Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)

 
 
 
 
 
 
 
            " มานั่งทำอะไรตรงนี้ ? " 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " คุณป๊อบ... ? " ฟางเอ่ยชื่อชายหนุ่มที่เดินเข้ามาทักอย่างไม่เชื่อสายตา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " อืม ฉันเอง .. เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันนะฟาง " ป๊อบปี้พูดก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              " เอ่อ... ฟางแค่มานั่งคิดอะไรเพลินๆล่ะค่ะ " ฟางตอบ พรางก้มหน้าหลบสายตา
 
 
 
 
 
 
 
 
               แค่คิดว่าเขาแคร์ 'เพื่อนสนิท' เขามากเท่าไหร่ เธอก็อดที่จะเจ็บหัวใจดวงน้อยๆของเธอไม่ได้ และยิ่งเธอคิดว่าเขามีใครในใจ เธอแทบอยากจะกลายเป็นคนไม่มีหัวใจเลยทีเดียว เธอไม่คิดไม่ฝันว่าผู้ชายแค่คนเดียวจะมีอิทธิพลกับหัวใจเธอมากขนาดนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
               " คิดอะไร เธอบอกฉันได้มั้ย " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           "...." ไร้เสียงตอบรับจากร่างเล็กข้างกาย เธอไม่ปริปากพูดอะไรออกมาสักคำ เพียงแต่ลูบไล้หน้าท้องตัวเองเบาๆอย่างคนเหม่อลอย...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              ชายหนุ่มมองการกระทำของเธอด้วยใจหวิวๆอย่างบอกไม่ถูก เขาลืมไปเลยว่าเธอคนนี้กำลังท้อง.. ท้องลูกของเขา ลูกที่เขาเป็นคนทำมันขึ้นมาเอง 
 
 
 
 
 
              " ฟางว่า... ฟางจะไปทำแท้งค่ะ " 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " !!!! "
 
 
 
 
 
 
 
 
            ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างตกใจ ดวงตาคู่สวยมีน้ำใสๆเอ่อล้นเต็มขอบตา ก่อนจะค่อยๆไหลรินอาบแก้มนวล...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
          " คุณป๊อบไม่พร้อมที่จะรับเป็นพ่อของเด็ก.. ฮึก คุณป๊อบรังเกียจลูกของเรา.. ฮึก ฟางก็ไม่อยากจะเก็บเขาไว้...."
 
 
 
 
 
 
            " เงียบน่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " ฮีกก.. ฟางกลัว... " 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " อย่าพูดมากนะฟาง ! ฉันไม่อยากได้ยิน " 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             ให้ตาย ทำไมเวลาเธอพูดว่าเธอจะเอาลูกของเขาออก ทำไมเขาต้องใจหายด้วย ? ในเมื่อมันเป็นความต้องการของเขา 
 
 
 
 
 
 
 
              " ฮึกก ฮืออ... "
 
 
 
 
 
 
 
             " ไปพักไป เธอคงกำลังไม่สบาย " แล้วทำไมเขาต้องพูดจาเหมือนเป็นห่วงเธอ ?
 
 
 
 
 
 
 
 
                 " ฟะ.. ฟางไม่ได้เป็นอะไรค่ะ "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             " ยังจะมาพูดอีก ! ฉันบอกให้ทำอะไรก็ทำไปเหอะ อ้อ.. ฉันไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ อย่าสำคัญตัวเองไปล่ะ " เขาว่าพร้อมเบื้องหน้าหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                " คุณป๊อบไม่ได้เป็นห่วงฟาง ? แล้วคุณป๊อบ... "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
            " ยังไงเด็กนั่นก็ลูกฉัน ฉันห่วงลูก... !!! " ให้ตาย เขาพูดอะไรออกไป !!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " !!!! " ฟางมองหน้าชายข้างกายอย่างตกใจ เธอแอบดีใจไม่ได้เมื่อลูกว่าเขาก็เป็นห่วงลูกในท้องเหมือนกัน...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               " มองหน้าหาเรื่องหรือไงวะ ! ไปนอนไป !!! " ป๊อบปี้ทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะตวาดใส่ฟางอย่างกลบเกลื่อนความอาย พร้อมหันหน้าหนีไม่สบสายตาร่างเล็ก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
             ฟางยิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปพักผ่อนที่ห้องตัวเองตามที่ป๊อบปี้ได้บอกกับเธอด้วยความเต็มใจ 
 
 
 
 
 
 
 
 
              ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังบางที่เดินออกไปลับสายตา ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
              เขาเป็นอะไร ? 
 
 
 
 
 
 
 
              เฮ้ยย แกจะชอบยัยนั่นไม่ได้ ! แกต้องแก้แค้นให้เพื่อนสิว่าไอ้ป๊อบ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
           ป๊อบปี้สะบัดหัว ก่อนจะลุกแล้วเดินหนีออกไปอีกทางอย่างคนสับสน เหลือเพียงคลื่นทะเลที่ยังคงซัดกระห่ำ... เหมือนจดจ้องการกระทำของทั้งคู่อยู่ตลอดเวลา...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

เม้นนนนนนนน
โหวตตตตตตตตตตตตตตตตตต
^____________^