[Sehun x you] เลวอย่างนายต้องเจอร้ายอย่างฉัน!!!!
เขียนโดย 
ดอกไม้แห้ง
วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.55 น.
แก้ไขเมื่อ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2557 12.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) หอพักจำเป็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 5
หอพักจำเป็น
"อ้าว! เป็นอะไรรึเปล่าทั้งสองคน" เสียงของชานยอลดังขึ้นทันทีเมื่อคุณและจงอินเดินเข้ามาในห้อง
"มะ...ไม่มีอะไร" จงอินตอบไปพลางดื่มน้ำ ตอนนี้ใบหน้าของคุณและจงอินแดงเถือก ชานยอลมานั่งข้างๆคุณ
"ไปคุยกับเฮียคริสแล้วใช่ไหม?"
"อืม.."
"เป็นไงมั่งไม่สงสัยอะไรแล้วนะ" ชานยอลยิ้มอย่างสะบายใจ
"แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจช่วงท้ายๆ" คุณพึมพำก่อนจะเท้าคางเซ็งๆ
"นี่เทา!ช่วยอธิบายใหม่หน่อยดิ!!" ชานยอลตะโกนไปด้านหลังเพื่อเรียกเทา หมีแพนด้าตัวโตเดินลงมาตามขั้นก่อนขึ้นนั่งบนโต๊ะ
"เธองงเรื่องไรล่ะ"
"ที่คริสพูด.."
"อ๋อเรื่องนั้นเอง" เทาร้องอ๋อทันที
"ไม่มีไรมากหรอกแค่เกมส์สนุกๆที่ทำกันเองน่ะ นักเรียนธรรมดาก็เล่นแลกเปลี่ยนกันแบบเรา"
"แล้วที่ว่าจับไพ่น่ะ?"
"คริสจะใส่ไพ่สองใบไว้ในกล้องต้องหยิบขึ้นมาโดยห้ามมองถ้าได้ไพ่คนถือไม้เท้าก็จะได้เป็นมาสเตอร์แต่ถ้าได้ไพ่รูปคนถือเหรียญก็จะต้องเป็นสเรย์เวอร์รี่ แต่ไม่ต้องห่วงมันจะเป็นการแลกเปลี่ยนกันมากกว่า" ว่าจบก็ยิ้มให้คุณ
"แต่ถามจริงเถอะตั้งแต่อยู่ในห้องนั้นแล้วพวกนายเคืองอะไรกัน" จงอินแทรกขึ้น เทามองหน้าชานยอลเหมือนขอความช่วยเหลือ
"อะ...เอ่อ" ชานยอลอ้ำอึ้ง "คือว่าจะเริ่มตรงไหนดีล่ะ...พวกเราน่ะรวมพวกเธอด้วยนะเคยเจอกันตอนเด็กๆอะ แต่ฉันก็จำเธอไม่ค่อยได้หรอก เซฮุนน่ะไม่เคยเงียบขนาดนี้และเฮียคริสเหมือนจะไม่ชอบพวกโอสิเรียเท่าไร"
"พวกโชรงกับเจสสิก้าก็ไม่ชอบโอสิเรียเหมือนกัน"เทาช่วยเสริม
"เอาตามตรงผมก็ไม่ชอบพวกโอลีฟกับโบตั๋นเหมือนกัน" ทั้งหมดมองไปที่เทาที่พูดความจริงออกมา ชานยอลจึงพูดต่อ
"แบคฮยอนชอบพอกับคยองซูสองคนนั้นเลยไม่ชอบนาอึน โชรง เจสสิก้าก็เลยอยู่กับเซฮุนได้อย่างปกติ" ชานยอลยังเล่าต่อ
"เพราะงั้นไม่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่ไม่เกลียดพวกเธอที่แนะนำตัวไปนั้นมี 13 คนเท่านั้นแต่ความจริงยังมีอีก 7 คนที่ยังไม่มา...ถึงผมจะเป็นแกลดิโอลัสแต่คนที่จะสืบทอดกิจการต่อไปคือเฮียคริส ถ้าเป็น 20 คนแล้วฉันก็คือคนนอกคนหนึ่ง"
"แล้วเซฮุนเนี่ยนิสัยยังไงเหรอ" จงอินถาม ไหนๆกจะรู้จักกันแล้วนี่นะก็ไม่อยากคุยกับเจ้าตัวโดยตรงหรอก
"อืม~ พูดอยากแหะนายว่าไงเทา"
"ผมอยู่เมืองจีนจะไปรู้อะไร" เทารีบปัดทันที
"ส่วนใหญ่พวกโอสิเรียก็แบบ....ถ้าขออะไรก็จะทำเป็นไม่สนใจแต่กลับทำให้ซะอลังการประมาณนี้ล่ะ" ชานยอลพูดเท่าที่รู้
"แต่โอสิเรียไม่ชอบการถูกหักหลัง" ประโยคที่เทาพูดทำให้คุณหันขวับ
"การถูกหันหลัง?" คุณทวนคำของเทา
"เห็นชินชาแบบนั้นน่ะความรู้สึกของโอสิเรียอ่อนไหวมากนะ...ตอนเด็กๆผมไปหลบฝนอยู่ใต้ต้นไม้ในสนามเด็กเล่น ผมเห็นเซฮุนนั่งร้องไห้อยู่น่ะก็เลยเข้าไปทักแต่เราคุยกันไม่รู้เรื่องเขาพูดเกาหลีแต่ผมพูดจีน แต่เราก็พยายามสื่อสารกันจนฝนซา ฮะๆ"
ดวงตาของเทาฉายแววระลึกถึง ทำให้ความรู้สึกคุณอ่อนยวบไปด้วย
"เออใช่ๆ เมื่อก่อนที่ฉันไปบ้านเซฮุนฉันเคยเห็นเขาโดนแม่ของเขาทำร้ายด้วยแล้วเขาก็มักจะมาร้องไห้กับฉัน" ชานยอลพูดไปขำไป นี่เรากำลังนินทาเจ้าของโรงเรียนอยู่ใช่ไหม
"ยังไงก็ตามพยายามอย่าเป็นสเรย์เวอร์รี่แล้วกัน"
"คาบบ่ายไม่มีเรียนออกไปข้างนอกกันเหอะ"ชานยอลเอยชวน
จ๋ม!
จงอินคว้างหินลงน้ำอย่างเบื่อหน่าย ชานยอลพามาที่ศาลากลางน้ำถึงมันจะสวยมากก็เถอะ ระหว่างที่เบื่อๆกันอยู่ก็มีคนหน้าใหม่เข้ามา
"เทาว่าไง" ลู่หานเข้ามาพร้อมกับจงแด ฮโยรินและโชรง
"อืม นั่งสิ" คุณสังเกตได้ว่าเทาตอบไปอย่างไม่เติมใจ เข้ามาอีกสี่คนรวมเป็นแปดศาลาดูเล็ลงถนัดตา
"ฉันอยากฆ่านายโอสิเรีย!!!" โชรงขึ้นไปยืนบนระเบียงก่อนจะตะโกนออกไป
"ไปทะเลาะกันมาอีกรึไง" จงอินร้องขึ้นอย่างรำคาร โชรงจึงเอาเท้าเล็กๆเขี่ยร่างสูงก่อนจะโดดลงมา
"คริสบอกว่าตอนนี้ว่างให้ไปที่ห้องเดิม เจอกันตอนเย็น....อ๋อ คุณปาร์ค เขาบอกให้นายมาด้วย" ร่างบางพูดเสียงแข็งก่อนจะเดินออกไปเพียงคนเดียว
"เดี๋นวนี้พัก โชรงเป็นอะไรไปนะ ยัยโบรากับไอ้จุนมยอนด้วย" จงแดบ่นไปมามันทำให้คุณยิ้งสงสัย
ณ ห้องประชุม(ห้องเดิมนั้นแหละ
)
"มากันครบแล้วนะ" คริสมองหน้าทุกคนในห้อง มีทั้งคนที่มาคราวที่แล้วและคนที่พึ่งมา สีหน้าทุกคนดูจริงจังเอามากๆกับการจับไพ่ครั้งนี้
"เอาล่ะเริ่มกันได้แล้ว" คริสเขย่ากล้องเล็กในมือก่อนจะส่งให้เซฮุนหยิบคนแรก เด็กหนุ่มหยิบขึ้นมาอย่างใจเย็นก่อนจะยิ้มเยาะอย่างพอใจ เขาพลิกไพ่ในมือให้ดู
ไพ่คนถือไม้เท้า....
โชคดีจริงนะ โอเซฮุน!!!!
ทุกคนดำเนินการหยิบไปเรื่อยแต่ไม่มีใครโชว์เหมือนโอสิเรียหนุ่มที่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สบายๆ
"อึก" คุณกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อกล้องถูกส่งต่อมาถึงคุณ คุณค่อยๆหยิบไพ่ขึ้นมาช้า
"หึ!" ก่อนที่คุณจะได้ดูมันเซฮุนกลับหัวเราะในลำคอเหมือนกลั้นไว้ คุณแงมไพ่ในมือดู
....รูปคนถือเหรียญ...
...นี่ฉันทำไม่ได้เหรอเนี่ย....
"ทุกคนคงรู้แล้วสินะว่าตัวเองอยู่ในตำแหน่งอะไร วันพรุ่งนี้จะทำการจับคู่ผู้เป็นมาสเตอร์จะได้เลือกเท่านั้น กติกามีแค่ว่าใครมาก่อนก็ได้ก่อน จะเริ่มต่อเมื่อมากันครบแล้ว 20 คน"คริสพูดก่อนจะบอกให้กลับได้
"มึงได้อะไรน่ะจงอิน" คุณถามอย่างห่อเหี่ยว
"กูได้เป็นทาสเขาวะ.. มึงก็ด้วยใช่มะ?"คุณพยักหน้ารับ ก่อนจะไปสะดุดตากับบอร์ดบางอย่างเข้า
"จงอินมึงได้ลงชื่อเข้าหอไว้เปล่าวะ"คุณกับจงอินมาหยุดอยู่หน้าบอร์ด
"เราเกินออกมาวะต้องเอาไปยัดรวมกับคนอื่น" จงอินพูดอย่างเสียดายเพราะไม่อยากอยู่กับคนเยอะๆ
"ไอ้กัมจง!!หอหญิงไม่มีชื่อฉัน!!" คุณหาเป็นร้อยรอบก็ไม่เจอชื่อของคุณอยู่บนบอร์ด
"ก็ชื่อเธออยู่ห้องเดียวกับฉัน.....ห๊ะ!!!"
"ไอ้เซฮุน....." คุณพูดอย่างโกรธแค้นเพราะหมอนั้นเป็นหลานเจ้าของโรงเรียนมันต้องจัดชื่อคุณมาไว้หอชายแน่ๆ (แล้วนั้นด่าตัวเองทำไมจ๊ะคุณนางเอก
)
"ห้องที่ 100/2022"
ณ หอพักชาย
ก็อก ๆ ๆ
คุณและจงอินมาหยุดหน้าประตูห้อง100/2022 เป็นที่เรียบร้อย เพียงแค่เห็นภายนอกหอก็เป็นอยากกลับบ้านถึงมันจะสวยมากก็เถอะยังไงก็ขึ้นชื่อว่า "หอพักชายล้วน"
"ใครน่ะ?" เสียงทุ้ที่คุ้นหูดังขึ้น
"ชานยอลลลล!!!!!!!!!!"
TBC.
ยังไม่แก้คำผิดนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
