รักนี้ ฉันให้เธอ..

 
 
 
 
 
 
ณ ร้านไอติมหน้าโรงเรียน
 
 
 
 
"ป้าค่ะ เหมือนเดิม 2 ที่"ฟางเดินเข้ามาสั่งไอติมที่ร้านประจำที่หลังเลิกเรียนเธอกับป๊อปปี้จะพากันมานั่งเล่นที่นี้
 
 
 
 
"โอเค นั่งรอเลยฟาง เดี๋ยวป้าไปเสิร์ฟ"ป้าคนขายพูด ก่อนจะลงไม้ลงมือทำไอติมให้ฟางกับป๊อปปี้
 
 
 
 
"โอ้ยย เมื่อย เฮ้อ"ป๊อปปี้บ่นพลางนวดไปตามขาและแขนของเขา
 
 
 
 
"แกฉันขอโทษที่ทำให้แกเมื่อย อย่าว่าแต่แกเมื่อยเลย ฉันก็เมื่อยไม่แพ้แกอ้ะแหละป๊อป"ฟางบ่น แล้วทำจมูกย่น ป๊อปปี้จึงยีหัวฟางเบาๆ
 
 
 
 
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันไม่ซีเรียสหรอก แกก็ยังเลี้ยงติมฉันแล้วไง เพราะงั้นก็ไม่มีอะไรมาก"ป๊อปปี้พูด แล้วยักไหล่ ก่อนที่ไอติมจะมาเสิร์ฟ
 
 
 
 
"มาแล้ว วานิลลา กับช็อกชิพ"ป้าคนขายนำไอติมมาเสิร์ฟ
 
 
 
 
"ว้าว ขอบคุณค่ะป้า ^^"ฟางพูด ก่อนจะตักไอติมเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
 
 
 
 
"กินยังไงให้เลอะเนี่ยห้ะ ไม่ไหวเล้ย"ป๊อปปี้หยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดปากให้ฟาง
 
 
 
 
"อื้อออ เรื่องของฉันล่ะน่าาา"ฟางหันหน้าหนีด้วยความเขิน จนป้าคนขายที่ยืนดูอยู่ก็อมยิ้ม
 
 
 
 
"แหม คู่นี้ยังไงๆ น่ารักกันเชียว"ป้าคนขายแซวทั้งสองคน
 
 
 
 
"เราเป็นเพื่อนกันค่ะ/ครับ"ป๊อปปี้และฟางพูดพร้อมกัน ก่อนที่จะหันมามองหน้ากัน
 
 
 
 
"เพื่อนกันนั่นล่ะตัวดี ไม่แน่วันนึงอาจจะได้เป็นแฟนกันก็ได้ ใครจะไปรู้ ฮ่าๆ ป้าไปดีกว่าลูกค้ามาแล้ว"จากนั้นป้าคนขายก็เดินออกไป
 
 
 
 
"อะไรของป้า เพื่อนกัน มันก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมอ่ะแหละ ไม่เปลี่ยนหรอกเนอะฟาง"ป๊อปปี้พูดพร้อมตักไอติมเข้าปาก
 
 
 
 
"ฉันก็ว่างั้นแหละ ยังไงก็เพื่อน"ฟางพูด พลางมองป๊อปปี้ที่กำลังกินไอติมอยู่
 
 
 
 
"ฟาง ฟาง เห้ยยย"ป๊อปปี้โบกมือไปที่หน้าฟาง เพราะเขาเห็นฟางมองเขาอยู่
 
 
 
 
"ห้ะ ห้ะ เมื่อกี้ว่าไงน่ะ"ฟางรีบพูด ป๊อปปี้จึงหัวเราะ
 
 
 
 
"ฉันยังไม่ได้พูดไรเลย แค่เรียกเฉยๆ แล้วแกเป็นไรเนี่ย เรียกนิดหน่อยทำเป็นตกใจ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
"กำลังใช้ความคิดอยู่เว้ยยย"ฟางพูด ก่อนจะลุกออกไปจ่ายเงินแล้วเตรียมตัวกลับบ้าน
 
 
 
 
"วันนี้ให้ฉันไปส่งบ้านป่าวว"ป๊อปปี้ถามฟาง พลางกระแซะไหล่ไปหาเธอ
 
 
 
 
"แล้วแต่แกสิ จะไปก็ไป ไม่ไปก็ไม่ต้อง"ฟางพูด พลางยักไหล่ให้ 
 
 
 
 
"โหยย เป็นไรเนี่ยห๊าา"ป๊อปปี้พูด ก่อนจะจับหน้าฟางขึ้นมา
 
 
 
 
"อื้ออ ปล่อยฉันน่ะ"ฟางตีมือป๊อปปี้
 
 
 
 
"แกเป็นอะไรล่ะ แปลกๆไปน่ะ"ป๊อปปี้พูด แล้วมองหน้าฟางอย่างจับผิด โดยที่มือก็ยังไม่ปล่อยออกจากหน้าฟาง
 
 
 
 
"เรื่องของฉันล่ะน่า ไม่ต้องมายุ่ง"ฟางพูด แล้วหลบตาป๊อปปี้
 
 
 
 
"เอ๊ะ หรือว่าแกชอบฉัน"ป๊อปปี้พูดก่อนจะทำหน้ากวนประสาท ฟางตาโตก่อนจะตีป๊อปปี้ไปหลายๆที
 
 
 
 
"จะบ้าหรอ เป็นเพื่อนกันมาก็นาน ฉันไม่คิดอะไรกับแกหรอก แค่เสป็คของฉันแกก็ไม่ใช่ล่ะ แบร่"ฟางพูด พลางผลักป๊อปปี้ออกแล้วแลบลิ้นใส่ป๊อปปี้
 
 
 
 
"หยอกเล่นๆ โอ๋เอ๋ๆ ฮ่าๆ หน้าแกตอนนี้โคตรเหมือนหมูเลย"ป๊อปปี้ขำฟาง 
 
 
 
 
"หน็อยย นี่แกหาว่าฉันอ้วนหรอห้ะ"ฟางบิดหูป๊อปปี้ จนป๊อปปี้ถึงกับร้อง
 
 
 
 
"อะ โอ้ยยย ยอมแล้วๆ ป๊อปเจ็บ โอ้ยยย"ป๊อปปี้รีบจับมือฟางออกจากหู
 
 
 
 
"สมน้ำหน้า โทษฐานที่แกแกล้งฉันก่อน"ฟางพูด พลางเชิดใส่
 
 
 
 
"โอ้ยเจ็บ แกก็บิดมาได้น่ะเว้ย"ป๊อปปี้จับหูตัวเองที่ถูกบิด แล้วส่งค้อนไปหาฟาง
 
 
 
 
"ฮ่าๆ ขอโทษ เจ็บมากป้ะ"ฟางถามป๊อปปี้
 
 
 
 
"จะลองมาโดนบิดไหมล่ะ เดี๋ยวรู้เลย"ป๊อปปี้จะเอามือมาบิดหูฟาง แต่ฟางหลบทัน
 
 
 
 
"ไม่ให้บิดหรอก แบร่ๆ"ฟางรีบวิ่งหนีป๊อปปี้ ป๊อปปี้จึงวิ่งตาม
 
 
 
 
"แน่จริงอย่าหนีดิ้ ฟางขี้โกงว่ะ"ป๊อปปี้วิ่งไล่ฟาง ทั้งสองเล่นกันอย่างมีความสุข โดยมีสายตานับสิบมองเขาและเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพตอนที่ 2 แล้วน้า ขอบคุณที่มาเม้นกันน่ะค่ะ
 
ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยน่ะค้า ชอบไม่ชอบบอกกันมาได้เลย