ยังรักกันอยู่ไหม...
เขียนโดย 
mintmathuros
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.15 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 10.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) ตอนที่ 25 เรามีความสุข
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
หลายปีผ่านไป ทั้ง 3 คู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อาจจะมีงอนกันบ้างก็เป็นธรรมดาของคู่รัก แต่มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดผันเกิดขึ้น เนื่องจากพวกหนุ่มๆๆ ชวนกันจะออกไปเที่ยวแต่ไม่ยอมบอกภรรยาของตัวเอง พวกสาวๆๆจับได้เลยต้องการตะเอาคืน..
" เอาไงดีแก้ว "
"กล้าไปเที่ยวแล้วไม่บอก ดีงั้นพวกเราก็เอาบ้างสิ ช่วงนี้พวกเราก็ไม่ได้ไปเที่ยวบ่อยเลยน่ะ " แก้วพูดกับอีก 2 สาว สองสาวยิ้มแล้วพยักหน้า เย็นวันั้น
" จะไปไหนกันฮ้ะแม่ฟาง " เสียงของฟลุ๊ค ลูกชายคนโต อายุประมาณ10 ขงบเดินเข้ามาพูดกับฟางเมื่อเห็นว่าแม่ของตัวและพวกน้าๆจะออกไปข้างนอก
" แม่จะไปเที่ยวกับพวกน้าแก้วน้าเฟย์น่ะครับ ฟลุ๊คดูแลน้องดีดีน่ะ เดี๋ยวแม่ฟางจะรียกลับนะครับ " ฟลุ๊คพยักหน้า
" บอกพ่อป๊อปหรือยังครับ " เด็กหนุ่มพูดอีก ฟางหันมายิ้ม
" เอาอีกแล้วหรอครับ อ่ะอ่ะ อย่าลืมขนมของฟลุ๊คน่ะไม่งั้นฟลุ๊คฟ้องพ่อป๊อปจริงด้วย " ฟลุ๊ครู้ทันว่าแม่ของตัวเองคิดอะไร ็เลยพูดฟางเดินยิ้มแล้วเดินมาหอมแก้มลูกชายอย่างแสนรัก
" ไม่ลืมแน่นอนครับ " ฟาง แก้ว และเฟย์เดินออกไปจากบ้าน ไม่นานป๊อปปี้โทโมะและเขื่อนก็เดินเข้ามาภายในบ้าน
" แม่เราไปไหนเนี่ยฟลุ๊ค " ป๊อปปี้ถามล฿กชายคนโตที่นั่งเล่นเกมส์กับน้องชายอีกคนที่ห้องนั่งเล่น
" แม่หนีเที่ยวอิอิ " โฟม เด็กชายวัย8 ขวบพูด ฟลุ๊ครีบปิดปากน้องชายแทบไม่ทัน
" อะไรเที่ยวๆๆน่ะครับโฟม บอกพ่อมาสิ " ป๊อปปี้มองหน้าเขื่อนและโทโมะ ก่อ่นจะเดินไปนั่งข้างโฟม
" เปล่าคร๊าบบ เล่นเกมป้ะพ่อ " โฟมรีบเปลี่ยนรื่อง
" แล้วนี่น้าแก้วกับน้าเฟย์ละฟลุ๊ค อาเข้ามาก็ไม่เห็นละ " โทโมะพูดหาภรรยาสว
" ไม่รู้เหมือนกันครับเห็นออกไปพร้อมแม่ฟาง "ฟลุ๊คทำเป็นไม่รู้เรื่อง สามหนุ่มมองหน้ากันอย่างตกใจ ออกไปพร้อมกัน ดึกขนาดนี้แล้วเนี่ยน่ะ
" แต่นี่มันดึกแล้วน่ะ ออกไปนานหรือยังครับ " ป๊อปปี้หันไปถามลูกชาย ฟลุ๊ค ยิ้ม
" ตั้งแต่6โมงเย็นแล้วฮ้ะ แม่ฟางบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วงคืนนี้แม่ฟางว่าจะไม่กลับบ้านฮ้ะ " ฟลุ๊คเพิ่งสีตีไข่มันยิ่งทำให้ป๊อปปี้และพวกหนุ่มๆๆ เริ่งกังวลมากกว่าเดิม
" โอ๊ยยยไปป์ฟางบอกแล้วไงว่าไม่เมา " ฟางเฟย์และแก้ว ที่ฟังการสนทนาของ3หนุ่มและเด็กๆๆอยู่หน้าบ้าน โดยที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของสาวฟางเป็นคนโทรศัพท์มา ตลอดระยะเวลาที่สามหนุ่มสนทนากัน
" นี่มันอะไรกันแนี่ย " ป๊อปปี้ฉุนจัดที่เห็นภรรยาสาวอยู่ในอ้อมกอดของหนุ่มคนอื่นแถมยังเป็นอดีตคู่แข่งทางหัวใจของเขาอย่างตัวเต็งสะด้วย
" อ้าวป๊อป กลับมาแล้วหรอคะ ดูลูดด้วยละ ไปป์พาฟางไปนอนทที ไม่ได้เจอกันนานคิดเถิ้งคิดถึง " ฟางพูดแล้วเอาหัวซบอกเพื่อนชายทำเป็นออดอ้อน ป๊อปปี้รีบเข้าไปเอาตัวฟางออกมา
" จะให้คนอื่นพาไปนอนได้ยังไง ฟางเป็นเมียป๊อปน่ะ " ป๊อปปี้พูด ฟางแอบยิ้มให้เฟย์กับแก้ว
" อ๋อหรอ แล้วที่หนีไปเที่ยวเนี่ย ป๊อปคิดว่าฟางควรคิดว่าฟางอยูาในฐานะไหนดีละ ไม่ต้องมายุ่ง " ฟางพูดล้วสะบัดตัวออก ทำเป็ฯเดินเซไปหาไปป์ ไปป์ก็เล่นตามแผนคือรับฟางเอาไว้จนทำให้ทั้งสองคนหน้าใกล้กันมาก ฟางส่งสายหวานเยิ้มไปตามเกมส์จนป๊อปปี้ของขึ้น
" มานี่เลย " ป๊อปปี้เดินเข้าไปดึงฟางแล้วอุ้มพาดบ่า ก่อนะจเดินขึ้นห้อง
" ถ้าอยากจะยุ่งนักดูแลลูกของฉันกับฟางแทนละกันน่ะ เพราะนี่เมียฉันฉันดูแลเองได้ไม่ต้องการความช่วยเหลือ " ป๊อปปี้หันมาพูดกับไปป์ก่อนจะเดินหน้าตึงพาฟางงเข้าไปในห้อง
" ท่าทางจะโดนแน่แน่ " ไปป์พูดแล้วส่ายหน้าเบาๆ
" ไปป์ไปส่งพวกเราหน่อยดิ อยากกลับไปนอนแล้ว " แก้วและเฟยืเดินเข้าไปกอดแขนของเพื่อนชายคนละข้า ง
" ไม่ขำ ปล่อยสะ " เขื่อนพูดเสียงเรียบๆ
" ก็ไม่ได้ให้ขำแล้วก็ไม่ปล่อย " เฟย์พูดก่อนจะเอนซบใหล่ไปป์ เขื่อนโมโหมาก ดึงเฟย์ออก
"ปล่อย" โทโมะไม่พูดอะไรมาก นอกจากมองไปที่แก้วและไปป์ แก้วอมยิ้ม
" ฉันจะตายไหม " ไปป์แอบกระซิบกัแก้ว แก้วขำ
" ขำอะไร มีอะไรให้ขำ ปล่อยสะ ถ้ายังไม่อยากให้มันตาย " โทโมะพูด แก้วจำต้องปล่อยเพราะโทโมะเอาจริงแน่
" ไม่ต้องมาทำเป็นเดินหนี แผนของแก้วใช่ไหม " โทโมะเดินเข้าไปรั้งแขนภรรยาสาวเอาไว้ได้ทัน
" แผนอะไรไม่มี " แก้วทำเป็นลอยหน้าลอยตา
" คิดอะไรอย่าคิดให้ตื้นน่ะ แล้วกลิ่นเหล้าเนี่ย หาซื้อตามร้านค้าธรรมดาก็ได้แล้ว " โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้ว แก้วยืนแข็ ง
" อีตาบ้า มาทำอะไรอย่างนี้เล่าไม่อายหลานอหรือไง
" ไม่เห้นเลย จริงๆๆน่ะ " ฟลุ๊คพูดแล้วเอามือข้างหนึ่งปิดหน้าตัวแล้วและน้องชายแต แอบเปิดช่องตรงตาเอาไว้ โฟมก็เช่นเดียวกัน
" งั้นกลับบ้านกัน เรามีเรื่องเคลียร์ยาววว" โทโมะพูดมองแก้วอย่างเจ้าเหล่ แก้วรีบหลบสายตานั้น
" ไปนอนกันดีกว่าเจ้าเสือ ท่าทางคืนนี้แม่กับพ่อเราคงมีเรื่องเคลียร์กันยาว "
บนห้องนอน....
" ทำแบบนั้ทำไม " ป๊อปปี้วางฟางลงที่เตียง
" ก็อยากกินจบน่ะ " ฟางพูดแล้วจะเดินไปอาบน้ำ
" ไม่รักกันหรือไงเลยทำแบบนั้นน่ะ ป๊อปหึงน่ะ " ปีอปปี้ผลักฟางลงบนเตียงก่อนจะตามขึ้นไปคร่อม
" แล้วป๊อปละ หนีไปเที่ยวอย่าคิดว่าฟางไม่รู้น่ะ แล้ว ก็รู้ด้วยวส่าแม่ผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไร ชื่อเบนซ์หนิ หึชอบกินรถก็ไม่บอก " ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนีอย่าง งอนๆๆ
" โถ่ฟางป๊อปเมานี่นา " ป๊อปปี้พูโแล้วเอียงตัวมานอนกอดภรรยาสาวเอาไว้แทน
" ฟางก็เมา " ฟางพูด
" มันไม่เหมือนกันน่ะ ฟางเป็นผู้หญิงป๊อปเป็นผู้ชาย " ป๊อปปี้พยายามพูด
" ......."
" โอเค ขอโทษน่ะครับ อย่าโกรธเลยน้า มีลูกกด้วยกันตั้ง 2 คนแล้วน้าาไม่ทิ้งไปไหนหรอกคนนี้อ่ะ " ป๊อปปี้พูดจบก็จูบฟางอย่างอ่อนโยน
" พอเลย ฟางจะไปอาบน้ำ " ฟางยิ้มเขินก่อนจะดันป๊อปปี้ออก
" ไม่ต้องอาบหรอก " ป๊อปปี้พูดปัดๆๆ
" ฟางเหม็นเหล้าปล่อยเถอะนะ " ฟางพูด
" รู้ว่าไม่ชอบแล้วจะเอามาใส่ตัวเองทำไม " ป๊อปปี้ปล่อยฟาง
" หมายความวาไง นี่ฟางไปกินเหล้าน่ะป๊อป " ฟางพูดด้วยความตกใจ
" ป๊อปเป็นสามีฟางน่ะ ทำไมจะไม่รู้ เอแต่จะว่าไป ลงโทษคนโกหกหน่อยก็ดีน่ะ " ป๊อปปี้พูดแล้วทำท่าจะเดินเข้าไปหาฟาง ฟางรีบิว่งเข้าไปในห้องน้พทันที ป๊อปปี้ยิ้มขำ
" ไม่ให้ลงโทษหน่อยหรอ สลับกันลงโทษก็ได้น่ะ " ป๊อปปี้ตะโกนเข้าไปในห้องนน้ำ
" ไม่!! "ฟางตะโกนนกัลบมา ป๊อปปี้หัวเราะท้องแข๊ง ก่อนจะมองไปที่รูปแต่งงานของเขาและฟาง ในที่สุด เขาก็มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ในที่สุดเขาก็มีเธอเป็นแม่ของลูกเป็นผู้หญิงที่คอยอยู่ข้างเขา เขาไม่มีวันปล่อยเธอไปไหนแน่นอน ...
จบแล้ว เซ็งเลยมันไม่สนุกอ่ะเรื่องนี้ เราขอโทษด้วยน่ะ คือช่วงนี้ใช้สมองหนักอ่ะ แต่ขอเวลาหน่อยน่ะ ขอคิดเรื่องอื่นๆๆ ให้แบบจบเลยแล้วจะมาลงทีเดียว เพราะคิดว่าถ้าลงทีละตอน คิดสดแบบนี้ไม่สนุกแน่นอน ตอนนี้คิดได้หลายเรื่องเลย แต่อยู่ที่ว่า เรื่องไหนจะคิดได้จนจบก่อนฮ่าาาา ขอบคุณที่ติดตาม ที่โหวด ที่อ่าน ที่เม้น เรื่องนี้กันน่ะครับ ขอบคุณจริงๆๆน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
