ป่านี้พิสูจน์คำว่า ''สหาย''

ณ คฤหาสหรูของแก๊ง 5สหาย ยกเว้นพ่อแขกหน้าคมของกลุ่ม ......
"ไวท์ช็อค 10โล แบล็ค 15โล. โอ้ะไม่ๆๆเอาดีกว่า อย่างละ30ไปเลยดีกว่า ไปตั้ง5วันก็ต้องตุนสักหน่อย" : เสียงหนุ่มหล่อผู้ขาดความหวานจากช็อคของนางไม่ได้ บ่นถึงสัมภาระที่ต้องเตรียมพรุ่งนี้ 
 
"เห้ย!! ไอ้หน้าหล่อ ไปเดินป่านะเว้ยไม่ได้ไปตั้งแคมป์อุทยานที่แกจะเอาทุกอย่างไปละมีคนแบกให้แก ช้านคนนึงล่ะขอบายเลย ไม่มีทางช่วยเด็ดขาด เพราะของๆช้านที่จะเอาไปกะหนักมากพอละ" สิ้นเสียงคริส กะมีหนุ่มดงห้ามเอี๊ยดทันที
--สีหน้าของคนรักช็อคฯถึงกลับเปลี่ยนสีเมื่อเพื่อนรักรีบเบรคเรื่องกิน
 
ทันใดนั้นสาวมั่นของกลุ่มก็โพล่งขึ้น " ช่ายยยยยย ... พวกเธอๆนี่โง่จริงๆ มันต้องเตรียมแค่บีกีนี่สวยๆสั้นๆ ประหยัดเนื้อที่กระเป๋าต่างหากละ55555'
  .................. สีหน้าเพื่อนเมื่อได้ยินสาวมั่นของกลุ่มแสดงความคิดเห็น
 
"เอาละๆ เลิกเพ้อเจ้อกันได้ละ สิ่งที่พวกแก แก แก และแก จะเอาไปขนออกให้หมด ". สาวสั้นของกลุ่มชี้หน้าด่าเพื่อนทุกคนอ้วยความเอือม แล้วกะสาธยายสิ่งสำคัญที่เพื่อนๆต้องเอาไป " SOS ,ยาสามัญ , ของใช้ส่วนตัว บลาๆๆๆๆๆ". หารู้ไม่ว่าที่เธอบ่นๆอยู่ เพื่อนๆได้แพ็คของเสร็จก่อนเธอและหลับหนีเธอไปนอน ซะแล้ว 
"อ่อนี่ ช่ายยยยยย " เธอนึกวิ่งสำคัญออกและกำลังจะหันไปบอกเพื่อนกะต้องหยุดปากค้างเพราะทุกคนหลับแล้ว 
"จะบ้ากะละมัง!!!!!!!  ให้ช้านพูดคนเดียว? นานรึยัง น้ำหมดกี่หยดละ ต้องดื่มเพื่อเติมส่วนที่พึ่งสลายไป ไอ้บ้าาาาาาาาาา" บ่นเสร็จก็หลับตามเพื่อนสะงั้น น้องเตี้ยเอ่ยยย
 
เอาละทีนี้ การเก็บสัมภาระยังยุ่งยาก เดินป่าด้วยตัวเองอีก พวกคุณหนูจะรอดออกจากป่ามรณะมั้ยนะ จากสหายจะกลายเป็นเห็นแก่ตัวมั้ยน้อออ รึจะรักกันมากกว่าเดิมก็ไม่รู้อะดิ  มาติดตามตอนต่อไปกับเรานะค่ะ บะบายยยยย
 
 
 
------จากคนเขียน:  อย่าพึ่งเบื่อกันนะจ้ะ เป็นกำลังใจให้นักเขียนมือสมัครเล่นมือใหม่หัดเขียนคนนี้ด้วยน๊าาา------