[::FIC EXO::] รักฉบับสาวหล่อ kris x you

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!
พี่ลู่รับรักฉันแล้วอ๊ายยยยยยยยยย~"
"เป็นบ้าอะไรของแกไอ้พริก"
ฉันมองท่าทางบ้าๆของไอ้พริกหรือพริกแกง
เพื่อนสนิทที่จู่ๆก็โพล่พรวด!!!เข้ามาราวกับผี
ในหนังสยองขวัญถ้าไม่ติดหน้าตาสวยๆ
ของยัยนี่ฉันจะกรี๊ดบ้าง -_-
"ก็พี่ลู่หานน่ะสิ!!แอบรักมา 2 ปีนะไอ้แบมสุดท้าย
ก็สมหวังแล้วโว้ยยยยยยยย!!กรี๊ดเป็นเพื่อนหน่อยดิ"
"เออๆ 1...2...3 ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
กกกกกกก!!!!!!!!!"
ฉันแหกปาก(ที่คิดว่าน่าจะเป็นเสียง)กรี๊ดออกมา
อย่างสุดพลังหลอดเสียงเพื่อแสดงให้ยัยพริกแกง
เห็นว่าฉันดีใจกับความรักของมันอย่างสุดฤิทธิ์
"หยู๊ดดดดดดดดดดดด~หยุดๆๆๆ ใครเหยียบหางแกว่ะไอ้แบม!!!!"
บุคคลที่ 3 โพล่พรวดเข้ามาไม่ต่างจากยัยพริกแกงคือยัยหนิง
ที่จากเจ้าหญิงเมื่อเช้าตอนนี้แปลงร่างเป็นยัยเพิ้งจนฉันแทบจำ
ไม่ได้ว่าเคยมีเพื่อนหน้าตาแบบนี้
"ฉันกรี๊ด -_-"
"นั้นกรี๊ดเรอะ!!! =[]="
"ฉันนึกว่าเสียงเปรตขอส่วนบุญ"
บุคคลที่ 4-5 อย่างเบียร์กับข้าวที่มาโดยฉันไม่รู้ตัวเลยสักกะติ๊ด
มาเงียบๆแบบนี้ฉันพวกแกไปสมัครเป็นนินจาที่หมู่บ้านโคโนฮะเถ๊อะ!!!!
หรือไม่ก็เป็นขโมยซะเลยชีวิตคงจะรุ่ง!!
"เปรียบได้เจ็บไปถึงทรวงเลยว่ะ...ไอ้ข้าว"
ฉันรี่ตามองยัยเพื่อนบ้าอย่างโกรธๆที่บังอาจเอาเสียงที่สุดแสนไพเราะ-
เพราะพริ้งราวกับเป็ดสำลักข้าวของฉันไปเปรียบเทียบกับเสียงเปรต
ขอส่วนบุญแม้มันจะไม่ต่างกันสักเท่าไรก็เถอะนะ -_-
"ว่าแต่...แกกรี๊ดทำไม??"
ยัยเบียร์ถามพร้อมกับเครื่องหมายคำถามที่แปะเด่นหล้าอยู่กลาง
หน้าผากเม่งๆส่วนฉันที่เริ่มได้รับผลกระทบจากการแหกปากขอส่วนบุญ
เอ๊ย!!แหกปากกรี๊ดไปเมื่อกี้ก็ใช้นิ้วชี้เพ่งไปที่ยัยพริกแกงที่ยืนยิ้มอยู่
"ก็คนมันดีใจก็เลยให้ไอ้แบมกรี๊ดเป็นเพื่อนหน่อยไม่คิดว่ามันจะแหกปากขอส่วนบุญ ( . . )"
เปรียบเทียบกันไปเถ๊อะ~ไอ้แหกปากขอส่วนบุญเนี่ย!!!!
"แล้วแกดีใจเรื่อง??"
ยัยหนิงถามพร้อมรี่ตามองอย่างสงสัยกับสาเหตุการดีใจของยัยพริกแกง
"พี่ลู่ห่านรับรักฉันแล้วโว้ยยยยย!!!!"
ยัยพริกแกงตะโกนพลางกระโดดขึ้นไปเด้งดึ๋งๆบนเตียงของฉัน
ย๊ากกกกกก!!!!ไอ้พริกลงเดี๋ยวเน้~ TAT
"จริงดิ!!"
ยัยข้าวพูดเสียงดังพร้อมกับเบิกตาโตด้วยความตกใจอย่างสุดซึ้ง
พลางเอามือปิดปากอย่างดัดจริตสุดๆ
"จริ๊งงงงงงงง~"
"งั้นในกลุ่มเราก็เหลือคนโสดที่ห้อยตัวอยู่บนคานแค่คนเดียวสินะ...."
ยัยข้าวพูดเสียงอย่างเนิบนาบคล้ายกับโคนันที่กำลังจะเฉลยตัวคนร้าย
ที่เป็นฆาตกรในคดีเลือดสาดและสายตาที่คมราวกับมีดแหลมๆทั้งสี่คู่
ก็ต่างพุ่งตรงเพ่งเล็งมาที่ฉันเพียงคนเดียว

"ไอ้แบม!!!!"
แอ๊รยยยยยยยย~อะไรกันยัยพวกนั้นมีแฟนกันหมดแล้วเรอะ!!!!
"พวกแกมีแฟนแล้ว!!!"
"ช่ายยยยย~ คูณ 4"
"ใครอ่ะ!!!"
"สดๆร้อนๆเมื้อกี้ พี่ลู่ห่าน"
ยัยพริกแกง
"อาทิตย์ที่แล้ว ไอ้ชานยอล"
ยัยหนิงแต่เอ๊ะ!!...
"เฮ้ย!!ฉันเห็นแกกับไอ้ชานยอลกัดกันราวกับหมา
แล้วเป็นแฟนกันได้ไงอ่ะ!!"
"แกไม่เคยอ่านนิยายหรือไงไอ้แบม ตอนแรกพระเอกกับนางเอกก็กัดกัน
ไม่ถูกกันตอนจบเป็นไง...ลูกสิบ!!!"
ยัยเบียร์จัดแจ้งอธิบายเหตุการณ์ความรักของยัยหนิงกับไอ้ชานยอล
เพื่อนชายคนสนิทที่โคตรจะไม่ถูกชะตากับยัยหนิงสุดท้ายเป็นแฟนกัน
ได้ราวกับนิยายว่าแต่...จริงดิ!!! =[]=!!!
"แล้วแกอ่ะไอ้เบียร์"
"โฮะๆๆ พี่แบค พี่ชายแกไง ^o^"
อ๊ากกกกกกกกก!!!ไอ้บ้าแบคมีแฟนเป็นเพื่อนน้องสาวทั้งที่ปิดเงียบเลยนะ
ไอ้พี่บ้า!!!อย่างนี้ต้องสั่งหักเงินค่าขนม ว่ะ...ฮ่ะ...ฮ่า
"แกอ่ะไอ้ข้าว ว่าไง"
ฉันถามยัยข้าวด้วยน้ำเสียงที่ยังไม่หายแค้นเคืองพี่ชายตัวเอง
"ฮุๆ มิอยากจะอวดเพื่อนนักหรอกนะแฟนฉันคือ...พี่เซฮุนเดือนคณะแพทย์
โว้ยยยยยยยยยยยยยยย~!!! ว่ะ...ฮ่ะ...ฮ่า!!!"
นี่ขนาดไม่อยากจะอวดนะ -_-
เพื่อนฉันน่าอิจฉาหมดทุกคนเลยอ่า...
ก็นะอย่าว่าแต่พี่เซฮุนแฟนยัยข้าวเลย
ไอ้ชานยอลแฟนยัยหนิงก็เป็นถึงนักกีฬาตัวจริงอันดับต้นๆของมหา’ลัย
พี่ลู่ห่านแฟนยัยพริกก็เป็นถึงผู้ชายสุดเพอร์เฟ็กต์ในฝันของสาวหลายคน
แล้วไอ้พี่แบคฮยอนนั่นนอกจากหน้าตาดีแล้วที่บ้านทำธุรกิจจิวเวอร์รี่
โคตรจะรวยของรวยเลยล่ะแต่...บ้านพี่แบคก็บ้านฉันนี่
"ฮือ...พวกแกช่างน่าอิจฉายิ่งนัก"
"แกก็รีบหาแฟนสิ"
ยัยหนิงพูดพลางยิ้มมุมปากอย่างมีเล่ห์นัยที่สุดแสนจะไม่น่าไว้ใจ!!
"หน้าอย่างฉันใครไปสนว่ะ"
ฉันพูดพร้อมกับยกกระจกบนใหญ่มาเพ็งพิตมองดูแล้วสิ่งที่ฉันเห็นคือ
เส้นผมสีคาลาเมลสอยรากไทรระบ่าล้อมกรอบใบหน้ารูปไข่คิ้วเข้มๆ
รูปสวยกับดวงตากลมโตสีดำเป็นประกายน้ำเงินเข้มจมูกโด่งเรียว
ริมฝีปากหนาหน่อยๆอย่างพอดี
บอกตามตรงว่า...
นี่มันนักร้องเกาหลีที่ไหนว่ะ!!!หล่อโคตรๆ!!!
ก็อย่างว่าแหละฉันมันพวกสาวหน้าหล่อนี่หล่อมากจนผู้ชายหมั่นไส้
แทบไม่อยากจะเดินเฉียดเลยล่ะ
"หน้าฉันหล่ออย่างนี้ผู้ชายหนีหมดว่ะ"
ฉันพูดพลางทำหน้าเศร้าจิต เซ็งจิต ปวดจิต
"ยากอะไรแกก็มีแฟนเป็นดี้สะซิ"
แว้ก!!!แค่ต้องคิดว่าชาตินี้คงมีแฟนเป็นผู้หญิงโลกก็จะบรรลัยแล้ว!!!
ฉันยังรักและคลั่งผู้ชายหล่อนะเฮ้ย!!!
"แกอย่าแนะนำอะไรมั่วๆนะไอ้พริกเพราะฉันมีวิธีที่ดีกว่านั้น..."
ฉันสบตาไอ้ข้าวอย่างมีความหวังอันริบรี่เท่าแสงหิ้งห้อยเพราะท่าทาง
และสมองที่ไม่ค่อยจะเต็มเต็งของยัยนั่นมันไม่น่าให้คำปรึกษาใครได้
"วิธีอะไรของแกว่ะไอ้ข้าว"
ไอ้เบียร์พูดด้วยอยากรู้สงสัยงุนงงตื้นเต้นราวกับว่ามันเป็นคนไม่มีแฟนสะเอง
"วิธีของฉันก็ยากอะไรนักหร๊อก~"
"........"
"ก็แค่....."
"ก็แค่....(คูณ 4)"
"หึๆ...ก็แค่หาคนที่หล่อกว่าแกไงไอ้แบม!!!!"
คนที่หล่อกว่าฉัน....ในโลกนี้ยังมีอีกรึ!!!!!
(ค้อนข้างหลงตัวเอง -_-;)