รักนี้ เพื่อ เธอ นะ เบลล่า
10.0
เขียนโดย JirayuLoveRanee
วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.55 น.
9 chapter
7 วิจารณ์
13.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 20.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อ้อผมลืมแนะนำตัว ผมชื่อ เจมส์ ชื่อจริงชื่อ จิรายุ ตั้งศรีสุข อายุ 20 ปี เรียนอยู่ ม.รังสิต
เรียนอยู่ ปี 2 แล้ว
พอผมทำงานวันนี้เสร็จผมก็มีเรียนตอน 09.00 น.
ผมจึงรีบไป มหาวิทยาลัย ทันที ผมรีบจนวิ่งไปชนใครก็ไม่รู้
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย เสียงของ ผู้หญิง คนที่ผมชนดังขึ้น
เบลล่า: เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือเลยหรือไง
เจมส์: ก็คนมันรีบ จะให้ทำไงละ ผมพูดที่ยังไม่ได้เงยหน้าไปมองเธอเลย พอผมหันไปมองเธอ เธอคนนั้น สวยมาก ผมก็ตื่นจากผวังเมื่อมีคนเรียกผม
เบลล่า: นี้นายจะไม่ขอโทษฉันเลยหรอ ฉันพูดกับนายคนนี้
เจมส์: ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยทำมั้ยต้องขอโทษเธอด้วย ผมพูดกับเธอ
เบลล่า: นี้นาย
แต่ก็มีเสียงของคน ที่อยู่ข้างหลังฉันดังขึ้น พี่ เบลล่าาาา ฉันเลยหันไปมองต้นเสียงนั้น นั้นคือเสียงพรีมนี้เองที่เรียกฉัน
เบลล่า: พรีมมีไรหรอ
พรีม: ไปเรียนกันเถอะพี่เบล พรีมพุดกับฉัน
เบลล่า:อืม ไปสิ ฉันพูดกับพรีมจนลืมไปว่าฉันทะเลาะกับเด็กบ้านี้อยุ่ ฉันพูดออกไปเบาๆ ฝากไว้ก่อนเถอะไอเด็กบ้า
เจมส์: กลับมาเอาคืนไว้ๆนะ ยัยป้าอ้วน
เบลล่า: นี้นายบังอาจยังไงมาฉันว่า ยัยป้าอ้วน ฉันพูดกับเด็กบ้านั้น
แต่ก็มีเสียง พรีมดังขึ้นมาก่อน พี่เบล ไปเรียนกันเถอะ อย่ามาทะเลาะกับพี่เขาเลย
เบลล่า: ก็ได้ ฉันพูดกับพรีม
เจมส์: มาเอาคืนเร็วๆๆนะ ยัยป้าอ้วน ผมตะโกนตามหลังยัยป้านั้น ผมมั่วแต่ทะเลาะกับยัยป้านี้ จนลืมเลยว่าผม มีเรียน ผมจึงตื่นจากผวังไป เลยรีบวิ่งไปที่คณะทันที่
เรียนอยู่ ปี 2 แล้ว
พอผมทำงานวันนี้เสร็จผมก็มีเรียนตอน 09.00 น.
ผมจึงรีบไป มหาวิทยาลัย ทันที ผมรีบจนวิ่งไปชนใครก็ไม่รู้
โอ๊ยยยยยยยยยยยยย เสียงของ ผู้หญิง คนที่ผมชนดังขึ้น
เบลล่า: เดินยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือเลยหรือไง
เจมส์: ก็คนมันรีบ จะให้ทำไงละ ผมพูดที่ยังไม่ได้เงยหน้าไปมองเธอเลย พอผมหันไปมองเธอ เธอคนนั้น สวยมาก ผมก็ตื่นจากผวังเมื่อมีคนเรียกผม
เบลล่า: นี้นายจะไม่ขอโทษฉันเลยหรอ ฉันพูดกับนายคนนี้
เจมส์: ผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยทำมั้ยต้องขอโทษเธอด้วย ผมพูดกับเธอ
เบลล่า: นี้นาย
แต่ก็มีเสียงของคน ที่อยู่ข้างหลังฉันดังขึ้น พี่ เบลล่าาาา ฉันเลยหันไปมองต้นเสียงนั้น นั้นคือเสียงพรีมนี้เองที่เรียกฉัน
เบลล่า: พรีมมีไรหรอ
พรีม: ไปเรียนกันเถอะพี่เบล พรีมพุดกับฉัน
เบลล่า:อืม ไปสิ ฉันพูดกับพรีมจนลืมไปว่าฉันทะเลาะกับเด็กบ้านี้อยุ่ ฉันพูดออกไปเบาๆ ฝากไว้ก่อนเถอะไอเด็กบ้า
เจมส์: กลับมาเอาคืนไว้ๆนะ ยัยป้าอ้วน
เบลล่า: นี้นายบังอาจยังไงมาฉันว่า ยัยป้าอ้วน ฉันพูดกับเด็กบ้านั้น
แต่ก็มีเสียง พรีมดังขึ้นมาก่อน พี่เบล ไปเรียนกันเถอะ อย่ามาทะเลาะกับพี่เขาเลย
เบลล่า: ก็ได้ ฉันพูดกับพรีม
เจมส์: มาเอาคืนเร็วๆๆนะ ยัยป้าอ้วน ผมตะโกนตามหลังยัยป้านั้น ผมมั่วแต่ทะเลาะกับยัยป้านี้ จนลืมเลยว่าผม มีเรียน ผมจึงตื่นจากผวังไป เลยรีบวิ่งไปที่คณะทันที่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ