รักเราต่างกัน
เขียนโดย putthathida
วันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 07.43 น.
แก้ไขเมื่อ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 09.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) เข้าเรียนวันแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"เอาล่ะทุกคนวันนี้เรามีเด็กใหม่มาแนะนำให้รู้จักกัน"อาจารย์หน้าชั้นบอกนักศึกษา
"สวัสดี ฉันชื่อจริญญา เรียกสั้นๆว่าแก้วก็ได้"หญิงสาวแนะนำตัวโดยไม่มีคำลงท้ายเลย ทำให้เพื่อนๆในชั้นต่างซุบซิบกันยกใหญ่
"เอาล่ะๆหยุดพูดกันได้แล้ว แก้วเธอเป็นเด็กใหม่ ไปนั่งตรงนั้นเลย"อาจารย์ประจำชั้นชี้ไปที่ที่เธอต้องนั่ง
"ดูซิ่ เหมือนทองเลยอ่ะแกว่าม่ะ"กลุ่มสาวๆที่นั่งอยู่รอบๆต่างเม้ามอยเธอ ยกเว้นเขา
"เหมือนทอมไปหน่อย แต่ก็น่ารักล่ะว้ะ ใช่ไมว้ะไอโมะ"เพื่อนซี้ของเขาพูดขึ้น
"ไปอะไรไม๊ครับ"โทโมะยื่นมือเพื่อช่วยเหลือเธอ
"ไม่เป็นไร"แต่เธอกลับปัดมือของเขาทิ้งแล้ววิ่งหนีไป
"ใช่เธอจริงๆด้วยสินะ"โทโมะพูดขึ้นแล้วมองหน้าแก้วไม่ขาดสาย
พักเที่ยง
"นี่เธอ เธอมาจากที่ไหนหรอ"หญิงสาวคนนึงถามเธอ
"ทำไมฉันต้องบอกเธอ"แก้วบอกกับหญิงสาวคนนั้น
"ก็ไม่ทำไมหรอก ฉันแค่สงสัยเพราะคนที่จะเข้ามาในมหาลัยนี้ได้ต้องผ่านการสอบและฐานะต้องดี แต่เธอมาจากไหนก็ไม่รู้ ดูจากหน้าตาทรงผม ของเธอแล้วเนี่ยเป็นเด็กสะลัมรึเปล่าก็ไม่รู้"หญิงสาวคนนั้นพูดแล้วมองแก้วด้วยสายตาที่เหยียดหยาม
"พวกเธอมากกว่าไม๊ที่เป็นคนพวกนั้น"โทโมะพูดขึ้น ทำให้แก้วรู้สึกเอะใจ
"นายพูดอะไรของนาย"เด็กสาวถาม
"เด็กสะลัมที่เธอพูดหน่ะ เค้ายังมีมารยาทมากกว่าเธอที่มาด่าคนอื่นอีกนะฉันว่า.."โทโมะพูด ก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะสะบัดบ๊อบแล้วเดินจากไปอย่างหงุดหงิด
"นาย..."แก้วรู้สึกคุ้นหน้าเขา
"จำหน้าฉันไม่ได้จริงๆหรอ"โทโมะถามขึ้น
"อะไรเนี่ยพวกเธอรู้จักกันมาก่อนหรอว้ะ"กั้งถามอย่างสงสัย
"ไปเว้ยไอกั้ง ฉันหิวแล้ว"โทโมะลุกขึ้นจากที่นั่ง ก่อนจะเดินออกไป
"นายคนนั้น.."แก้วเริ่มนึกขึ้นได้
"เป็นอะไรไม๊ครับ"เขายื่นมาเพื่อช่วยเธอ
"นี่นายรู้จักแก้วมาก่อนหรอวะไอโทโมะ แล้วนายกับแก้วรู้จักันนานแล้วยังว้ะ เมื่อไหร่ทำไมฉันไม่รู้ว้ะไอโมะ"กั้งถามคำถามไม่หยุดทำให้โทโมะเริ่มรำคาญ
"ไอกั้ง นายจะถามอะไรฉันเยอะว้ะห้ะ แค่เคยเห็นหน้าก็เท่านั้นเว้ย"โทโมะพูดขึ้น
"โอ้ย!"แก้วสะดุดขาของกลุ่มผู้หญิงที่ไม่ชอบหน้าเธอแกล้ง
"ว้ายตายแล้ว!!!!เดินไม่ดูเลยนะเธอ ดูเท้าฉันสิสกปรกหมดแล้วอ่ะ"
"โถ่เว้ย!"แก้วไม่ยอมแล้วเดินเข้าไปหากลุ่มผู้หญิงพวกนั้น
"จะทำอะไรย้ะ! อย่าเข้าใกล้ฉันนะไอเด็กสลัม"กลุ่มผู้หญิงพวกนั้นเริ่มถอยห่างจากแก้ว
"คำก็เด็กสะลัม สองคำก็เด็กสะลัม เป็นเด็กสะลัมแล้วทำไมว้ะ"แก้วพูดขึ้น แล้วกำหมัดแน่น
"อ้ายยย ถอยไปนะไอเด็กสะลัม"กลุ่มเด็กสาวพวกนั้นเริ่มกลัวเธอ
"เห้ยไอโมะ นั้นใช่แก้วป่ะว้ะ"กั้งบอกโทโมะแล้วชี้ไปที่แก้ว โทโมะเห็นเช่นนั้นจึงรีบตามไปทันที
"ยัยทอม!ออกไปนะย้ะ ถ้าแกเข้ามาอีกก้าวเดียวล่ะก็..."หญิงสาวพูดไม่จบ ร่างของแก้วก็ถูกดึงไปโดยผู้ชายคนนึง
"นี่เธอยังไม่หยุดอีกหรอห้ะ คำพูดของเธอมากกว่าเด็กสลัมที่เค้าทำกันอีกนะ"โทโมะว่ากลุ่มนักเรียนพวกนั้น
"อย่างน้อยฉันก็ดีกว่ายัยทอมนี่ก็แล้วกัน ไม่มีมารยาท แถมชอบใช้กำลังเข้ามาที่นี่ได้ไงก็ไม่รู้"หญิงสาวอีกคนพูดดูถูกแก้วอีกครั้ง
"โถ่เว้ย"แก้วทนไม่ไหวพยายามดิ้นเพื่อจะไปเอาเรื่องแต่ก็ถูกโทโฒะจับไว้แน่น
"พูดเสร็จแล้วใช่ไม๊ พูดจบก็ไปดิ้"กั้งช่วยอีกแรง ก่อนที่นักศึกษาสาวพวกนั้นจะไป
"ส่วนเธอมานี่เลย"โทโมะลากแก้วไป
"นายปล่อยฉันได้แล้วนะ"แก้วพยายามดิ้น จนโทโมะต้องปล่อยเธอ
"ทีหลังเธออย่าทำแบบนี้อีก"โทโมะบอกแก้ว
"แล้วนายเกี่ยวอะไรด้วยห้ะ!เรื่องนี้มันเกี่ยวกับฉันไม่เกี่ยวกับนาย"แก้วบอก
"ก็เธอเป็นเด็กใหม่มาก่อเรื่องแบบนี้เดี๋ยวเธอก็โดนไล่ออกหรอก!อยากออกมากรึไง!"โทโมะอกแก้ว ทำให้เธอเงียบ
"ก็พวกนั้นมาหาเรื่องฉันก่อน จะให้ฉํนยอมรึไง!"แก้วพูด
"ต่อจากนี้เธอก็มาอยู่กับฉํนและไอกั้ง ไม่อย่างนั้นเธอได้โดนไล่ออกแน่ "
"ไม่ต้อง.."
"เธอไม่มีสิทธปฎิเสธ การเข้ามหาลัยที่นี่มันยาก เธอเข้ามาได้ยังไงฉันไม่รู้ฉันไม่สน แต่ถ้าเธอไม่อยากถูกไล่ออกก็ต้องทนพวกนั้น"โทโมะอธิบาย ทำให้แก้วใจอ่อนลง
ตกเย็น
"แก้วกลับยังไงหรอครับ"
"ทำไม"แก้วถามกลับ
"เดี๋ยวฉันไปส่งได้นะ"กั้งพูด
"ไม่ต้อง ฉันมาได้ก็ต้องกลับได้นายไม่ต้องยุ่ง"แก้วพูดจบแล้วเดินออกไป
"หึ หึ"โทโมะขำกับคำพูดของแก้ว
"หัวเราะอะไรว้ะไอโมะห้ะ นายนี่ตลอกเห็นฉันเสียใจแล้วขำตลอด กลับบ้านดีกว่าเว้ย"กั้งพูดจบก่อนจะเดินออกไป
ติ้ด ติ้ดดด
"ฮัลโหล"โทโมะรับโทรศัพท์
"ได้แล้วหรอ ขอบใจมากไอเขื่อน เดี๋ยวพี่กลับไปนะ"โทโมะพูดจบ ก็รีบเดินออกไปทันที
จบไปอีกตอน โทโมะให้เขื่อทำอะไรน้าาาาขอเม้นนน และโหวตตตต ให้ไรเตอด้วยสิ คู่ป๊อปฟาง เขื่อนเฟย์เจอกันตอนหน้านะครัช
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ