นาวีเล่ห์รัก

 

 

"นอนลง แล้วถอดเสื้อ"กั้งว่า สามหนุ่มมองอย่างไม่เข้าใจ

 

"พ่อตาจะปล้ำพวกเราหรอ ว๊ายยย ไม่เอานะ"เขื่อนว่า

 

"ไอ้พวกบ้า คิดไปนู่น ฉันบอกให้นอนลง!"กั้งสั่ง สามหนุ่มรีบถอดก่อนจะล้มตัวลง

 

"เอาล่ะสาวๆ มาได้แล้ว"กั้งเอ่ยเรียก สามสาวอุ้มไก่เดินตามหลังพิชชี่เข้ามา

 

"พ่อค่ะ.."ฟางเรียก ก่อนจะหุบปากฉับไวเมื่อเจอสายตาดุของกั้ง

 

"ไม่ต้องมาพูดยัยฟาง เรายังมีความผิด พิชชี่จัดการ"กั้งหันมาดุ ก่อนจะพยักหน้าให้ พิชชี่เดินมาโปรย

ข้าวสารใส่ตัวของสามหนุ่ม

 

"โอ๊ยๆๆๆ จะทำไรครับเนี่ย" ป๊อบปี้ว่าพลางจะเด้งตัวขึ้น

 

"นอนลง ถ้ารักลูกสาวฉัน นอนลงเด๋วนี้!!"กั้งสั่งเสียงเหี้ยม หนุ่มๆจึงจำใจนอนลง

 

"เฟย์ฟางแก้ว เอาไก่ไปปล่อยบนตัวพวกมัน" หันมาสั่งสามสาว

 

"พ่อ/ลุงกั้ง"

 

"นี่คือคำสั่ง"กั้งว่าเสียงดุ สามสาวจำใจเดินไปหาสามหนุ่มที่นอนรอ สามสาวมองอย่างเห็นใจ

 

"ป๊อบ ฟางขอโทษ"ฟางเอ่ยเบาเบา ป๊อบปี้ส่ายหน้าอย่างบอกไม่เป็นไร

 

"ไอ้กบ นอนดีดีนะ"เฟย์ว่า เขื่อนส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้

 

"ไอ้ผีญี่ปุ่น ระวังน้องชายดีดีล่ะกัน"แก้วว่า โทโมะรีบกุมเป้าทันทีอย่างเสียวๆ

สามสาวปล่อยไก่ลงมันรีบวิ่งไปจิกข้าวสารบนตัวสามหนุ่มทันที สามหนุ่มร้องโวยวายพลางดิ้นไปทั่ว

 

"อย่างงั้นลูกพ่อ จิกไปเลย จิกให้มันใช้งานไม่ได้เลย ฮ่าฮ่า"กั้งพิชชี่หัวเราะอย่างชอบใจ เมื่อไก่วิ่งไปจิกข้าวสารบนน้องชายของสามหนุ่ม

 

"ไม่ไหวแล้ววว"สามหนุมลุกพรวดขึ้นพลางวิ่งหนี

 

"เฮ้ยๆๆๆๆๆๆ" กั้งพิชชี่ร้องเสียงหลง พลางวิ่งไล่ตามสามหนุ่มทั่ว

 

"พ่อค่ะพ่อ หยุดค่ะหยุด"สามสาวรีบวิ่งห้าม สามหนุ่มรีบวิ่งมาหลบหลังสาวๆล้อกั้งและพิชชี่ที่ยืนหอบ

 

"ถอยไปเดี๋ยวนี้นะ ยัยเฟย์ฟางแก้ว" กั้งว่า สาวสามส่ายหน้าไม่ยอม

 

"ฮ่าฮ่า มาสิครับคุณพ่อตา แบร่ๆๆๆ" สามหนุ่มล้อ กั้งพิชชี่โกรธหน้าดำหน้าแดง

 

"ไอ้..."กั้งพิชชี่อ้าปากจะด่า

 

"ไปแล้วนะครับพ่อตาสวัสดีครับ เจอกันใหม่นะคร้าบบ"สามหนุ่มล้อ ก่อนจะหอมแก้มสาวๆแล้วรีบวิ่งหนีไป

เฟย์ฟางแก้วยืนนิ่งไม่ไหวติง

 

"ไอ้พวกบ้า"กั้งพิชชี่ตะโกนด่าตามหลัง ก่อนจะหันมาตาเขียวใส่สามสาว

 

"พ่ออออ" สามสาวเอ่ยเรียก กั้งพิชชี่สะบัดหน้างอน

 

"พ่อค่ะรอพวกเราด้วยยย"สามสาวรีบวิ่งตามพ่อของตนเองไป

 

 

 

เรือนอัมพวาโฮมสเตย์

 

 

"ฮ่าฮ่า สนุกดีว่ะ" เขื่อนว่า

 

"สนุกกับผีสิ น้องชายฉันเกือบโดนกิน"ป๊อบปี้ว่า โทโมะพยักหน้าเห็นด้วย

 

"เอออ กูเสียวไม่หาย"

 

"นั้นดิ โหดชิบหาย"เขื่อนว่าพลางคิดถึงพ่อสามสาวอย่างขนลุก

 

"แต่ไม่ว่าจะโหดอย่างไง กูก็จะลุยต่อ พวกมึงล่ะ" ป๊อบปี้หันมาถามสองหนุ่ม

 

"กูรักเฟย์ กูไม่ยอมแพ้"

 

"กูก็ไม่ยอม กูว่ากูเริ่มจะชอบยัยทอมนั้นแล้วว่ะ"โทโมะว่า สองหนุ่มมองหน้ากันอย่างไม่อยากจะเชื่อหู

 

"เฮ้ยยย ไอ้มนุษย์น้ำแข็งของเรามีความรักก" เขื่อนตะโกนล้อ

 

"เบาๆดิไอ้เขื่อน"โทโมะตะครุบปากเพื่อนไว้ ก่อนที่คนอื่นจะได้ยิน

 

"หนุ่มๆ ทำอะไรกันเสียงดังไปถึงบนบ้าน"ยายโฟร์เดินชะโง้กหน้าออกมาถาม

 

"เปล่าครับยาย พอดีไอ้โทโมะมันมีความรักนะครับ"ป๊อบปี้ว่า

 

"อ่อ อย่างงั้นหรอ งั้นทั้งสามคนขึ้นมานี่หน่อยสิ"ยายโฟร์ควักมือเรียก

 

"ยายโฟร์มีอะไรครับ"ป๊อบปี้เข้ามาอ้อน

 

"จดหมายส่งมาถึงพวกเรานะ ผู้การ"ยายโฟร์ว่า พลางส่งจดหมายให้ ป๊อบปี้รับมาอย่างงง

 

"จากกองทัพนี่"ป๊อบปี้ว่าทำให้สองหนุ่มกรูเข้ามาดู ป๊อบปี้รีบเปิดอ่านบ

 

"ว่าไงว่ะไอ้ผู้การ"

 

"ทางกองทัพ บอกให้เรารีบกลับ มีราชการด่วนเข้ามา"

 

"เฮ้ยยยยย "สองหนุ่มเอ่ยเสียงหลง

 

"เมื่อไหร่"โทโมะถาม

 

"พรุ่งนี้"

 

"ห๊าาา พรุ่งนี้!!" สองหนุ่มเอ่ยอย่างไม่เชื่อหู

 

"ช่ายย เราต้องไปถึงเย็นพรุ่งนี้"ป๊อบเอ่ยเสียงอ่อยๆ

 

"โอ้โนนน ไหนว่าจะให้พักร้อนสามเดือนไง นี่เพิ่งเดือนเดียวเอง ถ้าฉันไปแล้วเฟย์เย่ของเขาอ่ะ ตายๆๆๆ"

เขื่อนเดินอย่างหนูติดจั่น ป๊อบปี้ได้แต่ถอนหายใจ หน้าที่ก็สำคัญ คนทางนี้ก็มีค่า เฮ้อออ

 

"นี่พวกเรายังไม่บอกสามสาวอีกหรอ"ยายมดถามขึ้น สามหนุ่มส่ายหน้า

 

"ยังครับยายมด"

 

"ไอ้พวกหลานตัวแสบ งั้นก็หาวิธีเอาเองเถอะ ไปโฟร์ไปทำกับข้าวกันดีกว่า"ยายมดว่า สามหนุ่มมองหน้าละห้อยยย เมื่อยายไม่ยอมช่วย

 

"จะไปไหนว่ะไอ้ผู้การ"เขื่อนทักเมื่อป๊อบปี้ลุกขึ้น

 

"จะไปหาฟาง"ป๊อบปี้ว่าก่อนจะเดินลิ่วไป

 

"เฮ้ยๆๆๆ ไปด้วยๆๆ"เขื่อนโทโมะรีบลุกตามไป

 

 

 

บ้านเฟย์ฟางแก้ว

 

 

 

"ออกมาหาพวกเราหน่อยมีเรื่งสำคํญจะบอกทั้งสามคนเลยนะ"ฟางอ่านข้อความจากป๊อบปี้ ก่อนจะหันไป

ถามความเห็นอีกสองสาว

 

"มีอะไรกันหรือเปล่า ถึงย้อนกลับมาเนี่ย"เฟย์ว่า สามสาวจึงตัดสินใจลงไปหาสาวหนุ่ม

 

 

ป๊อบปี้ฟาง

 

 

"มีอะไรหรือเปล่าป๊อบ"ฟางเอ่ยทักแฟนหนุ่มที่นั้งรออยู่ใต้ตรงไม้

 

"ฟาง ป๊อบมีเรื่องจะบอก"

 

"อะไรหรอ"

 

"คือว่าป๊อบต้องกลับบ้านที่ต่างจังหวัดสองเดือนนะ"ป๊อบว่า

 

"ป๊อบ" ฟางเอ่ยใจหาย

 

"ฟาง ป๊อบไม่อยากไปหรอกนะ แต่ป๊อบต้องไปฟางรอป๊อบนะ" ป๊อบปี้กุมมือเรียวไว้

 

"ทำไมป๊อบต้องไปด้วยล่ะ "ฟางว่า

 

"เอ่อ..คือ พ่อป๊อบท่านป่วยนะ ป๊อบต้องไปดูแลท่าน" ป๊อบปี้โกหกออกไป

 

"จริงหรอ ท่าเป็นไรมาหรือเปล่า"

 

"ก็หนักอยู่นะ แม่ป๊อบท่านบอกให้ป๊อบรีบกลับ"ป๊อบปี้จำใจต้องโกหกออกไป

 

"ฟางคงคิดถึงป๊อบมาก ไปตั้งนาน"ฟางว่า ป๊อบปี้รีบดึงร่างบางเข้ามากอด เขาก็ไม่อยากจากไป

 

"ป๊อบสัญญาป๊อบจะรีบกลับมา ฟางรอป๊อบนะคนดี"ป๊อบปี้จูบหน้าผากอย่างแผ่วเบา

 

"ป๊อบสัญญาแล้วนะ อย่าหลอกฟางนะ ป๊อบต้องกลับมานะ" ฟางมองตาป๊อบปี้อย่างเศร้าๆ

 

"ป๊อบสัญญา จะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด รอป๊อบนะค่ะคนดี" ป๊อบปี้ว่า พลางดึงร่างบางเข้ามากอด

ก่อนจะค่อยๆบรรจงจูบริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา แทนคำสัญญา ให้แม่น้ำลำครองและหมู่มวลหิ่งห้อยให้เป็นพยาน

 

 

 

 

 

 

 

สามหนุ่มต้องกลับไปรับใช้ชาติสะแล้ววว พ่อตาก็ยังเอาชนะใจไม่ได้ แล้วยังจะต้องห่างจากคนรัก

 เขาว่ากันว่า ห่างสามวันนารีกลายเป็นอื่น แล้วห่างไปตั้งสองเดือนจะไปไงล่ะ 55555

ตัวร้ายจะออกโรงแล้วน่าาาาา โปรดติดตามมม