เรื่องรักๆฉบับห้ามlove!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

"สองคนนั้นไปไหนกันเนี้ย"ฟางที่เดินมาก็ไม่เห็นโทโมะกับแก้ว
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
"เห้ย เป็นใบ้ไงไอ่นี่"ฟางว่าเเล้วกระทุ้งไปที่ท้องของป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"โอ้ย นี่ชั้นเจ็บนะยัยเตี้ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วกุมท้องตัวเอง
 
 
 
 
 
"เเล้วปล่อยให้ชั้นพูดคนเดียวทำบ้าอะไรล่ะ หึ้ยนายนี่"ฟางว่า
 
 
 
 
 
"สองคนนี้ทะเลาะกันอีกเเล้วนะ เผลอไม่ได้จริงๆ"แก้วเดินมาก็พูด
 
 
 
 
 
"อ้าว ไปไหนกันมาเนี้ย"ฟางหันมาถาม
 
 
 
 
 
"ปะ..ไปเดินเล่นน่ะ ไปย่อยมา เดี๋ยวก็กลับมากินเเล้ว"แก้วพูดยิ้มๆ โทโมะมองหน้าแก้วสลับกับป๊อปี้ที่มองแก้วอยู่
 
 
 
 
 
"นั่งเถอะครับ"โทโมะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
"อ่า ดีเหมือนกันเริ่มหิวเเล้วสิ"ฟางพูดเเล้วจะนั่งเเต่ป๊อปปี้ก็ดึงมือไว้ฟางหันไปมองก่อนจะรู้ว่าป๊อปปี้ต้องการออะไร
 
 
 
 
 
"เออนี่โทโมะ ป่ะพาฟางไปย่างกุ้งหน่อยสินะ ไปย่างเป็นเพื่อนหน่อย"ฟางเดินมาควงเเขนโทโมะแก้วมองเเล้วหันหน้าหนีก่อนจะนั่งลง
 
 
 
 
 
"ป๊อปนั่งด้วยคนดิ"ป๊อปปี้พูดหลังจากที่ฟางลากโทโมะไปแล้ว
 
 
 
 
 
"เเล้วโท.."
 
 
 
 
 
"ได้มั้ย กว่ยัยเตี้ยนั่นจะมาไม่อยากนั่งคนเดียว"ป๊อปปี้พูดขัด
 
 
 
 
 
"โอเคๆ"แก้วพูดป๊อปปี้จึงมานั่งลงข้างๆแก้ว
 
 
 
 
 
"เออ เเล้วป๊อปลากฟางไปไหนมาอ่ะ แอ๊ะๆ แอบไปไหนไม่เคยจะบอกจะกล่าวหรอก"แก้วเเซว
 
 
 
 
 
"ก็ไปเดินเล่นเฉยๆน่ะ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"ใช่หรอ ไม่ใช่มีซัมติงกันหรอกน้าาา"แก้วเเซว
 
 
 
 
 
"บ้า ถ้าจะมีไม่ใช่ยัยนั่นหรอกน่า"ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
"แหม มีอะไรบอกเพื่อนได้นะ"แก้วยังเเซวอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลากมาแบบนี้มีอะไรรึเปล่า"โทโมะถามขึ้นฟางสะอึกทันที
 
 
 
 
 
"โห่ ก็มาย่างกุ้งย่างปลาหมึกเป็นเพื่อนฟางไม่ได้หรอโทดมะนินะ"ฟางรีบพูด
 
 
 
 
 
"ใน่ใจหรอ"โทโมะพูดอีก
 
 
 
 
 
"เเล้วมันจะมีอะไล่ะ บ้าเเล้ว คิดมากไปมั้ง"ฟางพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินไปหลังเตาเเล้วเริ่มเอากุ้งเอาปลาหมึกมาย่าง
 
 
 
 
 
".."โทโมะมองฟางไม่ละสายตา เขารู้ว่าฟางไม่ได้ต้องการให้เขามายืนเป็นเพื่อนๆแน่ๆ เขาไม่ใช่คนโง่
 
 
 
 
 
"เอ่อ..โทโมะมองฟางทำไมอ่ะ"ฟางเงยหน้าขึ้นมาถาม
 
 
 
 
 
"เปล่า"โทโมะพูดเเล้วยักไหล่เล็กน้อยก่อนจะหันไปตรงที่โต๊ก็เห็นป๊อปปี้กำลังคุยกับแก้วอย่างสนุกสนานก็หันกลับมามองฟางอีที
 
 
 
 
 
"ป่ะเสร็จเเล้ว โทโมะเอาอะไรเพิ่มมั้ย"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"ไม่ล่ะ เเค่นี้ก็ไม่รู้จะกินหมดรึเปล่า ย่างไปซะเอยะเลย"โทโมะมองไปที่ถาดที่ฟางถือ
 
 
 
 
 
"แฮะๆ โทษทีเพลินมือน่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวถือให้"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เอางั้นหรอ แหมรอคำนี้มานาน ฮ่ะๆ เป็นไอ้หมีบ้านั้นน่ะมีหวังยัดของเข้ามาอีกแหงๆ ฮ่ะๆ"ฟางพูดขับๆก่อนโทโมะจะเป็นคนยกถาดนั้นไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วนี่เราไม่เจอกันนานเท่าไหร่เเล้วเนี้ย ป๊อปยังจำตอนแก้วเป็นเด็กๆเลย ชอบกอดคอป๊อปอยู่เรื่อยเลยนะ"ป๊อปปี้พูดถึงความหลัง
 
 
 
 
 
"แบบนี้น่ะหรอ นี่แน่ะ ฮ่ะๆ"แก้วพูดเเล้วเอามือรัดคอป๊อปปี้เข้ามาใกล้ตัวเป็นจังหวะเดียวที่โทโมะเเละฟางมาถึงพอดี ทั้งโทโมะเเละฟางก็ชะงักเเล้วปี้กับแก้ว
 
 
 
 
 
"อ้าว ไหนดูสิ มีอะไรกินบ้าน้า"แก้วปล่อยมือจากคอป๊อปปี้เเล้วลุกขึ้นเดินมาหาโทโมะ
 
 
 
 
 
"เยอะเเยะ อย่างที่เห็น"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"เฮ้ นี่ตัวเองพูดกับเค้าทำไมไม่มองหน้าเค้าล่ะ"แก้วพูดเเล้วหยิกแก้วโทโมะสองข้างให้มองหน้าตัวเอง
 
 
 
 
 
"เจ็บๆ"โทโมะร้องออกมาแก้วจึงปล่อยป๊อปปี้ได้เเต่มองตาเขียว ฟางเห็นป๊อปีป้มองก็เอามือไปปิดตา
 
 
 
 
 
"ปล่อย"ป๊อปปี้พูดเเล้วดึงมือฟางออก
 
 
 
 
 
"เอ่อ..โทษทีเเต่ชั้นว่าอย่ามองเลยเหอะ"ฟางกระซิบบอก
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
"เเล้วนี่ใครย่างกุ้งมาล่ะเนี้ย"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"นู้นไง"โทโมะพูดเเล้วหันหน้าไปทางฟาง
 
 
 
 
 
"เอ้ากุ้งมันน่ากินเนาะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มตาหยี
 
 
 
 
 
"เหมือนจริงคนชอบกุ้งเนี้ย"แก้วพูดเเล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
"แฮะๆ ก็อร่อยอ่ะ ไม่เหมือนแก้วนิ ขี้เกียจแม้กระทั่งแกะกุ้งกิน"ฟางว่า
 
 
 
 
 
"อ้าวๆ"แก้วพูดเเล้วหน้ามู่
 
 
 
 
 
"หยอกๆ ฮ่ะๆ มากินกันๆ"ฟางพูด
 
 
 
 
 
"โทโมะมานั่งข้างฟางน้ะ"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้กระตุกมือฟาง
 
 
 
 
 
"เเน่นอนสิ เพราะที่ถูกแย่งเเล้วนิ"โทโมะพูดแล้วมองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะไปนั่งที่ป๊อปปี้ซึ่งตรงข้ามกับแก้ว
 
 
 
 
 
"มาเดี่ญวแก้วหั่นปลาหมึกให้"แก้วพูดเเล้วเอาเขียงพกมาจะหั่นปลาหมึก
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวก็บาดมือเหมือนตอนนั้นหรอก"ป๊อปปี้พูดเเล้วจะเเย่งเขียงไป
 
 
 
 
 
"นั่นมันเด็กนู้นนะป๊อป ตอนนี้แก้วโตเเล้วน่า ไม่ซุ่มซ่ามเเล้ว"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"ยังป๊อปก็เป็นห่วงอยู่ดีแหละน่า"ป๊อปปี้พูดฟางสะอึกทันที แก้วเองก็เช่นกัน
 
 
 
 
 
".."
 
 
 
 
 
"หมายความว่าไง"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"เอ้าก็ห่วงไง เพื่อนห่วงเพื่อนแปลกหรอ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"อ๋อ ฮ่ะๆ โทโมะอ่ะนี่"แก้วพูดเเล้วหั่นชิ้นเเรกยื่นให้โทโมะ โทโมะหันไปมองหน้าป๊อปปี้ ก่อนจะหยิบที่มือแก้วเเต่แก้วกลับชกกลับ
 
 
 
 
 
"อ้าปากเค้าจะป้อน"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"..??.."
 
 
 
 
 
"เอ้าก็ตัวเองป้อนเค้ามาเเล้วนิ เค้าป้อนบ้างไงหายกัน"แก้วพูดอีกเหมือนโทโมะทำหน้าสงสัยมา
 
 
 
 
 
"เเล้วทำไมแก้วต้องเรียกเค้ากับตัวเองด้วยล่ะ"ป๊อปปี้ถามขึ้น
 
 
 
 
 
"แก้วว่ามันน่ารักดีนะ แก้วฝันว่าจะได้เรียกแบบนี้กับน้องมานานเเล้ววันี้แก้วก็มีน้องแก้วก็ยากเรียกแบบนี้สิ น่ารักดีนะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มตาหยี
 
 
 
 
 
"เอ้าไม่อ้าใช่ม๊ะ"แก้วพูดเเล้วน่ามู่โทโมะจึงยอมอ้าปาก
 
 
 
 
 
"อันนี่ของฟาง เอาไปเลยชิ้นใหญ่ๆ"แก้วพูดเเล้วยื่นให้ฟาง
 
 
 
 
 
"น้ำจิ้งฟางล่ะ"ฟางพูดแกล้ง
 
 
 
 
 
"แหม ลีลา"แก้วพูดขำๆก่อนจะจิ้มเเล้วป้อนฟาง
 
 
 
 
 
"อันนี่ของ.."
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวผมป้อนเอง"โทโมะคิดจะแกล้งป๊อปปี้ก็แย่งมาจากแก้ว
 
 
 
 
 
"โทโมะทำอะไรเนี้ย เเล้วเเทนตัวเองว่าเค้าสิ น่ารักจะตาย"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวเอ่อ..เค้าป้อนเอง"แก้วจำเป็นต้องพูดเมื่อแก้วมองหน้าขอร้องส่งสายตาปิ้งๆมาให้ มันทำให้ต้องยอมในที่สุด
 
 
 
 
 
"หวานจริงๆพี่น้องคู่นี้"ฟางเเซว
 
 
 
 
 
".."ป๊อปปี้หันมามองฟางทันที
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."ฟางอ้ำอึ้ง
 
 
 
 
 
"อ้าปาก"โทโมะพูดเเล้วยื่นให้ป๊อปปี้ เเล้วยักคิ้วให้
 
 
 
 
 
"ไม่เอาน่าตัวเองก็ไปแกล้งป๊อปทำไมมานี่เค้าจะป้อนให้ครบๆทุกคนไง"แก้วพูดเเล้วเเย่งมา
 
 
 
 
 
".."โทโมะนิ่งมองหน้าแก้ว
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องมองแบบนั้นเลยนะซนจริงๆ อ่ะนี่ป๊อป"แก้วว่าโทโมะก่อนจะหันมาป้อนป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"^^"ป๊อปปี้หันไปยักค้วให้โทโมะก่อนจะหันมาอ้าปากรับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
ฮ่ะๆ พระเอกเราแกล้งกันไปเรื่อย 5555
 
 
 
ยังไงก็เม้นเยอะๆน้าาครัชช ><