Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก

9.9

เขียนโดย TKda

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.16 น.

  36 ตอน
  894 วิจารณ์
  60.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.12 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) เป็นเจ้าสาวแทนเจ้าสาว!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

"กาญลูกใกล้เวลาที่พี่เค้าจะมาแล้วนะลูก"แม่ของแก้วและกาญพูด

 

 

 

 

 

 

"ซวยเเล้ว"แก้วสบถแล้วเดินวนไปวนมา

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

"กาญลูกงาานจะเริ่มแล้วนะลูก แต่งตัวเสร็จหรือยัง?"แม่ถามอีก

 

 

 

 

 

 

"ตายๆ โธ่กาญนะกาญ โยนอึก้อนโตๆมาให้เราได้ไงเนี่ย TT อย่าให้เจอนะพ่อจะจับฟาดให้เข็ด!"แก้วบ่นอุบแล้วมองตัวเองในชุดเพื่อนเจ้าสาว

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

"กาญแม่ถามไม่ได้ยินหรอลูก มาเปิดประตูให้แม่หน่อย"แม่พูดอีก

 

 

 

 

 

 

"เอาไงดีว่ะเนี่ย"แก้วเกาหัวยิกๆ

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

"กาญ!"แม่เริ่มขึ้นเสียง

 

 

 

 

 

 

เอาก็เอาว่ะ แก้วคิดก่อนจะเดินไปตรงประตูแล้วถอดหายใจเฮือกใหญ่

 

 

 

 

 

 

แอ๊ด...

 

 

 

 

 

 

"กาญ...อ้าว แก้วแล้วยัยกาญล่ะลูก"แม่ถามเมื่อเห็นว่าคนที่มาเปิดประตูเป็นแก้ว

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..."แก้วอึกอัก

 

 

 

 

 

 

"อะไรของเราเนี่ย หลบม๊าจะเข้าไป"แม่พูดก่อนจะเดินเข้าไป

 

 

 

 

 

 

"แม่..."แก้วเรียกชื่อแม่เเผ่วเบาก่อนจะย่องหนีเพราะเห็นแม่นิ่งไป

 

 

 

 

 

 

"ยัยแก้วหยุด!"แม่หันมาพูดแก้วรีบหยุดกึกทันที

 

 

 

 

 

 

"ฮะแม่ แหะๆ"แก้วหันมาพูดแล้วยิ้มแห้งๆ

 

 

 

 

 

 

"ยัยกาญไปไหน!"แม่กดเสียงต่ำหน้ากลัว

 

 

 

 

 

 

"ม๊าทำไมช้าเงี่ยอะ"มาก่อนน้องชายคนสุดท้องพูดแล้วเดินมาหาแม่ที่กำลังคุยกับแก้วอยู่

 

 

 

 

 

 

"เอ้าพี่แก้ว พี่กาญอะ"มาก่อนถามแล้วมองแก้ว

 

 

 

 

 

 

"จะถามทำไมว่ะ"แก้วกัดฟันพูดมอก่อนมองแล้วงงๆ

 

 

 

 

 

 

"ยัยแก้วม๊าถามว่ายัยกาญหายไปไหน!"แม่ถามซ้ำอีก

 

 

 

 

 

 

"คือ...เฮ้อออ...เอางี้นะแม่ เอ่อ...กาญเค้าไปแล้ว"แก้วอึกอักแต่ก็พูดออกมา

 

 

 

 

 

 

"ไปไหนอะ!"มาก่อนถามขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

"ไปไหน"แม่ถามอีก

 

 

 

 

 

 

"แก้วก็ไม่รู้ แต่ไปแล้วกับจองเบอะม๊า แหะๆ"แก้วยิ้มแห้งๆ

 

 

 

 

 

 

"จองเบ! ทำไมถึงไปกับหมอนี่ล่ะ! เลิกกันแล้วไม่ใช่หรือไง"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

"ม๊าบังคับไม่ใช่หรอ-_-"แก้วแก้แม่เงียบ

 

 

 

 

 

 

"ก็นั่นแหละแต่นี่มัน..."แม่เงียบ

 

 

 

 

 

 

ครืด ครืด

 

 

 

 

 

 

"ฮัลโหล...ห๊ะ!...ได้ๆหาอะไรถ่วงเวลาไปก่อนเดี๋ยวชั้นจะพายัยแก้...เอ่อกาญไป"แม่คุยโทรศัพท์กับแม่บ้านคนสนิทเสร็จก็รีบวางสายลง

 

 

 

 

 

 

"ไปแต่งตัว"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ?"แก้วงง

 

 

 

 

 

 

"ม๊าบอกให้ไปแต่งตัว ใส่ชุดเจ้าสาวซะ!"แม่พูด

 

 

 

 

 

 

"แต่งทำไมอ่ะม๊า เจ้าสาวมันพี่กาญไม่ใช่หรอ"มาก่อนค้าน

 

 

 

 

 

 

"นี่มาก่อนม๊าไม่มีทางเลือกแล้วนะลูก ยัยกาญหายไปแบบนี้จะให้งานมันล่มไม่ได้ แล้วอีกอย่างตาโทโมะก็ไม่เคยเห็นแก้วถึงแม้จะเคยเห็นกาญก็เถอะแต่ยังไงซะก็แฝดกันเอาเป็นว่าแก้ว ลูกต้องรับผิดชอบ!"แม่พูดแล้วหันมามองแก้ว

 

 

 

 

 

 

"แก้วเกี่ยวด้วยหรอม๊าTT"

 

 

 

 

 

 

"เกี่ยวเต็มๆเลยล่ะ แล้วอย่าคิดว่าม๊าไม่รู้ว่ายัยกาญก็จะให้ลูกมาเป็นเจ้าสาวแทนอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ"แม่พูดย่างรู้ทัน

 

 

 

 

 

 

"..."แก้วเงียบแล้วมองหน้ามาก่อนเพื่อจะขอให้ช่วย

 

 

 

 

 

 

"เร็วๆ ม๊าให้เวลาอีก10นาทีเปลื่ยนเสื้อผ้าแต่งหน้าให้เรียบร้องเดี๋ยวช่างเเต่งหน้าจะมาเสร็จแล้วลงไปหาแม่ที่ชั้นล่างนะลูก ม๊าไปรับหน้าก่อน"แม่ร่ายยาวก่อนจะเดินดุ่มๆออกมาจากห้องกาญแล้วเดินลงไป

 

 

 

 

 

 

"พี่แก้วจะแต่งจริงดิ ฮ่ะๆ แค่วันนี้ก็แต่งชุดซะคนล่ะคนกับปกติอยู่แล้ว"มาก่อนพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

"หยุดพูดไปเลยไอ้ก่อน!"แก้วดุมาก่อนจึงหยุดขำ

 

 

 

 

 

 

"อย่าดูสิ เค้ากลัวน้า"มาก่อนพูดแกล้ง

 

 

 

 

 

 

"ไอ้นี่"แก้วว่าแล้วเกาหัว

 

 

 

 

 

 

"เร็วๆนะ เดี๋ยวผมลงไปช่วยแม่ก่อน เอาให้สวยๆเท่าพี่กาญเลยนะ บายย"มาก่อนพูดก่อนจะวิ่งลงไปข้างล่างตามแม่ไป

 

 

 

 

 

 

"ให้มันได้แบบนี้สิ"แก้วบ่นแล้วขมวดคิ้วก่อนจะเดินเข้าไปแล้วมองชุดเจ้าสาว

 

 

 

 

 

 

"นี่ชั้นต้องใส่ประโปรงยาวแบบนี้จริงๆหรอเนี่ย พระเจ้าทำไมทำกับลูกแบบนี้TT"แก้วบ่นแล้วหยิบชายกระโปรงขึ้นมาดู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะคุณหญิง"แม่แก้วเดินมาทักทายแม่ของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"อ้าวคุณน้อง แล้วหนูกาญล่ะค่ะ"แม่โทโมะถามแล้วมองหา

 

 

 

 

 

 

"ยัยกาญน่ะหรอค่ะเดี๋ยวถึงเวลาก็จะลงมาเองล่ะค่ะ เจ้าตัวเค้าบอกว่าอยากเซอร์ไพร์"แม่พูดแล้วยิ้มแห้งๆ

 

 

 

 

 

 

"น่ารักจริงๆเลย แบบนี้ตาโทโมะก็รอแย่ ฮ่ะๆ"แม่โทะมะพูดขำๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้โมะช่วยทำหน้าตาดีๆได้เปล่าวว่ะวันแต่งงานทั้งทีนะเว้ย"ป๊อปปี้เขื่อนของโทโมะพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

"ครับๆ"โทโมะพูดประชดล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

"ยิ้มแย้งหน่อยสิว่ะทำหน้าเป็นตูนเลย"ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

"ไม่เอาอะ ก็รู้ว่าไม่ชอบจะบังคับทำไมว่ะ"โทโมะบ่น

 

 

 

 

 

 

"แต่นี่วันเเต่งงานคุณมึงนะครับ"เสียงของเขื่อนเพื่อนสนิทอีกคนของโทโมะพูดด้วยเสียงอู้อี้เพราะกำลังทานขนมอยู่

 

 

 

 

 

 

ป๊าบ!

 

 

 

 

 

 

โทโมะทุบไปที่หลังของเขื่อน

 

 

 

 

 

 

"โอ้ย เจ็บนะเว้ยดีนะกลืนขนมพอดีไม่งั้นสำลักออกมาแน่"เขื่อนบนแล้วจับหลัง

 

 

 

 

 

 

"บอกแล้วไงว่าอย่าคุยระหว่างกินอะไร เสียมารยาทจริงๆ"โทโมะว่า

 

 

 

 

 

 

"นี่กูต้องมีมารยาทกับคุณมึงด้วยหรอครับ-_-"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

"มึงก็รู้นิไอ้นี่มันเจ้าระเบียบจะตาย เป็นเกย์รึเปล่าก็ไม่รู้"ป๊อปปี้พูดติดตลก

 

 

 

 

 

 

"ไอ้ป๊อป!"โทโมะดุ

 

 

 

 

 

 

"กูขอโทษ"ป๊อปปี้พูดยิ้มโทโมะส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตอนแรกเรื่องใหม่ เรื่องเก่ายังไม่ทันจะจบเรื่องใหม่มาและ 55555

 

 

ยังไงก็ฝากติดตามกันหน่อยน้าาาา ชอบไม่ชอบเม้นกันได้

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา