคไทผมออกหรือจะรัดคอผมให้ตายกันแน่ครับ"เซบาสเตียนนิ่วหน้าเพราะเริ่มหายใจไม่ออกเมื่อถูกนายน้อยแก้เนคไทให้แต่จะแก้หรือผูกกันแน่เขาชักไม่แน่ใจแล้ว

"อยู่นิ่งๆสิ ฉันจะแก้เนคไทให้"ชิเอลไม่ยอมลามือง่ายๆยังคงนั่งคล่อมปล้ำจับเซบาสเตียนมาแก้ปมเนคไนท แต่ยิ่งแก้ยิ่งพันกันอีลุงตุงนัง รัดคอเซบาสเตียนจนพ่อบ้านแทบหายใจไม่ออก

"อึ่ก หายใจไม่ออก "เซบาสเตียนบ่นพรางพยายามหยุดนายน้อยไม่ให้แก้ปมที่เนคไทให้ได้แต่ นายน้อยไม่ยอมปล่อยเนี่ยสิ

"นะนายน้อยปล่อยมือก่อน แค่กๆ"เซบาสเตียนถึงกับสำลักกระอักกระไอ พรางดันตัวเองขึ้นมานั่งแม้นายน้อยยังนั่งคล่อมอยู่บนท้องของเขาก็ตามแต่มันไม่ใช่ปัญหา ที่เป็นปัญหาคือเนคไทที่เกือบจะรัดคอเจ้าของตายเนี่ยน่ะสิ 

"ฉันแก้ให้น่า"ชิเอลยังไม่ยอมแพ้พยายามแก้ปมเนคไทให้อีก

"พอเลยขอรับผมทำเอง ปล่อย"เซบาสเตียนพูดเสียงดุพรางจับมือเล็กๆของนายน้อยไว้แล้วดันมือเล็กๆนั้นออกไปจากคอของเขา แล้วเริ่มแก้ปมเนคไทของตนออกเอง ไม่ยอมให้นายน้อยจัดการอีกแล้ว

"ชิ"เด็กหนุ่มจิ๊ปากอย่างขัดเคือง

"จริงๆเลยนะ ทำอะไรของคุณน่ะ เนคไทจะรัดคอผมจนหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะ"เซบาสเตียนดุพรางแก้ปมเนคไทที่พันอีลุงตุงนังแถมเป็นเงื่อนตายไปพราง ส่วนชิเอลยังคงนั่งคล่อมอยู่บนตัวเซบาสเตียนที่เปลี่ยนตำแหน่งมาอยู่บนตักแทนเมื่อเซบาสเตียนลุกนั่งขัดสมาธิ

"ชิ"เด็กหนุ่มที่นั่งบนตักทำหน้าเชิ่ดใส่อย่างไม่แยแส เขานั่งรอเซบาสเตียนแก้ไขเนคไทออกก่อนเดี๋ยวค่อยจับพ่อบ้านเปลื้องผ้าต่อ
แล้วหลายนาทีต่อมาเซบาสเตียนก็แก้เนคไทแล้วถอดออกมาได้สำเร็จ แล้วเอามาวางไว้ข้างๆตัวโดยมีเด็กจอมยุ่งนั่งตักอยู่มองดูอย่างลุ้นว่าจะแก้เนคไทได้หรือยัง

"เฮ้อเอาออกมาได้เสียที นายน้อยนี่ไม่ไหวเลย"เซบาสเตียนบ่นพรางก้มลงมองร่างเล็กๆที่ยังคงนั่งบนตักของเขาอยู่ 

"หึ แก้ได้แล้วเหรอ เอาหล่ะต่อเลยนะเซบาสเตียน"ชิเอลพูดพรางปลดเสื้อคลุมพ่อบ้านออกตอนนี้เขาเปลี่ยนเข้าสู่โหมดปีศาจน้อยแล้วจะได้มีเรี่ยวแรงหน่อย เซบาสเตียนนั่งเฉยยอมให้นายน้อยจับเขาถอดเสื้อคลุมพ่อบ้านสีดำตัวนอกออกตามด้วยเสื้อกั๊กตัวสั้นสีดำเมื่อถอดแล้วชิเอลก็โยนไปข้างเตียงตอนนี้พ่อบ้านหนุ่มเหลือเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงแสล็กสีดำเท่านั้น

"แน่ใจหรือขอรับว่าจะจับผมแก้ผ้า"เซบาสเตียนถามพรางยิ้มยั่ว ชิเอลหน้าแดงขึ้นมาทันทีเมื่อถูกรอยยิ้มที่น่าหลงไหลนั้นดึงเข้าสู่พวังค์

"เอ่อ..."ชิเอลถึงกับอ้ำอึ้งหน้าแดงซ่านใจเริ่มเต้นถี่ระรัวขึ้นมาอีก แล้วพอชิเอลเผลอเซบาสเตียนก็จับนายน้อยนอนลงทันที

"อ๊ะเซบาสเตียนจะ จะทำไรน่ะ อย่านะ"ชิเอลร้องอย่างตกใจเมื่อเขาถูกปล่อยตัวลงมานอนแผ่หรา แล้วก็ถูกมือแกร่งของพ่อบ้านสอดเข้าไปใต้ข้อพับจับยกขาทั้งสองข้างขึ้นในท่านอนชันเข่า ชิเอลรีบหุบขาทันทีด้วยความอับอาย

"หึหึหึ จะหุบขาทำไมล่ะครับ เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วหรือไง หรือนายน้อยจะยอมแพ้"เซบาสเตียนพูดกระเซ้าพรางค่อยๆสอดปลายนิ้วชี้เข้าไปทางช่องสวาทอย่างช้าๆ เขารู้ดีว่านายน้อยยังไร้เดียงสา

"อ๊ะ นะนิ้ว อึก"ชิเอลถึงกับตัวกระตุกหน้าแดงซ่าน เขารู้สึกว่านิ้วเรียวๆของเซบาสเตียนลุกล่ำเข้ามาในช่องทางสีชมพุนั้นอย่างช้าๆลึกเข้าไปเรื่อยๆ

"อ๊าาาา เจ็บ อย่า พอแล้ว อ๊าาา"ชิเอลร้องลั่นตัวกระตุกเกร็งจนรู้สึกเจ็บจนน้ำตาไหลเมื่อนิ้วเรียวของพ่อบ้านดันเข้าไปข้างในแล้วค่อยๆหมุนนิ้วไปมาหยอกล้อกับประตูหลังของนายน้อยเล่น จนเด็กหนุ่มถึงกับยกสะโพกแอ่นขึ้นเพื่อหลีกหนีนิ้วซุกซนนั้น

"โห ช่องทางของนายน้อยคับแคบน่าดูเลยนะขอรับ อย่าเกร็งสิขอรับ"เซบาสเตียนพูดพรางหมุนนิ้วเข้าๆออกๆช่องทางสีชมพูนั้นอย่างช้าๆ 

"อ๊าาาาา เจ็บ หยุดนะเซบาสเตียน อึก"ชิเอลดิ้นทุรนทุรายเริ่มนอนชันเข่าไม่ไหวแล้วจึงพลิกตัวนอนคว่ำแล้วยกสะโพกงอนงามขึ้นพยายามคลานหนีนิ้วของเซบาสเตียน

"อ้าวจะหนีไปไหนล่ะครับ มาถึงขั้นนี้แล้วนะครับไม่ให้หนีหรอกนะ หึหึหึ"เซบาสเตียนพูดยิ้มพรางคว้าเอวจับตัวนายน้อยกลับมาอุ้มนั่งตัก

"ปล่อยนะ ไม่เอาแล้ว "ชิเอลหน้าแดงซ่านน้ำตาไหลพรากๆ

"โห ร้องไห้เลยหรือครับ นายน้อยเป็นเด็กเข้มแข็งไม่ใช่เหรอ จะยอมแพ้แล้วหรือครับ "เซบาสเตียนพูดพรางพรมจูบที่แก้มเพื่อปลอบขวัญ แล้วใช้ลิ้นร้อนๆเลียน้ำหยาดน้ำตาใสๆที่แก้มแทนที่หน้าจะแห้งกลับเปียกยิ่งกว่าเดิม
ดวงตาสีแดงของปีศาจน้อยมองหน้าคนเลียน้ำตาให้ตาขวาง

" โกรธแล้วเหรอขอรับ"เซบาสเตียนถาม

"เปล่า"ชิเอลหลับตาตอบ

"งั้นต่ออีกมัยขอรับ หรือจะยอมแพ้แล้ว"เซบาสเตียนพูดยั่วยุอีก

"ก็ได้ แต่ไม่เอานิ้วแล้ว"ชิเอลบอกอย่างไม่สบอารมณ์ เซบาสเตียนถึงกับนิ่งอึ้งไปเลย