รักเธอไม่รู้ตัว

"อ้าว...พี่โทโมะ แล้วพี่แก้วล่ะคะ"ฟางเห็นโทโมะออกมาจากห้องจึงถามหา

แก้ว

"อยู่ในห้องน่ะ"โทโมะบอกแค่นั้นแล้วเดินลงไป

"พี่แก้ว"ฟางเดินเข้าไปในห้อง

"พี่แก้ว!" เธอแทบช็อก เมื่อเห็นร่างของหญิงสาวนอนหมดสติ

จมกองเลือดตรงพื้นห้อง

"เกิดอะไรขึ้นน่ะ ว้าย...ตายแล้ว"รินฤดีมาเห็น เธอเองก็ตกใจไม่น้อย

"แก้ว!"โทโมะได้ยินเสียงแม่กับน้องโวยวายรีบมาดู

"รีบพาพี่แก้วส่งโรงพยาบาลเถอะค่ะ"ฟางบอก

"อืม"โทโมะอุ้มแก้วก่อนจะรีบเร่งส่งโรงพยาบาล

ต่อมา

"แก้ว เป็นยังไงบ้าง"ป๊อปปี้ที่เพิ่งมาเอ่ยถามโทโมะผู้เป็นน้องชาย

"ยังไม่รู้เลย"โทโมะถอนหายใจ

"อย่าคิดมาก แก้วต้องปลอดภัย"

"ป๊อป"จินนี่เดินมาควงแขนป๊อปปี้ ฟางมองอย่างหงุดหงิดนิดๆ

"ครับ จิน"ป๊อปปี้หันไปยิ้มหวาน

"ตาป๊อป หนูฟางนั่งตรงนี้หัดเกรงใจหนูฟางบ้าง"รินฤดีเอ่ยขึ้น

"แล้วยังไงล่ะครับ ผมไม่ได้สนใจนิ"

"ตาป๊อป"รินฤดีแทบจะอยากดึงให้ทั้งสองแยกกันซะเดี๋ยวนั้น

"ช่างเถอะค่ะ เขาอยากทำอะไรก็เรื่องของเขามันคงเป็นสันดานที่แก้ไม่

หายแล้ว"ฟางว่า

"นี่ เธออย่ามาว่าป๊อปนะ"จินนี่ไม่พอใจฟาง

"อย่าไปสนใจอะไรเลย จิน ป๊อปไม่สนใจหรอก ก็แค่ปากเด็กไม่สิ้น

กลิ่นน้ำนม"ป๊อปปี้ว่าฟาง ฟางโกรธมาก

"พี่ป๊อป!"เธอลุกขึ้นมาประจันหน้ากับเขา

"พอเถอะ นี่ไม่ใช่เวลาทะเลาะกันนะ"โทโมะพูดขึ้น

"เหอะ...."ป๊อปปี้เบะปากใส่ฟาง

"พี่ป๊อป"โทโมะมองพี่ชายที่ยังไม่ยอมหยุดหาเรื่อง

"ฟางขอตัวนะคะ"ฟางเดินหนีไปทันที ป๊อปปี้มองก่อนจะตามหญิงสาวไป

"ป๊อปคะ"จินนี่จะตามแต่แม่ของป๊อปปี้ขัดไว้ซะก่อน

"เธอควรจะรู้นะ ว่าควรจะเลิกยุ่งกับลูกชายฉัน"

"แล้วถ้าจินไม่เลิกล่ะคะ"จินนี่มองอย่างไม่กลัว

"หน้าด้าน"นางอดไม่ได้ที่จะด่า

"แม่ครับ พอเถอะ"โทโมะรีบมาจับตัวผู้เป็นแม่

"จำไว้นะคะ ว่าจินนี่แหละ จะเป็นสะใภ้ใหญ่ของจิระคุณ"จินนี่ประกาศ

กร้าวก่อนจะเดินเชิดๆออกไป

อัพแล้วๆๆๆ