ความรักคือความเข้าใจ....

Past James

"งั้นแม่ฝากนำ้เต้าหู้ไปให้เบลหน่อยนะ" แม่ผมเดินมาวางนำ้เต้าหู้ที่พึ่งอุ่นเสร็จมาให้ผม

"ได้ครับ"

ผมเดินขึ้นไปเรื่อยๆจนมาถึงหน้าห้องของเบล 

"ก๊อกๆๆ" 

Past Bella

ตอนนี้ฉันอาบนำ้เสร็จและ แต่ตอนนี้ก็ยังเจ็บไม่หายสักทีเฮ้อ! หน้าฉันตอนนี้คงมีแต่คราบนำ้ตาไปหมด

"ก๊อกๆๆ"

เอ๊ะ! ใครหว่า ฉันเช็ดหน้าตัวเองและเดินไปเปิดประตู

"อ๊าว! เจมส์เองเหรอ มีอะไรรึป่าว"

เขาเงยหน้าขึ้นมาจากยิ้มก็หุบยิ้มทันที

"เบลเป็นไรอ่ะ ร้องไห้มาเหรอ" เขาถาม

"ป่าวเราไม่เป็นอะไร" ฉันยิ้มแห้งๆ

"เหรอ...เอ่อแม่เราฝากนำ้เต้าหู้มาให้หนะ" เขายื่นแก้วที่มีนำ้เต้าหู้อยู่เกือบเต็มแก้ว

"ไม่เห็นต้องลำบากเลย เดี๋ยวดึกๆเราลงมาทำกินเองก็ได้"

สักพักท้องฉันก็ร้องขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุฉันจับท้องตัวเอง เจมส์หัวเราะเบาๆ

"นี้เจมส์หัวเราะอะไร" ฉันถามพร้อมทำหน้างอนๆ 

"ก็ดูดิ ท้องร้องขนาดนี้ยังบอกไม่หิว เอาไปเลย" เขายื่นมาให้ฉันอีกรอบ

"ก็ได้" ฉันรับมาจากมือเขาแล้วกระดกจนหมดอย่างรวดเร็ว

Past James

เด็กดื่อจริงๆเลยเบลเนี่ย เธอเอานำ้เต้าหู้ไปแล้วกระดกอย่างเร็วจากนั้นเธอก็ยื่นคืนแก้วมาให้ผม

"อ่ะ"

"โห๋อะไรจะเร็วขนาดนั้น ตอนกินไม่กลัวสำลักเหรอ"

"ไม่หรอกเรากินอย่างนี้บ่อย"

"เหรอ"ผมทำหน้าเจื่อนแล้วเดินออกมาจากหน้าห้องเพื่อเอาแก้วไปเก็บ แต่สักพักเธอก็พูดขึ้นอีกครั้ง

"เจมส์!" ผมหันไป

"แล้วขนมให้คนที่ใช่ไปยัง" เบลถามผม

"อะไร ใครเหรอ"

"ก็ขนมไง ให้ปิเก้ไปยัง"

"อ๋อ ยังปิเก้เป็นแค่แฟนเก่าเราเฉยๆ"

"เหรอนึกว่าให้ไปแล้วสะอีกเห็นสนิทกันจัง"

"ปิเก้มีแฟนแล้ว...แต่ที่ผมอยากให้คนอื่นที่อยู่ใกล้ๆในชีวิตผมมากกว่า"

Past Bella

ฉันหน้าแดงขึ้นมาทันที จะหน้าแดงทำไมยัยเบล เขาไม่ได้คิดกับเราสักหน่อย

เจมส์เดินเข้ามาหาฉัน ใกล้ขึ้นๆ แล้วฉันก็หลับตาปี๋ทันที

"คนที่ใกล้ชีวิตผมคือ...." เขาพูดและเงียบไปสักพัก เงาที่บังฉันหายไป แสงบนเพดานสาดเข้าหน้าฉันอีกครั้งจากนั้นฉันก็ลืมตาขึ้น เจมส์เขาเดินลงไปเก็บแก้วแล้ว

"เฮ้อ!" ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ แล้วเดินเข้าห้องไปนอน

//กลับมาแล้วค่าาา จากการสอบที่แสนจะยากกกก จะพยายามอัพต่อนะค่ะ