Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก
9.9
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.
36 ตอน
894 วิจารณ์
60.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
17) ตามหาเสา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"งานเป็นไงบ้างไอ้ป๊อป"เขื่อนที่มาถึงก็เข้ามาถามป๊อปปี้ทันที
"ยังไม่ไปไหนเลย คนงานก็ป่วยเพิ่มอีกคนนึง"ป๊อปปี้รายงานตามความจริง
"แล้วนี่คุณฟางไปไหนซะล่ะ"เขื่อนมองไปรอบๆไม่เห็นฟางก็ถาม
"นั่นสิ"เฟย์ที่เห็นด้วยกับเขื่อนก้พูดเสริม
"ยัยนั่นน่ะนะ เห็นบอกจะไปหาเบาะสงเบาะแสอะไรไม่รู้ คิดว่าตัวเองเป็นนักสืบละมั้ง"ป๊อปปี้บ่นถึงฟางแล้วส่ายหัว
"ไปหาเบาะแสงั้นหรอค่ะ? เบาะแสอะไรกันคะ"เฟย์ถามอย่างไม่เข้าใจ
"อันนี้ผมแนะนำว่าให้ไปถามเพื่อนคุณเอาเองนคครับ เพราะผมเองก็ไม่รู้ ยัยนั่นบอกแค่นี้แล้วก็วิ่งหายไปเลย"ป๊อปปี้พูดแล้วยักไหล่
"แล้วแกก็ปล่อยให้ฟางไปคนเดียวเนี้ยนะ!"เขื่อนเริ่มอารมณ์ฉุดขึ้นมาทันที
"จะขึ้นเสียงทำไมเนี่ย-_-"ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าเบื่อหน่ายมองเขื่อน
"เค้าเป็นผู้หญิงนะเว้ย แล้วแกปล่อยให้ผู้หญิงตัวเล็กๆออกไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงว่ะ!"เขื่อนขึ้นเสียงใส่ป๊อปปี้
"นั่นตัวเล็กหรอ"ป๊อปปี้พูดติดตลกแต่คนตรงหน้าไม่เล่นกับเขาด้วยเลย
"ใจเย็นสิ ฟางไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ รายนั้นเค้าเอาตัวรอดเก่งจะตาย"เฟย์พูดให้เขื่อนเย็นลงเพราะรู้ว่าที่เป็นแบบนี้คงจะห่วงฟางมาก
"ยังไงฟางก็เป็นผู้หญิง เดี๋ยวชั้นจะไปตามเค้าเอง"เขื่อนพูดก่อนจะมองป๊อปปี้แล้วเดินผ่านป๊อปปี้ไป ป๊อปปี้มองเขื่อนอย่างงๆ
"เป็นอะไรของมัน"ป๊อปปี้มองตามแล้วบ่นกับตัวเองเบาๆ
"ว่าแต่อยู่เสาหายไปได้ยังไงค่ะ"เฟย์ถาม
"ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"ป๊อปปี้ตอบกลับอย่างนอบน้อม
"วันนี้ฉันไม่กลับบ้านนะ"แก้วพูดขึ้นระหว่างที่โทโมะกำลังนั่นทานอาหารที่เธอทำ
"ยังไม่หายโกรธผมหรอ"โทโมะวางทุกอย่างออกจากมือแล้วถามแก้ว
"ไม่ใช่แบบนั้น ชั้นจะไปเชียงราย"แก้วบอก
"เชียงราย? จะไปทำไม"โทโมะถามอย่างงุนงง
"ไปหาแม่"แก้วตอบไป
"แล้วแม่คุณไปทำอะไรที่นั่น"โทโมะถามอีก
"คุณนี่ชั้นไม่ได้จะไปฆ่าใคร ไม่ต้องสอบสวนขนาดนี้ก็ได้"แก้วพูดแล้วส่ายหน้า
"ผมก็แค่อยากรู้ แล้วคุณจะไปกี่วัน"โทโมะถามต่อ
"ไม่มีกำหนด"แก้วพุด
"ถ้างั้นผมไม่ให้ไป"โทโมะพูดแล้วมองคนตรงหน้า แก้วรีบหน้ามามองหน้าโทโมะอย่างไม่เข้าใจ
"ทำไมไม่ให้ไป"แก้วถามอย่างไม่เข้าใจ
"เพราะผมไม่รู้ว่าคุณจะกลับเมื่อไหร่ แล้วถ้าคุณเกิดไปแล้วไม่อยากกลับมาล่ะ"โทโมะพูดแล้วมองหน้าแก้ว แก้วใจสั่นกับคำพุดนั้นทันที
"กลับมาอยู่แล้วล่ะน่า บ้านชั้นก้อยู่ที่นี่ ที่จะไปแค่จะไปคุยอะไรนิดหน่อย"แก้วบอก
"เรื่องอะไรครับ"โทโมะถาม
"พอแล้ววว ชั้นไปแค่สามวันก็ได้ เลิกซักสักทีนะค่ะ"แก้วพูดอย่างเบื่อหน่ายเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่ถามนู่นนี่ไม่หยุด
"สามวันใช่มั้ย โอเคผมให้ไปก็ได้"โทโมะพูดอย่างว่าง่าย
"เฮ้อ ถ้างั้นคุณทานเสร็จแล้วก็วานจานไว้นี่แหละเดี๋ยวจะมีแม่บ้านมาเก็บไปชั้นขอตัวไปเก็บเสื้อผ้าก่อนแล้วกัน"แก้วพูด
"คุณจะไปปวันนี้เลยหรอ"โทโมะถาม
"ใช่ค่ะ"แก้วตอบ
"มันดึกแล้วนะ กว่าจะเดินทางไปสนามบิน มันก็อันตราย"โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แก้วที่ได้ยินประโยคนี้พร้อมน้ำเสียงแบบนี้ มันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอีกแล้ว
หยุดเต้นสักที! บ้าเอ๊ย แค่คำพูดแค่นี้เอง
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นให่มาก่อนขับรถไปส่งที่สนามบิน"แก้วบอก
"ป่านนี้น้องคุณคงนอนหลับไปแล้วล่ะ เดี๋ยวผมไปส่งแล้วกัน"โทโมะพุด
"ไม่เป็นไรชั้นไปเองได้"
"ไม่ได้หรอกผมเป็นห่วง"
ตึกตัก ตึกตัก...
เอาอีกแล้ว พูดบ้าอะไรออกมาก็ไม่รู้! คนบ้า! ไอ้หัวใจ ไอ้หัวใจบ้า แกจะเต้นแรงทำไม!
"กะ...ก็ได้"แก้วตอบไปอย่างว่าง่าย ก่อนจะเดินขึ้นไปบนบ้านอย่างรวดเร็ว
"ระวังตัวด้วยนะครับ"โทโมะพูด
"รับทราบค่ะ"แก้วพูดแล้วยิ้มเหมือนเด็ก
"ถ้ากลับมาแล้วฏทรมาหาผมเดี๋ยวผมจะมารับ"โทโมะพุด
"เฮ้ ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นกลับเองได้"แก้วรีบห้ามทันที
"ไม่ได้!"โทโมะพูดเสียงเเข็ง
"ถ้างั้นตามใจคุณแล้วหัน ชั้นไปล่ะ"แก้วบอกแค่นี้ก่อนจะโบกมือแล้วเดินไป
"เสาก็ไม่ใช่ต้นน้อยๆ อยู่ไหนนะ"ฟางบ่รแล้วเดินหาไปทั่ว ก่อนจะหยุดชะงักแล้วมองหันหลังไป
"นี่ชั้นเดินมาไกลขนาดไหนแล้วเนี้ย-_-"ฟางมองไปรอบๆแล้วบ่นอีก
"แล้วเราจะเอาเสาพวกนี้ไปทำอะไรอ่ะพี่ เกะกะชมัด!"เสียงของชายคนนึงดังขึ้นนั่นทำให้ฟางที่กำลังเดินหาเสาอยู่หยุดชะงักทันที
"เสา? เสาของชั้นรึเปล่า?"ฟางบ่นเบาๆ แล้วเดินหาต้นเสียงแล้วสะดุดตาที่โกดังร้าง
ที่นี่มีโกดังด้วยหรอ ไม่ยักจะรู้แฮะ
"ไม่รู้เว้ย แต่นายบอกให้เอาไว้แบบนี้ไปก่อนจนกว่าจะถึงกำหนดที่พวกนั้นจะสร้างเสร็จ"
"นายเราแม่งบ้าเปล่าว่ะ ชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อย"
"มันก็ดีไม่ใช่หรือไงว่ะเราจะได้มีเงินไปใช้จ่ายไง"
"แล้วพี่ไม่สงสายพวกนั้นรึไง"
กร๊อบ!
O_O!!
"เสียงอะไรว่ะ!"
"อุ๊บ! อื้ออออ!!"
ฉับบบบบบบบบ!!! ขอตัดไว้เพียงเท่านี้จะเจ้าค่ะ 55555
เดี๋ยวจะไม่ลุ้นกัน 55555
มาเอาใจช่วยฟางดีกว่าจะรอดมั้ย ฮ่าาาาาา
เม้น เม้น เม้น ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
