Accident Love อุบัติเหตุร้ายกลายเป็นรัก

     1 สัปดาห์ผ่านไป...(สมาย talk)

พี่คุราปิก้าเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชั้นฟังแล้ว แต่มันก็เหตุสุดวิสัยหล่ะเนาะ พี่คิรัวคงไม่ได้ตั้งใจหรอก ยังไงวันนี้ก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว เริ่มต้นใหม่ดีกว่า

คิรัว:เธอไปเลือกชุดล่ะกันนะ

อ้อ!วันนี้พี่คุราปิก้า(บังคับ)ให้พี่คิรัวพาชั้นมาซื้อของ

สมาย:สรุปจะไม่ใช้เงินในบัญชีสมายใช่มั๊ยค่ะ

คิรัว:ก็บอกแล้วว่าจ่ายได้

พี่คิรัวทำหน้าเบื่อๆแล้วเดินออกไป แง้~ชั้นพูดอะไรผิดอ่า

20 นาที...

คิรัว:สมาย เสร็จยัง

ชั้นส่ายหัว

คิรัว:ทำไมหล่ะ นี่มันนานมากแล้วนะ

สมาย:ตรงนี้อ่ะค่ะ

ชั้นชี้ไปที่ป้ายราคาของชุด

คิรัว:แค่หมื่นกว่าบาทเอง พี่ฮะผมขอเหมาทั้งร้านเลย

0[]0ช็อคสิค่ะ ไปรวยมาจากไหนอ่ะ

คิรัว:บอกแล้ว ชั้นจ่ายได้

ด้านนอก...

คิรัว:เงียบทำไม เป็นอะไรรึเปล่า

สมาย:ของพวกนั้น...

ชั้นชี้ไปกองของที่พี่คิรัวซื้อมา รวมๆแล้วมันไม่ต่ำกว่าร้อยล้านเลยนะนั่น

คิรัว:เธอนี่เรื่องมากอ่ะ ชั้นรวยจบนะ

อภิมหารวยถึงจะถูกค่ะ

คิรัว:ชั้นทำห้องใหม่ไว้ให้แล้ว ไปนอนห้องนั้นล่ะกันนะ

สมาย:ความจริงไม่เห็นจะต้องลำบากเลยนี่ค่ะ

คิรัว:เธอนี่แปลกดีนะ ปกติคนที่เสียหายเค้าจะเรียกร้องเอามากๆด้วยซ้ำ

สมาย:ก็..ก็..

คิรัว:เอาเหอะ เธอเป็นผู้หญิง ถ้าไม่ทำแบบนี้คุราดุชั้นตายพอดี

ที่บ้าน...

คิรัว:ตามมาทางนี้

ชั้นเดินตามพี่คิรัวไปที่ห้องทางซ้ายมือ พอเปิดเข้าไป..สวยสุดๆ สะอาด เป็นระเบียบเรียบร้อย

คิรัว:เล็กไปป่ะ

สมาย:ไม่ค่ะ ใหญ่ไปด้วยซ้ำ

คิรัว:คุราสมัครเรียนให้เธอแล้ว ค่อยไปพร้อมชั้นล่ะกัน

สมาย:ค่ะ

คิรัว:งั้นก็ตามสบายนะ

พี่คิรัวเดินออกไปข้างนอก ชั้นก็เริ่มทยอยจัดของต่างๆ ชุดพวกนี้จะล้นตู้อยู่แล้วเนี่ย แต่สิ่งที่ถูกใจชั้นที่สุดในห้องนี้คือ น้องหมีตัวเท่าห้อง มันใหญ่เท่าห้องชั้นเลย และมันชื่อว่ามิกะ น่ารักป่ะล่า~ ก๊อกๆๆ 

สมาย:ไม่ได้ล็อคค่ะ

กอร์น:ว้าว ห้องสมายน่ารักจังเลย

สมาย:ขอบคุณค่ะ พี่กอร์นมีอะไรเหรอค่ะ

กอร์น:อาหารค่ำเสร็จแล้ว

สมาย:ค่ะ

ชั้นเดินตามพี่กอร์นลงไปข้างล่าง อาหารค่ำซึ่งชั้นก็ไม่รู้ว่าเป็นแบบนี้ทุกวันรึเปล่านะ แย่งกันกินเป็นเด็กๆโดยเฉพาะพี่คิรัวกับพี่กอร์น พี่คุราปิก้านั่งทำหน้าเบื่อตลอดเลย จนในที่สุดก็ความวุ่นวายก็จบลง พี่คุราปิก้าอธิบายเกี่ยวกับโรงเรียน และพวกแฟนคลับ ชั้นชักอยากรู้แล้วสิว่าโรงเรียนนี้เป็นยังไง