รักของเราสองคน จิราณี

 
      พีม พี่เขาชื่อเจมส์อ่ะ เรียนอยู่ปี 4 น่ารักมากเลยล่ะแก
      เบล เงียบอยู่ครู่หนึ่ง อ่อจร้า
          กริ่งๆๆๆๆๆ ทันใดนั้นเสียงอ๊อดก็ดังขึ้นได้เวลาขึ้นเรียนแล้ว
      พีม เบลเป็นรัยหรอ นั่งเหม่อเชียว
      เบล อ่อ เปล่าจร้า ปวดหัวนิดหน่อย
           กริ่งๆๆๆๆ เสียงอ๊อดดังขึ้นด้เวลาเลิกเรียนแล้ว
      เบล พีมกลับบ้านกันเถอะ พอดีฉันมีธุระน่ะ
      พีม จร้า
           พี่พีมๆ เดี่ยวก่อน เสียงเด็กหญิงคนหนึ่งดังขึ้น
      ฟ้า พี่พีมค่ะ อย่าพึ่งกลับช่วยหนูติวหนังสือก่อนค่ะ คือว่าพรุ่งนี้มีสอบน่ะ
      พีม เอ่อ แต่ว่า
      ฟ้า น่ะค่ะพี่ ช่วยติวให้หนูก่อนน่ะค่ะ น่ะค่ะ
      พีม หันไปหาเบล
      เบล เธออยู่ช่วยติวให้น้องเขาเถอะเรากลับคนเดียวก็ได้ ไม่เป็นรัยหรอก
      พีม โอเค จร้า
            วันนี้ฉันก็เลยต้องได้กลับบ้านคนเดียว ปี๊กๆๆๆๆ เสียงใครก็ไม่รู้บีบแตรรถใส่ฉัน ฉันก็เลยหันไปดูไม่คิดไม่ันเลยว่าจะเป็นพี่เจมส์ สถานะการ์ตอนนั้น บอกตรงเขิลมากเลยอ่ะ