วันที่...ฝนตก [rainy love <3]
10.0
เขียนโดย ออมอนี่cake
วันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.01 น.
4 ตอน
14 วิจารณ์
9,043 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 11.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) Intro
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
เรื่องสั้น : วันที่...ฝนตก[rainy love <3]
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG-15 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มิถุนายน 2557
16.25 น.
“เห้ เอ๊ย ตกแม่มอีกละ”
“แล้วคุณเอ็งจะบ่นทำ เห้?”
“ไอ้นี่ก็ยิ้มอยู่ได้ เห็นฝนทีไรแม่มยิ้มตลอด อารมณ์ดีอะไรของมันวะ?”
“ช่างแม่มมันเหอะน่า ไม่ได้เกี่ยวกะเอ็งเลยเหอะ จะกลับเลยไหมแฟนข้าให้ไปรับที่คณะตอนนี้ อยากกลับไปนอนกกตุ๊กตาหมีที่เตียงละ อากาศน่านอนเกิ๊น!”
“เออ ๆ กลับสิครับ ข้าไม่ใช่พวกบ้าเห่อฝนอย่างมันครับ ที่จะอยู่รอให้หยุดแล้วค่อยเดินตากฝนปรอย ๆ ไม่ใช่สไตล์ข้าครับ ไอ้พระเอก MV ข้าลาล่ะครับ”
“อืม...”
เริ่มเข้าฤดูฝนอีกแล้วสินะครับ ช่างเป็นฤดูที่ผมเฝ้าคอยด้วยใจจดจ่อเอามาก ๆ ก็อย่างที่เพื่อนมันแซว รอคอยเสียจนแสดงออกผ่านสีหน้าและมุมปากให้พวกมันได้แซวกันสนุกปากแบบนั้นแหล่ะครับ ก็จะอะไรล่ะครับ
ฤดูฝน..
มันก็มีฝนครับ..
มีความหนาวเย็น..
และมี.....ความรัก
“วันนี้กลับยังไง ได้ยินว่าพี่ชายคนสนิทคิดไม่ซื่อมีซ้อมบาสที่โรงยิมไม่ใช่เหรอ?”
“.....”
“แน่ะ นี่ก็บ้านั่งยิ้มให้เม็ดฝนอีกละ เลิกทำแบบนี้ได้ป่ะ ฉันเหมือนมีเพื่อนเป็นคนบ้า คนบ้าชอบหน้าฝน!”
“คิก.....”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ตกลงว่าไง กลับกับฉันสิ เดี๋ยวแฟนฉันมารับ วนรถไปบ้านเธอก็นิดเดียวเอง ไปนะ อย่ารอเลย มันไม่หยุดง่าย ๆ หรอกเชื่อฉัน”
“ไม่ล่ะ ตัวเองไปก่อนเลย”
อากาศเย็น ๆ ที่มาพร้อมกับไอดินกลิ่นฝนแบบนี้ ช่างเป็นอะไรที่เข้ากันมาก ๆ เราชอบอากาศแบบนี้ กลิ่นแบบนี้ และบรรยากาศแบบนี้
ไม่ได้เห็นมาเกือบปี..
ความรู้สึกดี ๆ ..
ยังไม่เคยเปลี่ยน..
ความรู้สึก....รัก
to be con ...
เรื่องสั้น : วันที่...ฝนตก[rainy love <3]
ผู้เขียน : ออมอนี่_cake
Rate : PG-15 [เรทรั่ว+ภาษาพ่อขุนรามคำแหงมหาราช...สาธุ]
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
มิถุนายน 2557
16.25 น.
“เห้ เอ๊ย ตกแม่มอีกละ”
“แล้วคุณเอ็งจะบ่นทำ เห้?”
“ไอ้นี่ก็ยิ้มอยู่ได้ เห็นฝนทีไรแม่มยิ้มตลอด อารมณ์ดีอะไรของมันวะ?”
“ช่างแม่มมันเหอะน่า ไม่ได้เกี่ยวกะเอ็งเลยเหอะ จะกลับเลยไหมแฟนข้าให้ไปรับที่คณะตอนนี้ อยากกลับไปนอนกกตุ๊กตาหมีที่เตียงละ อากาศน่านอนเกิ๊น!”
“เออ ๆ กลับสิครับ ข้าไม่ใช่พวกบ้าเห่อฝนอย่างมันครับ ที่จะอยู่รอให้หยุดแล้วค่อยเดินตากฝนปรอย ๆ ไม่ใช่สไตล์ข้าครับ ไอ้พระเอก MV ข้าลาล่ะครับ”
“อืม...”
เริ่มเข้าฤดูฝนอีกแล้วสินะครับ ช่างเป็นฤดูที่ผมเฝ้าคอยด้วยใจจดจ่อเอามาก ๆ ก็อย่างที่เพื่อนมันแซว รอคอยเสียจนแสดงออกผ่านสีหน้าและมุมปากให้พวกมันได้แซวกันสนุกปากแบบนั้นแหล่ะครับ ก็จะอะไรล่ะครับ
ฤดูฝน..
มันก็มีฝนครับ..
มีความหนาวเย็น..
และมี.....ความรัก
“วันนี้กลับยังไง ได้ยินว่าพี่ชายคนสนิทคิดไม่ซื่อมีซ้อมบาสที่โรงยิมไม่ใช่เหรอ?”
“.....”
“แน่ะ นี่ก็บ้านั่งยิ้มให้เม็ดฝนอีกละ เลิกทำแบบนี้ได้ป่ะ ฉันเหมือนมีเพื่อนเป็นคนบ้า คนบ้าชอบหน้าฝน!”
“คิก.....”
“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย ตกลงว่าไง กลับกับฉันสิ เดี๋ยวแฟนฉันมารับ วนรถไปบ้านเธอก็นิดเดียวเอง ไปนะ อย่ารอเลย มันไม่หยุดง่าย ๆ หรอกเชื่อฉัน”
“ไม่ล่ะ ตัวเองไปก่อนเลย”
อากาศเย็น ๆ ที่มาพร้อมกับไอดินกลิ่นฝนแบบนี้ ช่างเป็นอะไรที่เข้ากันมาก ๆ เราชอบอากาศแบบนี้ กลิ่นแบบนี้ และบรรยากาศแบบนี้
ไม่ได้เห็นมาเกือบปี..
ความรู้สึกดี ๆ ..
ยังไม่เคยเปลี่ยน..
ความรู้สึก....รัก
to be con ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ