เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เช้าวันปิดเทอม...
 
 
 
 
 
 
แก้วนั่งอยู่ที่ริมสระน้ำคนเดียวก็จินไวน์เล่นๆไปเจ้าตัวกะจะมาว่ายน้ำออกกำลังกายบ้างเพราะไม่ได้ว่ายน้ำนานแล้ว
 
 
 
 
 
 
"คิดยังไงวันนี้มาว่ายน้ำ"แม่เลี้ยงเดินมาแล้วก็พูดแก้วรีบหันไปมองทันที
 
 
 
 
 
 
"ก็อยาก"แก้วพูดห้วนๆ
 
 
 
 
 
 
"นี่ชั้นน่ะแม่เลี้ยงเธอนะ ลงท้ายหางเสียงให้มันเพราะๆหน่อย"แม่เลี้ยงพูด
 
 
 
 
 
 
"พอดีชั้นไม่ได้ต้องการแม่เลี้ยง ชั้นไม่จำเป็นต้องพูด"แก้วพูดตอกหน้ากลับไปทำให้แม่เลี้ยงหน้าแดงด้วยความโกรธ
 
 
 
 
 
 
"นังเด็กสามหาว!"แม่เลี้ยงพูดแล้วกำมือแน่น
 
 
 
 
 
 
"วันนี้ชั้นยังไม่ได้หาว"แก้วพูดยียวนกลับไปก่อนจะลุกหนี
 
 
 
 
 
 
หมับ! แม่เลี้ยงจับแขนไว้ทำให้แก้วหันกลับมามองที่มือที่แม่เลี้ยงจับทันที
 
 
 
 
 
 
"ปล่อย"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
"หึ วันนี้พ่อเธอกับโทโมะไม่อยู่อย่าคิดว่าจะมีคนมาช่วยอย่างที่ผ่านๆมา"แม่เลี้ยงพูดแล้วจะสแยะยิ้มแล้วเหวี่ยงแก้วลงน้ำที่สระ ตรงนั้นเป็นจุดน้ำลึกท่วงหัวแก้ว แก้วเองเป็นคนว่ายน้ำไม่ค่อยแข็งก็พยายามช่วยตัวเอง
 
 
 
 
 
 
"ชะ...ช่วย"แก้วพยายามตะเกียดตะกายทุรนทุรายเพราะตัวเองว่ายหน้าไม่ค่อยแข็ง
 
 
 
 
 
 
"หึ ชาตินี้ก็ไม่มีใครมาช่วยแกได้หรอก ฮ่าๆๆๆ"แม่เลี้ยงขำเสียงดังลั่นก่อนจะเดินหนีแก้วไปอย่างเลือดเย็น
 
 
 
 
 
 
"ช่วย..."แก้วพยายามจะพูดแต่ก็จมลงไปอีกขาแตะไม่ถึงพื้นใต้ลาง ตัวถูกเหวี่ยงมาอยู่กลางสระทำให้เกาะขอบสระไม่ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง!
 
 
 
 
 
 
รูปแก้วมนห้องทำงานของพ่อแก้วล่วงลงมาทันทีโทโมะที่มาช่วยพ่อแก้วดูงานก็เดินไปตรงที่รูปล่วงแตก
 
 
 
 
 
 
"รูปแก้วนิ"โทโมะพึมพรำ
 
 
 
 
 
 
"เก็บไว้ก่อนเถอะโทโมะ เดี๋ยวพ่อจะให้คนมาเปลื่ยน"พ่อพูดโทโมะมองก่อนจะนึกใจไม่ดี
 
 
 
 
 
 
"พ่อครับ เดี๋ยวผมานะครับ"โทโมะพูดแล้วรีบวิ่งออกมาจากห้องสุดชีวิตแล้วขับรถด้วยความเร็วสูง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
บ้านศิริมงคลสกุล...
 
 
 
 
 
 
"แก้วอยู่ไหน!"โทโมะพูดอย่างรีบร้อนเมื่อป้าแม่บ้านมาเปิดประตูให้
 
 
 
 
 
 
"เอ่อ...น่าจะอยู่สระน้ำนะค่ะ"ป้าแม่บ้านพูด โทโมะรีบลงจากรถแล้ววิ่งไปทางสระน้ำ
 
 
 
 
 
 
ตึกๆๆๆ
 
 
 
 
 
 
"แฮกๆ"โทโมะหอมเมื่อวิ่งมาถึงสระน้ำก่อนจะมองไปรอบขอบสระก็ไม่เห็นแก้วเห็นก็แต่แก้วไวน์ที่แก้ววางไว้ โทโมะรีบกวาดสายตาไปมองที่ในน้ำก็เจอร่างแก้วในชุดว่ายน้ำนอนจมอยู่ใต้น้ำ
 
 
 
 
 
 
"แก้ววว!!"โทโมะตะโกนชื่อแก้วเตสียงดัง
 
 
 
 
 
 
ตุ๊ม!!!
 
 
 
 
 
 
โทโมะรีบกระโดดลงไปแล้ว่ายไปช้อนร่างกายแก้วแล้วอุ้มขึ้นมาวางของสระ
 
 
 
 
 
 
"อย่าเป็นอะไรนะแก้ว"โทโมะพูดแล้วปั๊มหัวใจให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
"แก้ว ตื่นสิแก้ว"โทโมะพูดแล้วมือสั่นปั๊มหัวใจให้แก้วก่อนจะก้มลงมาผายปอด ป้าแม่บ้านที่ได้ยินเสียงโทโมะก็เดินมา
 
 
 
 
 
 
"ว๊าย ตายแล้ว"ป้าแม่บ้านตกใจ
 
 
 
 
 
 
"เรียกรถพยาบาลเร็ว!"โทโมะหันไปสั่งเสียงดังก่อนจะหันกลับมาผ่ายปอดให้แก้ว
 
 
 
 
 
 
"ค่ะๆ"ป้าแม่บ้านพูดก่อนจะวิ่งเข้าไปในบ้าน
 
 
 
 
 
 
"แก้ว ตื่นสิแก้ว"โทโมะพูดแล้วมือสั่นทั้งที่ยังปั๊มหัวใจให้แก้วอยู่
 
 
 
 
 
 
"แฮกๆ"แก้วสำลักน้ำออกมาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นมามองโทโมะ
 
 
 
 
 
 
"แก้ว"โทโมะพูดด้วยความดีใจก่อนจะดึงแก้วมากอด แก้วที่เหนื่อยจัดก็สลบไปอีกรอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยัยเตี้ย"ป๊อปปี้เรียกฟางที่นั่งดูรูปสมัยเด็กของเธอกับเขาอยู่ฟางตกใจแล้วรีบปิดทันที
 
 
 
 
 
 
"อะ...อะไร มาทำไมไม่ให้ซุ่มให้เสียง"ฟางพุดแล้วซ่อนไว้ข้างหลัง
 
 
 
 
 
 
"ซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง"ป๊อปปี้พูดแล้วมองมือฟางที่ไขว้หลังอยู่ข้างหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
"อะไรเปล่าไม่มี"ฟางพูดแล้วชักมือขึ้นมาแล้วยิ้มซื่อๆ
 
 
 
 
 
 
"ไม่เชื่อ"ป๊อปปี้พูดแล้วจะกระโจมขึ้นมาบนเตียงแต่ฟางหันหลังไปหยิบรูปแล้วกระโดดลงมาหนีป๊อปปี้ก่อน
 
 
 
 
 
 
"แบร่ :P"ฟางพูดแล้วแลบลิ้นใส่
 
 
 
 
 
 
"หน็อย"ป๊อปปี้พูดแล้วเด้งตัวขึ้นมาวิ่งไล่ฟาง
 
 
 
 
 
 
"ว๊าย ไอ้บ้า"ฟางตคกใจแล้ววิ่งหนีไปมารอบห้อง
 
 
 
 
 
 
"เอามาดูมั่งดิ"ป๊อปปี้พูดแล้ววิ่งไล่ฟาง
 
 
 
 
 
 
"ไม่ ว๊ายยย"ฟางหันมาพูดแต่ไม่ได้ดูข้างหน้าเพราะวิ่งกันจบข้าวของล้มบ้างทำให้ฟางสะดุด
 
 
 
 
 
 
"เห้ยๆๆๆ"ป๊อปปี้ร้องตกใจ
 
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้รีบตรงเข้าไปดึงฟางทันที
 
 
 
 
 
 
จุ๊บ!
 
 
 
 
 
 
ฟางที่ถูกป๊อปปี้ดึงก็ล้มเซลงมาที่พื้นแล้วก็จุ๊บปากกับป๊อปปี้อย่างจับ
 
 
 
 
 
 
O_O!!!
 
 
 
 
 
 
ฟุ่บ!
 
 
 
 
 
 
ฟางรีบเด้งตัวขึ้นมาทันที
 
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้าๆๆๆ"ฟางเขินหน้าแดงแล้วทุบอกป๊อปปี้แก้เขิน
 
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ยกมือสองข้างมาจับฟางที่ตีตัวเอง
 
 
 
 
 
 
"มันเจ็บนะเว้ย-_-"ป๊อปปี้พูดก่อนจะพลิกตัวมาคร่อมฟางแทน
 
 
 
 
 
 
"อะ...ออกไปนะ"ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนี
 
 
 
 
 
 
"หลบหน้าหลบตา"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเหลือบมองไปที่บนหัวมีเหมือนอัลบั้มรูปก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบ
 
 
 
 
 
 
"นี่ อันนี่ใช่มั้ยที่ซ่อน"ป๊อปปี้หยิบมาแล้วลุกขึ้นนั่ง
 
 
 
 
 
 
"เห้ย เอามานะ"ฟางพูดแล้วพยายามแย่งกลับคืนเพราะอัลบั้มนี้เธอแอบถ่ายรูปป๊อปปี้ไว้เยอะ "ไม่ จะดู"ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหนี
 
 
 
 
 
 
"อย่าเปิดนะ ไอ้บ้าาา"ฟางที่ตกใจกลัวป๊อปปี้เปิดดูแล้วจะเกลียดเธอที่คิดเกินเพื่อนด้วยความตกใจฟางร้องออกมาสุดเสียงแล้วสลบไป
 
 
 
 
 
 
"เอ้าเห้ย ยัยเตี้ยๆ"ป๊อปปี้วางอัลบั้มรูปลงแล้วอุ้มฟางขึ้นมาวางไว้บนเตียง
 
 
 
 
 
 
"ยัยบ้า อะไรจะหวงขนาดนั้น"ป๊อปปี้พูดแล้วออกไปหายาดมมาให้ฟางทิ้งอัลบั้มรูปนั้นไว้ปลายเตียง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
มาแว้วววววว ฮันน้อวววว แม่เลี้ยงเริ่มออกฤทธิ์^^ 555
 
 
อยากรู้อัลบั้มรูปอะไรที่ฟางหวงนักหวงหนาต้องติดตามน้าาาา