Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 

 

 

 

 

 

 

 

           ปัง ง !

 

 

 

 

 

           " ฮึกก.. ปล่อย.. ปล่อยฟางไปนะคะ ฮึก ปล่อยฟางไป ฮืออ.. " ใบหน้าหวานที่เปอะไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้มนวลขาวทั้งสองข้าง ช่างดูน่าสงสารยิ่งนัก.. แต่สำหรับชายหนุ่มแล้ว ยิ่งเขาเห็นคนตัวเล็กทุกข์ทรมานมากเท่าไหร่ เขากลับมีความรู้สึกพอใจมากยิ่งขึ้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

          คิดไม่ผิดจริงๆ.. ที่ร่วมมือกับเพื่อนสาวของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

          สภาพเสื้อผ้าถูกฉีกขาด ที่ตอนนี้เสื้อผ้าจะกระจัดกระจายทั่วทุกมุมห้อง ร่างเล็กในสภาพเปลือยเปล่าที่มีเพียงผ้าห่มผืนใหญ่ปกคลุมร่างเล็กของเธอไว้ เหตุการณ์เมื่อไม่กี่ชั่วโมงมานี้เธอจำมันได้ขึ้นใจ ผู้ชายตรงหน้าคนที่ทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ เขาได้ทำการกระทำที่ป่าเถื่อนและรุนแรง ร่องรอย ที่เขาทำมันหลงเหลือไว้.. 

 

 

 

 

 

 

 

          ผ้าปูที่นอนสีขาวที่สะอาดที่บัดดี้มีคราบเลือดสีแดงสดปะปนดูเลอะเทอะ.. ความบริสุทธิ์ของเธอ.. มันไม่เหลือแล้ว เธอกลายเป็นผู้หญิงของเขา.. ผู้หญิงของอสูรในร่างของเทพบุตร !

 

 

 

 

 

 

 

          " คะ.. คุณจะทำอะไรคะ  " เธอถามเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อชายร่างสูงเดินตรงเข้ามา พร้อมผลักเธอให้นอนราบลงบนเตียงแล้วประกบคล่อมร่างเล็กนั้นไว้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           ใบหน้าหล่อซุกไซ้ไปทั่วลำคอหอมกรุ่ม ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างสวยอย่างพอใจ โดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องแสนทรมานของคนใต้ร่างเลยสักนิด น้ำตาของสาวเจ้าหลั่งไหลราวกับเขื่อนแตก เธอพยายามดิ้นให้มากที่สุด แต่มันก็ไม่สามารถหยุดการกระทำอันป่าเถือนของเขาได้เลย ตรงกันข้าม.. ยิ่งเธอกรีดร้องอย่างทรมานมากเท่าไหร่ มันยิ่งเพิ่มความสุขให้แก่เขามากขึ้นเท่านั้น ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

           ใครที่มาเป็นมารขวางขนเพื่อนของเขา.. ก็เหมือนกับเป็นมารของเขาด้วยเหมือนใคร เขาเป็นคนรักเพื่อน ใครมาทำให้เพื่อนเขาเสียใจ ไม่พอใจ เขาพร้อมที่จะจัดการมัน ถึงแม้มันจะเป็นผู้หญิงก็ตาม !!

 

 

 

              .

 

 

             .

 

 

 

            .

 

 

 

 

 

 

 

         รุ่งขึ้น..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              สตูดิโอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              ภายในห้องแต่งส่วนตัวของหญิงสาวร่างบาง.. เธอนั่งมองภาพตัวเองในกระจกบานใหญ่ที่ตอนนี้มีเธออยู่ในห้องเพียงคนเดียว ก็นะ.. มันเป็น 'ห้องส่วนตัว' นี่นา ก็ต้องมีเธอคนเดียวเป็นปกติอยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            เธอสำรวจตัวเองที่อยู่ในกระจกอย่างพอใจ ใบหน้าสวยสง่าดั่งนางพญา ทรวดทรงองเอวเย้ายวนชวนมัดใจชาย หึ เพอร์เฟค ! ไม่มีใครเทียบเท่าเธอได้อีกแล้ว เธอต่างหาก..ที่จะเป็นที่หนึ่งของวงการบันเทิง ต้องเป็นเธอคนเดียวเท่านั้น !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ปังง !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " เธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไรอยุ่ แก้ว ! " เสียงเข้มที่ดังขึ้นด้วยความโมโห พร้อมร่างสูงของ 'เจ้าชาย' ที่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวส่วนตัวของเธออย่างไม่มีความเกรงใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

            หึ.. เธอนึกไว้อยู่แล้วว่าเขาต้องมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " คุณมาหาแก้วถึงที่นี่ มีอะไรเหรอคะ " ริมฝีปากอวบอิ่มเซ็กซี่เอ่ยถาม ทั้งๆที่เธอก็รู้อยู่แก่ใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " เธออย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ กับไอ้เพื่อนของเธอด้วยน่ะ ! " โทโมะตวาดใส่แก้วอย่างโมโห 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " แก้วทำอะไร ? ไม่เห็นรู้เรื่อง คุณอย่ามาหาเรื่องกันดีกว่านะคะ คุณโทโมะ " แก้วพูดก่อนจะปรายตามองคนที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างท้าทาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " เธอสั่งให้เพื่อนเธอทำอะไรฟางกันแน่ บอกผมมาสิแก้ว " เขาพูดเสียงเรียบพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ทำร้ายผู้หญิงให้ถึงที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " .. แก้วก็แค่ สั่งสอน มันนิดๆหน่อยๆ กับสิ่งที่มันทำลงไป คุณจะเดือดร้อนทำไมกันคะโทโมะ " แก้วพูด พร้อมลุกขึ้นไปเผชิญหน้ากับโทโมะอย่างไม่มีความเกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

           " เธอทำอะไรฟาง !! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

          " ทำไม ! เป็นห่วงมันงั้นสิ ? เหอะ แก้วว่าคุณควรปล่อยให้มันเผชิญชะตากรรมชีวิตของตัวเองดีกว่านะ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของคุณ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " เธอไม่มีสิทธิ์ไปกำกับชีวิตของคนอื่น ไม่มีสิทธิ์ " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " แก้วมีสิทธิ์ ! เพราะมันไง เพราะเป็นมัน แก้วเลยมีสิทธิ์ ! " 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            " เธอควรจะรู้ตัวได้แล้วนะแก้ว ฟางเขาเป็นเจ้าหญิงของวงการบันเทิงที่ใครๆก็ต่างพากันให้ความรักความเอ็นดู ฟางยังมีอนาคตที่ดีกว่านี้ ..."

 

 

 

 

 

 

 

 

   

              " ไม่มีทาง ! แก้วต่างหากที่จะได้ไปยืนอยู่จุดนั้น ไม่ใช่มัน "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               " แก้ว ! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " คิดดูสิ.. ถ้าไม่มีมันสักคน แก้วก็คงจะได้เป็นเจ้าหญิงคู่ควรกับเจ้าชาย.. หึ มันคงจะดีจังนะ ว่ามั้ย " เธอพูดพร้อมกรีดยิ้มร้ายกาจ ทิ่มแทงหัวใจคนฟังยิ่งนัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              " อะไรที่ทำให้เธอคิดแบบนั้ัน " เขาตัดสินใจเอ่ยถามขึ้นมาอย่างคับแคงใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             " คุณไม่รู้จริงๆเหรอ..? ว่าแก้วรู้สึกยังไงกับคุณ .. " เธอว่าพร้อมปรีกายเข้าไปประชิดกับร่างสูง ก่อนจะผลักเขาให้นั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องแต่งตัว ก่อนจะที่เธอจะนั่งทับทางลงบนตักแกร่งอย่างยั่วยวน .. 

 

 

 

 

 

 

 

 

               ใบหน้าสวยก้มลงประชิด.. ภายในห้องที่ได้ยินแค่เสียงลมหายใจของคนสองคน จมูกเล็กประชิดชนกับจมูกของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบา ดวงตาทรงเสน่ห์สบตาเข้ากับเขาเหมือนต้องการให้เขามีอารมณ์ร่วมกับเธอ ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 "..."

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               " เป็นของแก้วนะ.. โทโมะ " ไม่รอให้ร่างสูงต้องเผยปากพูดอะไรออกมา ริมฝีปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กก็ประกบเข้ากับริมฝีปากเรียวของชายหนุ่มพรางบดขยี้มันอย่างหมั่นเขี้ยว.. 

 

 

 

 

 

 

 

 

               สองมือหนาไม่อยู่สุข ค่อยๆลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างอันเซ็กซี่เย้ายวน โดยที่ริมฝีปากและ ลิ้น ของทั้งสองคนยังคงทำหน้าที่ของมันได้อย่างดี ..

 

 

 

 

 

 

 

 

               พรึบบ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              ร่างบางถูกพลิกให้นอนลงบนโซฟาโดยที่มีร่างสูงแนบนิ่งทาบทับตามลงมาด้วย เธอกรีดยิ้มพอใจ ก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อหนังของชายหนุ่มออกช้าๆ ไม่พอยังคอยลูบไล้อกแกร่งเป็นการปลุกอารมณ์ของเขาไปอีกด้วย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              มือหนาบรรจงปลดกระดุมเสื้อของหญิงสาวใต้ร่างอย่างใจเย็น จากเม็ดที่หนึ่ง..เม็ดที่สอง.. เม็ดที่สาม... จนถึงกระดุมเม็ดสุดท้าย...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                ครืดดดด ครืดดด !!

 

 

 

 

 

 

 

 

                 ทว่า..โทรศัพท์ของชายหนุ่มกับดังสั่นขึ้นมาเสียก่อน ! 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                เขาผละออกจากร่างบางอย่างเสียดาย ก่อนจะกดรับโทรศัพท์โดยไม่ได้ดูเบอร์ใครโทรมา แก้วได้แต่มองอย่างขัดใจ.. ไม่วายยังอุตส่าห์ประกบนั่งข้างเขาแนบชิดแล้วลูบไล้อกแกร่งนั้นตลอดเวลาคุยโทรศัพท์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  " ฮัลโหลครับ.. ครับ.. อะไรนะครับ ! เจอฟางแล้ว โอเคครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ๆ ! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 โทโมะรีบปัดแก้วออกจากตัว ก่อนจะสวมใส่เสื้อผ้าที่หลุดลุ้ยให้เข้าที่ ก่อนจะมองเธอเพียงชั่ววูบ เขาไม่มีเวลามาพูดคุยกับผู้หญิงคนนี้มากนัก เขาต้องไปหาฟาง ที่ตอนนี้ไม่รู้จะเผชิญกับอะไรมาบ้างแล้ว !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                " ฝากไว้ก่อน.. " ชายหนุ่มว่าพรางเดินออกมาจากห้องอย่างรีบร้อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    แก้วมองตามร่างของโทโมะที่เดินออกไปจากห้องแต่งตัวของเธออย่างชอบใจ เมื่อรู้ว่าอีกไม่นาน.. เรื่องสนุกๆ กำลังจะตามมา. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     เขาจะต้องกลับมาหาเธออีกแน่.. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ยัยเจ้าหญิงจะต้องแปดเปื้อน !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   และเพื่อนรักของเธอ... จะต้องมีความสุขมากแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                 หึๆ.. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ไม่ว่ายังไงซะ... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   เธอจะไม่หยุดแค่นี้ !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

 

เม้นท์ ๆๆ ><