เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
40) อยากดูแลให้มากกว่านี้/ได้ใหม่ลืมเก่า?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"แก้วเป็นยังไงบ้างเนี่ย"ฟางที่ไปหาแก้วที่บ้านก็รู้ว่าแก้วจมน้ำจนต้องเข้าโรงพยาบาล
"เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ แก้วไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว"แก้วพูดเพราะฟางเอาแต่เขย่าตัวเธอ
"จริงหรอ นี่รู้ว่าตัวเองว่ายน้ำไม่เก่งแล้วไปเล่นน้ำลึกๆทำไม"ฟางดุแก้วทันที
"เห้ๆ เดี๋ยวสิแก้วไม่ได้...ช่างเถอะ"แก้วจะพูดแต่พอนึกถึงโทโมะจึงเงียบไป
"ทำไม มีอะไร"ฟางถาม
"ไว้แก้วจะบอกทีหลังแล้วกัน"แก้วกระซิบบอก ฟางพยักหน้า
"นี่ผลไม้กินเยอะๆ จะได้เเข็งแรง"ป๊อปปี้ที่พึ่งตามเข้ามาก็พูดแล้วยกกระเช้าผลไม้วางไว้ที่ข้างๆเตียง
"ขอบคุณนะป๊อป"แก้วพูดแล้วมองป๊อปปี้อย่างซึมๆ เพราะตั้งแต่วันนั้นป๊อปปี้พยายามหลบหน้าเธอมาโดยตลอด
"ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นหรอก ป๊อปไม่ได้คิดมากแล้ว แก้วเองก็อย่าคิดมากล่ะ พักผ่อนเยอะๆจะได้หายไวๆ"ป๊อปปี้พูดเพราะคิดว่าแก้วคงยังกงวลเรื่องเขาอยู่
"ว่าแต่โทโมะไปไหนล่ะ"ฟางถามขึ้น
"โทโมะน่ะหรอ แก้วให้กลับบ้านไปก่อนแล้วล่ะ เดี๋ยวก็คงมา"แก้วบอก
"นี่ป๊อป ขอคุยกับแก้วสองคนหน่อยสิ"ฟางหันไปขอป๊อปปี้
"ไล่ว่างั้น?"ป๊อปปี้พูดแล้วชี้หน้าตัวเอง
"ตามนั้นเลย"ฟางพูดแล้วพยักหน้า
"เร็วๆ ชั้นให้เวลาแค่ลงไปกินข้าวเสร็จจะขึ้นมา"ป๊อปปี้พูด
"ค่าา"ฟางพูดก่อนป๊อปปี้จะเดินออกจากห้องไป
"ฟางมีอะไรรึเปล่า"แก้วถาม
"ไหนบอกมาสิ ว่าใครทำให้แก้วเป็นแบบนี้?"ฟางถามทันที
"เก่งๆจริงๆเลยนะ"แก้วพูดแล้วยิ้มให้ฟาง
"ไม่ต้องเลยบอกมา ฟางจะได้ไปแก้เเค้นให้"ฟางพูแล้วกำมือแน่น
"ไม่ต้องเลย เรื่องนี้แก้วจะจัดการเอง"แก้วพูด
"แล้วมันเป็นใครล่ะ"ฟางถามอีก
"แม่โทโทโมะ"แก้วบอก
"แม่โทโมะงั้นหรอ ทำไมล่ะ ทำทำไม"ฟางถาม
"ไม่รู้"แก้วพูดแล้วส่ายหน้า
แอ๊ด...
"โทโมะ!"แก้วพูดด้วยความตกใจ
"ครับ?"โทโมะพูดแล้วมองหน้แก้ว
"มะ มานานยังอ่ะ"แก้วถามเพราะกลัวว่าโทโมะจะได้ยินที่พูด
"ก็เมื่อกี้ไง โทโมะก็เปิดประตูเข้ามาก็มาตอนนั้นแหละ มีอะไรหรอ"โทโมะถาม
"อ๋อเปล่าหรอก ไปอาบน้ำมาแล้วหรอ"แก้วถาม
"ครับ"โทโมะตอบ
"เอ่อ นี่แก้วโทโมะ ฟางขอถามอะไรอย่างหนึ่งได้ม่ะ"ฟางพูดขึ้น
"อะไรอ่ะ"แก้วถามส่วนโทโมะก็ได้แต่มองอย่างงงๆ
"คือแบบว่าถ้าถามแก้วอย่าโกรธนะ"ฟางพูดทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน
"พวกเธอคบกันอยู่รึเปล่า"ฟางถามไปตรงๆ
"ฟางรู้หรอ"แก้วพูด
"ทำไมถามแบบนี้ล่ะ"โทโมะถามกลับ
"เถอะน่า ยังไงถ้าบอกฟาง ฟางไม่บอกใครแน่ แต่ฟางอยากจะแน่ใจ"ฟางบอกแก้วและโทโมะมองหน้ากันสักพัก
"ใช่ เราคบกันมาได้สักพักแล้วล่ะ"โทโมะพูดแก้วมองโทโมะอย่างห้ามๆ
"โทโมะ"แก้วเรียกโทโมะกดเสียงต่ำ
"เห้ยๆ เดี๋ยวไม่ต้องปิดบังฟางหรอก แต่แล้วบอกพ่อแม่กันยังอ่ะ"ฟางถาม
"ยัง"โทโมะตอบไป
"แล้วทำไมไม่บอกอ่ะ เปิดตัวคบกันไปเลยย"ฟางยุ
"จะบ้าหรอฟาง แก้วกับโทโมะก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่น้องต่างแม่นะ"แก้วพูดแล้วทำสีหน้ากงวล แอ๊ด...
"คุยกันเสร็จยัง"ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามา
"ฟางกลับก่อนดีกว่าเนาะ^^"ฟางพูดเพราะโทโมะส่งซิกมาให้
"ทำไมรีบล่ะ"ป๊อปปี้ถาม
"ชั้นลืมอ่าดิ้ ว่าวันนี้ต้องไปซื้อของให้แม่อ่ะ ไปเหอะ"ฟางพูดก่อนจะดันป๊อปปี้ออกมา
"โทโมะอยากบอกเรื่องของเราให้พ่อแม่รู้"โทโมะเปิดประเด็นทันที
"โทโมะ ไหนบอกว่าโอเคแล้วไง"แก้วพูด
"โทโมะจะปกป้องแก้ว โทโมะอยากดูแลแก้วให้มากกว่านี้ ดูแลไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก"โทโมะพูดเพราะเขาเองก็เข้ามาได้ยินตอนแก้วบอกฟางว่าคนที่ทำเป็นใคร
"โทโมะ"แก้วเรียกโทโมะอย่างอ่อนใจ
"โทโมะรักแก้ว แก้วก็รักโทโมะ ทำไมล่ะเรื่องแบบนี้มันขึ้นอยู่กับคนสองคนไม่ใช่หรอ"โทโมะพยายามพูด
"มันก็ใช่ แต่..."
"เพราะงั้น ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตดีกว่า"โทโมะพูดขัดแก้ว
"โทโมะ..."
"ไหนแม่ให้เธอไปซื้ออะไรที่ไหนจะได้เเวะเลย"ป๊อปปี้ถามระหว่างขับรถ
"กลับบ้าน"ฟางพูด
"เอ้า ไหนบอกแม่ฝากซื้อของ"ป๊อปปี้พูดงงๆ
"พูดไปงั้นแหละ อยากกลับบ้านแล้วหิว"ฟางบ่นอุบแล้วลูบท้อง
"บ้านเธอไม่มีของจะกินแล้วนะ-_-"ป๊อปปี้พูด
"เออจริง ถ้างั้นแวะร้านอาหาร็ได้ หิวเป็นบ้าเลย"ฟางบ่นอีก
"นี่กินจนอ้วน ระวังไขมันจะอุดตันเส้นเลือดนะยัยเตี้ย อ้วนๆเตี้ยๆแบบนี้ผู้ชายที่ไหนจะมาจีบ"ป๊อปปี้ว่า
"ผู้ชายที่ไหนจะมาจีบไม่มาจีบก็ช่างมัน ตอนนี้หิวมากกกกก ซิ่งโลดดดดด"ฟางตะโกน ป๊อปปี้มองแล้วยิ้มก่อนจะเร่วเครื่อง
"กรี๊ดดดดด เห้ย!!! ช้าหน่อย อย่าเกิน 120 สิโว้ยยยย"ฟางร้องโวยวายทันที
"หิวไม่ใช่หรอ พี่จัดให้!!"ป๊อปปี้พูดแล้วขีบเเซงคันข้างหน้าอย่างคร่องแคร่ว
ร้านอาหาร...
เอี๊ยดดดด
"อ้วก"ฟางลงมาจากรถได้ก็รีบวิ่งไปที่ต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆแล้วฌก่งคออ้วกเพราะความกลัวที่ป๊อปปี้ขับเร็วเกินไป
"เอ้าเห้ย เธอไม่เคบเมารถไม่ใช่หรอ ไหงเป็นนี้อ่ะ"ป๊อปปี้วิ่งตามมาแล้วลูบหลังให้ฟาง
"ชั้นไม่ได้เมา แต่ชั้นกลัว"ฟางบอกแล้วหายใจเข้าออกช้าๆ
"เอ้า น้ำๆ นี่เธอนี่นะ เป็นคนอกให้ชั้ยซิ่งเองแท้ๆ"ป๊อปปี้บ่น
"น้องฟาง น้องฟางรึเปล่าครับ"เสียงทุ้มเข้มของผู้ชายคนหนึ่งทำให้ฟางจ้องตาเขม็ง
"เห้ย พี่ทีเจ"ฟางพูดก่อนจะวิ่งไปไปกระโดกอดทีเจ ญาติคนสนิทที่เคยเล่นด้วยกันตอนเด็กๆ
"อ้าว โห้ยๆๆ ฮ่ะๆ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะยัยตัวเล็ก นี่ตัวโตขึ้นตั้งเยอะแน่ะ"ทีเจพูดแล้วกอดฟาง
"นี่พวกนายจะมากอดอะไรกันตรงนี้"ป๊อปปี้เดินเข้ามาขัด
"เอ้าคนมันไม่เจอกันนานมันก็ต้องคิดถึงดิ"ฟางพูดป๊อปปี้จ้องตาเขม็ง
"พี่วาปล่อยก่อนเถอะพี่ยังไม่อยากโดนนเตะว่ะ"ทีเจพูดแล้วผละออกจากฟางเพราะป๊อปปี้ส่งสายตาดุดันมาให้
"เตะ ใครจะเตะพี่ฟางจะเตะให้!"ฟางพูด
"ชั้นนี่แหละ!"ป๊อปปี้พูดกดเสียงต่ำ
"นี่โมโหหิวรึไงนายนี่ ไปค่ะพี่ทีเจไปทานข้าวกัน"ฟางพูดแล้วควงทีเจแข้าร้านอาหาร
"เออให้มันได้แบบนี้ ได้ใหม่แล้วลืมเก่า!"ป๊อปปี้บ่นก่อนจะเดินดุ่มๆตามฟางไปติดๆ
มาอัพแย้วววววว
คิดถึงข้าม๊ายยยยย >< 55555
เม้ยหน่อยเด้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
