รักเธอไม่รู้ตัว

"อ้าว...พี่โทโมะ แล้วพี่แก้วล่ะคะ"ฟางเห็นโทโมะออกมาจากห้องจึงถามหา
แก้ว
 
"อยู่ในห้องน่ะ"โทโมะบอกแค่นั้นแล้วเดินลงไป
 
"พี่แก้ว"ฟางเดินเข้าไปในห้อง
 
"พี่แก้ว!" เธอแทบช็อก เมื่อเห็นร่างของหญิงสาวนอนหมดสติ
จมกองเลือดตรงพื้นห้อง
 
"เกิดอะไรขึ้นน่ะ ว้าย...ตายแล้ว"รินฤดีมาเห็น เธอเองก็ตกใจไม่น้อย
 
"แก้ว!"โทโมะได้ยินเสียงแม่กับน้องโวยวายรีบมาดู
 
"รีบพาพี่แก้วส่งโรงพยาบาลเถอะค่ะ"ฟางบอก
 
"อืม"โทโมะอุ้มแก้วก่อนจะรีบเร่งส่งโรงพยาบาล
 
ต่อมา
"แก้ว เป็นยังไงบ้าง"ป๊อปปี้ที่เพิ่งมาเอ่ยถามโทโมะผู้เป็นน้องชาย
 
"ยังไม่รู้เลย"โทโมะถอนหายใจ
 
"อย่าคิดมาก แก้วต้องปลอดภัย"
 
"ป๊อป"จินนี่เดินมาควงแขนป๊อปปี้ ฟางมองอย่างหงุดหงิดนิดๆ
 
"ครับ จิน"ป๊อปปี้หันไปยิ้มหวาน
 
"ตาป๊อป หนูฟางนั่งตรงนี้หัดเกรงใจหนูฟางบ้าง"รินฤดีเอ่ยขึ้น
 
"แล้วยังไงล่ะครับ ผมไม่ได้สนใจนิ"
 
"ตาป๊อป"รินฤดีแทบจะอยากดึงให้ทั้งสองแยกกันซะเดี๋ยวนั้น
 
"ช่างเถอะค่ะ เขาอยากทำอะไรก็เรื่องของเขามันคงเป็นสันดานที่แก้ไม่
หายแล้ว"ฟางว่า
 
"นี่ เธออย่ามาว่าป๊อปนะ"จินนี่ไม่พอใจฟาง
 
"อย่าไปสนใจอะไรเลย จิน ป๊อปไม่สนใจหรอก ก็แค่ปากเด็กไม่สิ้น
กลิ่นน้ำนม"ป๊อปปี้ว่าฟาง ฟางโกรธมาก
 
"พี่ป๊อป!"เธอลุกขึ้นมาประจันหน้ากับเขา
 
"พอเถอะ นี่ไม่ใช่เวลาทะเลาะกันนะ"โทโมะพูดขึ้น
 
"เหอะ...."ป๊อปปี้เบะปากใส่ฟาง
 
"พี่ป๊อป"โทโมะมองพี่ชายที่ยังไม่ยอมหยุดหาเรื่อง
 
"ฟางขอตัวนะคะ"ฟางเดินหนีไปทันที ป๊อปปี้มองก่อนจะตามหญิงสาวไป
 
"ป๊อปคะ"จินนี่จะตามแต่แม่ของป๊อปปี้ขัดไว้ซะก่อน
 
"เธอควรจะรู้นะ ว่าควรจะเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน"
 
"แล้วถ้าจินไม่เลิกล่ะคะ"จินนี่มองอย่างไม่กลัว
 
"หน้าด้าน"นางอดไม่ได้ที่จะด่า
 
"แม่ครับ พอเถอะ"โทโมะรีบมาจับตัวผู้เป็นแม่
 
"จำไว้นะคะ ว่าจินนี่แหละ จะเป็นสะใภ้ใหญ่ของจิระคุณ"จินนี่ประกาศ
กร้าวก่อนจะเดินเชิดๆออกไป
 
 
อัพแล้วๆๆๆ