เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

"เอาช็อกโกแลตค่ะ ถ้วยใหญ่นะค่ะ"ฟางสั่งเเล้วยิ้มให้พนักงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยัยอ้วน"ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้วนเเล้วอิ่มก็ยิม มีไรป่ะล่ะ"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้หาเรื่อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ไม่มีไรอะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยักไหล่ แก้วส่ยหน้าไปมาเพราะไม่ว่าจะกี่ปี่สองคนนี้ก็ยังทะเลาะกันไม่เลิก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ของชั้นเอา วนิลานะค่ะ"แก้วหันไปสั่งพนักงาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ผมเอาวนิลาเหมือนกันครับ"ป๊อปปี้สั่งก่อนพนักงายจะเก็บเมนูเเล้วเดินกลับไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เออเเก้ว เเล้วกลับไปอยู่บ้านแบบนี้คิดดีเเล้วหรอ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็พ่ออยากให้ไปอยู่ด้วยนิ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ฟางไม่ค่อยชอบแม่เสี้ยงแก้วเลยอะ"ฟางพูดเเล้วเบ้ปาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมล่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็ไม่รู้สิ เเต่ลูกเค้าฟางว่าก็น่าจะร้ายพอๆกับเเม่แหละ"ฟางพุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จะว่าไปแล้วแก้วก็ยังไม่เคยเห็นหน้าน้องตัวเองเหมือนกันนะเนี้ย"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวกลับบ้านก็ได้เห็นเองแหละ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเล้วทำไมฟางว่าเเม่เลี้ยงแก้วร้ายล่ะ เค้าทำร้ายพ่อหรอ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไม่รู้สิ ไม่น่าจะทำมั้ง"ฟางพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ้าเเล้วทำไมถึงว่าร้ายล่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยัยนี้ชอบเอาความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้งน่ะ อย่าไปเชื่อยัยนี่มากเลย ไม่มีหลักการอะไรสักอย่าง"ป๊อปปี้พูดพร้อมส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าวก็เซ้นต์ชั้นมันบอกนิ ทำไมล่ะชั้นเชื่อในเช้นต์ของชั้นอะ"ฟางพูดเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"จ้า แม่คนมีเซ้นต์"ป๊อปปี้พูดเเล้วผลักหัวฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไอ้นี่ เดี๊ยะๆ"ฟางพูดเเล้วชี้หน้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอ้าอย่ามัวเเต่เถียงกันไอศครีมจะละลาย"แก้วพูดก่อนจะตัดไอศครีมทาน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมยังไม่กลับมาอีกนะ"พ่อพุดเเล้วมองนาฬิกาก็สองทุ่มกว่าๆเเล้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"สงสัยจะยังเที่ยวกันอยู่มั้งค่ะคุณ เห็นไม่ได้เจอกันนาน"แม่เลี้ยงพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เเต่นี้ก็ดึกเเล้วนะ น่าจะกลับมาได้เเล้ว"พ่อพุดเป็นห่วง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อย่าเป็นห่วงเลยครับพ่อ ก็โตๆกันเเล้วนี่ครับ"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"โทโมะ"แม่เลี้ยงพูดเบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"กลับบ้านเลยมั้ยอ่ะแก้ว"ฟางถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ยังไม่เบื่อเลยอะ"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่มันก็ดึกเเล้วนะ ป๊อปว่ากลับเถอะเดี๋ยวพ่อแก้วจะเป็นห่วงเอานะ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอางั้นหรอ"แก้วพุดเซ็งๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ใช่กลับเถอะ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นก็ได้ป่ะฟาง"แก้วพูดก่อนจะควงฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมกลับมาดึกจังล่ะลูก"พ่อถามเมื่อแก้วเดินเข้าพร้อมฟางมาโดยมีป๊อปปี้ลากกระเป๋าเข้ามาให้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วก็ไปเที่ยวกับเพื่อมาน่ะค่ะ พ่อมีอะไรรึเปล่าค่ะ ถ้าไม่มีแก้วจะได้ขึ้นไปนอน แก้วเหนื่อย"แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่อุส่าห์กลับมาไทยทั้งที พ่อขอกอดหน่อยได้มั้ยลูก"พ่อเดินมาจะกอดแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อย่าดีกว่าค่ะ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าเเม่เลี้ยง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทำไมล่ะ"พ่อถามเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วว่าแก้วตัวเหม็น"แก้วเลี่ยงที่จะไม่ให้พ่อกอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อ้าว ตาโมะจะไปไหนล่ะลูก"แม่ถามโทโมะที่แต่งตัวเดินลงมาจากชั้นบน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ไปข้างนอกครับเเม่"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เที่ยวอีกเเล้วสิเรา"พ่อพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ก็นิดหน่อยครับ ตามประสาผู้ชาย งั้นผมไปนะครับ"โทโมะพูดเเล้วเดินออกไปโดยที่ยังไม่มองหน้าแก้วเลย แก้วเองก็ไม่ทันหันมามองโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"พ่อมีอะไรอีกมั้ยค่ะ แก้วจะได้ไปนอน"แก้วถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"กินอะไรมาหรือยังลูก"พ่อถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ทานมาแล้วค่ะ"แก้วตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ถ้างั้นก็ไปพักเถอะลูก มาเหนื่อยๆ"แม่พูดเเล้วเเตะไหล่แก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ค่ะ"แก้วพูดเเล้วจับมือพ่อลงก่อนจะเดินไปหาป๊อปปี้กับฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวให้คนที่บ้านเอาขึ้นไปเอง ป๊อปกับหางกลับเลยนะ ขอบคุณที่ไปรับและขอบคุณที่มาส่งจ้า"แก้วพูดก่อนจะเข็นกระเป๋ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"งั้นไปแล้วนะ"ฟางพุดเเล้วโบกมือก่อนจะเดินออกมาพร้อมป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวกระเป๋าพ่อจะให้คนเอาขึ้นไปเก็บให้นะลูก"พ่อพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ขอบคุณค่ะ"แก้วพุดก่อนจะเดินขึ้นห้องไป