เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) คิดถึงนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"ปล่อยฉันนะไอ้บ้า กรี๊ดดดดด"ฟางกรีดร้องออกมาเมื่อป๊อปปี้อุ้มเธอเดินเข้าไปในบ้านของฟาง
"ดีนะที่วันนี้คุณน้าไม่อยู่"ป๊อปปี้พึมพำ
"กรี๊ดดดด ปล่อยช้านนนนนน แม่ช่วยฟางด้วยยยย"ฟางร้องเรียกให้แม่ช่วย
"โทษทีพอดีคุณน้าไม่อยู่น่ะ^^"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มระรื่น
"ไอ้บ้า กรี๊ดดดด"
"แสบหู หยุดโหวกแหวกโวยวายได้แล้ว หูจะพัง"ป๊อปปี้พูดแล้วเปิดประตูเข้ามาในห้องฟาง
"ไอ้เอากุญแจห้องฉันมาได้ยังไง!!!"ฟางพูดด้วยความตกใจ
"แอบไปปั้มมาน่ะสิ ^^"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มระรื่น
"ไอ้โรคจิต"ฟางว่า ตุ๊บ!! ป๊อปปี้โยนร่างฟางลงบนเตียง
"ไอ้บ้า มันเจ็บนะเว้ย"ฟางโวยวาย
"ก็อยากซื้อเตียงเเข็งๆมาเองทำไมล่ะ"ป๊อปปี้ว่าก่อนจะคลานเข้ามาหาฟาง ฟางมองตาโตก่อนจะขยับหนีจนหลังชนกันหัวเตียง
ฟรึ่บ
ป๊อปปี้เอามือข้างหนึ่งขึ้นมายันกันหัวเตียงเพื่อล็อกฟางไม่ให้หนี
"ทำบ้าอะไรเนี่ย"ฟางพูดแล้วจ้องป๊อปปี้เขม็ง
"ไปไหนมา!"ป๊อปปี้เริ่มถาม
"จะรู้ไปทำไม"ฟางพูดแล้วเบือนหน้าหนี
"ก็ถามว่า ไป ไหน มา!!!"ป๊อปปี้พูดเน้นคำ
"เดินเล่น!"ฟางตอบไปโดยที่ไม่มองหน้า
"ไปกับใคร!"
"จะรู้ไปทำไมเล่า!"ฟางตะคอกบ้าง
"ถามก็ตอบไม่ใช่ให้ย้อน!"ป๊อปปี้ว่า
"คนเดียวสิเว้ย"ฟางตอยอย่างหงุดหงิด
"ทำไมออกมาไม่บอก"ป๊อปปี้ถามอีก
"ถามมา เหนียวตัวจะอาบน้ำ!"ฟางพูดแล้วจับมือป๊อปปี้ออกก่อนจะคลานหนีแต่ป๊อปปี้ไวกว่าดึงแขนฟางจนเซหงายหลังมาชนแผงอกกว้างของเขา
"อย่าหนี! ก็รู้ว่าไม่ชอบ!"ป๊อปปี้พูดเพราะเขาเองไม่ชอบให้ใครมาเดินหนีแบบนี้
"ใครจะไปรู้ล่ะ ไปถามแก้วดิ รู้เยอะกว่าอีกมั้ง วุ่ยวาย จะอาบน้ำ!"ฟางพูดใส่อารมณ์ก่อนจะสะบัดออกอย่างแรงแล้วเดิมดุ่มๆเข้าห้องน้ำไป
"เป็นอะไรหน้ามุ่ยเชียว"โทโมะพุดแล้วเท้าคางมองแก้วที่เอาแต่ตักไอศครีมทานอย่างไม่รู้หยุด
"เปล่า สบายดี"แก้วตอบแล้วตักต่อ
"ใจเย็นๆสิ หึงหิวนะเราอ่ะ"โทโมะพูดแล้วอมยิ้ม
"ใครหึง เหอะ! มีที่ไหน!"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก
"ไม่หึงเลยเนาะ ตบเค้ากลางร้านแบบนั้นน่ะ"โทโมะพูดแล้วอมยิ้มอีกแก้วเขินหน้าแดง
"ใครตบยัยนั่นเอาหน้ามากระทบมือเองต่างหาก"แก้วพูดแล้วเบ้ปาก
"คราวหน้าคราวหลังก็เบาๆมือหน่อยสิ เล่นตบทีสลบแบบนั้นน่ะสงสารเค้าออก"โทโมะพูดยั่ว
"เหอะ สงสารก็ไปอยู่กับมันไป"แก้วโมโหก่อนจะเดินออกมาจากร้าน
"เดี๋ยวๆ นี่เงินครับ"โทโมะพูดก่อนจะวางแบงค์ห้าร้อยเเล้ววิ่งตามแก้วไป
"เดี๋ยวๆ ขอโทษๆ"โทโมะเดินเข้ามาจับเเขนแก้ว
"ปล่อย"แก้วพูดแล้วจะสะบัดออก
"ไม่ปล่อย ถ้าไม่เลิกงอน"โทโมะต่อลอง
"เหอะ! บอกว่าไม่ได้งอนไงเล่า ปล่อยสิ"แก้วพูดแล้วจะสบัดออก
"งอนก็บอกงอนสิ หึงก็บอกหึงสิ"โทโมะพูด
"ก็ไม่ได้งอนก็ไม่ได้หึงนิ!!"แก้วตะคอกใส่จนคนแถวนั้นหันมามอง
"แล้วทำไม..."
"หวงต่างหากล่ะ!!!"แก้วตะคอกใส่ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำก่อนจะเดินออกมาอย่างรวดเร็ว
"หึ.."
ห้องแก้ว...
ฟุ่บ
"ว๊าย โทโมะอื้อออ"ทันทีที่แก้วเข้ามาในห้องโทโมะเองก็ตามเข้ามาติดๆ ก่อนจะดันแก้วลงที่เตียงก่อนะประกบปากทันที
"อื้อๆ"แก้วร้องพร้อมือสองข้างขยุ้มเสื้อโทโมะจนยัยยู่ยี่
"ยะ...อย่า"แก้วร้องห้ามเมื่อโทโมะไซ้ลงมาจนถึงซอกคอ
"ไม่ทำรอยหรอก"โทโมะพูดแล้วไซ้ซอกคอขาวของแก้วต่อ
"มะ...ไม่เอานะ"แก้วพูดด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
"ทำไมล่ะ ? คิดถึงนะ"โทโมะพูดแล้วจูบปากแก้ว แก้วหลับตาพริ้มแล้วเคลิ้มไปกับรสจูบนี้ทุกที
"มีคนอยู่"แก้วเตือน
"ใครสนล่ะ"โทโมะพูดแล้วเริ่มปลดกระดุมชุดนักศึกษาแก้ว
"ล็อกห้องหรือยัง!"แก้วเตือนด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ
"ฮ่ะๆ ไม่ปล่อยให้ใครเข้ามาขัดง่ายๆหรอก"โทโมะพูดแล้วยิ้มก่อนจะเริ่มบรรเลงบทรักที่แสนเร้าร้อนแฝงไปด้วยความอ่อนโยน
ฟินเบาๆ หรือว่าไม่ฟิน TT 555
ยังไงก็เม้นเยอะๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
