Love Baby Girl ยัยลูกแมวหน้าใสกับนายสุดหล่อ

     เช้าวันต่อมา...(คริสตัล talk)

ตืด-ตืด-ตืด แกร๊ก

คริสตัล:ฮัลโหล//งัวเงีย

(เรนซ์:เฮ้!คริส เป็นไงบ้างหายยัง)

คริสตัล:ยังเลยอ่ะ คิดถึงแกม๊ากมาก

(เรนซ์:ย้า คิดถึงเหมือนกัน ดูแลตัวเองดีๆน้า แล้วจะโทรมาใหม่)

คริสตัล:จ๊ะ//วางสาย

อึ๊บ!ไปอาบน้ำดีกว่า

45 นาที...

คิรัว:ตื่นแล้วเหรอ

คริสตัล:อื้ม อรุณสวัสดิ์^_^

คิรัว:มากินข้าวได้แล้ว ยัยเพี้ยน-///-

อะไรของเค้าหว่า ชั้นรับถ้วยโจ๊กมาจากคิรัวแล้วค่อยๆกิน

กอร์น:คริส บิสเก็ตบอกว่าจะมาถึงวันนี้นะ

คริสตัล:จริงดิ

กอร์น:อื้อ เพิ่งโทรมาบอกเมื่อกี๊

คริสตัล:อิ่มแล้ว

คิรัว:กินน้อยอีกแล้วนะ

กอร์น:ไหน ดูซิ

กอร์นเอาหน้าผากของเค้ามาชนกับหน้าผากของชั้น

คริสตัล:><

คิรัว://แผ่จิตสังหารนิดนึง

กอร์น:อ๊ะ!ขอโทษที คุณมิโตะทำให้แบบนี้ประจำน่ะ:P

คริสตัล:มะ..ไม่เป็นไร ชะ..ชั้นขึ้นนอนก่อนนะ

กอร์น:อื้ม

ในห้อง...

ทำไมต้องแผ่จิตสังหารด้วยนะ ไม่สิ!จิตสังหารสมบูรณ์แบบมาก ไร้ที่ติ ปกติให้ทำไม่ยักกะทำได้ ก๊อก ก๊อก 

คริสตัล:จ้า//เปิดประตู//อ้าว!คิรัว

คิรัว:เธอชอบกอร์นเหรอ

คิรัวค่อยๆย่างสุขุมเข้ามาในห้องชั้นแล้วแผ่จิตสังหารออกมามากๆ จนชั้นต้องถอยไปจนติดกำแพง แต่คิรัวก็ตามชั้นเข้ามาแล้วใข้มือพิงผนังข้ามตัวชั้นไป ถึงมันจะฟินเหมือนในนิยาย แต่ตอนนี้ไม่มีสมองจะฟินค่ะT^T

คริสตัล:คิ..คิรัว ชะ..ชั้น..ชั้นกลัว ออก..ออกไป

ไม่ได้พูดเล่นน้า ออร่าชั้นอ่อนแอมากเลย

คิรัว:ไมม่สิ ต่อให้เธอจะชอบกอร์นเธอก็ต้องเป็นของชั้นคนเดียว

คริสตัล:นาย..อุ๊บ0x0

คิรัวก้มมาจูบชั้นที่ยังไม่ได้ตั้งตัว ทำให้แขนขาของชั้นอ่อนแรงแล้วก็ไร้ทางสู้เป็นเวลานานหลายนาทีสติชั้นก็กลับมา แล้ว....

คริสตัล://กัดปากคิรัว

คิรัว:โอ๊ย!//ผละคริสตัลออก

พอคิรัวผลักชั้นออกมา ชั้นก็ทรุดไปกับพื้นแล้วหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่

คิรัว:คริสตัล..ชั้น..ชั้นขอโทษ ชั้นลืมตัว

คริสตัล:ออกไป!!!

คิรัวทำหน้าสลดแล้วเดินออกไป ฮือๆๆๆๆๆๆ