Cut NC the Star for In Love

-

เขียนโดย pigfly

วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 11.44 น.

  6 ตอน
  0 วิจารณ์
  17.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 12.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) Act.58 : Not Drunk

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     

 

 

 

 

 

               เช้านี้ชั่งเป็นเช้าที่สดใสเกินบรรยายเสียจริงนี้กระไร วันนี้กระผม โตโน่ ภาคิณ คำวิลัยศักดิ์ ซุปตาร์ตัวพ่อของเหล่ามิตรรักแฟนคลับ...จะมาขอเสิร์ฟความสนุกสนาน ที่แสนจะเฮฮาปาร์ตี้...ในเวล่ำเวลานี้เอง...นะเออ...

                เวิ้นเว้อกันก็มานานแสนเนิ่น...ก็ถึงเพลาแล้วที่กระผมคนนี้จะมากล่าวเกริ่นถึงแผนการ ที่เคล้นคลึงออกมาจากเซลล์สมองอันชาญฉลาดของผม...

                วันนี้...ยามโพล่เพล่ พวกเราจะจัดงานปาร์ตี้กันริมทะเล โดยหน้าที่การซื้อของนั้นผมได้แบ่งสรรปันส่วนไปตามความเหมาะสมเรียบร้อยแล้ว ซึ่งคนที่เหลืออยู่ที่คฤหาสถ์หลังงามในตอนนี้ มีเพียงแค่ผม สุดที่รักอย่างริท ไอ้หมอหน้าวอกอย่างไอ้เก่ง ไอ้หน้าแมวอย่างเซน และเบ้จิปาถะอีก 5 ตัว ซึ่งนำทีมโดย ตูมตาม จูเนียร์ พอตเตอร์ เฟรม(เพื่อนริท) และโจ้

                “เฮ้อ...อากาศยามเช้าสดใสจังเลย...” ผมบิดขี้เกียจอยู่ที่ระเบียงห้อง เหม่อมองท้องนภาสลับกับผืนน้ำสีเขียวมรกตอย่างเปี่ยมสุข

                “เป็นบ้าอะไรของพี่เนี่ย...เห็นตั้งนานและ...” หมดกันบรรยากาศอันเปี่ยมสุขของผม อุตส่าห์บิ้วอารมณ์อยู่ตั้งนาน ดูไอ้ตามน้องรักนี้มันพูดซะเสียเลย

                ว่าแล้วเดินเข้าไปหยิบอะไรบางอย่างในห้องหน่อย...อ่ะ...เจอแล้ว...ผมยิ้มร่าคว้าสิ่งของถนัดมือขึ้นมามอง ก่อนจะเดินกลับไปที่ระเบียงตามเดิม ชะโงกหน้าลงไปมองชั้นล่าง ก็เห็นตามมันกำลังวุ่นวายกับการเคลียร์พื้นที่ เพื่อจัดงานคืนนี้

                “แก่ไม่รอดแน่ไอ้ตาม...” ผมพูดเสียงรอดไรฟัด แววตาเจิดจรัส

                ตุ๊บ...บ...

                ผมปาขวดน้ำอิชิตันดราก้อนแบล็กทีลงไปที่กลางหัวมันอย่างจัง แน่นอนว่าฝาขวดนั้นอยู่ที่ผม เพราะว่าเดี๋ยวตอนสายๆผมจะส่งรหัสไปชิงเงินล้านกับคุณ ตัน อิชิตัน และแน่นอนอีกครั้ง...ว่ามันต้องโดนไอ้ตามอย่างจะๆจังๆ

                “ใครปามาเนี่ย...เจ็บนะ...” มันกุมหัวกบาลตัวเองอย่างเจ็บปวด ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นเพื่อหาจุดเกิดเหตุ ผมยักคิ้วริ้วตากวนๆส่งไปให้

                “อยากปากดีนัก...”

                “อสูรกายชัดๆ” แน่ะ...คิดว่าพูดเบาๆแล้วตูจะไม่ได้ยินหรือไง

                “ได้ยินนะเว้ยที่พูดน่ะ”

                “หูนรกมาก...” ปากดีจริงๆไอ้นี้ ว่าแล้วปาลงไปอีกขวดดีมั้ย คราวนี้จะปาให้โดนปากนั้นเลย

                “อย่าพูดมาก รีบทำงานเร็วๆ ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน” ผมว่าเสียงเข้ม ชี้นิ้วออกคำสั่ง

                “สั่งจริงสั่งจัง ได้ทีกดขี่ข่มเหงน้องตลอด คอยดูเหอะเผลอเมื่อไหร่ล่ะก็ พี่ริทโดนแน่...”ไอ้นี้...ทำอะไรเราไม่ได้ ก็ขู่เอาไอ้ริทมาร่วมด้วยตลอด

                เฮ้อ...เหนียวตัวแล้วสิ ไปอาบน้ำอาบท่าปะแป้งเย้น แล้วลงไปช่วยงานน้องๆด้านล่างดีกว่า ไม่รู้ว่าป่านนี้มันบ่นผมจนปากฉีก กรามค้างหรือยัง...

                ว่าแต่...ไอ้เตี้ยมันหายไปไหนเนี่ย ตั้งแต่ตื่นนอนมาก็ไม่เห็นแล้ว หรือว่าจะแอบไปซื้อของกับไอ้กัน ไม่มั้ง...ก็ไอ้เตี้ยเป็นคนบอกเองว่าขี้เกียจเดิน อืม...ม...หรือว่ามันลงไปช่วยงานข้างล่างกับเพื่อนๆของมัน...เฮอะ...ไม่มั้ง...ไอ้เตี้ยนั้นขี้เกียจตัวเป็นขนจะตายไป มีหรือที่มันจะทำเรื่องอย่างนี้ได้ งั้น...ช้อยสุดท้ายแล้ว...ไปคลุกอยู่กับไอ้หน้าแมว...ชัวร์...

                แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลไหน...เอาพับเก็บลงไปก่อน เพราะตอนนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ ร้อนโคตรๆ

                ผมถอดเสื้อผ้าอยู่กลางห้องโดยไม่อายฟ้าดินแต่อย่างใด หยิบผ้าขนหนูผืนหนามานุ่งห่มปกปิดส่วนล่าง แล้วเดินมุ่งสู่เป้าหมายข้างหน้าอย่างมาดมั่น

                กึก...ก...

                ทำไมประตูปิดไม่ได้ว่ะ...

                “พี่...โน่ว...ว...” เสียงยานๆแบบนี้ อย่าบอกนะว่าผีหลอกตอนเช้าตรู่

                “พี่...ชาย...กร๊าบ...บ...” ผมลองแง้มประตูห้องน้ำออกเล็กน้อย ก็บ๊ะ...เข้าให้กับร่างเล็กๆเตี้ยๆของคนคุ้นเคย มันยืนโซซัดโซเซเอามือทั้งสองข้างเกาะขอบประตูห้องน้ำ ริมฝีปากสีแดงสดนั้นเผยอขึ้นอย่างเซ็กซี่ ดวงตากลมๆหวานฉ่ำเยิ้มอย่างยั่วๆ

                “เมาเหรอริท...”

                “ม่าย...เมา...เยย...ย...” เชื่อก็โง่และ

                “ไปนอนไป...เมาจนพูดไม่รู้เรื่องแล้วเนี่ย” ผมผลักหัวมันให้ออกห่าง

                “ม่าย...ย...ง่วง...ง...นิ...อึก...ก...” เมาชัวร์เลย

                “ไปนอนได้แล้ว...ว...อุ๊บ...บ...” แว้ก...ก...จู่โจมเข้ามาหาเรา ชนิดที่เรายังไม่ทันได้ตั้งตัว

                “อือ...อ...” ตอนแรกผมก็กะจะปฏิเสธรสจูบที่ริทมอบให้อยู่หรอกนะ แต่ว่า...นานๆทีริทรุกก่อนแบบนี้...ก็ขอตักตวงเอากำไรก่อนก็แล้วกัน...เรื่องสำนึกผิดถูกเอาเก็บไว้ที่หลังก็แล้วกัน

                ผมกดจูบให้แนบลงไปมากกว่าเดิม เก็บเกี่ยวลิ้มเลียริมฝีปากบางอย่างโหยหา ก่อนจะขบเม้มดึงริมฝีปากมันอย่างหมั่นเขี้ยว

                “อื้อ...อ...”

                ร่างบางที่เกาะผมแน่นร้องครางเสียงหวาน เผยอริมฝีปากขึ้นเล็กน้อย รอรับลิ้นยาวๆของผม ที่กำลังเลื้อยเข้าไปเรื่อยในโพรงปากจิ้มลิ้มของมัน...

                “อืม...ม...อือ...อ...”

                ริทดันตัวเองให้เข้ามาอยู่ในห้องน้ำกับผม ผมโอบรัดมันจนแนบแน่น ดันหลังบางให้ไปชิดที่ริมผนังห้องน้ำที่แสนจะเย็นเฉียบ

                “อ๊ะ...” เราสองคนผละออกจากกัน ริทยืนหอบหายใจอย่างหนักหน่วง ในขณะที่ผมเองก็ยืนหอบหายใจจ้องหน้าริทอย่างไม่ลดละ

                ให้ตายสิ...ปกติตอนที่ไม่เมาก็เซ็กซี่อยู่แล้วแท้ๆ แล้วยิ่งมาเมามาย...อยู่ตรงหน้าเราอีก...ฮึ่ย...ย...บอกได้คำเดียวว่า...โคตรๆ...

                “อุ๊...” ผมสะดุ้งอย่างเผลอตัว เมื่อมีบางสิ่งกำลังลูบคลำอยู่ใต้ร่มผ้าของผม

                “ผมทำให้พี่...มีความสุขได้แน่...”

                ตุ๊บ...บ...

                นี้แรงคนหรือแรงควายว่ะเนี่ย...จู่ๆก็มาผลักเราให้ลงไปนอนกองแนบกับพื้นห้องน้ำ ไม่เพียงเท่านั้น ยังนั่งคร่อมตัวเราอีกต่างหาก

                “ริท...”

                “ริท...รักพี่...” ริทพูดเสียงติดจะอ้อนๆ โน้มตัวลงมาจูบปิดปากเราอีกครั้ง เราสองคนแลกน้ำลายกันสักพัก คนตัวเล็กก็ผละออกจากจูบ เปลี่ยนเป็นจูบไล้ตามใบหน้าซอกคอของผมแทน

                “เอิ่ม...ม...”

                ริทจูบซับตามร่างกายของผมไปเรื่อยจนมาหยุดที่หน้าท้องที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่เป็นมัดๆของผม ริทลงลิ้นเลียอย่างหยอกเอิ้น...

                “อือ...อ...” ผมครางเสียงต่ำสอดมือเข้าตามไรผมนุ่มของคนขี้แกล้ง

                “ริท...รักพี่...” ริทเงยหน้าสบตาหวานฉ่ำ แล่บลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองอย่างต้องการ ก่อนจะลงมือถอดเสื้อตัวบางสีซีดที่สวมใสออกอย่างเย้ายวน

                ผมลอบกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก เผลอยกมือขึ้นโอบรอบเอวบาง สิ่งที่สงวนอยู่ใต้ผ้าขนหนูก็เริ่มตั้งตระหง่าน ด้วยความต้องการแบบสุดๆ

                ยั่วกันเกินไปแล้วนะไอ้เตี้ย...ถ้าพี่เผลอทำรุนแรงไปอย่างมางอแงทีหลังก็แล้วกัน...

                “ริท...พอก่อนมั้ย...” ผมร้องถ้วง เมื่อเห็นริทถอดกางเกงออกจดหมดแล้ว แล้วที่ผมท้วงออกไปเนี่ย...ผมกลัวว่าตอนมันสร่างเมาแล้ว มันจะโกรธผมเอาน่ะสิ...

                “ผมต้องการพี่...” เพียงแค่คำพูดเดียวของริท ความผิดชอบชั่วดีที่ผมตระหนักในตอนต้น ก็หายวับเข้ากลีบเมฆไปเสียแล้ว…

                ผมผงกหัวขึ้นจูบหน้าผากมนด้านบน เอาจมูกเกลี่ยตามใบหน้าแดงระเรื่อลากยาวมาถึงลำคอระหงษ์ ที่เชิ่ดขึ้นรับสัมผัสที่ผมมอบให้ ผมไล้ลิ้นเลียคอขาวๆนั้น

                “อึก...ก...อืม...ม...”

                ริทเกร็งตัว จิกมือแน่นกับแผ่นอกเปลือนเปล่าของผม ผมลากลิ้นลงมาเรื่อยจนมาหยุดที่ยอดตุมไตตรงหน้าอก ผมละเลงลิ้นอยู่นานพอควร...

                ริททึ้งเส้นผมของผมสุดแรง ส่งผลให้ผมต้องเงยหน้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ อารมณ์อุตส่าห์มาถึงตรงนี้แล้วแท้ๆ จะมาหยุด มาขัดทำไมเนี่ย...ไอ้เตี้ย...

                “ริทจะทำเอง...” เมื่อกี้ผมไม่ได้หูเพี้ยนไปใช่มั้ย

                “อึ่ก...ก...” ผมครางเสียงต่ำ ผินหน้าไปอีกทาง ริทหัวเราะชอบใจอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเริ่มปฏิบัติการสาวมือขึ้นลงภายใต้ผ้าขนหนู

                “ริท...ทำให้พี่พอใจได้แน่...”

                “อ๊า...ส์...” ผมปล่อยเสียงลั่นห้องน้ำ เมื่อมือที่ริทกำอยู่นั้นกำแน่นขึ้น แน่นจนผมเสี้ยวมากขึ้นกว่าเดิม

                ริทปลดผ้าขนหนูของผมออก พร้อมกับชักมือออกเมื่อเห็นผมแสดงสีหน้าที่จะสุดเต็มเปี่ยม…

                “หยุด...ทำไม...” ผมถามเสียงพร่า ปรือตามองร่างบางอย่างไม่เข้าใจ ริทยิ้มให้ผมอย่างยั่วๆ ก่อนจะยกสะโพกของตัวเองขึ้น แล้วพยายามกดลงมาให้ทาบทับกับแท่งร้อนของผม

                “ริท...” ไม่อยากจะเชื่อว่าคนขี้อายอย่างริท จะมาเร้าร้อนต่อหน้าผมในตอนนี้ได้

                “อ๊ะ...ทำไม...ทำไม...มันไม่เข้าล่ะ...” ริทหลับตาปี๋ ร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บ แต่ถึงอย่างนั้นไอ้ตัวแสบก็ยังคงพยายามที่จะกดทับลงมาเรื่อยๆ

                “คิดจะยั่วพี่เหรอ...ตัวเล็ก...”

                “อือ...อ...เปล่านะ...”

                “งั้นก็ช่วยไม่ได้...แบบนี้ล่ะเป็นไง...”

                “อ่ะ...” ริทร้องเสียงหลง หน้านิ่วด้วยความเจ็บแบบสุด ผมโอบแผ่นหลังบางที่สั่นเทิ้มอย่างปลอบประโลม ช่องทางด้านหลังของริทที่บีบตัวแน่นในตอนแรกที่ผมกระแทกเข้าไปนั้น เริ่มมีการคลายตัวออกเล็กน้อย แต่ก็มีบางที่จะมีการขมิบเป็นพักๆเพราะมีอาการเจ็บและอึดอัด และนั้น...ถือเป็นการกระตุ้นความต้องการของผมอย่างแรงกล้าทีเดียว

                “ขึ้นมาเอง...แล้วทำต่อด้วยสิ...” ผมออกคำสั่งแบบทีเล่นทีจริง ริทเงยหน้ามองผมอย่างงอนๆ

                “รู้แล้ว...”ริทแห้วเสียงใส่ ก่อนจะกดมือบางลงที่หน้าอกของผมแน่น หลับตาพริ้มเมื่อกดส่วนล่างขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ

                “อ๊ะ...อ๊ะ...”

                “อืม...ม...”

                ผมกับริทผลัดกันครางเสียงต่ำ เสียงหวาน ร่างบางสั่นคลอนตามแรงที่ตนนั้นโยก ส่วนคนที่อยู่ใต้ร่างบางอย่างผม ก็สั่นคลอนตามแรงที่ร่างบางนั้นส่งลงมาเหมือนกัน

                เม็ดเหงื่อที่เกิดจากกิจกรรมแสนเร้าร้อนของเราสองคน เริ่มไหลย้อยผสมปนเปกันจนแยกไม่ออกว่าเป็นของใครๆ …

                “อึก..ก....อ๊ะ...”

                ผมเริ่มเกร็งตัวเป็นจังหวะ เมื่อความต้องการมันมาเกินครึ่งทางแล้ว ริทเองก็กระตุกตัวเล็กน้อย ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนตามตัวตามหน้าของผม แต่ถึงริทจะปล่อยของของตัวเองออกมาแล้ว แต่ในเมื่อผมยังไม่ได้ปล่อยอะไรออกมาเลย เขาเลยทำต่อไปโดยไม่หยุดผ่อนแรง กลับกัน...มีแต่เพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

                “อืม...ม...”

                ผมจับสะโพกมนนั้นแน่นพร้อมกับส่วนล่างของผมเองก็กระแทกขึ้นส่งไปให้ริท ริทห่อปากร้องซี๊ดอย่างเสี้ยวๆ ก่อนจะฟุบหน้าทิ้งตัวลงแนบอกผม เมื่อผมได้ทำการปล่อยของเหลวสีขุ่น อุณภูมิร้อนๆเข้าสู่ร่างกายของคนด้านบน

               “เฮ้อ...อ...เฮ้อ...อ...”

               “เหนื่อยแล้วเหรอ” ผมถามออกไป เมื่อเห็นร่างบางไม่ไหวติ่ง

               “ไม่สักนิด...” ฮึ...หอบแรงซะขนาดนั้น ยังจะมาอวดเก่งได้อีกเนอะ

               “งั้นต่อเลยนะ...”

               “อืม...ม...” ผมจูบตามเรือนผมของริทอย่างอ่อนโยน ยัดตัวผมและริทให้ยืนขึ้น ผมช้อนร่างบางขึ้นแนบอก พาร่างบางนั้นไปวางไว้ที่อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้ภายในอ่างเต็มไปด้วยฟองสบู่กลิ่นกุหลาบ

               ริทผวาเมื่อร่างกายของเขาแตะโดนน้ำ เนื้อตัวเริ่มสั่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด อาจจะเป็นเพราะว่า...ร่างกายยังไม่ได้ปรับอุณหภูมิมั้งเนี่ย...ถึงได้ยังหนาวๆอยู่

               ผมช้อนหน้าร่างบางให้เงยขึ้นมาสบตากัน ก่อนจูบแลกลิ้นกันอีกครั้ง ผมผละออกจากจูบ เปลี่ยนเป็นไปจูบตามคอที่หอมกรุ่น ตามไหล่เนียนบางนั้น ก่อนจะมาหยุดที่ตอบสนองสำคัญของริท ผมกัดเม้มยอดตุมไตนั้นอย่างมันปาก

               แต่ว่านะ...ทำไม...มันไม่มีอะไรตอบสนองกลับมาเลยล่ะ...

               “เออ...”ลองเงยหน้ามองมันนิดหนึ่งดิ...

               “คร่อก...ก...ฟี้...”

               ชัดๆเต็มสองลูกตาเลย...

               “คร่อก...ก...ฟี้...”

              ให้มันได้อย่างนี้สิว่ะ...ไอ้เตี้ย...หลับตอนไหนก็ไม่หลับดันมาหลับตอนทำเรื่องอย่างว่าเนี่ยนะ...

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา