มันจะจบลงเช่นไร ❓
เขียนโดย HBZTK
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.43 น.
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) { TomoKaew } :// มันจะจบลงเช่นไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
~ แก้วว ตื่นได้แล้ว ไปเรียนกันเถอะ ไปเรียนกันเถอะ ~
" งื้ออ " ไอนาฬิกาบ้าปลุกอะไรหนักหนาฟะ
~ แก้วว ตื่นได้แล้ว ไปเรียนกันเถอะ ไปเรียนกันเถอะ ~
" เออ เออ รู้แล้วว ไปแล้วเว้ยไปแล้ว "
ฉันลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย กับเสียงนาฬิกาปลุกที่ยัยเฟย์ ยัยฟางอัดเสียงพวกมันไว้แล้วก็ตั้งเป็นเสียงปลุกให้ฉัน รู้สึกได้ยินเสียงบ่อยกว่าเสียงพ่อกับแม่อีก วู้!! อาบน้ำดีก่า
20นาทีผ่านไป
" แก้วววว ลงมากินข้าวได้แล้ววว" เสียงของพี่กิ่งตะโกนขึ้นมาเรียกฉัน
" อ่าฮะ เสร็จแล้วเดี๋ยวลงไป " ฉันตอบรับพี่กิ่งเสร็จ ฉันก็ดูความเรียบร้อย และหมุดตัวไปหยิบกระเป๋าแล้วรีบไปทานข้าว
ปั๊ก !!
ง่าาา เจ็บไอบรรไดนิสัยไม่ดี ทำให้แก้วล้มคอยดูจะไม่มาคัดให้เงาแล้ว งอนนน !!
" มีวันไหนที่แกจะไม่ขัดขาตัวเองล้มมั้ยยัยแก้ว " จบ บรรไดตั้งหากที่มันเงาทำให้แก้วลื่นล้ม -3-
" มี วันที่พี่ไม่เห็นนั่นแหละ ชิ " ฉันตอบแล้วสะบัดหน้าหนีพี่กิ่งไปนั่งทานข้าวกับแม่ ขาดพ่อสินะ...เห้อ อยากให้พ่อลงมาจากเหนือแล้วมาอยู่กับพวกเราที่นี่จัง
ตอนนี้ฉันมาอยู่หน้าร้านอาหารแถวๆหน้าโรงเรียนแล้ว เป็นร้านประจำของพวกเรา อย่ามองว่าฉันตะกละนะ ฉันแค่มานั่งรอและสั่งข้าวให้สองพี่น้องนั่นเฉยๆ แหม๋คนเพิ่งกินอิ่มมาเอง
" ฮโหลล เฟย์ ฉันถึงร้านมะม่วงขมล่ะนะ " ฉันโทรหายัยเฟย์ทันทีที่มาถึง
(" อืม งั้นฉันเอาข้าวผัด พี่ฟางเอาข้าวต้มกุ้งไม่ใส่ปลา") อ่าเค ข้าวผัดกับข้าวต้มกุ้งไม่ใส่ปลา
หื้ออ ข้าวต้มกุ้งไม่ใส่ปลา ??
" ยัยเฟย์ ข้าต้มกุ้งไม่ใส่ปลาคือ ?? "
(" ก็คือแบบนั้นแหละ บ้านแกข้าวต้มกุ้งใส่ปลารึไง")
" มันก็ไม่ใส่อยู่แล้วนิแกจะพูดให้ฉันงงทำไมว่ะ สมองฉันตอนเช้ายิ่งดีๆอยู่ "
วู้ ทำไมต้องพูดให้งง ทำไมต้องทำให้เออออไปตามยิ่งเชื่อคนง่ายๆอยู่ ฉันเดินเข้ามาในร้านพร้อมสั่งอาหารกับพี่พนักงานคนขาย แล้วไปนั่งที่โต๊ะประจำ ฉันทำเป็นมองนู้นมองนี่ไปเลื่อยๆ แต่ความจริงคือฉันมองโต๊ะที่อยู่ข้างหน้าทางขวามือ ที่เป็นโต๊ะประจำของกลุ่มพี่โทโมะ พี่โทโมะไปไหนนะ ยังไม่มาเหรอ ตื่นสายล่ะสิ โด่ววว ไม่ถึกเหมือนฉันนิหว่าา
" พี่ฟางนิสัยไม่ดี เย่งเฟย์เข้า ''
"เฟย์อะแหละ พี่เปิดประตูก่อน "
"เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้องสิ " เอาอีกล่ะ2ศรีพี่น้องคู่นี้เถียงกันอีกล่ะ วู้ เถียงได้ทู๊กกกกกเช้า - -
"แก้ว แก้วดูพี่ฟางเด้ ไม่เสียสระให้้น้อง"
"แก้ว แต่ฟางเป็นคนเปิดนะ "
" โอ้ยยย พอๆแก้วผิดเองที่มาก่อน "
"ใช่ แก้วผิด " สองศรีพี่น้องพูดขึ้นพร้อมกัน
ทีอย่างงี้ล่ะพร้อมใจกันจริง เขาขากันดีมาก จะว่าไปทำพี่โทโมะยังไม่มานะ กลุ่มพี่เขาก็มากันหมดแล้ว หรือว่าจะมาสาย วู้ไม่ไหวๆ นอนดึกเเต่ตื่นเช้าไม่ได้ - -' สู้จริญญาก็ได้ โด่ววว ไอหน้าหวานญี่ปุ่นเอ้ยย ถึงฉันจะเป็นรุ่นน้อง แต่บอกเลยว่าอายุเราต่างกันแค่นิดเดียว
" แกเข้ารร.กันเถอะ ถ้าสายเดี๋ยวจะโดนป้าปกครองแกเล่นงาน ขี้เกียวหอบกระเป๋าวิ่งรอบสนาม "
ป้าปกครองรร.ฉันนะเหรอ บทจะโหดก็โห๊ดโหด บทจะงี้เงาก็งี่เง๊า ไม่มีใครเดาอารมถูก ถ้าใครอยากไม่มีปัญหากับครูเขานะ ต้องประจบ ซึ่งกลุ่มฉันทำไม่เป็นเท่าไหร่ เลยเป็นกลุ่มที่ครูเค้าหมายหัวไว้ล่ะ และอีกอย่างที่จะอยู่แบบไม่มีปัญหาคือ ซื้อของมาฝากเขาบ่อยๆ โอ้ย พูดแล้วรมณ์เสีย พอเหอะ
" ปะแกเข้ารร. " ฉันตอบรับยัยเฟย์ไป
"อ้าวน้องแก้ว สวัสดีครับ" พี่เขื่อน เพื่อนพี่โทโมะ หันมาทักทายและยิ้มให้ฉันก่อนพวกฉันกำลังออกจากร้าน
"สวัสดีค่ะพี่เขื่อน พี่ป๊อป " ฉันพูดและหันไปยิ้มทักทาย
" แล้วพี่โทโมะไปไหนเหรอค่ะ " อย่าคิดว่าฉันจะกล้าถามอะำรแบบนี้นะค่ะทุกคน คนที่ถามนะยัยฟางนู้น แล้วทำไมยัยนี่ต้งถามด้วยฟ่ะ หึ๋ยยย
" ไม่รู้สิ วันนี้มันยังไม่โทรมาเลย คงเข้าสายมั่ง"
พี่เขื่อนตอบพวกเรา เป็นเพื่อนที่ดีมาก ทำไมไมไม่โทรไปหาพี่เขาล่ะ ถ้าพี่เขาเป็นอะไรขึ้นมา ไม่มีใครรู้จะทำยังไง เป็นเพื่อนกันจริงป่ะเนี่ย อยากพูดแบบนี้ออกไปมาเลย
" เห้อ เสียดายจัง "
เห้ย เสียดงเสียดายอารายยยย ยัยฟางแกเสียดายอะไร ตอบ !!!! เเหม๋ พูดเสร็จมีการหันไปหัวเราะคิกคักๆกับน้องด้วย จำไว้ !!
" เออ รีบเข้ารร.กันเหอะ ขี้เกียจที่จะต้องเจอหน้าป้าฝ่ายปกครอง "
ฉันรีบพูดขึ้นก่อนที่จะคุอยอะไรเลยไปมากกว่านี้ แล้วกลุ่มฉันกับกลุ่มพี่โทโมะที่ไม่มีพี่โทโมะ ไม่งงเนาะะ เข้ารร.พร้อมกัน ถ้าพี่โทโมะมาคงดี ทียังงี้ล่ะเข้าพร้อมกัน เห้ออออออ ~
วันนี้มีคาบหนึ่งห้องพี่โทโมะต้องเดินผ่านห้องฉัน เพื่อไปเรียนอีกห้อง และมันเป็นคาบที่จะถึงนี้ด้วย พอหมดคาบปุ๊บฉันก็รีบวิ่งไปห้องน้ำ ที่อยูตรงข้างบรรไดชั้นที่ฉันเรียนฉันทำเป็นยื่นรอเพื่อนที่เข้าห้องน้ำแต่สายตานี่กำลังจับจ้องพี่ม.6ห้องหนึ่งที่เข้าแถวกันกำลังเดินขึ้นมาฉันมองคนแรกยันคนสุดท้าย ทะว่านั้นกลับไม่มีพี่โทโมะเลย ไอพี่บ้าเอ้ยไปอยู่ไหนว่ะไม่เรียนรึไง ฉันกำลังจะเดินกลับห้องแต่ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงคุยกันว่า
" แกฉันอุสามายืนส่องพี่โทโมะ แต่หาไม่เจอเลย พี่เขาไปไหน " ผู้หญิงคนหนึ่งพูด แหม๋แอ๊บมาทำเป็นเข้าห้องน้ำ ที่ไหนได้...หึ มายืนส่อง (ได้ข่าวว่าตัวเองก็แอ๊บมาเข้าห้องน้ำแล้วมายื่นส่อง - -)
" แก้ว วันนี้นเวรเรากับเเก้วเอาน้ำให้นักกีฬานะ " มายด์เพื่อนฉันในห้องเดินมาพูดกับฉัน
" อ้อ แล้วจะไปตอนไหน ตอนนี้เลยไหมพร้อมนักกีฬาเลย วันนี้มีแข่งบาสด้วยนะสีเราอ่ะ " ฉันตอบไป
ตอนนี้ฉันเตรียมน้ำมาข้างสนามแล้วเรียบร้อยไม่เห็นพี่โทโมะแฮะ เขาไปไหนนะ
" แก้ว ไปตามพี่โทโมะ6/2ให้เราหน่อยดิ " พี่ต้าเพื่อนฉันเดินมาบอกให้ฉันขึ้นไปตามพี่โทโมะ เพราะใกล้จะได้เวลาเเข่งแล้วนะสิ ไอพี่นี่ไปไหนนะ
" อ่าฮะ เดี๋ยวไปตามให้ "
ฉันรีบวิ่งจากสนามบาสมายังอีกตึกหนึ่งที่อยู่คนล่ะฝั่งเลย เหนื่อนชะมัด
ก๊อกๆ
ฉันเคาะประตู ก่อนที่จะขออนุญาติครูที่สอนอยู่เข้าไป
" ขออนุญาติค่ะ"
" เชิญจ่ะ " ครูหยุดสอนแล้วหันมาบอกฉัน
" เออ ขอพบพี่โทโมะหน่อยค่ะ " ฉันพูดเบาๆกับพี่ที่นั่งอยู่ข้างประตู แต่ได้ยินทั้งห้อง - -
" วันนี้โทโมะไม่มา " พี่เขื่อนตะโกนมาตอบฉัน
" อ้าวพี่เขาไม่มาเหรอ งั้นขอคุณนะค่ะ ขอบคุณค่ะคุณครู " ฉันขอบคุณพี่ๆและคุณครู
หึ !! ไม่มาโรงเรียน แล้วหลอกให้เรามองหาตั้งนาน !! แล้วพี่เค้าจะเป็นอะไรไหมนะ เจ็บหนักขนาดนี้เลยเหรอ ดีแล้วที่ฉันไม่ชอบบาสสักเท่าไหร เล่นทีไหรได้เรื่องทุกครั้งเลย จนเพื่อนชอบพูดว่า(หน้า)ฉันเป็นตัวดึงดูดลูกบาส - -
" แกพี่เขาไม่มาโรงเรียน " ฉันเดินไปบอกไอพี่ต้า พี่ต้านี้เพื่อนห้องเดียวกันกับฉันค่ะ แต่เพื่อนในห้องเรียกพี่เพราะมันแม่ง...นั้นแหละ เข้าใจเนาะ
" อ้าวเหรอ ไม่เป็นไร ขอบคุณมากนะเว้ย "
" อืม "
พี่โทโมะไม่มาโรงเรียนฉันจะส่องใคร พี่โทโมะไม่มาแข่งบาสรอบนี้แล้วฉันจะเสิรฟน้ำ เสิรฟผ้าเย็นให้ใคร ....
29/7/2015
22.44 น.
ฝากติดตามเรื่องนี้กันด้วยนะค่ะ
อย่างที่เราเคยบอก ว่ามีเหตุข้อผิดพลาด เนื้อหาที่เคยลงไป
แล้วเรากลับมาย้อนอ่านใหม่ อยู่ดีๆมันสลับกันมั่วเลย T^T
เราจึงขอลบ และมาลงใหม่
และการลงใหม่ครั้งนี้ มีเนื้อหาใหม่สอดแทรกไปบ้าง
แต่ยังคงอยู่ในลักษณะเดิมอยู่
ขอบคุณใครหลายๆคน(หรือเปล่า) ที่ยังติดตามเรื่องนี้กันอยู่
ช่วงนี้เรายุ่ง กับการเตรียมขึ้น มหาลัย ปี1 พอดี #Freshy ค่ะ ><
เราไม่ค่อยมีเวลามาอัพ T^T
แต่เราจะพยายามหาเวลามา และจะอัพให้จบ >O<
ปล. ฟิคเรื่องนี้อิงมาจากชีวิตจริงส่วนหนึ่งของบุลคลคนหนึ่งซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้อกับศิลปินในชีวิตจริง และบางส่วนเกิดขึ้นเพราะความมโนของผู้แต่ง ไม่ได้ต้องการให้บุคลในเรื่องเสียหายแต่อย่างใด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ