เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.35 น.

  45 ตอน
  1062 วิจารณ์
  75.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2557 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24) ฟางหายไป

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ่ะนี่ ร้านนี้อร่อยนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วตักอาหารให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"ตักจนจะพูนจานอยู่เเล้วเนี่ย นู่นๆจานฟางว่างๆ"แก้วพูดแล้วมองไปที่ฟาง

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไร ฟางตักเองได้^^"ฟางพูดแล้วตักเอง

 

 

 

 

 

 

"เห็นมั้ยยัยนี่ดูแลตัวเองได้^^"ป๊อปปี้พูดแล้วหันมายิ้มให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

"พูดแบบนี้หาว่าแก้วดูแลตัวเองไม่ได้งั้นสิ"แก้วพูดแล้วทำหน้างอน

 

 

 

 

 

 

"เปล่าๆ ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น"ป๊อปปี้รีบพูดทันที

 

 

 

 

 

 

"เชอะช้ะ"แก้วแกล้งงอน

 

 

 

 

 

 

"จริงๆนะ"ป๊อปปี้พูดแล้วชูนิ้มก้อนขึ้น

 

 

 

 

 

 

"เกี่ยวก้อยกันๆ ป๊อปไม่ได้หมายความแบบนั้นนะ แต่หมายถึงว่าอยากตักให้แก้วไง"ป๊อปปี้รีบพูดแก้ตัว

 

 

 

 

 

 

"ไม่เชื่อ"แก้วพูดแล้วเชิดใส่

 

 

 

 

 

 

"จริงๆนะ"ป๊อปปี้พูดอ่อนลง

 

 

 

 

 

 

"เลิกแกล้งมันเถอะเดี๋ยวกลับไปเครียดหนักแหงๆ"ฟางช่วยเมื่อป๊อปปี้ทำตาปริบๆใส่

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะๆ ก็ได้ๆ"แก้วพูดแล้วยิ้มก่อนจะเกี่ยวก้อยกับป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มให้แก้ว ฟางมองแล้วทานอาหารต่อ

 

 

 

 

 

 

ตริ้ง

 

 

 

 

 

 

เสียงข้อความฟางดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

"แน่ะ หนุ่มไหนกริ้งมาเนี่ย"แก้วหันไปแซว

 

 

 

 

 

 

"หนุ่มอะไรกัน"ฟางพูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะหยิบมาดูก็พบว่าป๊อปปี้ส่งมา

 

 

 

 

 

 

'ขออยู่กับแก้วสองคนหน่อยนะๆ แค่5นาทีก็ได้'

 

 

 

 

 

 

ฟางอ่านข้อความก่อนจะเงยหน้ามามองป๊อปปี้ ป๊อปปี้ทำท่าพยักหน้า

 

 

 

 

 

 

"ใครหรอ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

"อ๋อเปล่าไม่มีอะไรหรอก เอ้อ ถ้างั้นฟางไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้ ป๊อปปี้ยิ้มดีใจ

 

 

 

 

 

 

"จ้าๆ"แก้วพูดยิ้มๆ ฟางหยิบกระเป๋า โทรศัพท์ก่อนจะเดินออกไป จริงๆเธอเองก็ไม่ได้อยากจะอยู่ตรงนั้นนักหรอก

 

 

 

 

 

 

"เย็นนี้ว่างมั้ย"ป๊อปปี้ถามหลังจากที่ฟางเดินไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

"ทำไมหรอ"แก้วถามแล้วขมวดคิ้วก่อนจะนึกถึงนัดโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"ก็อยากจะชวนไปทานข้าวที่บ้านบ้างแม่บ่นคิดถึงน่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"โห่ อาหารมื้อนี้ก็อิ่มแล้วล่ะ"แก้วพูดยิ้มๆ

 

  

 

 

 

 

"มีนัดหรอ"ป๊อปปี้ถามตรงๆ

 

 

 

 

 

 

"ก็นะ เดี๋ยวโทโมะเลิกแก้วจะต้องไปซื้อรองเท้าคู่ใหม่ คู่นี้มันคับเเล้วด้วยเนี้ย ใส่จนเจ็บเท้าหมดแล้ว"แก้วพูดแล้วหย่นหน้า ป๊อปปี้กำหมัดทันที

 

 

 

 

 

 

"หรอ"ป๊อปปี้พูดเสียงนิ่ง

 

 

 

 

 

 

"อื้ม ส่วนทานอาหารกับแม่ป๊อปน่ะ ไว้เดี๋ยว่างๆจะไปหานะ บอกแม่ด้วยว่าวันนี้แก้วขอโทษนะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"อืม ไม่เป็นไร"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"เอ้อ! ทำไมฟางไปนานจังเลย"แก้วพูดแล้วดูนาฬิกา พบว่า15นาทีแล้วที่ฟางหายไป

 

 

 

 

 

 

"จริงด้วย งั้นเดี๋ยวป๊อปมานะ"ป๊อปปี้พูดแก้วพยักหน้าก่อนที่ป๊อปปี้จะวิ่งไปทางห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

"จะสี่โมงแล้วด้วยกลับก่อนจะโดนฆ่ามั้ยเนี่ย"แก้วพูดแล้วหัวยิกๆ หน้าห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทษนะครับ"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินไปดักหน้าผู้หญิงที่เดินออกมาจากห้องน้พหญิง

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรรึเปล่าค่ะ"ผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วทำท่ากลัวๆ

 

 

 

 

 

 

"เห็นผู้หญิงที่ใส่ชุดนักศึกษามั้ยครับ ตัวเล็กๆ ปล่อยผม ข้อเท้าแผลงน่ะครับ"ป๊อปปี้ถาม

 

 

 

 

 

 

"ไม่เห็นนิค่ะ"ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนจะเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

"ไปไหนนะ!"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินวนไปวนมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

"รับสิๆ!"ป๊อปปี้พูดแล้วเดินวนไปวนมา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(อยู่ไหน!)ปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงดุดันแฝงไปด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

"อยู่ร้านอาหาร เค้าขอโทษนะที่กลับไปไม่ทัน"แก้วพูดแก้ตัว

 

 

 

 

 

 

(ร้านอะไร!)

 

 

 

 

 

 

"ร้าน..."

 

 

 

 

 

 

 

(แล้วทำไมยังไม่กลับ ไปกินกันตั้ง 4 ชั่วโมงเลยหรือไง)

 

 

 

 

 

 

"ขอโทษT^T"

 

 

 

 

 

 

(เดี๋ยวจะไปรับ)

 

 

 

 

 

 

"ค่าTT"

 

 

 

 

 

 

(อ้อ! แล้ววันนี้มีเคลียร์แน่)โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อนะกดตัดสายไป

 

 

 

 

 

 

10 นาทีผ่านไป...

 

 

 

 

 

 

ตึกๆๆ

 

 

 

 

 

 

"..!!.."แก้วตกใจไม่คิดว่าโทโมะจะมาถึงเร็วขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

"คนอื่นหายไปไหนหมด"โทโมะพูดแล้วจ้องแก้วเขม็ง

 

 

 

 

 

 

"ฟางหายไป"แก้วพูดแล้วกำสายกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

"หาย ? หายไปไหน แล้วหายไปได้ยังไง?"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้ ฟางไปเข้าห้องน้ำ ป๊อปไปตามยังไม่กลับมาเลย"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"เช็คบิล!"โทดมะพูดก่อนพนักงานจะเดินมาเก็บเงินโทดมะจึงลากแก้วออกมา

 

 

 

 

 

 

"หมอนั่นคงจะตามหาเจอ"โทโมะพูดแล้วลากแก้วออกมา

 

 

 

 

 

 

"ช้าๆ T^T"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ครืด ครืด

 

 

 

 

 

 

เสียงโทรศัพท์ของฟางดังมานับสิบกว่าครั้ง ฟางได้แต่เงียบแล้วพังเพลง mp3 ของตัวเองแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง

 

 

 

 

 

 

"ลุกว่ารับเถอะหนู เค้าคงจะมีเรื่องสำคัญ"ลุงแท็กซี่พูดเตือน

 

 

 

 

 

 

"ช่างเถอะค่ะ ไม่สำคัญหรอกค่ะ"ฟางยกมือถือขึ้นมาดูพบว่าป๊อปปี้โทรมา 40 กว่ามิสคอลแล้วแต่ก็ปล่อยไว้แบบนั้น

 

 

 

 

 

 

"แต่มันดังมากเลยนะ รับเถอะลุงว่ามีเรื่องแน่ๆ ไม่งั้นไม่โทรมาเยอะขนาดนี้หรอก"ลุกแท็กซี่บอกอีก

 

 

 

 

 

 

"คะ"ฟางพูดก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะเลื่อนรับ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฉับบบ~ ฉับบบ~

 

 

รับแฃ้วจะเกิดอะไรขึ้นน้าาา >< แล้วโทโมะแก้วจะเคลียร์อะไรกัน ><

 

 

ถ้าอยากรู้ต้องเม้นเยอะๆน้าาาา ><

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา