My Brother รักสุดใจ พี่ชายตัวดี

            "แก้ววว อย่างอนพี่สิTT"
            "เหอะ !!"
            "งือออ โอ๋เอ๋ๆนะตัวเล็กก ดีกันน๊าา"ตื้อไม่เลิกใช่มั้ยย ?
            "เออก็ได้ เอาตุ๊กตามาด้วย"อ่าว-0-ไปปากบ้าทำไมพูดแบบนั้นว่ะะ
            "งั้นเราไปเที่ยวกันนะ :) คุณน้าค้าบผมพาน้องไปดูหนังนะครับ"
            "จ้าาา ดูแลยัยแก้วดีๆล่ะ อย่าให้ไปเที่ยวซนและที่สำคัญอย่างอนกันอีกนะ"
            "งื้อออ แม่TT"แก้วร้องโอดครวญ
        
ณ ห้างสรรพสินค้า
            "จะดูหนังเรื่องไรดี"โทโมะถามแก้ว
            "เรื่องไรก็ได้ แต่ขอหนังผีนะ"แก้วตอบ
            "งั้นรอแปปไปซื้อตั๋วก่อน"
            "ยัยแก้ววววว"ห๊ะ ! เสียงใครกัน พอแก้วหันหลังไปดู...ปรากฏว่าเป็นพิมพ์ญาติห่างๆของเธอ พิมพ์ไปอยู่ที่แคนาดาทำให้ทั้งสองไม่เจอกันนานพอสมควรแล้ว
            "ยัยพิมมมมพ์  คิดถึงจังเลย^^"
            "ฉันก็คิดถึงแกเหมือนกัน  เอ๊ะ  ! ว่าแต่ผู้ชายที่มากับแกเมื่อกี้ใครอ่ะ?"
            "อ่อ พี่โทโมะอ่ะหรอ? พี่เค้าไปซื้อตั๋วหนังอ่ะ เดี๋ยวไว้แนะนำให้รู้จักนะ"
            "ตัวเล็กมาแล้ววววววว"เสียงโทโมะดังมาแต่ไกล
            "พี่โทะโมะ แก้วมีเพื่อนจะแนะนำให้รู้จัก"
            "สวัสดีจ้ะ พี่ชื่อโทโมะนะ เป็นแค่พี่ชายที่สนิทกันมากๆของแก้วจ้ะ"โทโมะรีบแนะนำตัวโดยที่แก้วยังไม่ปริปากพูดสักคำนึง
          หลังจากนั้นโทโมะก็ชวนพิมพ์ไปทานข้าวดูหนังด้วยกัน โดยที่แก้วเดินตามข้างหลังไปเงียบๆ
            "พี่โทโมะ..."เสียงแก้วเรียกโทโมะ
            "อ่อครับเมื่อก่อนยัยแก้วก็เป็นแบบนั้นแหละ แสบมากๆเลยล่ะ555"โทโมะพูดกับพิมพ์โดยไม่สนใจแก้วเลยแม้แต่นิดเดียว ไหนบอกว่าจะมาง้อเธอไง เจอสาวๆสวยๆนิดเดียวก็ไม่สนใจเราแล้ว ก็แค่อยากได้ตุ๊กตาเอง...ซื้อเองก็ได้
            "เนอะแก้วเนอะ อ้าว-0-หายไปไหนแล้วล่ะ"โทโมะจะหันกลับมาพูดกับแก้วแต่แก้วหายไปแล้ว
            โทโมะเดินหาแก้วจนมาหยุดที่ร้านตุ๊กตาเพราะเห็นสาวร่างเล็กยืนอยู่ตรงนั้น โทโมะเดินเข้าไปในร้านแล้วหยิบตุ๊กตาแบบเดียวกันกับแก้วมันเป็นตุ๊กตาลูกไก่สีเหลือง
            "หือ พี่จะซื้อไปทำไม?"โทโมะไม่ตอบคำถามของแก้ว เขาคว้าตุ๊กตาของแก้วไปจ่ายตังค์ พอเดินออกมาจากร้านเขาส่งตุ๊กตาคืนให้แก้ว แล้วเดินถือตุ๊กตาอีกตัวนึงไปให้พิมพ์
            "ไปเหอะถึงเวลาหนังจะเข้าแล้ว"เสียงโทโมะพูดขึ้น
            ตลอดเวลาที่ดูหนัง 2คนนั้นไม่ได้ตั้งใจดูเลย เอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถือ ใช่พวกเขาไลน์กัน ไปแลกไลน์กันตอนไหน ? เหอะ ! งั้นก็เชิญไลน์กันให้พอ คิดได้ดังนั้นแก้วก็รีบลุกขึ้น
           "ไปไหน ?"
           "สนใจด้วยหรอ ?"
           "หือ !ยังไง?"
           "เหมือนเดิมแต่ไม่ใช่คนเดิม..."แก้วพูดทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วรีบวิ่งออกจากโรงหนังโดยไม่สนว่าจะวิ่งเหยียบเท้าใครไปบ้าง เธอแค่ต้องการไปให้พ้นจากสองคนนั้น
           แก้วเสียใจมาก ร้องไห้จนตาบวม เธอไม่ต้องการกลับบ้านในสภาพนี้ เธอจึงไปคอนโดของโทโมะ ที่โทโมะซื้อแล้วให้กุญแจเธอไว้
   
 
 เสร็จแล้วตอนที่3 โฮกกก ! จะร้องไห้TT ไม่ใช่ไร ขี้เกียจ-0- 
ติดตาม/เม้นท์ เยอะๆนะจ๊ะ จุ้บๆ 
ปล.เค้าว่าเค้าจะแต่งนิยายชายรักชาย มีใครเห็นด้วยบ้าง--