ยิ่งเกลียดยิ่งรักเธอ

"ภาณุ จิระคุณ...."เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่ออดีตคนรักอย่างเจ็บช้ำน้ำตาซึม
เขาเป็นคนที่เธอรัก ...รัก...มาก และมากที่สุด และเขาก็ทำให้เธอเสียใจ
อย่างที่สุดเช่นกัน
 
"ทำอะไรอยู่น่ะ น้องรัก"โทโมะ พี่ชายของเธอเข้ามาในห้อง
 
"พี่โมะ"ฟางรีบเช็ดน้ำตาหันไปยิ้มให้พี่ตัวเอง
 
"นั่นรูปไอ้ป๊อปนิ"โทโมะจำได้ว่าเป็นรูปของรุ่นน้องที่มหาลัยตน
 
"ค่ะ   ....."ฟางมองรูปนั้นอีกครั้งอย่างช้ำใจที่สุด
 
"ฟาง กำลังคิดทำอะไรอยู่ ไหนว่าเกลียดมันแล้ว"
 
"ใช่ เกลียด...เกลียดมาก เกลียดที่สุด"ฟางย้ำเสียงชัดเจน
 
"แล้วทำไมถึงยังไม่ลืมมัน"โทโมะถาม
 
"ฟางคิดว่าฟางจะกลับไปแก้แค้นเขาให้สมกับที่เขาทำกับฟาง"
 
"ฟาง เลิกกันแล้วก็ให้มันจบๆไป"
 
"ไม่ คนแบบนั้นไม่สมควรจะได้รับการให้อภัย ฟางจะทำทุกอย่างให้ป๊อป
เจ็บปวด ให้เขารู้ว่าเขาทำอะไรลงไป"
 
"แล้วจะทำยังไง"โทโมะเองก็อยากรู้
 
"ฟางจะทำให้เขารักฟาง รักมาก และฟางจะเดินจากไปจากเขาอย่างไม่ใยดี"
 
"ระวังจะเดินสะดุดหัวใจตัวเองแล้วแผนผังก็แล้วกัน"
 
"ไม่มีทาง ต่อจากนี้ไปมีแต่คำว่าแค้นที่ดำเนินแผนนี้เท่านั้น มันจะไม่มี
คำว่ารักในใจฟางคนเดิมอีกแล้ว...."
 
 
 
แนวนี้ชอบกันไหม ถ้าชอบติดตามอ่านกันเยอะๆเม้นต์ให้ด้วยนะคะ