Fic Naruto พันธสัญญาสีดำ ความเศร้า ความรัก ภาค1

หนึ่งเดือนผ่านไป

ซากุระได้แอบมาฝึกวิชากับพ่อที่ถ้ำลับอยู่เสมอ โดยในตอนกลางวันจะไปทำงานในโรงพยาบาลบ้างอยู่บ้านกับป้าบ้าง คอยช่วยเป็นคิวปิคให้นารูโตะบ้าง เพื่อไม่ใครสงสัยส่วนเวลากลางคืนเธอก็จะไปฝึกวิชาที่ถ้ำลับ นับว่าฝีมือของเธอถือว่าก้าวหน้ามาก จนสามารถปรุงยาทิพย์และยาอื่นๆได้ และเธอก็ได้รู้ความจริงอีกอย่างว่าผลนิมิตที่ทามะได้แปลงร่างเป็นหญิงสาวนำมาให้เธอนั้นมาจากต้นที่พ่อของเธอปลูกไว้ที่มิติที่พ่อของเธอสร้างนอกจากนี้ยังมีต้นที่ออกผลทำให้เปลี่ยนเพศได้

ขณะที่เด็กสาวกำลังฝึกซ้อมต่อสู้โดยมีผู้เป็นพ่อเป็นคู่ซ้อม งานนี้มีซึบารุกับทามะเป็นผู้ชม

"เหมียว งานนี้ฝีมือของยัยหนูพัฒนาขึ้นนะ"เจ้าทามะวิจารณ์

"ก็ดีแล้ว"สำหรับซึบารุเองก็ยังอดห่วงไม่ได้ ในสายตาของเค้าเธอยังเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเท่านั้น ทำให้คนที่มีศักดิ์เป็นทวดอดห่วงไม่ได้เธอช่างคล้ายน้องสาวที่ตายจากไปนานแล้วของเค้า น้องสาวที่น่าสงสารที่ตกผาตายเพราะโดนไล่ล่า การตายของน้องสาวทำให้เค้าตัดสินใจเป็นอาวุธเพื่อที่จะปกป้องคนในตระกูล เค้ามองร่างของเด็กสาวที่มีศักดิ์เป็นเหลนอย่างเอ็นดูและเวทนาที่ภาระมากมายต้องตกมาอยู่กับบ่าเล็กๆของเด็กสาวคนนี้ สิ่งเดียวที่เค้าทำได้ก็คือคอยเป็นอาวุธที่จะปกป้องเธอเท่านั้น

ทางด้านทีมเหยี่ยว

อาการบาดเจ็บของซาสึเกะถือว่าหายดีแล้ว ทั้งหมดจึงเตรียมตัวตามล่าเป้าหมายในทันที

..รอก่อนเถอะซากุระ งานนี้เธอไม่รอดแน่...

ทางด้านซากุระที่ตอนนี้ใกล้รุ่งสางเธออุ้มเจ้าทามะขึ้นบ่า รู้สึกเสียวสันหลัง"รู้สึกแปลกแฮะแต่ช่างเถอะ กลับดีกว่า"

"เหมียว ข้าเองก็หิวแล้วนะยัยหนู"

"จ้าๆ เดี๋ยวเอาอาหารกระป๋องรสทูน่าให้กิน"

"อยู่กับเธอเนี่ยดีจัง เจ้าฮารุชิไม่เห็นจะเลี้ยงอะไรดีๆอย่างเธอเลย"

"กลับเถอะ เดี๋ยวคนจะสงสัยเอา และช่วยทำตัวเป็นแมวธรรมดาด้วย"
"เหมียว"

"เด็กดีๆ"ว่าจบเด็กสาวอุ้มเจ้าแมวอ้วนสีขาว-ดำกลับบ้าน

ยามบ่ายของโคโนฮะ

ทีมเหยี่ยวได้เดินทางมาถึงโคโนฮะแล้ว

ซาสึเกะจึงวางแผน"วันนี้ถ้าเป้าหมายของเราอยู่คนเดียวเมื่อไหร่ จับมาทันที งานนี้เราแบ่งกันเป็นคู่ๆ ซายะไปกับซุเงสึ คารินตามชั้นมา โทบิคุณไปกับจูโกะ"

งานนี้มีคารินที่อมยิ้มส่วนซายะทำได้แต่เขม่นใส่คารินเท่านั้น

"แยกย้ายได้"

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ซากุระออกมานั่งเล่นพร้อมกับเจ้าทามะและแล้วเธอก็เห็นนารูโตะโดนเนจิไล่กวดมา

"แก!!บังอาจจีบท่านฮินาตะ แกตาย!!!!!!!"

"ซากุระจางงงงงงงงงงงช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยย"

เด็กสาวก็แกล้ง(หรือจงใจ)ขัดขานารูโตะจนล้มกลิ้งคลุกดิน เรียกเสียงฮาได้เป็นอย่างดี

เนจิล็อกนิ้วก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นๆแฝงไว้ด้วยความอำมหิต"นายตายแน่"

นารูโตะไม่ยอม(โดนตื้บ)จึงโกยอาวแบบไม่คิดชีวิต

"หยุดนะโว้ย!ไอ้หน้าแมวววววววววววววววววววววววววววววว"

"ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยย"

ในตอนนี้การกระทำนั้นอยู่ในสายตาของซาสึเกะ งานนี้ไม่มีคำว่าใจอ่อนเด็ดขาด เสียงๆหนึ่งเรียกความสนใจจากเค้าได้อย่างดี

"ซากุระจัง"

"พี่โคยูกิ มาได้ไงคะเนี่ย"ซากุระยิ้มทักชายหนุ่มร่างสูงโปร่งที่คุ้นเคย

"คิดถึงเลยมาหาน่ะจ้ะ สบายดีไหม"

"สบายดีคะ"

บทพูดอันแสนหวานเลี่ยนในสายตาซาสึเกะนั้นทำให้ไฟในอกสุ่มมากยิ่งขึ้น

...ขนาดอยู่ที่โคโนฮะยังจะตามมาอีก ไอ้บ้านี่...

"ซากุระจังสบายดีพี่ก็ดีใจแล้วล่ะจ้ะ กลับบ้านเลยดีไหม"

"อ่าค่ะ แต่ก่อนอื่นหนูพาทามะกลับไปไว้ที่หอก่อนก็แล้วกัน ดีไหมทามะจัง"

เจ้าแมวอ้วนร้องตอบก่อนจะกระโจนขึ้นตัก เอาหน้าซุกซอกคอระหงของผู้เป็นนาย

สำหรับซาสึเกะนั้นกำหมัดแน่น เค้าอิจฉาที่เธอยิ้มให้ชายอื่น อิจฉาเจ้าแมวอ้วนที่ได้ซุกซอกคอขาวๆของเธอ(เกะคุง อิจฉาแม้กระทั่งแมว:ไรเตอร์/ ทำไม:ซาสึเกะ/ไม่มีคะ:ไรเตอร์)

ซาสึเกะได้สะกดรอยของซากุระโดยมีคารินตามมาติดๆ สำหรับคารินนั้นเธอรู้ดีว่าซาสึเกะกำลังหึงหวงหญิงสาวที่เค้าหลงรักอยู่ และความจริงเดียวที่เธอรู้คือ...ในหัวใจของซาสึเกะนั้นมันไม่มีที่ว่างสำหรับใครอีกแล้วนอกจากฮารุโนะ ซากุระคนเดียวเท่านั้น

อัพแล้วค่าาาาา เม้นให้กำลังใจไรเตอร์บ้างนะค่ะ