Hello soul mate

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป ฟางว่าใส่สูทดำแล้วผูกหูกระต่ายสวยกว่าสูทขาวนะ”ฟางพูดขณะที่ช่วยกันเลือกชุดแต่งงาน
 
 
 
 
 
“ฟางว่าไงก็เอางั้นล่ะจ้ะ แต่ป๊อปว่าฟางใส่เป็นเกาะอกดีว่านะ ป๊อปชอบ”ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ที่ชุดเจ้าสาว
ที่เลือกด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
“โอย ตายๆ หวานจังเลย มดขึ้นหมดแล้ว”เฟย์ที่นั่งข้างๆพวกป๊อปปี้ฟางก็พูดขึ้น เพราะเมื่อความ
ทรงจำของป๊อปปี้กลับมา ทั้งคู่ก็กลับมาที่บ้านและเตรียมตัวจัดงานแต่งงานกัน
 
 
 
 
 
 
 
“อยากมีบ้างล่ะสิๆ โน่นๆ เดินมาโน่นแล้ว”ฟางยิ้มแล้วโบ้ยไปทางเขื่อนที่เดินเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง อันนี้เป็นแบบของชำร่วยพี่ฟางพี่ป๊อปลองเลือกๆดูนะ”เขื่อนพูดแล้วกางอัลบั้มของชำร่วยให้
ดู
 
 
 
 
 
“ว้าว รูปปลาโลมาคู่กันน่ารักจังเลยป๊อป”ฟางโชว์แบบของชำร่วยที่ชอบให้ป๊อปปี้ดู
 
 
 
 
 
“ไม่เอาอ่ะ ปลาโลมาคู่ ใครๆก็ทำ ซ้ำกัน”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
“นี่ๆคนจุ๊บกัน”ฟางชี้ให้ดู
 
 
 
 
"ไม่เอาอ่ะ ตลกจะตาย”ป๊อปปี้ส่ายหน้า
 
 
 
 
 
“งั้นอันนี้แก้วคู่กัน”ฟางชี้อีกอัน
 
 
 
 
“ไม่เอาอ่ะ เชย”ป๊อปปี้พูดแล้วดูอันอื่น
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ป๊อป โน่นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา เลือกๆอะไรสักอย่างป่ะ ฟางหงุดหงิดแล้วนะ”ฟางโวยวายก่อนจะ
ลุกเดินหนีไป
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าพี่ป๊อป พี่ฟางเค้ากำลังท้อง สงสัยฮอร์โมนเปลี่ยนๆ”เฟย์พูดให้ก่อนจะให้ป๊อปปี้ไปง้อฟาง
 
 
 
 
 
 
“โห นี่ขนาดงานแต่งยังงอนกันขนาดนี้ แล้วอยู่ด้วยกันจะขนาดไหนเนี่ย”เขื่อนนั่งข้างเฟย์ก็พูด
 
 
 
 
 
 
“เขื่อนก็ว่าไป เนี่ยถึงแม้พวกพี่ฟางจะทะเลาะ งอนกันนะ สุดท้ายไงพี่ป๊อปก็ยอมพี่ฟางตลอดล่ะ
เห้อ คิดแล้วก็อิจฉาพี่สาวตัวเองเบาๆนะ ได้แต่งงานใส่ชุดเจ้าสาวสวยๆ”เฟย์พูดแล้วเคลิ้ม
 
 
 
 
 
 
“อยากแต่งงานหรอ”เขื่อนถาม
 
 
 
 
 
 
“อยากสิ ความใฝ่ฝันของผู้หญิงทุกคนนะ เค้าก็อยากจะสวมชุดเจ้าสาวสวยๆทั้งนั้นล่ะ”เฟย์รีบพูด
 
 
 
 
 
 
“อ่ะ แล้วถ้าเขื่อนขอเฟย์แต่งงานเฟย์จะตกลงป้ะล่ะ”เขื่อนพูดจบเฟย์ชะงักหันไปมองหน้าเขื่อน
 
 
 
 
 
“นี่เขื่อนกำลังจะขอเฟย์ตะ แต่งงาน”เฟย์อึ้ง หน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
“อื้อ เขื่อนคิดๆแล้วนะว่า เมื่อเฟย์พร้อมที่จะให้โอกาสเขื่อนขนาดนี้ เขื่อนจะไม่มีวันทำผิดซ้ำ2อีก
และก็จะเป็นคนดีของเฟย์ จะไม่มีวันทำร้ายเฟย์อีกแล้ว เฟย์ เราแต่งงานกันนะ”เขื่อนพูดก่อนจะควัก
แหวนออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อน มาขอกันช่วงงานแต่งพี่ฟาง กำลังวุ่นๆแท้ๆ แต่ก็ตกลง ฮือๆ”เฟย์พูดก่อนจะยื่นมือให้เขื่อน
สวมแหวนแล้วร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาดิ ไม่ร้องนะ งานนี้เป็นเพื่อนเจ้าสาวไปก่อน แล้วงานหน้าค่อยแต่ง รักเฟย์นะ”เขื่อนเช็ดน้ำตา
แล้วหอมแก้มเฟย์
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ก็รักเขื่อน รักมากๆเลย”เฟย์พูดแล้วสวมกอดเขื่อนแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยายว่าแก้วก็สวยเหมือนกันนะ ทำไมไม่กลับไปถ่ายแบบอีกล่ะแก้ว”ยายแก้วพูดเมื่อออกมางานอีเว้
นท์ข้างนอกกับแก้ว
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาแล้วล่ะค่ะยาย แก้วอ่ะเบื่อไม่อยากจะปั้นหน้า เข็ดมากๆเลยด้วย อยู่แบบนี้ เป็นตัวแก้วแบบนี้
ดีกว่า”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ มีคนนึงเค้าอยากจะให้แก้วไปหาเค้านะ เอ เปิดสาขาที่ห้างนี้ด้วยสิ”ยายแก้วพูดแล้วยื่นโบชัว
คลินิกสาขาใหม่ของแม่โทโมะ แก้วยิ้มก่อนจะเดินไปที่คลินิกสาขาใหม่ที่กำลังเปิดตัววันนี้ทันที
 
 
 
 
 
 
“แก้ว”แม่โทโมะที่ตัดริบบิ้นแล้วเดินพูดคุยกับคนที่มางานก็วิ่งไปกอดแก้วด้วยความคิดถึง
 
 
 
 
 
 
“เปิดสาขาให้ ขอให้กิจการคุณแม่ไปได้ด้วยดีนะคะ เฮงๆค่ะ”แก้วพูดแล้วเอาช่อดอกไม้ที่แวะซื้อมา
ให้
 
 
 
 
 
 
 
“จ้าขอบคุณนะลูก คุณหญิงคะเชิญด้านในก่อนนะคะ”แม่โทโมะพูดแล้วเดินนำแก้วและยายเข้ามา
ในร้าน
 
 
 
 
 
 
“อุ้ยตาย ออกมาจากบ้านนอกแล้วหรอยะ นึกว่าจะไม่ออกมาดูแสงสีซะแล้ว”หวายเมื่อเห็นแก้วเข้า
มาก็ปรี่มาหาเรื่อง
 
 
 
 
 
 
“วันนี้ชั้นมาแสดงความยินดีให้กับคุณแม่ ไม่อยากมีเรื่องกับใคร”แก้วพูดแล้วเดินหนีแต่หวายยังไม่
ยอม
 
 
 
 
 
 
 
“กล้านะยะ กล้าเรียกแม่โทโมะว่าคุณแม่ นังตัวปลอม นังหน้าด้าน นี่เอาโทโมะไปกกที่บ้านนอก
หลายวันยังไม่พอ กล้าที่จะมางานนี้อีกนะยะ”หวายพูดว่าแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
“บ้านของชั้นเป็นบ้านสวนห่างไกลจากในเมืองก็จริง แต่คนที่นั่นอย่างน้อยเค้าจริงใจ รักสงบไม่
เหมือนพวกที่ชอบเสแสร้งใส่หน้ากากเข้าหากันแบบนี้ เป็นถึงไฮโซมีหน้ามีตาทางสังคม แต่ทำกิริยา
มารยาทไม่รู้จักเคารพเจ้าภาพงาน ทำตัวเหมือนพ่อแม่ไม่สั่งสอน ชั้นล่ะสงสารพ่อแม่เธอจริงๆ”ยาย
แก้วลุกขึ้นแล้วเดินมาว่าหวาย
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คงจะให้ท้ายหลานล่ะสิท่า ให้แย่งผัวชาวบ้าน หน้าด้านนะยะนังแก้ว”หวายว่า
 
 
 
 
 
“เลิกว่าแก้วกับคุณยายได้แล้ว ผมไม่เคยเป็นสามีของคุณ ถึงเราจะเคยคบกัน มันก็คืออารมณ์ชั่ววูบ
ซึ่งไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าคุณเองก็ทำแบบนี้กับคนอื่นๆเหมือนกัน”โทโมะเดินเข้ามาว่าหวาย
 
 
 
 
 
 
“ทำไมคะ ไปบ้านนอกของนังแก้วไม่กี่วันมันทำให้คุณเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยหรอโทโมะ”หวายว่า
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ตอนไปบ้านสวนของคุณยายแต่ผมเปลี่ยนไปตั้งแต่เจอแก้ว ผู้หญิงที่ธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ
น่าแปลกนะที่คนอย่างแก้วนั้นทำให้ผมรู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ทำให้ผมประทับใจในตัวแก้วหลาย
ครั้งและทำให้ผมเลือกที่จะมอบใจให้แก้ว ใช่ผมเคยรักคุณนะหวาย แต่เพราะการที่คุณใส่หน้ากาก
หลอกลวงผมเหมือนกับที่ทำในโลกมายา มันทำให้ผมรับไม่ได้ ผมว่าถ้าคุณมาเที่ยวพาลอาละวาด
ในงานของแม่ผมแบบนี้ เห็นที ผมจะต้องเรียก รปภ”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
“เพราะแก นังตัวปลอม นังบ้านนอก”หวายหน้าชาที่ถูกโทโมะแฉกลางงาน ก็หันไปหยิบน้ำส้มข้างๆ
มาสาดใส่แก้ว
 
 
 
 
 
“พอได้แล้ว”โทโมะเอาตัวบังทำให้ชุดสูทสุดหรูของโทโมะเปื้อนคราบน้ำส้ม
 
 
 
 
 
 
“หวาย พอสักที น้าจะไม่ทนหนูอีกต่อไปแล้ว น้าไม่ติดเลยนะว่าหนูจะทำตัวแบบนี้ กิริยาแบบนี้หรอ
ที่เป็นลูกสาวของนักธุรกิจแนวหน้าเมืองไทย ต้องขอบคุณแก้วนะที่เข้ามาในชีวิตโทโมะแล้วทำให้
น้าตาสว่างสักทีว่าหนูเป็นคนยังไง ต่อจากนี้อย่าเข้ามายุ่งกับชีวิตน้าและคนในครอบครัวน้าทุกคน อ้อ
รวมถึงว่าที่ลูกสะใภ้น้าคนนี้ด้วย หนูแก้ว”แม่โทโมะเหลืออดตอกหน้าหวายกลางงานแล้วเดินไปโอบ
เอวแก้ว
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ด ไม่ยอม คุณน้าจะทำแบบนี้ไม่ได้ หวายจะฟ้องคุณพ่อ”หวายกระทืบเท้าไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
“ฟ้องก็ฟ้องจ้ะ น้าก็จะรายงานพฤติกรรมแย่ๆของหวายให้พ่อหนูทราบแล้วทีนี้เราก็มาดูกันนะจ้ะ ว่า
พ่อหนูจะเชื่อหนูที่เอาแต่ใจหรือจะเชื่อน้าที่เป็นเพื่อนพ่อหนูมานาน รปภ”แม่โทโมะพูดขู่ก่อนจะ
เรียก รปภ.ลากหวายออกไป
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้ว เลอะหมดเลย มานี่ไปล้างน้ำก่อน”แก้วตกใจรีบพาโทโมะไปหาน้ำล้างในคลีนิก
 
 
 
 
“ไม่ต้องหรอก ไม่เป็นไรแก้ว นี่ก็จะแห้งแล้ว เลอะนิดเลอะหน่อยก็ได้”โทโมะพูด
 
 
 
 
 
“อะไรกัน เมื่อก่อนทุกอย่างต้องเนี้ยบตลอดไม่ใช่รึไง พอเลยนี่มันงานแม่โทโมะนะ”แก้วแย้ง
 
 
 
 
 
“ตั้งแต่โทโมะได้เจอแก้วเนี่ยมั้ง ทำให้รู้ว่า ชีวิตคนเราไม่ต้องสมบูรณ์ดีพร้อมไปหมด และไม่จำเป็น
ต้องเพอเฟคเราก็อยู่ได้ แต่โทโมะคงอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีแก้ว”โทโมะพูดทำให้แก้วหน้าแดง
 
 
 
 
 
 
“บ้า ไปเรียนคำเสี่ยวๆพวกนี้มาจากไหนเนี่ย”แก้วพูดแล้วดันอกโทโมะที่กำลังเช็ดคราบน้ำส้มอยู่
เบาๆ
 
 
 
 
 
“ไม่รู้สิ ใจสั่งมามั้ง แก้ว โทโมะรักแก้วนะ ให้โอกาสโทโมะได้มั้ย”โทโมะพูดแล้วจับมือแก้วไว้
 
 
 
 
 
“ไม่”แก้วพูดทำให้โทโมะหงอยลงไปทันที
 
 
 
 
 
 
“ไม่ลดทิฐิไม่ยอมให้อภัยคนอย่างโทโมะก็บ้าแล้ว”แก้วพูดอีกครั้งแล้วกอดโทโมะไว้แน่น
 
 
 
 
 
“ขอบคุณนะแก้วที่ให้อภัยโทโมะ โทโมะจะไม่มีวันทำลายมันอีกแล้ว”โทโมะพูดแล้วกอดแก้วไว้
เนิ่นนาน
 
 
 
 
 
 
“ถ้าทั้งคู่ดีกันแล้วหมั้นกันเลยมั้ยลูก แหวนแม่ก็มีแล้ว”แม่โทโมะเดินออกมาจากที่ซ่อนกับยายแก้วก็
พูดขึ้น
 
 
 
 
 
“แม่ เดี๋ยวค่อยว่ากัน ผมขอสวีทแปปนึง”โทโมะพูดแล้วดึงแก้วเข้าไปอีกห้องแล้วปิดประตู
 
 
 
 
 
“รักษามันดีๆนะคราวนี้”แก้วพูดโทโมะยิ้มก่อนจะดึงแก้วไปจูบอย่างอ่อนโยนโดยที่แก้วเองก็ยอม
เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“ยังงอนอยู่หรอ ไม่เอาสิคนดี พรุ่งนี้ก็งานแต่งเราแล้วนะ”ป๊อปปี้เดินมานั่งข้างฟางที่กำลังจัดดอกไม้
ที่บ้านป๊อปปี้ที่ใช้เป็นสถานที่ในงานแต่งงานของป๊อปปี้และฟาง
 
 
 
 
 
“ไม่รู้ล่ะ อยากมีความลับเองนิ”ฟางหน้ามุ่ยแล้วเดินหนีเพราะวันนั้นที่เถียงกันเรื่องของชำร่วย ป๊อปปี้
ก็บอกฟางว่าจะเลือกของชำร่วยเองห้ามให้ฟางมายุ่ง นั่นเลยเป็นชนวนให้ฟางงอน
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาสิ อย่างอนนะ เดี๋ยวลูกก็จะหน้ามุ่ยไปด้วยน้า”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางจากด้านหลังหลวมๆ
 
 
 
 
 
“จะแต่งงานพรุ่งนี้แล้ว ยังจะมามีความลับกันอีกหรอ ฟางไม่คุยด้วยหรอก จะคุยก็ต่อเมื่อป๊อปจะเอา
ของชำร่วยที่เก็ยเป็นความลับเนี่ยมาให้ฟาง เร็วๆ ไปช่วยแม่ฟางกับเฟย์ขนเสื้อฟางมาใส่ตู้เดี๋ยว
นี้”ฟางงอนแต่ก็ยังสั่งป๊อปปี้ให้ลงไปช่วยขนเสื้อผ้าเธอมาใส่ในตู้เสื้อผ้าของป๊อปปี้เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้
ไป เธอจะอยู่กับเขาที่นี่
 
 
 
 
 
 
 
 
“แน่ะๆพี่ฟางจะงอนกันนานๆแบบนี้เดี๋ยวจะทำให้หลานเฟย์น้อยใจตามนะ แม่กับพ่องอนกัน”เฟย์พูด
เมื่อเห็นฟางหนีป๊อปปี้มาจัดของที่สวน
 
 
 
 
 
 
“ใครงอน ปล๊าว”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
“เอาน่าพี่ฟาง บางทีเจ้าบ่าวของพี่น่ะเค้าก็อาจจะอยากเซอไพร์พี่ก็ได้นา เลิกงอนพี่ป๊อปเหอะ”เขื่อน
ช่วยพูด
 
 
 
 
 
 
“ช่วยกันพูดเชียว ตั้งแต่กลับมาคบกันเนี่ยสวีทหวานกส่าเดิมนะ แต่งพร้อมพี่เลยม้ะ”ฟางหันไปถาม
เฟย์และเขื่อน
 
 
 
 
 
“บ้า งานหน้าก่อน รับรอง เฟย์จะใส่ชุดเจ้าสาวแล้วลากชายกระโปรงยาวซัก2เมตร”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ ที่รัก เขื่อนว่ากระโปรงเจ้าสาวของที่รักจะต้องลากเอาใบไม้ใบหญ้ามาพอดีสิจ้ะ”เขื่อนรีบพูด
 
 
 
 
 
“นี่ที่รักจะไม่ยอมเฟย์จริงหรอคะ”เฟย์หันไปอ้อนเขื่อนทันที ก่อนที่ทั้งคู่จะหลบไปสวีทกันอีกมุม
ฟางเห็นก็อดยิ้มไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“กินน้ำหน่อยนะฟาง”ป๊อปปี้รีบเอาน้ำแดงมาให้ฟางเมื่อฟางเดินเข้ามาในบ้าน
 
 
 
“ไม่กิน ไม่ใช่นางกวัก”ฟางหน้ามุ่ยแล้วหนีไป ป๊อปปี้มองตามฟางก็แอบจ๋อย
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าเพื่อน ถ้ายังไม่หายงอนวันนี้ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ก็จะดีเอง”โทโมะเห็นท่าทางงอนๆของป๊อปปี้ฟาง
ก็เดินมาพูดแล้วตบไหล่ก่อนจะไปช่วยแก้วจัดของเตรียมสำหรับงานแต่งวันพรุ่งนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทาลิปแล้ว เอทำไมยังไม่สวยน้า ทำไมเจ้าสาวไม่ยิ้มน้า”เฟย์แซวฟางที่ทำหน้ามุ่ยในชุดแต่งงาน
เมื่อถึงวันงาน
 
 
 
 
 
 
“พอเลย โน่นก็ไม่ให้ดู นี่ก็ช่วยกันปิด นี่ถามจริงเถอะเฟย์ แก้ว พวกเธอก็เอาด้วยหรอ”ฟางบ่นเมื่อ
เห็นเฟย์และแก้วช่วยกันล๊อคตัวฟางหลังจากเสร็จจากพิธีตอนเช้าให้ขลุกอยู่ด้านบนตลอด ไม่ยอม
ให้ลงมาจนตอนเย็น
 
 
 
 
 
 
“เอาน่า เดี๋ยวก็รู้แล้ว อย่าทำเป็นคุณแม่ขี้งอนเลย เดี๋ยวน้องหน้างอตามนะ”แก้วพูดแล้วเดินมาโอบ
ไหล่
 
 
 
 
 
 
“เอาเลย อยากจะทำอะไรก็ทำ แทคทีมกันมีความลับเข้าไปนะๆ”ฟางพูด
 
 
 
 
“ฟาง งานข้างล่างพร้อมแล้วนะ ป๊อปมารับแล้ว”ป๊อปปี้เคาะประตูแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
“ไปเถอะพี่ฟาง พี่ป๊อปเคาะประตูสงสัยถึงเวลางานแล้วล่ะ”เฟย์พูดแล้วพาฟางในชุดเจ้าสาวเดินลง
มาในงานแต่งงาน
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันป๊อป”เมื่อฟางลงมาข้างล่างพร้อมป๊อปปี้แล้วอึ้งเมื่อตั้งแต่บันไดลงไป รอบๆงาน มี
รูปภาพของฟาง และป๊อปปี้ที่ถ่ายด้วยกันสมัยเรียน รูปของฟางที่ถ่ายทีเผลอ และอิริยาบสต่างๆ เติม
จากบรรยากาศงานที่เตรียมไว้เมื่อวาน
 
 
 
 
 
 
“นี่เป็นของชำร่วยที่ป๊อปปี้มันปิดฟางไว้เป็นความลับไง”โทโมะชูขวดโหลใบหนึ่งเป็นขวดโหลเล็กๆ
ใสๆด้านในใส่อักษรP F
 
 
 
 
 
 
“ขวดโหลแทนความทรงจำของเรา ที่ผ่านมาตั้งแต่เราเจอกันวันแรกจนวันนี้ที่เราแต่งงานกัน”ป๊อปปี้
พูดฟางจึงโผกอดป๊อปปี้แน่น
 
 
 
 
 
“ขอโทษนะที่งอนไม่มีเหตุผล”ฟางกอดป๊อปปี้แล้วพูด
 
 
 
 
 
 
“ต่อไปนี้จะมีเราอยู่ด้วยกันตลอดไปละนะ ถ้าฟางงอนอีกป๊อปก็จะง้อฟาง ง้อทุกวันแบบนี้ไปตลอด
และจะไม่ง้อใครอีกนอกจากฟาง”ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางยิ้มก่อนจะเขย่งปลายเท้าจูบชายหนุ่มอย่าง
อ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
 
“ว้ายๆ คุณแม่ไม่เกรงใจสื่อเลยนะจ้ะๆ”แก้วที่ยืนข้างโทโมะก็แซว
 
 
 
 
 
“เปลี่ยนใจได้มั้ยป๊อปไม่ต้องโยนดอกไม้แล้ว ยื่นให้เลย”ฟางพูดจบก็ยื่นช่อดอกไม้ให้แก้วทันที
 
 
 
 
 
“โอ้โห ล๊อคตัวแบบนี้แล้ว อย่าลืมไปขอพี่แก้วนะพี่โทโมะ”เฟย์ที่ยืนข้าวเขื่อนก็แซว
 
 
 
 
 
“แน่นอนไม่เปลี่ยนใจแล้ว”โทโมะพูดแล้วหอมแก้มแก้วตามด้วยเขื่อนที่หอมแก้มเฟย์บ้าง
 
 
 
 
 
“ไม่เปลี่ยนใจไปรักใครแน่นอน”ป๊อปปี้พูดแล้วหอมแก้มฟางบ้าง
 
 
 
 
 
“ถ้าเปลี่ยนนะ ฟางจะแหกอกเลยคอยดู รักป๊อปนะ”ฟางพูดก่อนจะกอดป๊อปปี้ไว้แล้วพาทุกคน
เข้าไปร่วมงานแต่งงานของเธอกับป๊อปปี้อย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
จบละจ้าาาาา เอาให้หวานถ้วนหน้าก่อนจะลงเรื่องใหม่แบบดราม่ากระจายย
 
 
 
ขอบคุณทุกคนมากนะที่ติดตามเรื่องนี้อ่าา