Accident Love อุบัติเหตุร้ายกลายเป็นรัก

     1 สัปดาห์ผ่านไป...(สมาย talk)
พี่คุราปิก้าเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชั้นฟังแล้ว แต่มันก็เหตุสุดวิสัยหล่ะเนาะ พี่คิรัวคงไม่ได้ตั้งใจหรอก ยังไงวันนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว เริ่มต้นใหม่ดีกว่า
คิรัว:เธอไปเลือกชุดล่ะกันนะ
อ้อ!วันนี้พี่คุราปิก้า(บังคับ)ให้พี่คิรัวพาชั้นมาซื้อของ
สมาย:สรุปจะไม่ใช้เงินในบัญชีสมายใช่มั๊ยค่ะ
คิรัว:ก็บอกแล้วว่าจ่ายได้
พี่คิรัวทำหน้าเบื่อๆแล้วเดินออกไป แง้~ชั้นพูดอะไรผิดอ่า
20 นาที...
คิรัว:สมาย เสร็จยัง
ชั้นส่ายหัว
คิรัว:ทำไมหล่ะ นี่มันนานมากแล้วนะ
สมาย:ตรงนี้อ่ะค่ะ
ชั้นชี้ไปที่ป้ายราคาของชุด
คิรัว:แค่หมื่นกว่าบาทเอง พี่ฮะผมขอเหมาทั้งร้านเลย
0[]0ช็อคสิค่ะ ไปรวยมาจากไหนอ่ะ
คิรัว:บอกแล้ว ชั้นจ่ายได้
ด้านนอก...
คิรัว:เงียบทำไม เป็นอะไรรึเปล่า
สมาย:ของพวกนั้น...
ชั้นชี้ไปกองของที่พี่คิรัวซื้อมา รวมๆแล้วมันไม่ต่ำกว่าร้อยล้านเลยนะนั่น
คิรัว:เธอนี่เรื่องมากอ่ะ ชั้นรวยจบนะ
อภิมหารวยถึงจะถูกค่ะ
คิรัว:ชั้นทำห้องใหม่ไว้ให้แล้ว ไปนอนห้องนั้นล่ะกันนะ
สมาย:ความจริงไม่เห็นจะต้องลำบากเลยนี่ค่ะ
คิรัว:เธอนี่แปลกดีนะ ปกติคนที่เสียหายเค้าจะเรียกร้องเอามากๆด้วยซ้ำ
สมาย:ก็..ก็..
คิรัว:เอาเหอะ เธอเป็นผู้หญิง ถ้าไม่ทำแบบนี้คุราดุชั้นตายพอดี
ที่บ้าน...
คิรัว:ตามมาทางนี้
ชั้นเดินตามพี่คิรัวไปที่ห้องทางซ้ายมือ พอเปิดเข้าไป..สวยสุดๆ สะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย
คิรัว:เล็กไปป่ะ
สมาย:ไม่ค่ะ ใหญ่ไปด้วยซ้ำ
คิรัว:คุราสมัครเรียนให้เธอแล้ว ค่อยไปพร้อมชั้นล่ะกัน
สมาย:ค่ะ
คิรัว:งั้นก็ตามสบายนะ
พี่คิรัวเดินออกไปข้างนอก ชั้นก็เริ่มทยอยจัดของต่างๆ ชุดพวกนี้จะล้นตู้อยู่แล้วเนี่ย แต่สิ่งที่ถูกใจชั้นที่สุดในห้องนี้คือ น้องหมีตัวเท่าห้อง มันใหญ่เท่าห้องชั้นเลย และมันชื่อว่ามิกะ น่ารักป่ะล่า~ ก๊อกๆๆ 
สมาย:ไม่ได้ล็อคค่ะ
กอร์น:ว้าว ห้องสมายน่ารักจังเลย
สมาย:ขอบคุณค่ะ พี่กอร์นมีอะไรเหรอค่ะ
กอร์น:อาหารค่ำเสร็จแล้ว
สมาย:ค่ะ
ชั้นเดินตามพี่กอร์นลงไปข้างล่าง อาหารค่ำซึ่งชั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ทุกวันรึเปล่านะ แย่งกันกินเป็นเด็กๆโดยเฉพาะพี่คิรัวกับพี่กอร์น พี่คุราปิก้านั่งทำหน้าเบื่อตลอดเลย จนในที่สุดก็ความวุ่นวายก็จบลง พี่คุราปิก้าอธิบายเกี่ยวกับโรงเรียน และพวกแฟนคลับ ชั้นชักอยากรู้แล้วสิว่าโรงเรียนนี้เป็นยังไง