ความรักวุ่นวายของนายจอมหื่น

"นี่เธอไม่เปนอะไรใช่มั้ย ?" ผมถามก่อนที่จะเดินเข้าไปนั่งข้างผู้หญิงคนนั้น
"ไม่เป็นอะไรได้ยังไงล่ะ เชอะ ปวดท้องชะมัด หัวก้อแตกอีก ฮือ ฮือ"
เอ้าร้องไห้เลยขนาดร้องไห้ก้อยังน่ารักอยู่อีก 
"ยัยบ้าเธอร้องไห้ทำไมอ่ะ"
"ไอ่บ้าชั้นไม่ได้ชื่อยัยบ้าชั้นชื่อ เนย" เสียงตะโกนจากคนตัวเล็กดังออกมาแถมยังร้องไห้อยู่นิดๆ
"ชั้นก้อไม่ได้ชื่อบ้าชั้นชื่อ กวิน "
เฮ้อเดินไปหากล่องพยาบาลดีกว่าที่จะมีรึป่าวเนี่ย? แล้วนี่กล่องอะไรฟะ สงสัยเพิ่งย้ายมาใหม่ไม่มีของซักชิ้น
"นี่เธอเพิ่งย้ายมาเหรอ ?" ผมถามเธอขณะที่หากล่องพยาบาลไปด้วยน่าจะไม่มี" 
"ก้อเออนะเซ่ะ เจ็บหัวช่วยชั้นที" ยัยบ้านั่นหันมาพร้อมทำตาอ้อนใส่นิดๆ อาจจะเป็นความคิดของผมเอง ยัยนี่น่ารักชะมัด อุ้มซะเรย ฮ่าๆ
"นายจะอุ้มชั้นไปไหน ปล่อยชั้นลงเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยๆ !!!"  ดิ้นอยู่นั้นแหละ ถึงตัวจะเบาแต่ดิ้นไปดิ้นมามันก้อตกได้นะเฟร้ย
 
โอย.....แม่คุณเสียงกี่หลอดกันแน่เนี่ย ไม่สนพาเข้าห้องดีกว่า 
"อยู่นิ่งๆเดี๋ยวจะทำแผลให้"
  หลังจากที่ทำแผลเสร็จเนยก้อหันไปมองรอบๆห้องน่ารักจิง ดูไร้เดียงสาเหมือเด็กเรย
"ยังไงก้อขอบคุณนายนะที่ทำแผลให้ชั้นจะกลับห้องแล้ว"
"อยู่ด้วยกันก่อนดิจะรีบไปไหนจะทำอะไรหั้ยกิน"
"ไม่เอาอ่ะแม่ไม่ให้อยู่กับผู้ชายสองต่อสอง"
# หลังจากนั้น
"อร่อยจังขออีกชาม ซิ"นี่ก้อปาเข้าไปตั้งสี่ทุ่มกว่าแล้วไหนแม่บอกไม่ให้อยู่กับผู้ชายสองต่อสองไง
กว่ายัยนี่จะอิ่มก้อปาไปตั้ง 4 ชามแล้ว
"งั้นชั้นขอล้างจานเป็นการตอบแทนแล้วกัน"
"ก้อดี"
ผมเดินออกจากห้องรับแขกไปห้องนั่งเล่นหลังจากนั้นเนยก็เข้ามานั่งข้างๆผม พร้อมส่งรอยยิ้มมาให้เดี๋ยวทนไม่ไหวผมก้อจะปล้ำเธอหรอกเนย
"ขอบคุณนะสำหรับอาหารนายก้อเป็นคนดีเหมือนกันนะ" ทนไม่ไหวแล้วนะ จุ๊บ !! ผมประกบปากเข้ากับเนย จนเนยอึ้ง
 ติดตามตอนต่อไปด้วยนะเม้นกันเยอะๆล่ะครับ