นายตัวแสบกับเด็กเกรียน(yaoi)

เช้าวันต่อมา
พอผมกลับมาถึงบ้านก็เจอกับพ่อและแม่และญาติผู้ใหญ่นั่งจิบชากันในสวนด้านหลังบ้าน กว่าจะได้นอนก็ปาไป5ทุ่ม ทั้งๆที่ผมต้องไปเรียนในวันพรุ่งนี้
"ไอ้เจอตื่นได้แล้ว"เสียงของใครบางคนดังขึ้น ผมยังนอนซุกในผ้าห่มอยู่ทำเป็นไม่ได้ยิน
"ถ้าไม่ตื่นกูจะปล้ำมึงตั้งแต่เช้านะ"ไม่ได้แต่พูด แต่มันกระโจนขึ้นมาบนเตียงเลย ผมรีบถีบมันตกเตียง
"อย่าแม้แต่จะถกเสื้อกูเด็ดขาดนะ ไอ้ยง!!!"ผมลุกขึ้นนั่งแล้วมองอีกคนที่นั่งซมอยู่ล่างเตียง
"ก็มึงไม่ยอมตื่น แล้วมึงจะให้กูทำไง"มันว่าพร้อมลุกขึ้น ปัดฝุ่นก้น
"ตื่นแล้วเนี่ย!!เดี๋ยวต้องไปพร้อมมึงใช่มั้ย"ถามว่าทำไมผมถึงไม่เอารถไปเอง รถมันยังไม่มาส่งครับมันยังอยู่ที่นู่นอยู่เลย
"อือ พ่อมึงรอด้านล่างแหนะ แต่งตัวให้เรียบร้อยด้วยนะ"มันพูดจบก็เดินออกไปจากห้องผมทันที
ไอ้ยงมันเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่เด็กแล้วครับ พ่อให้ผมไปเรียนที่เดียวกับไอ้ยงเพื่อจะได้ไม่ต้องยุ่งยากเวลาหาเพื่อนเนื่องจากเหตุผลว่า'กลัวเพื่อนใหม่ของผมคิดสั้นเอาผมไปกกที่ไหนสักที่'
เหตุผลโครตใช่เลยครับ เห็นหน้าตาแบบนี้ผมก็เก่งในการต่อสู้นะครับ
อะจ้ากกก!!!//พร้อมกับเตะขาข้างหนึ่งกลางอากาศ
ผมเดินไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะไปจัดทรงผมให้เรียบร้อยแล้วเดินออกจากห้อง เพื่อลงไปข้างล่าง ห้องผมอยู่ชั้นบนสุดครับ จะเรียกว่าคอนโดก็ได้แต่สไตล์ไม่เหมือนใครแล้วกัน
บ้านผมเป็นทั้งคอนโดและบ้าน ชั้นแถวกลางๆจะเป็นห้องสำหรับแขกที่มาพักผ่อน ชั้นล่างเป็นห้องของคนงาน ส่วนชั้นบนเป็นที่ๆของผมและพ่อและแม่ ห้ามใครเข้าจนกว่าจะได้รับอนุญาติ ด้านล่างสุดจะเป็นเคาน์เตอร์และที่นั่งพักผ่อนสบายๆ เดินออกไปนอกบ้าน ฝั่งซ้ายมีสระว่ายน้ำใหญ่ๆ ฝั่งขวาเป็นซุ้มอาหารเช้า กลางวันและเย็น ด้านหลังเป็นห้องของส่วนรวมคือ พ่อ ผมและแม่ ชั้นหลังคาเป็นสวนชมเล่น ดูน่ารัก แต่...ที่นั่นเป็นที่ของผมห้ามใครเข้าหรือออกเด็ดขาดถึงแม้จะบังเอิญก็เถอะ
ช่วงที่ผมกลับมาลูกค้าแห่กันมามากมาย ทุกห้องเต็มครับแต่ไม่ต้องห่วงครับ หลังบ้านผมยังมีอีกหลายตึก เห็นแบบนี้อย่านึกนะครับว่าผมต้องมีหนี้เป็นสิบกว่าล้าน ขอสารภาพบ้านผมไม่เคยมีหนี้ครับ
เงินพวกนี้ได้มาจากมรดกครับ มรดกยังไม่หมดครับยังอีกเป็นสิบกว่าล้านเช่นกัน
"กว่าจะลงมาได้นะมึง"เสียงแข็งๆแบบนี้ต้องไม่ใช่ใครแน่ๆ พ่อผมเอง
"คนหล่อก็เงี้ย อะไรก็ต้องดูดี"ผมทำท่าสะบัดผมพร้อมเก๊กท่าเท่ห์
"จ้า!ลูกแม่หล่อมากๆ"เสียงหวานๆของแม่ผมดังขึ้น แม่ผมหน้ายังเด็กนะครับแต่พ่อผมหน้าเหี่ยวลงๆทุกวันเรื่อยๆ
"คร้าบ!คุณแม่คนสวย"ผมเข้าไปกอดแม่ของผมก่อนจะยิ้มนิดๆ
"ไปแดกข้าวได้แล้ว เห็นว่าวันนี้ไอ้ยงไปรับไปส่งด้วยนี่"
"งั้นไปก่อนนะ"ผมปล่อยอ้อมกอดออกแล้วเดินไปหลังบ้านในพื้นที่ส่วนตัว
ฟู่!!!
"มาสูบบุหรี่บ้านกูอีกนะมึงน่ะ"ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆไอ้ยงที่นั่งไขว่ห้างสูบบุหรี่อย่างชิว ตรงโต๊ะมีจานข้าวที่เชฟของคอนโดผมทำเอาไว้
"พ่อแม่มึงก็ไปต้อนรับแขกสิ"
"สเต็ก!!"ผมทำตาวาวก่อนจะพนมมือก่อนทานข้าวแล้วหยิบขึ้นมาเป่าให้หายร้อน ลองเอาลิ้นแตะนิดๆดิ้
แผล่บ!!
ผมใช้ลิ้นเลียเนื้อก้อนเล็กๆก่อนจะอ้าปาก.....
งั่ม!!!
"เฮ้ย!!!ไอ้ยงเอาคืนมานะ!!"ผมโวยวายทันที ก่อนจะวางจานสเต๊กไว้กับโต๊ะแล้วตะครุบไอ้ยงจนนอนหงายไปพร้อมกัน
"งั้นเอาไป"มันเอาก้อนเนื้อยื่นออกมาจากปากนิดๆผมกำลังจะกัดแต่ก็ถูกไอ้ยงประกบปากไปก่อน
"อื้มมม!!!"ผมรู้สึกถึงก้อนเนื้อที่อุ่นๆผ่านจากปากของไอ้ยงมาหาผมอย่างช้าๆพร้อมกับลิ้นของไอ้ยงนิดๆ 
"แฮ่กๆ!!"มันถอนริมฝีปากออก ผมนั่งหอบแล้วค่อยๆเคี้ยวเนื้อที่มันเอาให้จากปาก
ผมไม่ถือหรอกครับเพราะตอนเราเด็กๆเราก็จูบเล่นๆกันบ่อยๆเอาไว้ใช้กับผู้หญิงเวลาขึ้นเตียง
"เอาอีกมะ"มันว่าพร้อมกับหันหน้ามาทางผม
"ตามใจถ้านายมีเวลาว่างขนาดนั้นนะ"พอผมจะหยิบจานขึ้นมากินอยู่ดีๆจานก็ตกลงบนพื้น
เนื้อสเต๊กของช้านนนน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ผมหันไปจ้องไอ้ยงแต่จ้องได้แวบๆก็ถูกจู่โจมด้วยการประกบปากอีกครั้ง ไอ้ยงกดผมนอนลงกับโซฟา พยายามบดเบียดตัวให้เข้ามาใกล้ตัวผม
"กูทนไม่ไหวแล้วไอ้เจอร์"ไอ้ยงพูดข้างหูผมก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขาวของผม
"เฮ้ย!!ไอ้ยง ตั้งสติดิ อย่านะ!!ไอ้ยง อื้มม"มันประกบปากผมอีกครั้งทำให้ผมหายใจไม่ออก น้ำตารื้นขึ้นมานิดๆ มันเลื่อนมือเข้ามาใต้เสื้อของผมและมันก็หยุดชะงักทันทีเมื่อเห็นผมร้องไห้
"ฮึกๆ"ผมร้องไห้เบาๆ มันเลื่อนมือออกจากเสื้อผมและนั่งห่างจากตัวผมทันที
"กูขอโทษ กูไม่ได้อยากทำแบบนี้ แต่...."
"แต่อะไรล่ะ แค่อยากแกล้งหรอ!!!"ผมกลับมานั่งแล้วโวยวายใส่มัน
"กูชอบมึง"มันพูดแค่นี้แล้วก็เดินจากไป ทิ้งผมให้อึ้งอยู่ในนี้คนเดียว
มันชอบผมงั้นหรอ