Hello soul mate

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แคทขอบคุณฟางมากเลยนะที่ให้แคทมาอยู่กับป๊อปที่นี่น่ะ”แคทพูดเมื่อเข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
“แหม ก็ฟางเห็นแคทกำลังเดือดร้อน ฟางยินดีช่วยแคทนะ”ฟางยิ้มแล้วหลบสายตาที่ป๊อปปี้จ้องฟาง
นิ่ง
 
 
 
 
 
 
“อ้าว นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมแคทเอากระเป๋ามาอยู่นี่ได้”โทโมะและแก้วเดินมาก่อนโทโมะจะถาม
 
 
 
 
 
“ก็แคทหนีออกจากบ้านมาเพราะแคทไม่อยากแต่งงาน ฟางเค้าเลยจะให้แคทมาอยู่กับป๊อปที่
นี่”แคทพูด
 
 
 
 
 
 
 
“หาอะไรนะ”โทโมะและแก้วร้องตกใจแล้วมองหน้าป๊อปปี้ที่ทำหน้ามุ่ยสลับกับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องหาอะไรทั้งนั้นล่ะ แคทเอาของไปเก็บเถอะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินจูงมือแคทเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางนี่แกเป็นบ้าไปแล้วหรอ ก็ตอนที่ไปล่องแพ เห็นๆอยู่ว่าป๊อปจะรีเทิร์นกับแกนะ”แก้วรีบว่า
 
 
 
 
 
“รีเทิร์นงั้นหรอ หึ มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบน่า แคทคือนางในฝันของป๊อปปี้ ซึ้งแคทเองก็พอใจป๊อปเค้า
อยู่แล้ว ส่วนชั้นเป็นอะไรที่มันไม่เข้ามากเลย ชั้นคิดแล้วล่ะว่าพวกเค้าเหมาะสมกันนะ และอีกอย่าง
ผู้หญิง เวลาที่เดือดร้อนไม่มีที่ไป เค้าจะรีบมาหาคนที่เค้ารักมากที่สุดเป็นคนแรก”ฟางพูดก่อนจะ
เดินหนีไป
 
 
 
 
 
 
“เห้อ เอาไงล่ะทีนี้”แก้วและโทโมะแทบกุมขมับกับการตัดสินใจของฟาง
 
 
 
 
 
 
“บ้านหลังนี้เล็กหน่อยนะ เดี๋ยวแคทนอนบนเตียงแล้วโทโมะกับป๊อปจะนอนข้างล่างเอง”ป๊อปปี้พูด
พลางจัดของให้แคท
 
 
 
 
 
 
“แคทเกรงใจป๊อปจัง มาทำให้ป๊อปกับโทโมะต้องลำบากแท้ๆเลย”แคทพูดแล้วซึมลงไป
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาสิแคท อย่าคิดมากเลย แคทกำลังเดือดร้อน ป๊อปก็ต้องช่วยสิ”ป๊อปปี้พูดแล้วกุมมือแคทไว้
ให้กำลังใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆ ป๊อป แคทคิดถูกจริงๆที่ฝากหัวใจไว้ให้กับป๊อป ป๊อปเป็นคนดีจริงๆ แคทรักป๊อปนะ”แคทกอด
ป๊อปปี้แล้วร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
“แคท”ป๊อปปี้อึ้ง ลึกลงไปในใจ ส่วนนึงเขาก็รู้สึกดี แต่อีกใจเขากลับคิดถึงฟาง
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ เรามาคบกันเถอะนะ”แคทที่กำลังอ่อนแอ ก็พูดขอป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้อึ้ง
 
 
 
 
 
“อืมได้สิ”ป๊อปปี้ที่คิดถึงฟางที่ไล่ให้ตัวเองดูแลแคท ให้แคทมาอยู่กับตัวเองก็ตอบตกลง
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ แคทรักป๊อปที่สุดเลย”แคทร้องไห้ออกมาด้วยความตื้นตัน กอดป๊อปปี้แน่น จนป๊อปปี้ต้องลูบ
หลังปลอบเธอ
 
 
 
 
 
“เห้อ แกจะมานั่งดูรูปเก่าๆทำไมเนี่ยยัยฟาง ทำถูกแล้วล่ะ”ฟางที่หลบมาบนห้องนั่งดูรูปในกล่องของ
เธอกับป๊อปปี้สมัยเรียนก็พูดขึ้น ก่อนจะปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุดแล้วเอาหน้าฟุบลงกับหมอน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยเฟย์ นั่นมันเกลือนะไม่ใช่น้ำตาล”มีนร้องตกใจเมื่อเห็นเฟย์ตักเกลือลงไปในกาแฟ
 
 
 
 
 
“เอ่อ โทษทีๆ แหะๆช่วงนี้สงสัยเบลอน่ะ ตื่นเต้น มะรืนก็จะเปิดร้านแล้วเนาะ”เฟย์หัวเราะแห้งๆ
 
 
 
 
“แกเป็นอะไรของแก รึว่าคิดถึงเขื่อน”มีนพูดอย่างจับสังเกต
 
 
 
 
 
“บ้า คนเลวอย่างนั้นชั้นจะไปคิดถึงทำไมล่ะ”เฟย์รีบพูดก่อนจะขอตัวลงมาที่เซเว่นด้านล่าง
 
 
 
 
 
 
“ทีเจอ่ะ อย่าสิ เนยอายเค้านะ”เฟย์เดินผ่านซอกซอยแคบๆก่อนจะถึงเซเว่นก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียง
คุ้นหู
 
 
 
 
 
 
“แหม ทำไมล่ะเนย ตรงซอกแคบๆแบบนี้กับเรา2คนมันเร้าใจดีออก”ทีเจพูก่อนจะซุกไซร้ตามตัว
เนย
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย”เฟย์อึ้งเพราะนั่นคือเนยคู่ขาของเขื่อนแล้วทำไมถึงมานัวเนียกับผู้ชายแปลก
หน้าตรงนี้ได้ล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหลเจฟ อะไรนะ”เฟย์รับสายเจฟก่อนจะรีบขึ้นแท็กซี่ไปที่บ้านเพื่อนชายทันที
 
 
 
 
 
 
“เห้อ ขอบคุณสวรรค์ที่ยังมีคนรับสาย เฟย์เข้ามาสิ”เจฟเปิดประตูบ้านเดินนำเฟย์เข้ามาด้านใน เฟย์
เดินเข้ามาพบว่าเจฟตั้งวงกินเหล้าแล้วในวงนั้นมีเขื่อนที่เอาแต่ดื่มเหล้าจนหน้าแดงคอพับคออ่อนไป
แล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะเจฟ นายลืมไปแล้วหรอว่าชั้นเลิกกับเขื่อนแล้ว จะมาโทรให้ชั้นมาดูคนแบบนี้
ทำไม”เฟย์ว่า
 
 
 
 
 
 
“เถอะน่าเฟย์ ไม่ได้เป็นแฟนแต่ก็เป็นเพื่อนกันนะ คือตอนไอ้เขื่อนกลับมาจากเมืองกาญน่ะ เขื่อนมัน
ดันทะเลาะกับเนยกิ๊กมันแรงมากก่อนที่ไอ้เขื่อนจะมากินเหล้าบ้านชั้นเนี่ย โทรหาเนยเนยก็ไม่รับ
โทรหาแจมแจมก็ดันไปญี่ปุ่นกับแม่ ชั้นเลยต้องโทรหาเธอ”เจฟรีบพูดแล้วรั้งไม่ให้เฟย์กลับบ้านก่อน
จะเล่าเรื่องราวทุกอย่าง
 
 
 
 
 
 
“น่าเฟย์ ถ้าแกไม่ห้ามมันนะ พวกชั้นต้องเมาตายกันแน่ๆ อย่างน้อยตอนที่แกกับเขื่อนคบกันแกก็
สามารถห้ามลูกบ้าไอ้เขื่อนได้นะ”โซ่ เพื่อนในกลุ่มของเจฟที่ถูกเขื่อนที่เมาแล้วบังคับให้โซ่กินเหล้า
ก็รีบเดินมาพูดก่อนจะรีบวิ่งมาช่วยนิวที่ถูกเขื่อนจับเอาขวดเหล้ากรอกปาก
 
 
 
 
 
 
“กินไปดิวะ กินอีก หมดแล้วเดี๋ยวป๋าเขื่อนซื้อให้อีก”เขื่อนที่เมาก็ว่า
 
 
 
 
 
 
“ป๋าเขื่อนงั้นหรอ หยุด พอได้แล้ว”เฟย์ส่ายหน้าช่วยไม่ได้ก่อนจะดึงนิวออกจากเขื่อนแล้วว่า
 
 
 
 
 
“เธอมายุ่งอะไรด้วย ไปหากิ๊กเธอโน้นไป๊”เขื่อนปรือตามองเฟย์แล้วรีบว่า
 
 
 
 
 
“คนโง่เอะอะก็หาเรื่องลงขวด กินคนเดียวเดือดร้อนคนเดียวไม่ว่า นี่ยังจะมาเดือดร้อนพวกเจฟ
อีก”เฟย์ว่าเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
“ก็มันเพื่อนชั้น ชั้นจะทำอะไร กินเหล้ากับมันจนเช้าก็ได้ใครจะทำไม”เขื่อนโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
“เออ อยากจะกินให้ตายก็ตายไปเลย แต่ไม่ต้องมาเดือดร้อนกับคนอื่นเค้า มานี่ อยากกินนักใช่มั้ย
มานี่”เฟย์ที่โมโห ก่อนจะเหน็บขวดเหล้าข้างเอวแล้วดึงเขื่อนที่ไม่มีแรงแล้วลากมาที่ริมสระน้ำทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อยากกินนักใช่มั้ย เจฟ โซ่ นิว เอาเหล้าที่เขื่อนซื้อมาทั้งหมดออกมานี่”เฟย์จับเขื่อนคุกเข่าก้มหน้า
แล้วเอาขวดเหล้าราดหัวเขื่อนก่อนจะสั่ง 3หนุ่มตกใจแล้วรีบทำตามคำสั่งเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“ยัยบ้า ปล่อยช้าน นี่เหล้ามันแพงนะโว้ย”เขื่อนดิ้นแล้วพยายามยืนตัวตรงเพื่อว่าเฟย์แต่เพราะคน
เมากับคนมีสติ คนมีสติย่อมได้เปรียบเฟย์รีบศอกใส่ท้องเขื่อนอย่างแรงจนเขื่อนล้มก่อนเฟย์จะ
กระชากเขื่อนอย่างแรงจนเสื้อชายหนุ่มขาดแล้วกดเขื่อนก่อนจะเอาเหล้าสาดไปทั้งตัวไปอีกขวด
 
 
 
 
 
 
 
“ตอนรักกับตอนเลิกกันนี่โหดไม่ต่างกันเลยว่ะ”โซ่ที่เห็นเฟย์จัดการเขื่อนก็แอบกระซิบพูดกับเจฟ
 
 
 
 
“ยัยบ้า ปล่อยช้าน โอ๊ย เปียกแล้วเนี่ย”เขื่อนลุกโวยวายทำให้เฟย์ที่กดเขื่อนอยู่ล้มกับพื้น
 
 
 
 
 
ตู้ม
 
 
 
 
 
เฟย์โมโหที่เขื่อนผลักตัวเอง ก็ลุกขึ้นถีบเขื่อนตกสระน้ำทันที
 
 
 
 
 
 
“เหอะ เมาแล้วพาลงั้นหรอ ต้องเจอกับชั้น”เฟย์พูดอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เฟย์ ไอ้เขื่อนมันจมลงก้นสระเลยนะ”เจฟพูดอย่างตกใจ แต่ก่อนที่นิวกับโซ่จะลงไปช่วยเขื่อน
เฟย์รีบกระโดดลงน้ำไป
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ทำไมนายต้องมาเป็นภาระชั้นด้วยเนี่ย”เฟย์ที่ช่วยเขื่อนแล้วพยายามดึงเขื่อนเข้าฝั่งก็บ่น
 
 
 
 
 
“ยัยบ้า”เขื่อนเอามือโอบเอวเฟย์แน่น ขืนไม่ยอมขึ้นฝั่งก่อนจะซบหัวลงที่ไหล่เฟย์
 
 
 
 
 
 
“อะไรของนายเนี่ย ปล่อยนะ”เฟย์ที่ตัวเตี้ยกว่าเขื่อนก็ดิ้นเมื่อเจอเขื่อนล๊อคตัวไปไหนไม่ได้
 
 
 
 
 
“ขอกอดเธอหน่อยได้มั้ย เฟย์”เขื่อนพูดน้ำเสียงอู้อี้แบบคนเมาพูดก่อนจะกอดเฟย์แน่น เล่นเอาเฟย์
ถึงกับเหวอก่อนจะกอดตอบเขื่อนอย่างไม่มีสาเหตุ แม้จะเจ็บที่เขื่อนใจร้ายแต่เธอก็ยังจะอยากกอด
เขาอยู่ดี
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เจฟ นิว กูว่า ไอ้เขื่อนมันคงสงบแล้วล่ะ เรากลับไปเก็บของกันเถอะ”โซ่มองเขื่อนและเฟย์ที่
กอดกันในสระว่ายน้ำก็พูดก่อนจะเดินนำเพื่อนกลับเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะนี่แก้วว่าฟางทำไม่ถูกนะกับเรื่องของแคทกับป๊อปอ่ะ”แก้วพูดเมื่อมานั่งข้างแฟนหนุ่ม
 
 
 
 
 
“ฟางเค้าอาจจะไม่ได้อยากรีเทิร์นกับป๊อปก็ได้ บางทีเค้าอาจจะอยากเริ่มใหม่กับธามไทก็ได้”โท
โมะพูด
 
 
 
 
 
“อยากเริ่มใหม่กับธามไทแล้วทำไมถึงเก็บรูปเก่าๆของตัวเองกับป๊อปปี้ไว้ทำไมล่ะ”แก้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ฟางเก็บรูปไว้งั้นหรอ แล้วทำไมต้องผลักไสให้ป๊อปมันคบแคทด้วยล่ะ”โทโมะพูดแล้วมอง
แคทที่ช่วยป๊อปปี้ล้างรถด้วยกัน เป็นจังหวะเดียวที่ฟางกลับมาจากทำงานแล้วมองเห็นป๊อปปี้และแค
ทกำลังสนุกกับการล้างรถด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
“ว้ายป๊อปอ่ะ แคทเปียกหมดแล้วนะ”แคทวิ่งหนีป๊อปปี้ที่เอาสายยางไล่ฉีดใส่แคท ก่อนจะสะดุดสาย
ยางล้ม
 
 
 
 
 
 
“แคทเจ็บตรงไหนบ้างรึเปล่า”ป๊อปปี้ตกใจโยนสายยางทิ้งก่อนจะมาประคองแคทแล้วถามด้วยความ
เป็นห่วง
 
 
 
 
 
“พาแคทไปทายาที่บ้านชั้นก่อนสิ”ฟางเดินมาดูอาการด้วยความเป็นห่วง ป๊อปปี้มองหน้าฟางนิ่งๆแล้ว
ไม่ยอมพูดกับฟางก่อนจะประคองแคทเข้าไปในบ้านของตัวเองแทน
 
 
 
 
 
“เอ่อ ป๊อป ตอนนี้ป๊อปทะเลาะอะไรกับฟางรึเปล่า”แคทมองป๊อปปี้และฟางก็ถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
“เปล่าหรอก ทำไมป๊อปต้องทะเลาะกับฟางด้วยล่ะ”ป๊อปปี้พูดเรื่องของฟางปัดๆแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวส่ง
ให้แคท
 
 
 
 
 
“ก็แคทเห็นพวกป๊อปสนิทกันแล้วเมื่อกี้ป๊อปเองก็ดูตึงๆฟางนะ ไม่เหมือนเดิม ถ้าทะเลาะกันแคทอ
ยากให้ป๊อปดีกับฟางนะ”แคทที่มองป๊อปปี้ที่เข้าไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาเช็ดผม ก็เช็ดผมให้และก็พูด
 
 
 
 
 
“เอ่อ ช่างเถอะแค่ไม่เข้าใจกันนิดหน่อยนะแคท แคทไม่ต้องคิดมากนะ เอ้อ แล้วนี่ต้องไปร้านมั้ย
เย็นนี้”ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ พ่อกับแม่ต้องรู้แน่ๆว่าแคทหนีมา คงส่งคนไปที่ร้าน แคทว่าจะปิดร้านชั่วคราวก่อนไว้เรื่องทุก
อย่างลงตัวแคทจะเปิดอีกครั้ง ขอโทษด้วยนะทำให้ป๊อปขาดรายได้จากการร้องเพลงเลย”แคทพูด
เศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
“ไม่เอาอย่าเศร้าสิแคท มันไม่ใช่ความผิดแคทเลยนะหน้ามุ่ยคิดมากแบบนี้เดี๋ยวก็แก่หรอก”ป๊อปปี้
พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
“นี่แน่ะ แคทไม่ได้แก่นะนี่แน่ะๆ”แคทยิ้มก่อนจะแกล้งจี้เอวป๊อปปี้
 
 
 
 
“หนอย แกล้งกันหรอ ต้องเอาคืน”ป๊อปปี้หัวเราะก่อนจะพลิกตัวไปจี้เอวฟางแล้วไล่จับกันจนล้มไป
กับโซฟา
 
 
 
 
 
“คนบ้าอะไรไม่รู้ชอบทำให้แคทยิ้มได้เสมอเลยนะ”แคทที่นอนทับตัวป๊อปปี้ก็พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
“ก็เพราะแคทเหมาะกับรอยยิ้มมากกว่าน้ำตาไงล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน
 
 
 
 
 
“ป๊อป”แคทยิ้มออกมาก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปจูบป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน ป๊อปปี้ที่ตอนแรกตกใจเล็ก
น้อยกับสัมผัสนั้น ก่อนจะถูกแคทสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับโพรงปากตัวเอง แล้วชายหนุ่มก็เอามือ
โอบเอวลูบไล้บริเวณเอวของแคทและจูบตอบเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป๊อป แคท”ฟางเดินมาหมายจะเอากล่องยาเอาไปให้แคทเดินเข้ามาเพราะประตูบ้านยังไม่ปิดแล้ว
ต้องตกใจ เอามือปิดปากแล้วพึมพำเบาๆกับภาพที่เห็น ภาพที่ป๊อปปี้และแคทกำลังจูบกัน
 
 
 
 
 
“มันก็เหมาะดีแล้ว เหมาะสมกันแล้ว”ฟางเดินหนีออกมาข้างนอกแล้วพูดออกมาเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
จะว่าพระเอกไม่ได้นะ นี่คือผลจากความอวดเก่งไล่พระเอกไปเองน้าา
 
 
อย่าพึ่งปวดหัวนะรีดเดอร์ ไรเตอร์ปวดหัวยิ่งกว่า จะพยายามไม่ดราม่ามากละกันนะ55