เพื่อนกันฉันรักเธอ

9.0

เขียนโดย sunisa

วันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.02 น.

  8 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.36K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ความสุขที่โหยหา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านเฟย์ ฟาง

   สาวๆทั้ง6 คนก็เดินเข้ามาในบ้านของฟางและเฟย์

ฟาง:ตามสบายนะทุกคน อย่างน้อย ที่นี่ก็เหมื่อนบ้านของเรานั้นแหละ

ทุกคน:จร๊

เฟย์:พี่ฟาง ทำไมบ้านมันดูเงียบๆอ่ะ

ฟาง:สงสัยแม่ไม่อยู่มั้ง

สาวๆก็พากันเอาข้าวของเสื้อผ้าไปเก็บบนห้องนอน

พิม:แก้วพอมหิวอ่า

พิมอ้อนอย่างน่ารัก

แก้ว:จร้า แม่คุณมาถึงก็หิวเชียวนะ ทำเหมื่อนกับฉันเป็นเซฟประจำตัวอย่างนั้นแหละ

ฟาง:น่าแก้วบ่นไปได้ นั้นเพื่อนเราทั้งคนนะ 555

ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจ  

เบสท์:ฟางนั้นใครมาอ่า

 แอ๊ดอออ

ฟาง/เฟย์:คุณพ่อคุณแม่

ฟางและเฟย์ร้องให้ใหญ่เลย แล้ววิ่งเข้าไปกอดคุณพ่อกับคุณแม่ อย่างคิดถึง เหตุการณ์ร้ายๆที่ผ่านมาทำให้พวกเค้าได้รู้ว่า การที่เราอยู่โดยไม่มีพ่อกับแม่อยู่เคียงข้างมันทรมาน มันเหนื่อยล้าแค่ไหน 

ฟาง:ฟาง อึก!!!ฟางคิดถึงพ่อกับแม่ หืออออ

ฟางร้องให้ใหญ่เลย เฟย์ก็เหมื่อนกัน

แม่:เอานะจ๊ะ ลูกแม่อย่าร้องให้ โตเป็นสาวกันหมดแล้ว ลุกขึ้นๆ 

ทั้งสองพยูงลูกสาวทั้ง2ลุกขึ้นมากอดอีกครั้ง

พิ/แก้ว/อิงค์/เบสท์:สวัสดีค่ะ คุณพ่อคุณแม่

พ่อกับแม่ฟางเฟย์:สวัสดีจ๊ะ 

แม่:เป็นไงกันบ้างลูก หือ กลับมากันแล้วหรอ 

ฟาง:แม่คะ หนูกับเพื่อนๆหนูจะมาอยู่และเรียนที่นี่ค่ะ หนูไม่อยากเรียนอยู่ที่นั้นแล้วค่ะ

แม่:อ้าว แล้วผู้ปกครองของพวกหนูล่ะจ๊ะ ท่านไม่ว่าเอาหรอ

แก้ว:พวกเราไม่มีพ่อกับแม่ค่ะ พวกเราเป็นเด็กที่โตมากับธรรมชาติ พวกเรามีแม่เลี้ยงค่ะ เป็นแม่เลี้ยงที่ใจร้ายมาก เอาพวกเรามาขาย แต่โชคดีที่เจอเฟย์กะฟาง ค่ะ เราก้เลยเป็นเพื่อนกัน และช่วยเหลือกันมาตลอด

พิม:พวกเราอยู่ที่นั้นมันไม่ปลอดภัยฟางกะเฟย์ก็เลยชวนพวกเรามาอยู่ที่นี่ค่ะ เราไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ของเรารเป็นใคร เราก็เลยเป็นเด็กเร่ร่อนคนหนึ่งค่ะ

พ่อ:น่าสงสารนะคุณ ดูสิมีแต่ผู้หญิงกันทั้งนั้นเลย 

แม่:งั้นหนูก็อยู่ที่นี้กับฉันก็แล้วกันนะจ๊ะ ต่อไปนี้เรียกฉันว่าพ่อกับแม่ก็แล้วกันนะจ๊ะ หนูๆเพื่อนฟางก็เหมื่อนลูกของแม่แหละจ๊ะ

แก้ว/พิม/อิงค์/เบสท์:ค่ะ คุณพ่อคุณแม่

ทุกคนร้องให้แล้วกอดพ่อกับแม่ พวกเค้าพึ่งได้รู้ว่าความรักที่แท้จริงของพ่อกับแม่ ความอบอุ่นความห่วงใย ที่พ่อกับแม่มีให้มันอบอุ่นอย่างนี้นี่เอง

แม่:เอาล่ะ ลูกๆค่า ไปอาบน้ำแต่งตัวเด๊ววันนี้พ่อกับแม่จะพาลูกไปซื้อของซื้อเสื้อผ้า ใหม่ๆนะลูก คืนนี้เราจัดปาร์ตี้เล็กๆฉลองที่ลูกของแม่กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างอบอุ่นดีมั้ยจ๊ัะ

ฟาง:ก็ดี่ค่ะคุณแม่ ฟางไม่ได้กินข้าวร่วมกับคุณพ่อกับคุณแม่มานานแล้ว 

พ่อ:จร๊ ลูกรัก เดี๋ยวพ่อจะโชว์ฝีมือทำกับข้าวให้ลูกๆทานกันนะจ๊ะ

ฟาง:เย้ๆๆ ได้กินฝีมือคุณพ่อด้วย เดี๋ยวฟางกะเฟย์ช่วยนะคะ

พ่อ:ได้จร๊ลูกรัก

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข อย่างน้อยเราก็ได้มาอยู่ที่บ้านมีความสุข ความรัก ความปลอดภัย อีกด้วยหายห่วงเรื่องผู้ร้าย เพราะว่าบ้านฟางกะเฟย์ นี้เป็นถึงระดับผู้พิพากษาอีกด้วย นะ นักราชทูตแน่ะ

แก้ว:ฟางเฟย์พวกเราขอบคุณเธอสองคนมากๆเลยนะที่ให้เรามาอยู่ที่นี้ด้วย

ฟาง:ไม่เป็นไรน่าแก้ว พวกเราน่ะเพื่อนรักกันนะ ร่วมเป็นร่วมตายกันมานักต่อนักแล้ว ยังไงฟางก็ทิ้งเพื่อนอย่างพวกเธอไม่ลงหรอก เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ

พิม:จร้า เราจะอยู่และเป็นเพื่อนรักต่อกันและกัน สัญญา

อิงค์/เบสท์/เฟย์/แก้ว/ฟาง:สัญญาเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป

 พวกเรารวมพลังแห่งความเป็นมิตรภาพ แล้วเราก็ยิ้มแล้วหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน แล้วเราก็เตรียมตัวจะไปซ๊อปปิ้งเต็มที่แล้ว

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา