My name's Helen (ญ-ญ)

เขียนโดย จุดสีเขียว

วันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.32 น.

2 ตอน

4 วิจารณ์

6,424 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 13.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

2) Chapter I : ฝันของเฮเลน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เมืองลีล ประเทศฝรั่งเศส

วันที่ 14 กรกฎาคม 2557 เวลา 11.26 นาฬิกา

‘ที่นี้ที่ไหน? ฉันยังไม่ตาย’

หัวสมองฉันทำงานหนักมาก พยายามนึกถึงเรื่องเมื่อวานว่าเกิดอะไรขึ้น ระบบสมองกำลังประมวลผลออกมาเป็นภาพ

‘ฉันออกมาจากคาเฟ่ กำลังข้ามถนน มีเสียงรถยนต์กำลังแล่นเข้ามา แล้วภาพก็มืดไป’

‘จากนั้นภาพก็สว่างขึ้น พร้อมกับผู้หญิงคนนึง ตาสีฟ้าอมเขียว ผมสีบลอนด์ยาวดุจเส้นไหม’

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

หัวใจฉันเต้นแรงอีกครั้ง เกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย??

ฉันอาจจะฝันไปแล้วเจอกับนางฟ้าหรือเปล่านะ?

จากนั้นระบบสมองก็ประมวลภาพอีกครั้ง

‘เฮเลน เธอช่างโชคร้ายนัก’สาวผมบลอนด์พูดพร้อมกับนิ้วเรียวยาวลูบที่ปลายคางของฉัน สายตาสะกดตรึงฉันให้อยู่กับที่ แค่จะเอ่ยเสียงพูดก็ยังทำไม่ได้

เธอมีผลรุนแรงกับฉันขนาดนี้เลยหรอ!?

‘เฮเลน..ฉันจะช่วยเธอเอง’ เสียงของเธอช่างไพเราะยิ่งนัก

หลังจากได้ยินคำว่า ‘ช่วย’ จากเธอ

สายตาเธอได้เปลี่ยนไปจากนางฟ้าที่อ่อนโยนเป็นซาตานในคราบนางฟ้า เธอพร้อมที่จะฉีกหัวใจฉันได้ทุกเมื่อ ดวงตาสีฟ้าอมเขียวที่เป็นดั่งน้ำทะเลเงียบสงบกลายเป็นพายุน้ำทะเลที่โหมกระหน่ำ

นิ้วมือเรียวยาวของเธอไล้เลี่ยเนื้อนวลเนียนของฉันจากใบหน้าสู่ลำคอ หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะหลังจากที่เธอกำลังปลดกระดุมเม็ดแรกของเสื้อ

‘โอ้ว ไม่นะ’ เสียงร้องฟังไม่ได้ศัพท์ของฉันเอ่ยขึ้น เพื่อที่จะหยุดการกระทำของเธอ

แต่...มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย เธอยิ่งรุกหนักมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ

“คุณสวีทคะ”

“คุณ..คุณ...” หือ เสียงใครน่ะ

ฉันค่อยๆลืมตา พบกับห้องสี่เหลี่ยมสีขาวกับนางพยาบาลสาวคนนึง

“อื้มมมม” ทำไมถึงปวดเมื่อยอย่างนี้นะ

“คุณสวีทคะ คุณโดนรถชนเมื่อวานนี้ค่ะ ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมากแล้วนะคะ”

ฉันพยักตอบรับนางพยาบาลสาวพร้อมรอยยิ้ม

พลันละสายตามองรอบห้อง ก่อนนางพยาบาลสาวจะเดินจากไป

เรื่องก่อนหน้านี้…ฉันคงฝันไปสินะ

“ทำไมรู้สึก..ว่า..เธอคนนั้น...อยู่ใกล้ๆเราตลอดนะ”