Hello soul mate

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ฟาง พวกโทโมะป๊อปปี้หายไปไหนหมดน่ะ”แก้วไปเข้าน้ำกับเฟย์กลับมาเล่นน้ำต่อก็แปลกใจที่
ฟางนั่งคนเดียว
 
 
 
 
 
 
บรื้น
 
 
 
 
ซู้ม
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้และโทโมะที่ไปเช่าเจ็ทสกีมาคนละคันแล้วป๊อปปี้ตั้งใจขี่ใส่ฟางที่นั่งตรงขอบแพเต็มๆ
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ถ้าทำแบบนี้ก็ขี่ชนชั้นเลยดีกว่ามั้ยยะ อีตาบ้า”ฟางเท้าสะเอวลุกขึ้นว่าป๊อปปี้ที่หัวเราะชอบใจ
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็รดน้ำซักหน่อยไง จะได้โตๆ ตัวสูงๆ”ป๊อปปี้แกล้งแหย่ฟางจึงฟาดไปกลางหลังเต็มๆ
 
 
 
 
 
“ขี่เจ็ทสกีเป็นด้วยหรอ แก้วอยากขี่เป็นบ้างอ่ะ”แก้วมองโทโมะที่ขี่เจ็ทสกีแล้วทึ่ง
 
 
 
 
“มาสิ เดี๋ยวโทโมะสอนให้นะ”โทโมะถอยหลังเขยิบให้แก้วนั่งแล้วค่อยๆสตาร์ทเจ็ทสกีสอนแก้วขี่
ด้วยกัน
 
 
 
 
 
“เฟย์อยากเล่นบ้างป่าว เดี๋ยวพี่สอนให้ได้นะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นมือจะชวนเฟย์ขี่เจ็ทสกีตัวเอง
 
 
 
 
“ไม่ให้ นายอยากจะขี่ก็ขี่ไปสิชั้นไม่ให้น้องชั้นไปกับนายเด็ดขาด”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
“เอ พี่ฟาง หวงเฟย์รึหวงพี่ป๊อปน้อ”เฟย์แซว
 
 
 
 
 
 
“จะบ้าหรอ เฟย์ก็รู้ว่าพี่ไม่ชอบเล่นอะไรแบบนี้”ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
“เออ จริงสิเธอไม่ชอบ เฟย์รอพี่ตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่มาสอน มานี่”ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงฟางมาซ้อนท้าย
ตัวเองก่อนจะขี่เจ็ทสกีออกไป
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ด พอแล้ว ไม่เอา ชั้นจะกลับแล้ว”ฟางโวยวายเกาะไหล่ป๊อปปี้แน่น
 
 
 
 
 
 
“หา อะไรนะ ขอแรงๆ ได้เลย เกาะแน่นๆนะน้อง”ป๊อปปี้ยิ่งได้ใจยิ่งบิดเจ็ทสกีเร็วและแรงท่ามกลาง
เสียงกรี๊ดของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้อ จะตายคาเจ็ทสกีมั้ยเนี่ยพี่เรา”เฟย์มองฟางที่ร้องกรี๊ดบนเจ็มสกีป๊อปปี้ก็ส่ายหน้าทั้งขำทั้ง
สงสารพี่สาวมาก
 
 
 
 
 
 
“นั่นมัน”เฟย์เดินมาที่ล๊อบบี้ประชาสัมพันธ์เพื่อหาอะไรกินก็ชะงักเมื่อเห็นเขื่อนและเนยอยู่ที่ห้อง
อาหาร
 
 
 
 
 
 
“สั่งไปก่อนนะเนย เดี๋ยวเขื่อนไปเอามือถือแปป ดันลืมไว้ในรถ”เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกมา เอามือ
ถือที่ห้องพักแล้วกลับมาอีกทางก็เห็นหยดน้ำขึ้นมาทางร้านอาหารก็ชะงักก็ย่องไปด้านหลังตามทาง
ก็เจอกับเฟย์
 
 
 
 
 
 
“เอ้า หายไปไหนของเค้าแล้วเนี่ย”เฟย์ที่ชะเง้อมองหาเขื่อนที่ยังไม่กลับมานั่งโต๊ะก็พูดโดยไม่รู้เลย
ว่าเขื่อนอยู่ด้านหลัง
 
 
 
 
 
 
 
“มองหาชั้นอยู่หรอ”เขื่อนเข้าไปประชิดตัวเฟย์แล้วกระซิบข้างหู เฟย์ตกใจจะหนีก็หนีไม่รอดถูก
เขื่อนปิดปากลากออกมา
 
 
 
 
 
“อื้อ ปล่อยนะ ไม่งั้นชั้นจะเรียกให้คนมาช่วย”เฟย์ดิ้นในอ้อมกอดเขื่อนโวยวายเมื่อเขื่อนพาเข้ามาที่
มุมลับตาที่มีแต่ต้นไม้
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้ามีคนมาชั้นก็จะบอกว่าอย่ามายุ่งเรื่องของผัวเมีย เชื่อสิไม่มีใครกล้ามาหรอก”เขื่อนพูดแล้วผลัก
เฟย์ติดต้นไม้ล๊อคตัวไม่ให้ไปไหนได้
 
 
 
 
 
“นี่ นายปล่อยชั้นเถอะนะ ผู้หญิงของนายรออยู่นิ”เฟย์พยายามพูดดีๆ
 
 
 
 
 
 
 
“เนยกำลังสั่งอาหารรอได้ กลับมาหาผู้หญิงของชั้นอีกคนจะเป็นไรไป”เขื่อนพูดแล้วมองเฟย์ในชุดทู
พีชกางเกงขาสั้นที่มีแค่เสื้อชูชีพปิดสัดส่วนด้วยสายตาเจ้าชู้ เฟย์รีบเอามือปิด
 
 
 
 
 
 
“ทุเรศ นี่ชั้นคิดถูกแล้วจริงๆที่เลิกกับนาย นายมันไม่รู้จักพอ เลิกกับชั้นไปแล้วก็ดูแลคนปัจจุบันของ
นายให้ดีสิ จะมายุ่งมาตามรังควานชั้นทำไม”เฟย์เห็นเขื่อนไม่ปล่อยเธอไปก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
“เอ้า ก็เห็นแอบดูอยู่ก็นึกว่าคิดถึงอยากกลับมาหาชั้นซะอีก ไม่ใช่หรอ”เขื่อนพูดแล้วเริ่มซุกซนเอา
จมูกชนแก้วเนียนของเฟย์
 
 
 
 
 
 
“อย่าทำแบบนี้นะ อย่า”เฟย์ขัดขืนแต่ถูกเขื่อนรวบไปกอดแน่น
 
 
 
 
 
“อะไรกันเอ้าดอร์แบบนี้ทำอย่างกับเราไม่เคย จำไม่ได้หรอที่บ้านสวนไอ้เจฟ ที่สวนคืนนั้น”เขื่อนว่า
 
 
 
 
 
 
“นี่จะมารื้อฟื้นทำไม หึ แล้วไง เลิกกันแล้วเสียดายของรึไง บอกเลยนะ ต้องอดเพราะว่าตอนนี้ชั้นมี
โอปป้าแล้ว”เฟย์ว่า
 
 
 
 
 
“นี่เธอจะคบกับพี่จงเบจริงๆงั้นหรอ แล้วที่มาเที่ยวกับไอ้กิ๊ก2คนนั่นล่ะ ผู้หญิงมักมาก”เขื่อนว่า
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
เฟย์เหลืออด เหยียบเท้าเขื่อนแล้วตบหน้าเขื่อนจนหัน
 
 
 
 
 
“อื้ออ”เขื่อนที่โกรธจัดดึงเฟย์ไปบดจูบอย่างร้อนแรง เฟย์ทั้งทุบทั้งร้องอู้อี้ในลำคอ
 
 
 
 
 
 
 
“เลว อื้ออ”เฟย์ที่ผละออกมาได้ก็ด่าเขื่อนก่อนจะถูกจูบอีกครั้ง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อใน
โพรงปากสวยของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
เฟย์ที่ถูกรสจูบของเขื่อนจัดการก็หมดเรี่ยวแรงทรุดลงกับพื้นแล้วก้มหน้า
 
 
 
 
“เธอมันอ่อนหัดเฟย์”เขื่อนพูดแต่ก็เอะใจที่เฟย์ไม่เงยหน้ามาด่า จึงเลื่อนมือไปแตะไหล่
 
 
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาแตะต้องตัวชั้น”เฟย์สะบัดไหล่แล้วเงยหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาแล้วว่าเขื่อนก่อนจะวิ่งหนี
ไป เขื่อนมองตามนิ่งไม่พูดอะไรก่อนจะเดินกลับเข้าไปในร้านอาหาร
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์มาพอดีเลย ไปไหนมาเนี่ย พวกพี่ตามหาตั้งนาน”แก้วทักเมื่อเฟย์วิ่งมา เฟย์รีบปาดน้ำตาทิ้ง
 
 
 
 
“ไม่เข้าห้องน้ำมาค่ะ เลยเดินเล่นดูบรรยากาศรอบๆ พวกพี่มีอะไรหรอคะ”เฟย์ถาม
 
 
 
 
 
“คืองี้จ้า เดี๋ยวพระอาทิตย์ใกล้ตกดินแล้ว พี่จะให้คนงานลากแพเปียกไปรอบๆเขื่อน แล้วให้เรานั่ง
บนแพชมพระอาทิตย์ตกดินกัน”โทโมะพูด
 
 
 
 
“นี่แนะ อย่างนายแค่นี้ยังโดนน้อยไป”ฟางที่ลงจากเจ็ทสกีก็ฟาดป๊อปปี้เอาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า จะมาตีชั้นทำไมเนี่ย ลองนึกนะเดี๋ยวถ้าอนาคตเธอเป็นแฟนกับน้องเค้าเธอคงไม่ได้มาเที่ยวมา
ทำอะไรแบบนี้แล้วล่ะ เพราะต้องนอนนับตังค์ แบบแฟนรวย โอ๊ยๆ”ป๊อปปี้แซวฟาง ฟางจึงไล่ทุบ
ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“พอเลยๆ ทั้งคู่นั่นล่ะ มันน่าคว่ำเจ็ทสกีเมื่อกี้จริงๆ ไปๆ ไปดูพระอาทิตย์ตกดินกัน”แก้วห้ามฟางและ
ป๊อปปี้ก่อนทั้งหมดจะขึ้นแพเปียกแบ้วล่องไปรอบๆเขื่อนเพื่อชมวิวธรรมชาติ
 
 
 
 
 
 
“แหม พึ่งรู้นะว่าเป็นคนสวย อยู่ในเมืองไม่ยักจะสวย มาสวยกลางป่า เดี๋ยวขากลับโหนเถาวัลย์กลับ
นะ โอ๊ย”ป๊อปปี้เขยิบมาแซวฟางที่นั่งมองวิวรอบๆแล้วยิ้ม ก่อนจะถูกฟางทุบไปตามระเบียบ
 
 
 
 
 
 
“นี่จะเงียบแล้วนั่งมองวิวดีๆซัก10นาทีไม่ได้เลยรึไงยะ นั่งห่างๆชั้นเลยนะ”ฟางพูดแล้วจะเขยิบหนี
 
 
 
 
 
“เรื่อง ยิ่งรู้ว่าเธอไม่ชอบนะ ชั้นจะยิ่งใกล้เธอ หึๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วเบียดฟางแกล้ง ฟางย่นจมูกใส่
เพราะหนีไปไหนไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“สบายจัง ไม่ได้ออกจากกรุงเทพนาน ที่นี่วิวสวยมากเลยเนาะโทโมะ”แก้วที่นั่งข้างโทโมะพูด
 
 
 
 
 
แชะ
 
 
 
 
แก้วที่เห็นโทโมะไม่ตอบหันหน้ามาก็ถูกโทโมะถ่ายรูปไว้
 
 
 
 
“ใช่ สวยมาก”โทโมะพูดแล้วยิ้มทำแก้วหน้าแดงกว่าเดิม
 
 
 
 
 
“บ้า มาเที่ยวธรรมชาติก็ถ่ายรูปธรรมชาติสิ มาถ่ายอะไรคนเล่า”แก้วที่เขินก็รีบพูด
 
 
 
 
 
“ก็เอาไว้เป็นที่ระลึกไง ถ่ายรูปกันนะ”โทโมะพูดแล้วกดกล้องเพื่อถ่ายรูปจากมือถือด้วยกัน2คน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาล่ะเดี๋ยวอาบน้ำแล้วเราไปกินข้าวกันนะ เจอกันตรงนี้นะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อแพลากเข้าฝั่งแล้วแยก
ย้ายไปอาบน้ำ
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่นะๆ สงสัยคนแถวนี้คงจะถูกใจทริปสุดสัปดาห์ทริปนี้แล้วสิ”ฟางแซวแก้ว
 
 
 
 
 
“ถูกใจสิ มาพักฟรีแถมได้ทั้งเล่นน้ำแล้วชมธรรมชาติสวยๆอีก”แก้วพูดพลางจัดของเตรียมตัวอาบน้ำ
 
 
 
 
 
“ได้ต้องห่วงนะแก้วเดี๋ยวอนาคตก็มาบ่อยๆแล้ว แต่ไม่ได้มากับโทโมะ2คนนะ มากันเป็นครอบครัว
พ่อ แม่ ลูก”ฟางแซว
 
 
 
 
 
 
“ยัยฟาง ไปอาบน้ำแล้ว”แก้วหน้าแดงแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปฟางหัวเราะก่อนจะมองน้องสาวที่นั่งเหม่อ
อีกแล้ว
 
 
 
 
“เหม่ออีกแล้ว นี่ยังลืมเขื่อนไม่ได้ล่ะสิ”ฟางถามเฟย์ที่นั่งหงอย
 
 
 
 
“เฟย์เหนื่อยจังพี่ฟาง”เฟย์หันมากอดพี่สาวแล้วไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอย สายๆ นี่เธอกะฟอกให้ไขมันมันหลุดออกจากตัวเลยใช่มั้ยเนี่ย รู้มั้ยว่าชั้นน่ะยืนรอตรงนี้กับโท
โมะเนี่ยยุงนี่ได้เลือดชั้นไปเยอะแล้วนะ”ป๊อปปี้บ่นเมื่อฟางเดินนำแก้วและเฟย์ออกมา
 
 
 
 
“มันน่าจะเอาเลือดปากนายออกนะเนี่ยยุงที่นี่”ฟางว่ากลับ
 
 
 
 
 
“เฟย์พี่ถามหน่อยตอนที่คู่นี้ยังคบกันนี่หวานป้ะ รึว่าทะเลาะกันแบบนี้ประจำ”โทโมะแอบกระซิบถาม
เฟย์
 
 
 
 
 
“ตอนคบกันคู่นี้หวานนะพี่ แต่หวานไม่ค่อยออกสื่อ สงสัยเหมือนกันเลิกกันมานี่ทะเลาะออกสื่อ
ตลอด”เฟย์พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อิ่มจังวันนี้ ว้าวมีคาราโอเกะด้วย”ฟางที่พูดพลางลูบท้องก็วิ่งไปที่ห้องคาราโอเกะที่เป็นห้องๆ
 
 
 
 
 
“อย่า ขอร้อง อย่าร้อง”ป๊อปปี้พูดแล้วรีบวิ่งไปกัน“หลีก กินอิ่มก็ต้องย่อยสิยะ”ฟางพูดแล้วงับแขน
ป๊อปปี้เปิดประตูเข้าไป
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ทุกคนคะ เฟย์อิ่มแล้วขอตัวกลับห้องพักก่อนนะคะ เจอกันค่ะ”เฟย์พูดแล้วเดินหนีทุกคนที่จะ
ไปร้องเพลงกลับมาที่แพ
 
 
 
 
 
 
 
“เขื่อนอ่ะ อย่าสิ จั๊กจี้”เสียงหัวเราะคิกคักออกมาจากแพห้องพักก่อนจะถึงห้องพักเฟย์
 
 
 
 
“แหม ทำอย่างกับไม่เคยนะเนย มาให้เขื่อนนวดเร็ว”เขื่อนพูดก่อนจะเดินผ่านตรงหน้าต่างที่เฟย์ยืน
มอง เขื่อนสบตากับเฟย์ก่อนจะยิ้มร้ายๆแล้วปิดม่าน
 
 
 
 
 
 
“เราควรจะลืมเค้าได้แล้ว เฟย์”เฟย์ร้องไห้ออกมาก่อนจะกลับห้องพักไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แอบมีเธออย่างงี้ ก็ดีละ แอบมีเธอเอาไว้ แค่ในใจ”โทโมะและแก้วร้องเพลงคู่กันแล้วยิ้มอย่างเขิน
อาย
 
 
 
 
 
“เหอะๆ เพื่อนครับ เก็บไว้ร้องงานแต่งกันก็ได้นะครับ แหม ร้องไปกี่เพลงๆนี่มดกัดเพื่อน
ตลอด”ป๊อปปี้มองแก้วและโทโมะที่ร้องเพลงคู่กันกี่เพลงๆ ก็เขินกันไปมาตลอด
 
 
 
 
 
“แหม ขัดจังเลยนะ ไม่มีคู่กับเค้าล่ะสิ”ฟางรีบว่า
 
 
 
 
 
 
“เงียบเลย เอามานี่”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางไม่ได้ใส่คอนแทคเลนส์ก็รีบดึงแว่นฟางออกจากหน้าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊าย เอามานะป๊อปปี้ นี่แน่ะๆ”ฟางรีบดึงแว่นกลับแต่ป๊อปปี้ไม่ให้ เลยยื้อแย่งกันไปบนโซฟา
 
 
 
 
 
 
“แหม อย่าว่าแต่เพื่อนเลย เพื่อนป๊อปก็เหมือนกัน รักกันหยอกกันตลอด รีเทิร์นละสิ”โทโมะรีบแซว
กลับ
 
 
 
 
 
“ไม่ โนรีเทิร์น”ฟางและป๊อปปี้ชะงักแล้วรีบพูดพร้อมกัน แก้วและโทโมะที่ร้องเพลงเสร็จก็หัวเราะ
ชอบใจ
 
 
 
 
 
 
 
“จ้า นี่ขนาดไม่รีนะเนี่ย หยอกกัน ไม่ยอมห่างกันเลย”แก้วเองก็ช่วยโทโมะแซวป๊อปปี้ฟาง
 
 
 
 
 
“ยัยแก้ว เข้าข้างชั้นสิ ไปเข้าข้างโทโมะทำไมอ่ะ”ฟางย่นจมูกแอบงอนแก้ว
 
 
 
 
 
 
“นี่ งอนเป็นแม่ฮิปโปทำไม อยากร้องเพลงไม่ใช่หรอ ไปร้องดิ”ป๊อปปี้พูด ฟางหันไปค้อนก่อนจะ
หยิบไปร้องเพลง โทโมะและแก้วก็เริ่มดื่ม รวมถึงป๊อปปี้เองก็ดื่มเบียร์มองฟางที่ยิ้มและสนุกกับการ
ร้องเพลง จนตัวเองเผลอยิ้มตามก่อนจะนึกถึงอดีตที่ฟางเคยลากตัวเองไปร้องคาราโอเกะที่บ้าน
ปากบอกจะให้เขาร้อง สุดท้ายก็ครองไมค์ร้องเพลงตลอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยิ้มแบบนี้ อยากรีเทิร์นกับเค้าอ่ะดิป๊อป”โทโมะและแก้วรีบนั่งประกบป๊อปปี้แล้วกระซิบถาม
 
 
 
 
 
“ไอ้บ้า เห็นๆอยู่ว่ายัยนี่มีเด็กธามไทแล้ว แล้วชั้นก็มีแคทแล้ว”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
 
“ฟางยังไม่ได้เป็นแฟนกับธามไท ส่วนนายก็ไม่ได้คบกับแคทเป็นเรื่องเป็นราวนิป๊อป”แก้วรีบพูด
 
 
 
 
 
“ลองถามใจแกดูนะป๊อป ถ้าใจนายยังรักไม่ลืมฟาง นายก็รีเทิร์นกันไปสิ”โทโมะพูด ป๊อปปี้ไม่ตอบ
แต่มองฟางร้องเพลงต่อไปเงียบๆ
 
 
 
ตำเเหน่งคนที่เฮิร์ทสุดก็ยังเป็นเฟย์ ส่วนป๊อปฟาง จะยอมอ่อนให้กันรึเปล่าต้องติดตามน้า