หนุ่มนักแสดง&ยัยขาแด๊นซ์สุดจี๊ด
-
2) เพ้อรัก//แผนการ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อกลับถึงห้อง มิณทร์ทิ้งตัวนอนบนเตียงเดี่ยวที่มีผ้าปูที่นอนสีดำขาวดูสะอาดตา ในหัวมิณทร์คิดเรื่องตอนกลางวัน หลังจากที่แนะนำตัวกันแล้ว ก็คุยเรื่องต่างๆนานา จนสนิทสนมกันมากกว่าเดิม
แต่คุยกันได้ไม่นาน เพื่อนของแต้งกิ้วก็โทรตาม แต่ก่อนกลับแต้งกิ้วบอกกับมิณทร์ว่า 'หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะ' เพราะเหตุนี้มิณทร์ถึงยิ้มเห็นฟันขาวมาตลอดจนถึงตอนนี้
มิณทร์ลุกไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์แล้วเปิดมัน ไม่นานนักแสงจากจอคอมฯก็สว่าง wallpaperเป็นรูปที่มิณทร์ได้ไปถ่ายละครที่ต่างประเทศ
มิณทร์เข้า Facebook หาเฟสของแต้งกิ้วไปเรื่อยๆส่วนใหญ่จะเป็นเว็บเพจ มีทั้งคลิปวีดีโอที่เธอซ้อมเต้น รูปขณะเต้น และรูปหลุดต่างๆของแต้งกิ้ว ทุกรูปแต้งกิ้วจะยิ้มอย่างมีความสุข รอยยิ้มของเธอทำให้หัวใจดวงน้อยๆของมิณทร์เต้นไม่เป็นจังหว่ะ
เสียงหวานๆยังคงดังก้องอยู่ในหัว เสียงหัวเราะ ปากสีชมพูน่า....จูบ 0.0 เฮ้ย!! มิณทร์รีบสะบัดไล่ความคิดนั้นออกไป 'คิดอะไรไม่เข้าท่า' เขาบ่นกับตัวเอง
สักพักมิณทร์เหลือบไปมองโทรศัพท์แล้วก็นึกอะไรบางอย่างออก เขายิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์นั้นแล้วโทรออก "สวัสดีครับผู้จัดการ ผมมีเรื่องให้ช่วยอยู่2อย่างครับ"
Thank you
แต้งกิ้วเดินออกมาในชุดนอนเสื้อยืดเอวลอยสีชมพู และกางเกงผ้าขาสั้นสีขาว ผมของเธอเปียกมีผ้าเช็ดผมพาดอยู่ที่คอ เธอเดินมานั่งปลายเตียงแล้วเช็ดผมยาวสลวย
"ฉันไม่รู้ว่ารัก รักแล้วต้องไปที่ไหนกัน รักครั้งแรกอย่างฉันยังมองทางไปไม่เห็นเจอ~~" เสียงโทรศัพท์ของแต้งกิ้วดังขึ้น มันขึ้นเบอร์ที่ไม่คุ้นตา
"สวัสดีค่ะ" แต้งกิ้วพูดหลังรับโทรศัพท์แล้ว
"สวัสดีค่ะ ใช่คุณแต้งกิ้วหรือปล่าวคะ" ปลายสายถามแต้งกิ้ว
"ใช่ค่ะ..." แต้งกิ้วตอบ
"เราโทรมาจากช่องxxนะคะ ทางเราอยากเชิญคุณไปเล่นละครกับทางช่องเราหน่ะค่ะ" ปลายสายพูด
"คือฉันเป็นนักเต้นนะคะ แสดงละครไม่เป็น" แต้งกิ้วบอกอย่างสุภาพ แต่เรื่องที่ให้เธอไปเล่นละครเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยคิดเลย อยู่ๆก็ให้ไปเล่น มันเป็นเรื่องตลกมาก
"ไม่เป็นไรค่ะ ทางเรามีครูสอน พอดีบอสของช่องเราอยากได้คุณไปเล่นละครมาก ช่วยหน่อยนะคะ" ปลายสายพูดเชิงขอร้อง
"เอ่ออ..."แต้งกิ้วไปต่อไม่ถูกแต่เขาขอร้องมาขนาดนี้แล้วจะปฏิเสธก็ทำร้ายน้ำใจ "ก็ได้ค่ะ แล้วให้ไปเจอเมื่อไหร่คะ" แต้งกิ้วตอบไปอย่างไม่มีทางเลือก
"เฮ้อ..." แต้งกิ้วถอนหายใจหลังวางสายโทรศัพท์ "งานเข้าแล้วสิเรา" เธอบ่นกับตัวเอง
Mr.Min
"จริงหรอครับเธอยอมแล้วหรอครับ" เสียงมิณทร์ดังลั่นห้อง
"จริงค่ะ แล้วทำไม่น้องมิณทร์ต้องอยากเล่นละครกับเธอด้วย" เสียงผู้จัดการส่วนตัวที่คุยกับมิณทร์ทางมือถือถามเพราะความสงสัย มิณทร์คิดอะไรอยู่เนี่ย อยู่ๆมิณทร์ก็โทรไปบอกให้เธอติดต่อคนที่ชื่อแต้งกิ้ว ให้เล่นละครกับเขาแทนนางเอกเก่าที่ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศกระทันหัน
"เอ่อ ปละ...ปล่าวครับ" มิณทร์พูดเสียงกระตุกกระตัก ผู้จัดการยิ้มอย่างรู้ทัน
"จริงๆเลยเด็กคนนี้ ยังไงก็อย่าให้เป็นปัญญาหากับงานของเรานะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวพูดอย่างเป็นห่วง
"รู้ทันอีกแล้วนะครับ ไม่มีปัญญาหาแน่นอนครับผมสัญญา" มิณทร์บอกผู้จัดการส่วนตัวอย่างมั่นใจ ไม่มีอะไรที่ผู้จัดการเดาใจมิณทร์ไม่ออก เพราะเธอเปรียบเสมอพี่ของเขา
"โอเคค่ะ งั้นคืนนี้ฝันดีนะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวบอกมิณทร์
"ฝันดีครับ" มิณทร์ตอบกลับ แล้ววางสายไป
เขาทิ้งตัวนอนบนเตียง กอดหมอนข้าง หลับตาลง คืนนี้เขาฝันดีแน่ๆ และเขาก็ตกอยู่ในความฝัน
เรื่องที่แต้งกิ้วได้เล่นละคร เป็นแผนของมิณทร์ที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอ พระเอกเรื่องนี้ร้ายไม่เบานะเนี่ย
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
แต่คุยกันได้ไม่นาน เพื่อนของแต้งกิ้วก็โทรตาม แต่ก่อนกลับแต้งกิ้วบอกกับมิณทร์ว่า 'หวังว่าเราคงได้พบกันอีกนะ' เพราะเหตุนี้มิณทร์ถึงยิ้มเห็นฟันขาวมาตลอดจนถึงตอนนี้
มิณทร์ลุกไปนั่งหน้าคอมพิวเตอร์แล้วเปิดมัน ไม่นานนักแสงจากจอคอมฯก็สว่าง wallpaperเป็นรูปที่มิณทร์ได้ไปถ่ายละครที่ต่างประเทศ
มิณทร์เข้า Facebook หาเฟสของแต้งกิ้วไปเรื่อยๆส่วนใหญ่จะเป็นเว็บเพจ มีทั้งคลิปวีดีโอที่เธอซ้อมเต้น รูปขณะเต้น และรูปหลุดต่างๆของแต้งกิ้ว ทุกรูปแต้งกิ้วจะยิ้มอย่างมีความสุข รอยยิ้มของเธอทำให้หัวใจดวงน้อยๆของมิณทร์เต้นไม่เป็นจังหว่ะ
เสียงหวานๆยังคงดังก้องอยู่ในหัว เสียงหัวเราะ ปากสีชมพูน่า....จูบ 0.0 เฮ้ย!! มิณทร์รีบสะบัดไล่ความคิดนั้นออกไป 'คิดอะไรไม่เข้าท่า' เขาบ่นกับตัวเอง
สักพักมิณทร์เหลือบไปมองโทรศัพท์แล้วก็นึกอะไรบางอย่างออก เขายิ้มก่อนจะหยิบโทรศัพท์นั้นแล้วโทรออก "สวัสดีครับผู้จัดการ ผมมีเรื่องให้ช่วยอยู่2อย่างครับ"
Thank you
แต้งกิ้วเดินออกมาในชุดนอนเสื้อยืดเอวลอยสีชมพู และกางเกงผ้าขาสั้นสีขาว ผมของเธอเปียกมีผ้าเช็ดผมพาดอยู่ที่คอ เธอเดินมานั่งปลายเตียงแล้วเช็ดผมยาวสลวย
"ฉันไม่รู้ว่ารัก รักแล้วต้องไปที่ไหนกัน รักครั้งแรกอย่างฉันยังมองทางไปไม่เห็นเจอ~~" เสียงโทรศัพท์ของแต้งกิ้วดังขึ้น มันขึ้นเบอร์ที่ไม่คุ้นตา
"สวัสดีค่ะ" แต้งกิ้วพูดหลังรับโทรศัพท์แล้ว
"สวัสดีค่ะ ใช่คุณแต้งกิ้วหรือปล่าวคะ" ปลายสายถามแต้งกิ้ว
"ใช่ค่ะ..." แต้งกิ้วตอบ
"เราโทรมาจากช่องxxนะคะ ทางเราอยากเชิญคุณไปเล่นละครกับทางช่องเราหน่ะค่ะ" ปลายสายพูด
"คือฉันเป็นนักเต้นนะคะ แสดงละครไม่เป็น" แต้งกิ้วบอกอย่างสุภาพ แต่เรื่องที่ให้เธอไปเล่นละครเป็นเรื่องที่เธอไม่เคยคิดเลย อยู่ๆก็ให้ไปเล่น มันเป็นเรื่องตลกมาก
"ไม่เป็นไรค่ะ ทางเรามีครูสอน พอดีบอสของช่องเราอยากได้คุณไปเล่นละครมาก ช่วยหน่อยนะคะ" ปลายสายพูดเชิงขอร้อง
"เอ่ออ..."แต้งกิ้วไปต่อไม่ถูกแต่เขาขอร้องมาขนาดนี้แล้วจะปฏิเสธก็ทำร้ายน้ำใจ "ก็ได้ค่ะ แล้วให้ไปเจอเมื่อไหร่คะ" แต้งกิ้วตอบไปอย่างไม่มีทางเลือก
"เฮ้อ..." แต้งกิ้วถอนหายใจหลังวางสายโทรศัพท์ "งานเข้าแล้วสิเรา" เธอบ่นกับตัวเอง
Mr.Min
"จริงหรอครับเธอยอมแล้วหรอครับ" เสียงมิณทร์ดังลั่นห้อง
"จริงค่ะ แล้วทำไม่น้องมิณทร์ต้องอยากเล่นละครกับเธอด้วย" เสียงผู้จัดการส่วนตัวที่คุยกับมิณทร์ทางมือถือถามเพราะความสงสัย มิณทร์คิดอะไรอยู่เนี่ย อยู่ๆมิณทร์ก็โทรไปบอกให้เธอติดต่อคนที่ชื่อแต้งกิ้ว ให้เล่นละครกับเขาแทนนางเอกเก่าที่ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศกระทันหัน
"เอ่อ ปละ...ปล่าวครับ" มิณทร์พูดเสียงกระตุกกระตัก ผู้จัดการยิ้มอย่างรู้ทัน
"จริงๆเลยเด็กคนนี้ ยังไงก็อย่าให้เป็นปัญญาหากับงานของเรานะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวพูดอย่างเป็นห่วง
"รู้ทันอีกแล้วนะครับ ไม่มีปัญญาหาแน่นอนครับผมสัญญา" มิณทร์บอกผู้จัดการส่วนตัวอย่างมั่นใจ ไม่มีอะไรที่ผู้จัดการเดาใจมิณทร์ไม่ออก เพราะเธอเปรียบเสมอพี่ของเขา
"โอเคค่ะ งั้นคืนนี้ฝันดีนะคะ" ผู้จัดการส่วนตัวบอกมิณทร์
"ฝันดีครับ" มิณทร์ตอบกลับ แล้ววางสายไป
เขาทิ้งตัวนอนบนเตียง กอดหมอนข้าง หลับตาลง คืนนี้เขาฝันดีแน่ๆ และเขาก็ตกอยู่ในความฝัน
เรื่องที่แต้งกิ้วได้เล่นละคร เป็นแผนของมิณทร์ที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอ พระเอกเรื่องนี้ร้ายไม่เบานะเนี่ย
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ