รักเธอไม่รู้ตัว

"แม่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับลูกทั้งสองคน"รินฤดีบอกลูกชาย
 
"มีอะไรเหรอครับ แม่ ดูจริงจังเชียว"ป๊อปปี้ถาม
 
"โทโมะ..แม่อยากให้ลูกแต่งงานกับแก้ว"รินฤดีเอ่ย โทโมะอึ้ง
 
"แต่งงาน!แม่ครับ แต่ผมกับแก้วยังไม่รู้จักกันดีพอเลย"
 
"ลูกจะรออะไรห๊ะ หนูแก้วเขาไม่ดีตรงไหน ทั้งสวยทั้งเรียบร้อย น่ารัก"
 
"ไม่ใช่ไม่ดีแต่ผมยังไม่พร้อม"โทโมะลุกออกไปทันที นางถอนหายใจยาว
 
"แม่ก็รู้ว่าโทโมะยังไม่ลืมน้องแพท"
 
"แม่รู้ แต่นี่มันผ่านมานานแล้วนะ"
 
"แล้วนี่ แม่มีธุระกับผมรึเปล่า"
 
"ป๊อป แม่อยากให้ลูกเลิกนิสัยแบบนี้ แม่อยากให้ลูกทำตัวดีๆเตรียมเป็น
ประธานบริษัทkzกรุ๊ปของเรา"
 
"แต่แม่ครับ ผมยังไม่พร้อม ให้ไอ้โมะมันขึ้นแทนผมไม่ได้เหรอ"
ป๊อปปี้บ่ายเบี่ยง ผู้เป็นแม่มองลูกชายคนโตอย่างเหนื่อยใจ
 
"ลูกจะไม่มีสิทธิไปเที่ยวเล่นเสเพลอะไรแล้ว เพราะลูกจะต้องแต่งงาน
กับคนที่แม่เลือกให้"
 
"แม่ว่าอะไรนะครับ"ป๊อปปี้มองหน้ารินฤดีทันที
 
"ลูกจะต้องแต่งงานกับหนูฟาง"คำตอบของผู้เป็นแม่ทำเอาเขาชะงัก
 
"อะไรนะครับ"ป๊อปปี้อึ้ง นี่แม่เขาคิดอะไรอยู่
 
"ฟังไม่ผิดหรอก ไม่มีใครจะเอาแกอยู่เท่าหนูฟางอีกแล้ว ยังไงลูกก็ต้อง
แต่ง ไม่มีสิทธิปฏิเสธ"
 
"แม่ แต่ผมมีคนรักอยู่แล้ว"เขาพยายามแย้ง
 
"ผู้หญิงพวกนั้นน่ะเหรอ ไม่...ตาป๊อป ลูกจะเอาใครที่ไหนมาเป็นสะใภ้
จิระคุณไม่ได้"
 
"ใครที่ไหนกันครับ พิมน่ะ เขาเป็นถึงลูกสาวนายกรัฐมนตรีเลยนะแม่"
ป๊อปปี้พูด
 
"แล้วยังไงล่ะ ก็แม่จะเอาหนูฟาง"
 
"คุยอะไรกันอยู่คะ"ฟางเดินถือจานผลไม้เข้ามานั่งข้างๆรินฤดี
 
"เธอยุ่งอะไรด้วยมิทราบ"ป๊อปปี้อดที่จะว่าฟางไม่ได้
 
"ตาป๊อป"รินฤดีมองลูกชายดุๆ
 
"ทำไมเหรอคะ"ฟางว่าเธอดูออกว่าเรื่องที่คุยกันอยู่ต้องเกี่ยวกับเธอแน่
 
"ฉันอยากให้หนูฟางแต่งงานกับตาป๊อป"
 
"แต่ว่าท่านคะฟางกับพี่ป๊อปเป็นพี่น้องกัน"ฟางรีบบอก
 
"ก็ไม่ได้เป็นจริงๆนี่"นางว่า
 
"ฟางรู้ค่ะ แต่ฟางว่าพี่ป๊อปคงไม่อยากจะแต่ง"
 
"ตาป๊อปไม่มีสิทธิออกความเห็นอยู่แล้วแหละ"
 
"แม่ครับ"ป๊อปปี้หันมามองหน้าแม่ทันที
 
"หนูฟางตกลงไหมลูก"รินฤดีถาม
 
"เอ่อ...คือ..."ฟางมองหน้าป๊อปปี้อย่างหนักใจ
 
"เอาเป็นว่าหนูตกลงนะ งั้นเดี๋ยวฉันไปหาฤกษ์มาให้"รินฤดีลุกออกไป
 
 
 
ตอนหน้ามาดูพระนางกัดกัน ฮ่าๆๆๆ ทะเลาะกันตลอดคู่นี้