เริ่มต้นด้วยร้าย ลงท้ายด้วยรัก (koenfaye)

ร่างสูงติ่นมาไม่พบร่างเล็กก็โกรธมากจึสั่งคนให้ออกตามหา ส่วนเขาได้มานั่งพักที่บ้านของตนเพื่อรอข่าวดีจากลูกน้อง
 
"เขื่อนทำอะไรลูก"คุณหญิงมณีถามลูกชาย
 
"เปล่าครับ พอดีผมพาเฟย์ไปนอนเล่นที่คอนโดพอตื่นมายัยตัวเเสบก็หายไป"ร่างสูงอธิบายให้มารดาฟังคำตอบนี้ทำให้คุณหญิงสงสัย
 
"เเค่นอนเล่นทำไมต้องหนีด้วยละ"คุณหญิงถามลูกชาย
 
"คุณเเม่ครับ ผู้ชายกัยผู้หญิงอยู่ก้วยกันสองต่อสองอย่างนั้น ถ้าไม่ทำเรื่แงอย่างว่าคงไม่ใช้"ร่างสูงตอบอย่างไม่เเคร์ คำตอบนี้ทำให้คุณหญิงอึ้ง
 
"เเล้วทำไมหนูเฟย์ถึงหนีเราละ"คุณหญิงถามอีก
 
"เขาไม่ได้รักผม เเล้วผมก็ไม่ได้รักเขา ไม่เเปลกที่เขาจะหนี"ร่างสูงตอบออกมาก่อนจะตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้มารดาของตนฟัง ว่าชาติเเพ้พนันพ่อของเขื่อน เขาไม่มีเงินจ่ายเลยให้เขื่อนเอาเฟย์มาเป็นนางบำเรอ ส่วนเรื่องซื้อนั้นเขาเเค่ทำเป็นการเเสดงโดยที่เขาจะยกหนี้คืนให้ชาติถ้าได้เฟย์ ประจวบกับเฟย์เป็นที่ต้องการของหนุ่มๆเขาจึงตกลง
 
"เเล้วลูกก็ยอมตกลง"หลังจากคุณหญิงรู้เรื่องราวทั้งหมดก็ถามลูกชาย
 
"ใช่ครับ เฟย์เขาดูๆไปก็น่ารักดี อีกอย่างมาเป็นนางบำเรอ ถ้าพลาดไปคงเสียดาย มีคนสวยๆมารอขนาดนี้"ร่างสูงอธิบายไปทำหน้าอย่างมีเเผนทำให้คุณหญิงรู้สึกเสีนใจที่ลูกชายทำเรื่องเเบบนี้
 
"เขื่อนเเม่ขอละ อย่าทำร้ายหนูเฟย์เลย เขาไม่ได้เป็นคนก่อหนี้ เขาไม่ผิด"คุณหญิงขอร้องลูกชายหวังว่าเขาคงจะไม่ทำร้ายผู้หญิงตัวเล็กๆถ้าหากเธอเเต่งงานไปคงจะช้ำใจตาย
 
"ยัยนั่นเป็นเมียผมเเล้ว ผมไม่ยอมหรอก"ร่างสูงไม่ยอมเเพ้
 
"เเต่เขาไม่รู้เรื่อง"คุณหญิงพูดอีก
 
"ผมจะไม่ยอมยกหนี้ให้มันครับ เเม่รู้ใหมหนั้ที่พ่อเลี้ยงมันติดพนันเป็น ร้อยล้าน ผมคงไม่ยอม ถ้าเเลกกับผู้หญิงไม่มีค่า ผมจะเเต่งงานกับเฟย์ จะพาเธอย้ายไปอยู่เเม่ฮ่องสอน ไม่จัดเเล้วงานเเต่งนั้นอั"ร่างสูงตอมารดาอีกครั้ง
 
"ถ้าลูกต้องการเเบบนั้นเเม่จะไม่ว่าอะไรเเลกกับเเม่ต้องเรียกเเม่ว่าเเม่"คุณหญิงกล่าวออกไปเพราะเธอไม่อยากเห็นลูกชายทำร้ายใคร
 
"อัลโล ว่าไงนะเจอยัยเเสบเเล้วเหรอ รีบไปจับตัวเอาไปที่บ้านบนดอยเดี๋ยวนี้"หลังที่คุณหญิงออกไปร่างสูงก็ได้รับข่าวดีจากลูกน้องว่าเจอร่างเล็กเเล้ว เเล้วเดินออกไปจัดการเธอให้สมยอมเขา ใช่ว่าเขาไม่เสียใจที่โดนตัดเเม่ตัดลูกเเต่รอไว้ก่อน