ยิ่งเกลียดยิ่งรักเธอ

"ภาณุ จิระคุณ...."เสียงหวานเอ่ยเรียกชื่ออดีตคนรักอย่างเจ็บช้ำน้ำตาซึม

เขาเป็นคนที่เธอรัก ...รัก...มาก และมากที่สุด และเขาก็ทำให้เธอเสียใจ

อย่างที่สุดเช่นกัน

"ทำอะไรอยู่น่ะ น้องรัก"โทโมะ พี่ชายของเธอเข้ามาในห้อง

"พี่โมะ"ฟางรีบเช็ดน้ำตาหันไปยิ้มให้พี่ตัวเอง

"นั่นรูปไอ้ป๊อปนิ"โทโมะจำได้ว่าเป็นรูปของรุ่นน้องที่มหาลัยตน

"ค่ะ   ....."ฟางมองรูปนั้นอีกครั้งอย่างช้ำใจที่สุด

"ฟาง กำลังคิดทำอะไรอยู่ ไหนว่าเกลียดมันแล้ว"

"ใช่ เกลียด...เกลียดมาก เกลียดที่สุด"ฟางย้ำเสียงชัดเจน

"แล้วทำไมถึงยังไม่ลืมมัน"โทโมะถาม

"ฟางคิดว่าฟางจะกลับไปแก้แค้นเขาให้สมกับที่เขาทำกับฟาง"

"ฟาง เลิกกันแล้วก็ให้มันจบๆไป"

"ไม่ คนแบบนั้นไม่สมควรจะได้รับการให้อภัย ฟางจะทำทุกอย่างให้ป๊อป

เจ็บปวด ให้เขารู้ว่าเขาทำอะไรลงไป"

"แล้วจะทำยังไง"โทโมะเองก็อยากรู้

"ฟางจะทำให้เขารักฟาง รักมาก และฟางจะเดินจากไปจากเขาอย่างไม่ใยดี"

"ระวังจะเดินสะดุดหัวใจตัวเองแล้วแผนผังก็แล้วกัน"

"ไม่มีทาง ต่อจากนี้ไปมีแต่คำว่าแค้นที่ดำเนินแผนนี้เท่านั้น มันจะไม่มี

คำว่ารักในใจฟางคนเดิมอีกแล้ว...."

แนวนี้ชอบกันไหม ถ้าชอบติดตามอ่านกันเยอะๆเม้นต์ให้ด้วยนะคะ