รักของเราสองคน จิราณี

     กริ่งๆๆๆๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงโทรสัพท์ก็ดังขึ้นมา   
  เบล:  ฮัลโล ดีค่ะ ใครค่ะนิ
  เจมส์:  ดีคับ พี่เจมส์น่ะ จำได้ไหม
  เบล:  อ่อ จำได้ค่ะ พี่เอาบอร์เบลมาแต่ไหนค่ะ
  เจมส์:  อ่อ พี่เอามาจากคิมน่ะ 
  เบล:  อ่อ ค่ะ
  เจมส์: เบล
  เบล:  ค่ะ
  เจมส์: คือพี่มีอะไรจะถามน่ะ เอ่อเบลมีแฟนยังอ่ะ
  เบล:  เอ่อ ยังไม่มีน่ะค่ะ พี่ถามทำไมค่ะ
  เจมส์:  พี่จีบได้ไหมล่ะ
  เบล:  เอ่อ แล้วแต่พี่ค่ะ หนูก็แอบชอบพี่เหมือนกัน นานแล้วด้วย
  เจมส์:  จริงหรอครับ 
  เบล:  ค่ะ แต่พีมเขาก็ชอบพี่เหมือนกันน่ะ ชอบมากด้วย
  เจมส์:  แต่พี่ชอบเบลน่ะ
  เบล:  แล้วพีมล่ะค่ะ
  เจมส์:  เขาคงจะเข้าใจน่ะ
  เบล:  แล้วเบลจะลองคุยกะเขาดูค่ะ
  เจมส์:  ครับ งั้นพี่นอนก่อนน่ะครับ ฝันดีครับ
  เบล:  ค่ะ เช่นกันค่ะ
  เจมส์: ครับ
        กริ่งๆๆๆๆๆๆๆ เสียงนาฬกาปลุกดังขึ้น เช้าแล้วหรอเนี่ย เฮ้อไม่อยากจะไปมหาลัยเลยอ่ะ เฮ้อ ไปอาบน้ำดีกว่าเดี่ยวจะไปสาย หวังว่าเธอจะคุยกะฉันน่ะพีม (เพ้อ) ปี๊กๆๆๆ ทันใดนั้นก็มีเสียงแตรรถดังขึ้น ออกไปดูดีกว่า เฮ้ยเสียงแตรรถนั้นเป็นเสียงของรถพี่เจมส์นี่น่า มาได้ไงว่ะนี้ (ทำอะไรไม่ถูกเลย) 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ื