Prince and Devil เรื่องนี้มีนางร้ายเป็นนางเอก ! ;)
9.4
เขียนโดย 
AL_puppylove_TK
วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.05 น.
43 chapter
346 วิจารณ์
62.88K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" มานั่งทำอะไรตรงนี้ ? "
" คุณป๊อบ... ? " ฟางเอ่ยชื่อชายหนุ่มที่เดินเข้ามาทักอย่างไม่เชื่อสายตา
" อืม ฉันเอง .. เธอยังไม่ได้ตอบคำถามฉันนะฟาง " ป๊อบปี้พูดก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆฟาง
" เอ่อ... ฟางแค่มานั่งคิดอะไรเพลินๆล่ะค่ะ " ฟางตอบ พรางก้มหน้าหลบสายตา
แค่คิดว่าเขาแคร์ 'เพื่อนสนิท' เขามากเท่าไหร่ เธอก็อดที่จะเจ็บหัวใจดวงน้อยๆของเธอไม่ได้ และยิ่งเธอคิดว่าเขามีใครในใจ เธอแทบอยากจะกลายเป็นคนไม่มีหัวใจเลยทีเดียว เธอไม่คิดไม่ฝันว่าผู้ชายแค่คนเดียวจะมีอิทธิพลกับหัวใจเธอมากขนาดนี้
" คิดอะไร เธอบอกฉันได้มั้ย "
"...." ไร้เสียงตอบรับจากร่างเล็กข้างกาย เธอไม่ปริปากพูดอะไรออกมาสักคำ เพียงแต่ลูบไล้หน้าท้องตัวเองเบาๆอย่างคนเหม่อลอย...
ชายหนุ่มมองการกระทำของเธอด้วยใจหวิวๆอย่างบอกไม่ถูก เขาลืมไปเลยว่าเธอคนนี้กำลังท้อง.. ท้องลูกของเขา ลูกที่เขาเป็นคนทำมันขึ้นมาเอง
" ฟางว่า... ฟางจะไปทำแท้งค่ะ "
" !!!! "
ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างตกใจ ดวงตาคู่สวยมีน้ำใสๆเอ่อล้นเต็มขอบตา ก่อนจะค่อยๆไหลรินอาบแก้มนวล...
" คุณป๊อบไม่พร้อมที่จะรับเป็นพ่อของเด็ก.. ฮึก คุณป๊อบรังเกียจลูกของเรา.. ฮึก ฟางก็ไม่อยากจะเก็บเขาไว้...."
" เงียบน่ะ "
" ฮีกก.. ฟางกลัว... "
" อย่าพูดมากนะฟาง ! ฉันไม่อยากได้ยิน "
ให้ตาย ทำไมเวลาเธอพูดว่าเธอจะเอาลูกของเขาออก ทำไมเขาต้องใจหายด้วย ? ในเมื่อมันเป็นความต้องการของเขา
" ฮึกก ฮืออ... "
" ไปพักไป เธอคงกำลังไม่สบาย " แล้วทำไมเขาต้องพูดจาเหมือนเป็นห่วงเธอ ?
" ฟะ.. ฟางไม่ได้เป็นอะไรค่ะ "
" ยังจะมาพูดอีก ! ฉันบอกให้ทำอะไรก็ทำไปเหอะ อ้อ.. ฉันไม่ได้เป็นห่วงเธอหรอกนะ อย่าสำคัญตัวเองไปล่ะ " เขาว่าพร้อมเบื้องหน้าหนี
" คุณป๊อบไม่ได้เป็นห่วงฟาง ? แล้วคุณป๊อบ... "
" ยังไงเด็กนั่นก็ลูกฉัน ฉันห่วงลูก... !!! " ให้ตาย เขาพูดอะไรออกไป !!
" !!!! " ฟางมองหน้าชายข้างกายอย่างตกใจ เธอแอบดีใจไม่ได้เมื่อลูกว่าเขาก็เป็นห่วงลูกในท้องเหมือนกัน...
" มองหน้าหาเรื่องหรือไงวะ ! ไปนอนไป !!! " ป๊อบปี้ทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะตวาดใส่ฟางอย่างกลบเกลื่อนความอาย พร้อมหันหน้าหนีไม่สบสายตาร่างเล็ก
ฟางยิ้มกว้างอย่างดีใจ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปพักผ่อนที่ห้องตัวเองตามที่ป๊อบปี้ได้บอกกับเธอด้วยความเต็มใจ
ชายหนุ่มมองตามแผ่นหลังบางที่เดินออกไปลับสายตา ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว...
เขาเป็นอะไร ?
เฮ้ยย แกจะชอบยัยนั่นไม่ได้ ! แกต้องแก้แค้นให้เพื่อนสิว่าไอ้ป๊อบ
ป๊อบปี้สะบัดหัว ก่อนจะลุกแล้วเดินหนีออกไปอีกทางอย่างคนสับสน เหลือเพียงคลื่นทะเลที่ยังคงซัดกระห่ำ... เหมือนจดจ้องการกระทำของทั้งคู่อยู่ตลอดเวลา...
เม้นนนนนนนน
โหวตตตตตตตตตตตตตตตตตต
^____________^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
