กลลวงหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.33 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 00.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
45) 45 บทส่งท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“อุ๊บ”ฟางวิ่งไปอ้วกระหว่างที่เตรียมอาหารเย็นให้กับป๊อปปี้ที่บ้าน
“ฟางเป็นยังไงบ้างลูก วันนี้เป็นอะไรทำไมอ้วกบ่อยแบบนี้ให้หมอไปตรวจดูอาการมั้ยจ้ะ”แม่ป๊อปปี้
พูดก่อนจะพาฟางไปให้หมอตรวจที่คลีนิกใกล้ๆบ้าน
“ฟางเป็นยังไงบ้างลูก”แม่ป๊อปปี้ถามเมื่อฟางเดินออกมา
“2เดือนค่ะ ฟางท้อง2เดือนแล้ว”ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจ แม่ป๊อปปี้ดึงไปกอดแน่น
“งั้นวันนี้ต้องฉลอง วันนี้ฟางพักเต็มที่เลยนะจ้ะ เดี๋ยวแม่ทำอาหารให้เอง”แม่ป๊อปปี้พูดเมื่อกลับมา
ถึงบ้านที่ครั้งหนึ่งคือบ้านเธอกับแก้ว แต่ตอนนี้มันกลับเป็นเรือนหอของเธอกับป๊อปปี้อีกครั้ง ส่วน
แก้วก็ย้ายไปอยู่กับโทโมะและช่วยดูแลกิจการรีสอร์ตที่พัทยาร่วมกัน
“โอ๊ย เฟย์จ๋า พี่ไม่มีอะไรกับเด็กฝึกงานจริงๆนะ เค้าแค่มาปรึกษางานแล้วพี่ก็อธิบายงานเท่านั้น
เอง”เสียงของเขื่อนโวยวายเมื่อมาถึงบ้านฟางแล้วพยายามเอามือปัดป้องไม่ให้เฟย์เอาแฟ้มทุบตัว
เอง
“ตายแล้ว นี่มันอะไรกันน่ะทะเลาะกันอีกแล้วหรอเนี่ย”ฟางพูดเมื่อเห็นเฟย์และเขื่อนทะเลาะกัน
“แม่ฟางฮะ ลุงเขื่อนมีกิ๊กฮะ”เฟิร์สที่กลับมากับเฟย์ก็รีบพูด
“เห็นมั้ย เด็กไม่โกหกหรอก เฟิร์สพูดถูก นี่แน่ะๆ”เฟย์พูดจบก็ทุบเขื่อนต่อทันที
“เฟิร์สครับ กิ๊กอะไรลุงเชื่อนไม่มีนะ ลุงเขื่อนมีสาวนะก็มีแต่ลูกหมาตัวเมียเท่านั้นล่ะที่เป็นกิ๊ก”เขื่อน
พูด
“ห้ะ นี่พี่เขื่อนจะเอาหมาที่บ้านเป็นกิ๊กหรอ พี่เขื่อนหมายังไม่เว้นนะ”เฟย์โวยวายแล้วหยิกเขื่อน
“เฟย์จ๋า พี่ปะชด นี่ก็เชื่อง่ายจังเลย”เขื่อพูดแล้วกอดปลอบเฟย์
“อย่าให้รู้ว่ามีนะ ไม่งั้น นอกจากจะไม่แต่งงานแล้ว จะเจี๋ยนให้สูญพันธ์แน่”เฟย์พูดขู่เขื่อน ชาย
หนุ่มรีบนั่งหุบขาทันที
“แม่ฟางมากินข้าวเร็วครับ”เฟิร์สพูดแล้ววิ่งมาจูงมือฟางที่ยืนชะเง้อรอการกลับมาของสามีหนุ่ม
“เฟิร์สหิวก็ไปทานก่อนเลยลูกแม่จะรอพ่อเค้าสักพักอ่ะครับ”ฟางยิ้มและตอบลูกชาย
“ฟาง นี่จะ2ทุ่มแล้วเรามาทานอะไรรองท้องก่อนก็ได้เดี๋ยวป๊อปปี้ก็คงมาเองล่ะ เดี๋ยวลูกจะหิวเอา
นะ”แม่ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางขัดไม่ได้ก่อนะยอมเดินกลับมานั่งทานข้าวกับทุกคนในครอบครัว จน
เวลาผ่านไปเกือบ5ทุ่ม เขื่อน เฟย์และแม่ป๊อปปี้กลับบ้านไปแล้ว ส่วนเฟิร์สเธอก็ส่งไปนอนแล้ว
ป๊อปปี้ก็ยังไม่มา
“โทรศัพท์ทำไมไม่รับนะ”ฟางที่หงุดหงิดเพราะโทรหาป๊อปปี้แต่ก็ไม่มีการตอบรับเลย
“ไลน์ก็ไม่อ่าน อะไรเนี่ย”ฟางแทบปามือถือเมื่อเห็นว่าข้อความไลน์ที่เธอส่งไปกว่า100ข้อความ
ป๊อปปี้ยังไม่อ่านมันสักคำ
บรื้น
จนเวลาล่วงเลยไปเกือบเที่ยงคืนเสียงรถของป๊อปปี้ก็มาอดที่บ้านก่อนชายหนุ่มจะเดินเข้ามาเปิดไฟ
ในบ้าน
“อ้าวฟาง ทำไมมานั่งมืดๆอยู่ตรงนี้ทำไมไม่เปิดไฟล่ะ”ป๊อปปี้มองฟางแปลกใจปนตกใจที่เจอฟาง
นั่งอยู่
“โทรไปทำไมไม่รับ ข้อความไลน์ทำไมไม่ตอบ ไปไหนมา”ฟางถามป๊อปปี้รัว
“วันนี้มีเจ้านายจากสาขาที่สิงค์โปร์มาคุยงานน่ะจ้ะ แล้วก็ต่อเลยไปเลี้ยงรับรองเจ้านายเค้า แล้วพี่
อ้อ ใช่ๆ พี่ลืมมือถือไว้ในรถน่ะ ขอโทษนะครับ ที่ปล่อยให้รอ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินมาหอมแก้มฟาง
“อุ้บ เหม็นเหล้า จะอ้วก”ฟางปิดปากตัวเองแล้วรีบวิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำ
“ฟางไม่สบายหรอ ทำไมไม่ขึ้นไปพักล่ะ”ป๊อปปี้เดินมาลูบหลังฟางด้วยความเป็นห่วงแล้วถามฟาง
“ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวนะพี่ป๊อป นี่กลิ่นน้ำหอมนี่ไม่ใช่ของพี่ป๊อปนี่”ฟางหัยขวับมาสูดกลิ่น
น้ำหอมที่ผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ติดตามตัวชายหนุ่ม
“รู้ได้ไงจ้ะฟาง”ป๊อปปี้ทึ่งแล้วรีบถาม
“นี่มันกลิ่นน้ำหอมของDiorคอเลกขั่นใหม่ ฟางไม่ได้ซื้อกลิ่นนี้ แต่พี่ป๊อปมีกลิ่นนี้ตามตัวได้
ไง”ฟางคาดคั้นป๊อปปี้
“อ๋อ คุณอลิสเป็นเจ้านายสาขาทางสิงค์โปร์เค้าเมาน่ะจ้ะพี่กับเพื่อนเลยช่วยกันหามคุณอลิสขึ้นไป
นอนบนห้องที่คอนโดเค้า เนี่ยสงสัยกลิ่นติดมาแน่ๆเลย”ป๊อปปี้อธิบาย
ปึก หมอนบที่โซฟาถูกปาใส่ป๊อปปี้ทันที
“คืนนี้ไปช่วยคุณอลิส อาทิตย์ก่อนก็น้องแต้งกิ้วที่ฝึกงาน 3วันก่อนก็เนยเพื่อนร่วมงาน เสน่ห์แรง
จริงๆนะ”ฟางว่า
“นั่นเจ้านาย แต้งกิ้วก็รุ่นน้อง เนยก็เพื่อนร่วมงาน พี่อธิบายให้ฟางฟังแล้วนี่จ้ะว่าไม่มีอะไร”ป๊อปปี้
พูด
“ไม่มีอะไรรึว่าปกปิด พี่ป๊อปอ่ะหน้าตาดีไม่แปลกหรอกที่มีสาวรุมล้อม ทำไมคะไอ้แหวนที่นิ้วนาง
ข้างซ้ายน่ะมันเป็นเครื่องยืนยันไม่ได้เลยหรอว่าพี่แต่งงานแล้ว รึว่าพี่อยากปกปิดมัน”ฟางโวยวาย
ด้วยความน้อยใจ
“ฟางอย่าพูดแบบนี้สิ ฟางก็รู้ว่าพี่รักฟางมากแค่ไหนน่ะ อย่างอนสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วเดินมาหาฟางแต่
ฟางสะบัดมือทิ้ง
“ไม่จริงพี่ป๊อปพึ่งมารักฟางทีหลังต่างหากล่ะ ไปเลยนะอยากจะไปไหนก็ไปเลย ไปนอนนอกบ้าน
โน่น”ฟางงอแงและไล่
“พี่เหนื่อยจากทำงานละไหงพี่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีกล่ะ ถ้าฟางอยากให้พี่ไป พี่ไปก็ได้เผื่อฟาง
จะได้สบายใจ”ป๊อปปี้มองฟางนิ่งสักพักก่อนจะพูดออกมา เพราะกรณีสาวๆที่เข้ามารุมล้อมเขานั้น
เขาไม่เคยคิดเกินเลยเป็นอื่นเลย เพราะเขามีแค่ฟางคนเดียวในหัวใจ และก็เป็นธรรมดาที่เมื่อ
อธิบายเรื่องราวซ้ำๆกันหลายๆรอบแต่ฟางกลับไม่ฟังมัน ไม่ใช่แค่ฟางที่กำลังงอนและน้อยใจเขา
แต่เขาเองก็เริ่มน้อยใจฟางเช่นกัน ว่าแล้วป๊อปปี้ก็เดินออกไปจากบ้านทันที
“อยากจะไปหาใครก็ไปเลย ฟางไม่ง้อพี่หรอก”ฟางที่งอนป๊อปปี้ก็ตะโกนไล่หลังแล้วขึ้นไปนอน
“สรุปว่าทะเลาะกันเพราะเรื่องสาวๆที่เข้ามาในชีวิต”โทโมะพูด
“แล้วก็หนีเมียตัวเองมาถึงพัทยาแถมยังปลุกเจ้าของบ้านตอนตี3มาเปิดรีบเนี่ยนะ”แก้วพูดพลาง
หาวพลางมองป๊อปปี้ที่นั่งตรงข้ามเธอกับโทโมะที่ถูกป๊อปปี้โทรปลุกให้มาเปิดประตูบ้านให้เขา
เข้าไป
“ถ้าน้องกรีนน้องเกรซตื่นนะ นายตายแน่ป๊อป”โทโมะพูดถึงลูกแฝดขายหญิงที่พึ่งเข้านอนไปหลัง
จากตื่นมากลางดึกแล้วเขากับแก้วต้องช่วยกันกล่อมจนแทบวุ่น
“บอกแล้วให้จ้างพยาบาลพิเศษมาดูแล ชั้นรู้หรอกน่าว่าลูกร้องขัดตอนที่พวกนายจู๋จี๋กัน”ป๊อปปี้พูด
ดักทำให้ทั้งคู่หน้าแดง
“เออ น่าจะอะไรก็ช่างเถอะ แล้วนี่จะมานอนที่นี่แล้วงานการล่ะ แล้วเมียป๊อปล่ะไม่โวยวายรึไง”แก้ว
ถาม
“ฟางคงไม่สนใจหรอก เพราะเป็นคนไล่ป๊อปออกไปนอนที่อื่นเอง”ป๊อปปี้พูด
“โห งอนทีนี่หนีมานอนซะไกลเลยนะ”โทโมะบ่น
“พูดมากน่า ไม่รู้ล่ะวันนี้งอนเมียโว่ย พวกนายเป็นพี่ฟางต้องรับผิดชอบ ชั้นง่วงละ ขออาบน้ำนอน
เลยละกันวันนี้เพลียมามากแล้ว”ป๊อปปี้พูดจัดบทก่อนะเดินถือวิสาสะขึ้นไปจัดการตัวเองบนบ้านจน
โทโมะและแก้วเหวอทันที
“หา อะไรนะพี่ป๊อปงอนฟางแล้วหนีไปอยู่บ้านพวกพี่แก้วที่พัทยา”ฟางรับสายจากแก้วในตอนเช้าก็
ร้องอย่างตกใจ
“เชอะ แล้วไงพี่แก้ว อยากงอนก็งอนไปดิ ฟางไม่ง้อให้ยากหรอก ตัวเองล่ะมีสาวๆเยอะเองจนลืม
ลูกเมีย ไม่สนใจหรอก”ฟางรีบพูดก่อนจะวางสายไป แล้วกลับมานั่ง แม่ป๊อปปี้ที่แวะมาเยี่ยมฟาง
ได้ยินเข้าก็อมยิ้ม
“นี่ไม่ง้อป๊อปปี้จริงหรอลูก”แม่ป๊อปปี้ถาม
“รายนั้นงอนได้งอนไปค่ะแม่ เค้าก็ทำฟางโมโหเหมือนกัน ฟางไม่ง้อหรอก เดี๋ยวพอเห็นว่าฟางไม่
ง้อนะ ก็กลับบ้านเองล่ะค่ะ แม่อย่าไปสนใจเลย”ฟางพูด
“แม่น่ะไม่สนหรอกแต่ฟางแน่ใจนะว่าไม่สน”แม่ป๊อปปี้พูดแล้วมองถ้วยกาแฟที่ฟางเติมเกลือไป
แทนน้ำตาล
“แม่รู้ว่าที่ทำงานของป๊อปปี้เค้ามีสาวๆมารุมล้อม แต่ฟางมาลองสังเกตดีๆสิ ป๊อปเค้าไม่ยุ่งกับสาวๆ
ที่ไหนอีกเลยนะ มีแต่สาวๆพวกนั้นมายุ่งกับป๊อปเองทั้งนั้น”แม่ป๊อปปี้พูดฟางนิ่งคิด
“ป๊อปน่ะรักฟางมากนะ เหตุการณ์ต่างๆที่ฟางกับป๊อปผ่านมากว่าจะรักกันได้มันยืนยันไม่ได้หรอว่า
พวกเรารักกันมากจนไม่มีใครมาทำลายมันลง”แม่ป๊อปปี้พูดอีกครั้ง ฟางนิ่งเงียบก่อนจะเดินขึ้นไป
บนบ้าน
“แม่คะ เราไม่ได้ไปเยี่ยมพี่แก้วกับหลานๆนานแล้วนะคะ เราไปเยี่ยมพวกเค้ากันเถอะค่ะ”ฟางพูด
แล้วคว้ากุญแจรถออกไปสตาร์ทรถ แม่ป๊อปปี้มองแล้วแอบขำที่ปากบอกไม่ง้อแต่ตัวของฟางกลับ
ไปอยู่บนรถแล้ว
“เห้อ เบื่อโว้ย”ป๊อปปี้นั่งมองแขกที่เข้ามาพักในรีสอร์ตก็ร้องออกมาเสียงดัง
“เบาๆหน่อยสิป๊อป แขกในรีสอร์ตตกใจหมด”แก้วเดินมาแล้วนั่งลงข้างๆก่อนจะรับนองกรีนมาจาก
พี่เลี้ยงโดยที่ป๊อปปี้อุ้มน้องเกรซมาจากพี่เลี้ยงเช่นกัน
“เอาน้องกรีนน้องเกรซมาเที่ยวรีสอร์ตแบบนี้เดี๋ยวก็ป่วยหรอก ไม่เลี้ยงที่บ้านล่ะ”ป๊อปปี้ถาม
“วันนี้ พิมเค้ากลับมาจากนิวยอร์กแล้วมาหาโทโมะน่ะไม่มีอะไรหรอก”แก้วพูดแล้วยิ้มให้ป๊อปปี้
“เหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง”ป๊อปปี้เหล่มองแก้วแล้วนึกถึงฟางที่หึงเขาทันที
“เอ้า นี่ล่ะธรรมดาผู้หญิง ที่หึงน่ะเพราะว่าผู้หญิงรัก”แก้วพูด
“แต่หึงมากไปมันก็ไม่ดีนะแก้ว”เขื่อนพูดแล้วเดินมานั่งข้างๆทุกคน
“นายว่าน้องชั้นเรอะ”ป๊อปปี้ถาม
“เปล่าครับว่าที่พี่เขย ผมไม่กล้าว่าเฟย์หรอกครับ แต่ผมว่าอาการหึงของเฟย์”เขื่อนรีบพูด
“มันก็เหมือนๆกันล่ะน่า”ป๊อปปี้พูด
“ก็ดีออกนิที่เฟย์หึงแปลว่ารัก”แก้วพูด
“มันจะดีกว่านี้นะถ้าหึงแล้วไม่ไล่ยึดรถเขื่อนไปน่ะ อ้างว่าถ้าใช้เดี๋ยวจะขับไปหาสาวๆแน่ เพื่อความ
ปลอดภัยยึดไว้ก่อน เขื่อนเลยต้องโบกสองแถวมารีสอร์ตแก้วเนี่ยมันใช่มั้ย”เขื่อนพูด
“ใช่ไม่ใช่พี่ก็ยอมทำนี่”เฟย์เดินเข้ามาได้ยินเขื่อนบ่นก็ว่า
“เฟย์จ๋าไหนว่าไปช้อปปิ้งกับเพื่อนๆที่มาเที่ยวหาไงจ้ะไม่ไปแล้วหรอ”เขื่อนรีบพูด
“ไม่ไปแล้วบังเอิญเห็นไอ้นี่ในรถ”เฟย์พูดแล้วยื่นโบชัวร์ทริปฮันนีมูนที่ยุโรปสุดโรแมนติกให้เขื่อนดู
“เอ่อ แต่ว่าพี่ยังจัดคิวไม่ได้เลยนะเฟย์เอามาดูไว้ก่อนเฉยๆ”เขื่อนพูดแล้วเกาหัวด้วยความเขิน
“เรื่องคิวเฟย์เคลียร์หมดแล้ว ช่วง2อาทิตย์หน้าไงพี่เขื่อน อิตาลี ลอนดอน ฝรั่งเศส เฟย์อยากไป
มากเลย”เฟย์พูดแล้วรีบนั่งลงข้างเขื่อนแล้วพูดอย่างดีใจเขื่อนมองยัยแสบที่ยึดหัวใจเขาไปก็ยิ้มก่อ
นะหอมแก้วเฟย์ทีนึง
“รักจังยัยตัวร้ายของพี่”เขื่อนกระซิบข้างหูเฟย์ทำให้เฟย์หน้าแดงทันที
“พี่เขื่อนอ่ะ รักเหมือนกันนะคะ”เฟย์พูดแล้วบิดไปมาด้วยความเขิน
“พอเลยๆคู่นี้ ทะเลาะกันงอนกันสุดท้ายก็มาสวีทกันแหมๆอิจฉานะๆ”โทโมะทำงานเสร็จก็เดินเข้า
มาหาทุกคนพร้อมกับโอบไหล่แก้ว
“พี่โทโมะอย่ามาพูดดีแล้วทีตัวเองล่ะนี่เตรียมวางแพลนหาน้องให้กรีนเกรซแล้วล่ะสิ”เฟย์พูด
“ลูกยังไม่ทันจะขวบเลยนี่พวกแกรีบร้อนกันแล้วเหรอวะ”เขื่อนรีบพูด
“แน่นอน กะสร้างทีมฟุตบอล ตั้งเป็นสโมสรโทโมะ”โทโมะพูดแล้วยักคิ้วกวนๆ
“บ้าโทโมะ เอา2คนนี้ให้รอดก่อนเถอะ ช่วยกันเลี้ยงเลย”แก้วพูดแล้วตีโทโมะเบาๆด้วยความเขิน
“แน่นอนจ้า เลี้ยงทั้งชีวิตอยู่แล้ว ทั้งแม่ทั้งลูก รักนะจ้ะที่รัก”โทโมะพูดแล้วหยอดคำหวานให้แก้ว
“รักเหมืนกันค่ะที่รัก”แก้วพูดแล้วหอมแก้มโทโมะบ้างก่อนโทโมะจะเอาน้องเกรซมาจากป๊อปปี้
“โอ๊ย พอเลย เบื่อจังพวกโชว์ความหวานเนี่ยๆ”ป๊อปปี้มองทั้ง2คู่แล้วเดินหนีไปที่ชายหาดทันที
“มีเมียเมียก็ไม่ฟัง มันน่าจะปล้ำให้หายงอนซะให้เข็ด”ป๊อปปี้พูดพลางเดินเตะทรายบนชายหาด
ด้วยความเซ็ง
“พ่อป๊อปเก็บลูกบอลหน่อยฮะ”เสียงเจื้อยแจ้วของเฟิร์สเรียกพ่อให้เก็บลูกบอลให้
“เฟิร์สไหงมาอยู่ที่นี่ได้แล้วใครมารับจากโรงเรียนครับ”ป๊อปปี้ตกใจรีบอุ้มลูกมาถามเพราะยังเห็น
เฟิร์สใส่ชุดนักเรียนอยู่
“แม่ฟางครับ แม่ฟางบอกว่าวันนี้แม่ฟางอยากพักผ่อนเลยพาเฟิร์สมาเที่ยวทะเลครับ”เฟิร์สตอบ
“แล้วนี่แม่ฟางไปไหนแล้วล่ะครับ”ป๊อปปี้ถามลูกชาย
“โน่นครับ”เฟิร์สพูดแล้วชี้ไปที่ริมชายหาดไม่ไกลจากที่ป๊อปปี้ยืนอยู่ ชายหนุ่มเห็นแม่ของเขานั่ง
ตรงเก้าอี้ชายหาดก็เอาเฟิร์สไปฝากที่แม่ตัวเองก่อนจะเดินไปหาฟาง
“อะไรเนี่ย ปล่อยฟางนะพี่ป๊อป”ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้เดินมากอดจากด้านหลัง
“มาที่นี่เพื่อมาง้อพี่ใช่มั้ยจ้ะ”ป๊อปปี้ถามแล้วยิ้ม
“ใครบอก หลงตัวเอง ฟางแค่อยากมาทะเลเฉยๆ”ฟางรีบพูด
“อ๋อ นั่นสินะ ฮัลโหลครัยคุณอลิสนัดเย็นนี้หรอครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วถอนกอดฟางก่อนจะแกล้งรับสา
ยอลิส
“วันนี้คุณป๊อปมาพักผ่อนกับครอบครัวค่ะไม่ว่างรับงาน อ้าว พี่ป๊อปหลอกกันหรอ”ฟางรีบดึงมือถือ
ป๊อปปี้ไปคุยแล้วต้องร้องเมื่อเห็นว่ามือถือป๊อปปี้ไม่ได้มีเบอร์โทรเข้าออกเลย
“อุ้ย สายหลุด”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆ ฟางจึงฟาดไปทีแล้วเดินหนีป๊อปปี้รีบกอดรั้ง
“ไม่งอนสิ อะไรเนี่ยมาง้อพี่แต่ไหงสุดท้ายพี่ต้องมาง้อเราเหมือนเดิมเนี่ย”ป๊อปปี้พูด
“พี่ไม่ยอมง้อฟางหรอคะ ใช่สิเบื่อกันแล้วนิ”ฟางหน้างอ
“เบื่อที่ไหนกันล่ะ ฟางพี่ไม่เคยมีใครนอกจากฟางเลยนะ พี่รักฟางรักลูกของเรามากนะ พี่ไม่ยอม
ให้ใครหรืออะไรมาทำลายความรักของเราอีกแล้วเชื่อพี่นะคนดี”ป๊อปปี้พูด
“ค่ะ เชื่อแล้วว่ารัก”ฟางเอื้อม2มือมาจับแก้มป๊อปปี้แล้วพูดก่อนจะบรรจงจูบให้ชายหนุ่มอย่างอ่อน
โยน
“แม่ฟางกับพ่อป๊อปสวีทกันอีกแล้ว ลืมเฟิร์สรึไง เดี๋ยวเฟิร์สจะบอกน้องแฟงว่าพ่อป๊อปแม่ฟางไม่
สน”เฟิร์สพูดแล้วเดินมากับพวกเขื่อนโทโมะที่พาบรรดาเมียๆตัวเองออกมาหาฟางและป๊อปปี้
“น้องแฟง”ป๊อปปี้เหวอแล้วถาม
“ค่ะ น้องแฟงอยู่ในนี้2เดือนแล้วนะคะ”ฟางพูดแล้วชี้ลงที่ท้องตัวเอง
“น้องแฟง ในที่สุดหนูก็จะมาอยู่กับพวกเราอีกครั้งแล้วนะครับ ลูกพ่อ พ่อรักหนูนะครับ”ป๊อปปี้พูด
แล้วคุกเข่าก้มลงูบที่หน้าท้องแบนราบของฟางท่ามกลางเสียงโห่แซวของทุกคน
“เฟย์จ๋าทริปยุโรปนี้พี่สัญญานะว่าจะมีน้องให้เฟย์แน่นอน”เขื่อนกระแซะแล้วพูดกับเฟย์ เฟย์จึงตีไป
ทีนึงด้วยความเขิน
“ดีเลยๆ รีบๆมีนะ เพราะกรีนกับเกรซเค้าก็อยากจะมีเพื่อนเล่นแล้วเหมือนกัน”โทโมะพูดแล้วยิ้มให้
กับแก้วที่ทั้งคู่ช่วยกันอุ้มลูกของตัวเองไว้
“พี่รักฟางนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วหอมแก้มฟางอีกครั้งก่อนจะดึงลูกชายมาหอมแก้มเหมือนกัน
“ฟางก็รักพี่ป๊อปเหมือนกันค่ะ”ฟางพูดจบก็หอมแก้มป๊อปปี้คนละข้างกับเฟิร์สด้วยความรักที่มีให้
ป๊อปปี้ จากนี้จะไม่มีการลวงหลอกอะไรอีกแล้วระหว่างความรักของเขาและเธอ
จบแล้วจ้าสำหรับเรื่องนี้
ขอบคุณรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนะที่ตามเม้นสม่ำเสมอ ทำให้ไรเตอร์มีกำลังเขียนฟิค
ไรเตอร์สัญญาว่าจะพยายามคิดเเนวใหม่ๆมาให้อ่านกันนะ ขอแค่อย่าหนีหายกันไปไหนน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
