เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
45) special tomo kaew ♥
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"มะม๊าค่ะ"แต๊งกิ้วเรียกแก้วที่นั่งดูเอกสารอยู่
"หืม ว่าไงลูก"แก้วหันมาหาแก้วอุ้มเเต๊งกิ้วขึ้นมานั่งตัก
"ปะป๊าไปไหนกับใครไม่รู้ ทิ้งแต๊งกกิ้ว"แต๊งกิ้วพูดแล้วทำท่าทางจะร้องไห้
"ว่าไงนะลูก ปะป๊าทิ้งลูกไปกับใครรู้มั้ยลูก"แก้วถามัทนที
"ไม่รู้ๆ ฮึก ปะป๊าทิ้งแต๊งกิ้วไปกับผู้หญิง"แต๊งกิ้วพูดแล้วร้องไห้
"ไม่เอาๆ คนเก่งของมะม๊าไม่ร้องไห้นะค่ะ"แก้วพูดแล้วกอดปลอบแต๊งกิ้วด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่ในใจลุกเป็นไฟตั้งเเต่ได้ยินคำว่าผู้หญิง
"ฮึก ปะป๊าใจร้ายมาก ฮึก"แต๊งกิ้วร้องไห้แล้วใช้มือของข้างกำปั้นเเล้วเช็ดน้ำตา
"ไม่ร้องนะค่ะ มะม่ะไปกินนมแล้วนอนพักผ่อนดีกว่า"แก้วพูดแล้วอุ้มแต๊งกิ้วขึ้นไปบนห้อง
"แก้วฝากดูแลลูกให้หน่อยนะค่ะ^^"แก้วหันมาพูดกับป้าแม่บ้าน
"ค่ะ มาค่ะคุณหนู"ป้าแม่บ้านตอบก่อนจะอุ้มแต๊งกิ้วไป
"มะม๊าจะไปไหนค่ะ"แต๊งกิ้วถาม
"เดี๋ยวมะม๊าจะไปพาปะป๊ามาขอโทษเเต๊งกิ้วนะลูก ที่ทิ้งแต๊งกิ้วของแม่ไปกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้"แก้วกัดฟันพูดก่อนจะกระตุกยิ้มร้าย
"จุ๊บ"แก้วชะโงกตัวเข้ามาจุ๊บหน้าผากแต๊งกิ้ว
"ฝันดีนะลูก"แก้วพูดก่อนจะเดินลงมาชั้นล่าง
"ผู้ หญิง"แก้วพูดเน้นคำก่อนจะขับรถออกมาอย่างรวดเร็วพร้อมดูจีพีเอสเพื่อดูพิกัดของโทโมะว่ากำลังขับรถไปที่ไหน
"โทโมะอันไหนดีอ่ะ"ฟางถามโทโมะแล้วเลือกซื้อของ
"อันนี้มั้ยน่ารักเหมาะกับผู้ชายดี"โทโมะพูดแล้วชูเสื้อเด็กทารกผู้ชายขึ้น
"ฮ่ะๆ น่ารักดีนะ"ฟางพูดแล้วหยิบมาดู
"เป็นไง สเป็คดีใช่มั้ยล่ะ"โทโมะพูดติดตลก
"ก็ดีนะ เออนี่ ออกมาแบบนี้แล้วเเต๊งกิ้วล่ะ"ฟางถาม
"รายนั้นน่ะหรอ ถ้าไม่เห็นคงจะไปหาแม่เค้าเเล้วล่ะมั้ง"โทโมะพูด
"อ๋อ เออแล้วอะไรที่เหมาะกับทารกอีกล่ะ ของกินไปดูของกินกัน"ฟางพูดแล้วลากโทโมะไปโซนอาหารของทารก
"อันนี้กินได้มั้ยอ่ะ"ฟางหยิบขนมที่เป็นเม็ดเล็กๆขึ้นมา
"บ้าหรอฟาง โห่ นี่ซื้อไปกะจะฆ่าลูกเลยรึไง เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก-_-"โทโมะพูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะหยิบของที่ฟางถือมาวางไว้ที่เดิม
"เอ้าไม่ได้หรอ นั่นก็เม็ดเล็กๆนะ"ฟางพูด
"ไม่ได้ เล็กทารกแบบนั้น เเค่ทานข้าวบด แล้วก็ซีลีเเลคก็น่าจะโอเเล้ว"โทโมะพูด
"ใช่หรอ"ฟางถาม
"โช่สิ"โทโมะตอบ
"แล้วลูกฟางจะฉลาดมั้ยอ่ะ กินแค่นั้นเอง เอาแบบอาหารเสริมกินได้ปะ"ฟางถาม
"ไม่ได้ ถ้าอยากให้ลูกฉลาดก็ต้องกินนมแม่เยอะๆ มันจะช่วยได้ ไอ้เรื่องอาหารเสริมไม่ต้องเลย ไว้โตกว่านี้ถึงจะกินได้ นี่ฟางไม่ได้อ่านคู่มือคุณแม่เลยรึไง"โทโมะบ่นแล้วส่ายหน้า
"โห่ ก็มีคุณแม่คอยสอนนี่ไง ฮ่ะๆ คิดไม่ผิดจริงๆที่เอาตัววโทโมะมาเเทนแก้วเนี้ย ฮ่ะๆ"ฟางพูดขำก่อนจะเดินเลือกของต่อ
"ร้านขายของสำหรับเด็ก?"แก้วที่ขับรถมาถึงก็อ่านป้ายแล้วทำหน้างง
"มาทำไม อย่าบอกนะว่ายัยกิ๊กของโทโมะท้อง!!!"แก้วพูดแล้วกัดปากกำมือแน่นแล้วเดินดุ่มๆเข้าไปในร้าน
"ยินดีต้อนรับครับ"เสียงของพนักงานพูดแต่แก้วไม่สนใจเดินดุ่มๆหาตัวโทดมะอย่างเดียว ร้านนี้เองก็ไม่ค่อยใหญ่มากมีชั้นเดียว แก้วเดินหาด้วยความโมโห
"อันนี้ดีกว่า"เสียงของโทโมะเล็ดรอดออก แก้วที่กำลังเดินหาอยู่ก็หูผึ่งทันที
"อันนี้สวยกว่านะ"เสียงใสของฟางยิ่งทำให้แก้วปะทุความโกรธขึ้น
"แก ไอ้โทโมะกล้ามีกิ๊กงั้นหรอก!"แก้วดึงโทโมะหันหน้ามา
ผลั่ก!
แก้วปล่อยหมัดหนักๆเข้าหน้าโทโมะอย่างไม่ยั้งคิด ไม่มองก่อนว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่เป็นใคร โทโมะที่โดนต่อยก็เซล้มไปกองกับพื้น
"โอ้ย ชี๊ด แก้ว อะไรกันเนี้ย"โทโมะบ่นแล้วจับมุมปากมีเลือดออก
"เธอ!"แก้วหันมาจะอารวาดฟาง
"ฟาง"แก้วที่กำลังจะต่อยฟางก็ชะงัก
"ใช่ฟางเอง"ฟางพูดแล้วยกมือขึ้น
"นี่อย่าบอกนะว่าพวกเธอเป็นชู้กัน ทำไมทำแบบนี้"แก้วเริ่มโกรธ
"เดี๋ยว หยุด!"ฟางพูดเสียงดังให้แก้วหยุดระงับอารมณ์
"พวกเธอนี่มัน"แก้วจะว่าแต่ฟางส่ายหน้าเเล้วเดินมาใกล้ๆ
"ฟางกับโทโมะไม่ได้เป็นชู้กันอย่างที่แก้วเข้าใจ"ฟางเริ่มอธิบาย
"แล้วทำไม!.."แก้วจะถามแล้วฟางเอานิ้วชี้มาปิดปากแก้วไว้ก่อนแล้วส่ายหน้า
"อย่าพุดว่าทำไมมาด้วยกัน เรามาเลือกของทารกให้กับลูกของฟาง นี่ไง"ฟางพูดแล้วหลบให้แก้วเห็นตะกร้า แก้วมองอย่างอึ้งๆ
"ที่ฟางต้องมากับโทโมะก็เพราะว่าป๊อปปี้ไม่ว่าง แล้วฟางก็ไม่คิดจะมากับแก้วเพราะฟางคิดว่าโทโมะน่าจะใส่ใจเรื่องแบบนี้มากกว่า"ฟางบอก
"ไม่คิดเลยหรอ-_-"แก้วพูดแล้วหันมามองหน้าฟาง
"ใช่"ฟางตอบแล้วพยักหน้าอย่ามั่นใจ
"โอเค โอเค"แก้วพูดแล้วพยักหน้า
"เเล้วปากโทโมะล่ะจะเอายังไง"โทโมะพุดแล้วชี้มาที่มุมปากตัวเองที่เลือดออก
"แหะๆ"แก้วหัวเราะเบาแล้วยิ้มแห้งๆให้
"เช็ด"โทโมะพูดแล้วชี้มาที่ปากอีกครั้ง แก้วจึงหยิบผ้าเช็ดหน้ามาแล้วเดินเข้ามาเช็ดให้แต่โทดมะห้ามไว้ก่อน
"ไม่ใช่"โทโมะพูดแล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าจากมือแก้วออก
"แล้วจะเอายังไงอ่ะ ไม่ใช้ผ้าเช็ดแล้วจะเอาอะไรเช็ด"แก้วพูดแล้วหยนหน้ารู้สึกผิด
"ปาก"โทโมะพูดแล้วหน้าแดงทันที
"วะ ว่าไงนะ"แก้วพูดด้วยน้ำเสียงอึกอัก "ปากเช็ด"โทโมะย้ำอีก
"ว๊าว โทดมะนายร้องแรงอ่ะ ฮ่ะๆ"ฟางแซว
"คนอยู่เยอะนะโทโมะ"แก้วพูดแล้วมองไปรอบข้าง
"ถ้าไม่ทำตรงนี้กลับบ้านไปเจอหนักกว่านี้แน่"โทโมะพุดแล้วกระตุกยิ้มร้าย
"เค้าไม่รู้ เค้าขอโทษ เค้าไม่ได้ตั้งใจT^T"
"นับหนึ่ง"โทโมะพูดแล้วชู้นิ้วชี้ขึ้น
"เอาจริงหรอT^T"แก้วหันไปมองคนรอบข้างที่เริ่มเบาบางขึ้น
"นับสอง"โทโมะยังคงนับต่อเนื่อง
"ฟางหลับตาTT"แก้วที่ไม่มีทางเลือกจึงหันไปบอกฟางโทดมะแอบขำแต่ต้องเก๊กขรึม
"อ่ะได้ๆ"ฟางพูดแล้วเอามือปิดตาแต่ก็แอบดูอยู่
"นับ...อื้อ"โทโมะที่กำลังจะพูดอย่างไม่ทันตั้งตัวแก้วตรงขึ้นมาจุ้บแก้วใช้ปากปาดเลือดที่เปื้อนมุมปากโทโมะแล้วผละออกทันที
"พอใจยังอ่ะ"แก้วพูดแล้วหน้าแดง
"ปากเลอะน่ะ"โทโมะพุดก่อนจะก้มลงมาพลิกตัวแก้วแล้วหันหลังให้ฟางก่อนจะเลียไปที่ปากแก้ว
"อ๊ะ คนบ้า"แก้วว่าแล้วเรียกผลักออก
"หมดและ^^"โทโมะพูดแล้วยิ้มหวานให้
"เห้ย ไรอ่า ฉากสุดท้ายเค้าไม่เห็น เอาอีก"ฟางพูดแล้วหน้าบูด
"ไม่ต้องเลย"โทโมะว่าแล้วผลักหัวฟาง
"ชิ แต่โทโมะต้องกลับไปขอโทษลูกเลยนะที่ออกมาแบบนี้น่ะ รู้มั้ยลุกร้องไห้"แก้วพูด
"ห๊ะ ร้องไห้เลยหรอ ตายแล้วโทดมะไม่คิดว่าจะขนาดนี้ไปเถอะ"โทโมะพูดแล้วลากแก้วออกมาจากร้าน
"แล้วฟางล่ะ"ฟางพูดแล้วเบ้ปาก
จบแล้วววว จบลงไปอีกเรื่อง ฮิฮิ 5555
ตอนสุดท้ายเเล้วฝากเม้นกันด้วยน้าาา
ขอบคุณทุกคนที่ติดตาม คอยเม้นคอยโหวตให้น้าา
ขอบคุณจีจีจากใจเลยจุ๊บ 555 ♥...♥
ยังไงก็ฝากติดตามเรื่อง Agreement เล่ห์เหลี่ยมร้ายหักเหลี่ยมรัก ด้วยน้าาาจุ๊บ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ