อุบัติรัก ยัยความจำเสื่อม
เขียนโดย prettyice
วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.30 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 09.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เธอทั้งนั้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เมื่อฟางพันแผลเสร็จ
"พันแผลเสร็จแล้วหรอ " ป๊อปปี้ถาม
"แล้วนี่เรียกว่าเสร็จแล้วยังล่ะค้ะ " ฟางพูดประชดประชันป๊อปปี้เธอแอบงอนเขานิดหน่อย
"นี่! อย่ามากวนประสาทฉันนะ " ป๊อปปี้ขึ้นเสียงใส่ฟาง
"แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยห่ะ ฉันมีหูฉันก็ได้ยินนะ " ฟางตะคอกกลับใส่ป๊อปปี้ ก่อนที่ฟางจะพลุ่งพลานกำลังจะลุกเดินหนี
"ระวัง! " ป๊อปปี้ตะโกนด้วยความตกใจ เขารีบดึงแขนฟางจน...ฟางล้มลงค่อมตัวของป๊อปปี้...
ทั้งคู่ได้มองตากันด้วยความหวานหยาดเยิ้มมม ป๊อปปี้มองฟางด้วยสายตากรุ้มกริ่ม มีเลศนัยย์
"คุณจะแต๊ะอั๋งผมอีกนานไม๊ " ป๊อปปี้แซวฟาง
"บ้า! แต๊งอั๋งอะไรฉันไม่อยากจะแตะเนื้อต้องัวคุณสักนิด..พูดเลยยยยย " ฟางบอก แต่ก็ไม่สามารถโกหกป๊อปปี้ได้เพราะ หน้าของเธอแดงเป็นลูกตำลึงโดยไม่รู้ตัว
"หึ " ป๊อปปี้หลุดขำฟาง
"ขำอะไร "
"แฮ่มๆ เปล่า "ป๊อปปี้รีบวางมาดเข้มอีกครั้ง
"ว่าแต่...คุณจะดึงแขนฉันทำไมไม่ทราบบบ " ฟางถาม
"โหหห นี่คุณความจำเสื่อมแล้วยังความจำสั้นอีกรึไง....ก็เท้าคุณบาดเจ็บจะไปไหนต่อไหนได้อีกห่ะ " ป๊อปปี้พูด
"ก็ฉัน..."
"หรือคุณจะปฏิเสธ "
ฟางเงียบ...เพราะสิ่งที่ป๊อปปี้พูดเป็นความจริงทุกอย่าง
"ฉันแค่อยากเข้าห้องน้ำแค่นั้นเอง " ฟางบอก
"ว่าไงนะ อยากเข้าห้องน้ำ? " ป๊อปปี้แอบขำๆ
"อื้ม "ฟางตอบด้วยสีหน้าอ้อนวอน
"งั้นเดี๋ยวผมพยุงไปส่งแล้วกัน "ป๊อปปี้บอก
ฟางเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเขาแม้แต่น้อย ป๊อปปี้เริ่มโอบเอวฟางไว้ แล้วพยุงฟางเดินไปห้องน้ำช้าๆ
"ขอบคุณนะค่ะ ที่พยุงมาส่งอ่ะ " ฟางบอก
"ไม่เป็นไร อยากเข้าห้องน้ำไม่ใช่หรอ รีบเข้าเหอะ "ป๊อปปี้พูด ก่อนที่ฟางจะพยักหน้าตอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ปัง!
"เฮ้อ!" ฟางถอนหายใจเฮือกใหญ่เธอพิงประตูแล้วจับหัวใจของตัวเองที่เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะฟางแอบยิ้มเธอแอบมีความสุขเล็กๆกับป๊อปปี้
"เฮ้อ!" ป๊อปปี้ถอนใจแล้วเอาหลังพิงประตูเขาเองก็จับหัวใจของเขาที่เต้นไม่เป็นจังหวะก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแบบที่เขาไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน
กริ๊งๆๆ
"ฮัลโหล "
"ฮัลโหล ไอป๊อปมาพบพวกกูหน่อยดิว่ะ " เสียงปลายสายจากเพื่อนแก๊งของป๊อปปี้
"มีไรว่ะ " ป๊อปปี้ถาม
"ทำไมต้องถามด้วยว่ะ พวกกูขอพบหน้าหน่อยไม่ได้รึไง " เขื่อนบอก
"เออๆ ก็ได้ แค่นี้แหละ " ป๊อปปี้วางสายจากเขื่อน ป๊อปปี้มองประตูห้องน้ำรอฟางเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเดินออกไป
เป็นไงบ้างงง ชอบกันรึเปล่า ถ้าชอบก็เม้นนะ ^^ ช่วงนี้ติดสอบอาจจะอัพช้าไปหน่อยนะ ยังไงก็ติดตามกัยต่อๆไปนะ ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ