[Luhan x You]รักใสๆของนายตีนกา

  แสงแดดยามช้าสาดส่องมาทางช่องหน้าต่าง ทำให้หญิงสาวที่หลับไหลอยู่บนเตียงลืมตาขึ้น
"อืม…เช้าแล้วหรอ กี่โมงแล้วเนี้ย"ซูฟางควานหานาฬิกาก่อนจะตาโต"6โมง!อะไรจะเช้าขนาดนี้!
แต่…โทรหาเพื่อนดีกว่า"ว่าแล้วซูฟางก็โทรศัพท์กดโทรออกทันที
(ฮัลโหล…ดูเวลาก่อนโทรรึเปลาน่ะ ขอบใจนะที่ปลุก)น้ำเสียงสะลืมละลือเหมือนเพิ่งตื่นนอนดังขึ้น
"ขอโทษที เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับอ่ะ เช้านี้ว่างมั้ย?"ซูฟางถาม
(ว่าง…)พั้นซ์ตอบ
"งั้นอีก1ชั่วโมงไปหานะ ไปเดินเล่นข้างนอกกัน"ซูฟางพูดจบก็วางสายทันทีไม่ให้เพื่อนสาวได้ตอบ
ปฏิเสธแต่อย่างใด
 'พั้นซ์'นักเรียนแลกเปลี่ยนชาวไทยเป็นเพื่อนสมัยเรียนของซูฟาง ทั้งคู่สนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วย
กันตลอด แล้วก็ได้สอบเข้ามหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกันและเอกเดียวกัน ทั้งคู่จึงสนิทมากขนาดว่ารู้
ทุกเรื่องของกันและกัน
    เมื่อซูฟางอาบน้ำเสร็จเธอจึงมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง และต้องตาโตอีกครั้ง
"ตาบวม! บวมมาก! ทำไงดีๆๆ โบกแป้งบนหน้าไปก่อนแล้วกัน"ซูฟางกำลังจะทาแป้งแต่...
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!
"ใครเนี้ย!"ซูฟางบ่นพึมพำ วางแป้งลงแล้วไปเปิดประตู
แอ๊ดด
"0oO ลู่เกอ…!"ซูฟางกำลังจะปิดประตูแต่ลู่หานดันไว้
"หนีพี่ทำไม เงยหน้ามาซิ"ลู่หานพูด ซูฟางส่ายหน้าเบาๆลู่หานจึงช้อนคางซูฟางขึ้น
"ร้องไห้หรอ?"ลู่หานถามเข้าไปล๊อคตัวซูฟางจากด้านหลัง
"ปล่อยนะคะ…"ซูฟางพยายามดันตัวออกห่างลู่หานแต่ก็ยิ่งทำให้ลู่หานกระชับอ้อมกอดยิ่งขึ้น
"ฉันทำเธอร้องไห้หนักขนาดนี้เลยหรอ"ลู่หานถาม
"……"ซูฟางยังก้มหน้า
"นี่…ฉันไม่ได้ชอบนาบีแล้วหล่ะ เพราะอะไรรู้มั้ย?"
"……"
"เพราะนาบีไม่ทำให้ฉันเครียดแล้วกังวลเท่าเธอ…ฉันเป็นห่วงเธอมากนะ"
"ลู่เกอจะบอกอะไรฉัน?"ซูฟางหันไปผเชิญหน้ากับลู่หาน
"ฉัน…รักเธอ"ลู่หานพูด
"0o0"
"เป็นแฟนกันนะ"
ซูฟางไม่ตอบได้แต่พยักหน้าช้าๆ
"ฉันจะไม่ทำให้เสียใจอีก…ฉันสัญญา"ลู่หานพูดแล้วโอบกอดซูฟาง....."แกฉันไม่ไปแล้วนะ บาย~"(ห๊ะ!!!!!!!! ยัยบ้าเอ๊ย)"…<3…"