[FIC BEAST] BAD LOVE...ผู้ชายเลว!
เขียนโดย 
doraaung
วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.50 น.
แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2557 17.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
37) จนได้สิน่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
[FIC BEAST] BAD LOVE…ผู้ชายเลว!
Chapter 37
จนได้สิน่า
“เฮ้ออออ”กีกวังยืนมองดงอุนที่เอาแต่ถอนหายใจอยู่หน้ามหาวิทยาลัยไม่ยอมเข้าไปในงานเสียที
“เฮ้อออออ”แล้วดงอุนก็ถอนหายใจอีกรอบ กีกวังจึงเดินไปอยู่หน้าดงอุนแล้วจ้องอย่างไม่พอใจ
“นายเป็นใคร”ดงอุนถามด้วยน้ำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้
“ฉันกีกวังไง แฟนของนาย”ดงอุนส่ายหน้าไปมา
“นายไม่ใช่กีกวัง นายคือตัวประหลาด ประหลาดหลุดโลกเลย”กีกวังยืนท้าวส่ายเอวมองดงอุนนิ่ง
“ประหลาดอย่างไรไม่ทราบ”
“หน้านายเป็นลิง ตัวนายเป็นหมี”ดงอุนพูดพร้อมกับมองกีกวังตั้งแต่หัวจรดเท้า ช่างกล้า ใส่มาได้ยังไงเนี่ยชุดนี้ เขาไม่น่าหลงกลใส่มากับกีกวังเลย ตั้งแต่ยืนอยู่นี่ได้สักพักคนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็เอาแต่มองด้วยสายตายิ้มๆเหมือนจะหัวเราะ
“แล้วนายล่ะ หน้าเป็นหมี ตัวเป็นลิง”ดงอุนรีบถอดหัวหมีออกจากตัวลิงแล้ววางหัวไว้กับพื้น ก่อนจะถอดหัวลิงออกจากตัวหมี ก่อนจะจับหน้ากีกวังหันไปหันมา หันขึ้นหันลง
“แน่ใจเหรอว่าจะเข้าไปชุดนี้”กีกวังพยักหน้าหงึกๆ
“กีกวังอา ไปหาสูทหล่อๆใส่กันเถอะนะ นะนะนะ กีกวังนะ”ดงอุนอ้อนกีกวังเต็มที่
สวรรค์ ได้โปรดช่วยเปลี่ยนใจเขาที
“ใช่สิ นายไม่รักฉันแล้วใช่ไหม ถึงได้ขัดใจฉัน”
น่าน เอาแล้วไง มาโหมดนี้อีกแล้ว
“เชอะ ทำให้ฉันแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ก็ได้ๆ อยากใส่อะไรก็ใส่ไปเลย แต่ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ชิส”กีกวังก้มหยิบหัวลิงแล้วมองหน้าดงอุนก่อนจะเดินหนีไป
“กีกวัง”ดงอุนรีบคว้าเอวของกีกวังเอาไว้
“ปล่อยฉันเลยนะ เราสองคนไม่รู้จักกัน ณ ตอนนี้”
“กีกวัง”
“บอกให้ปล่อยไงเล่า ฉันจะเข้างานแล้ว หิวจะตาย”กีกวังพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากอ้อมกอดของดงอุน
“กีกวังครับ หมีลิงขอโทษครับ”ดงอุนพูดเสียงน่ารักทำให้กีกวังถึงกลับยิ้มออกมาอย่างพอใจ แต่ก็เก๊กหน้าเข้มเอาไว้
“คิดว่าพูดแบบนี้แล้วจะหายโกรธงั้นเหรอ”
“หึยๆ ลิงหมีครับ อย่างอนหมีลิงเลยนะ เดี๋ยวหมีลิงจะซื้อกล้วยให้กิน นะครับๆ”ดงอุนส่ายตัวไปมา ทำให้กีกวังเกือบหลุดขำ กีกวังหันไปมองหน้า ดงอุนอย่างเคืองๆ ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วยกมือเกาคางเล่นอย่างสนุก
“หายงอนๆ เดี๋ยวลิงหมีจะซื้อน้ำผึ้งให้กินนะจ๊ะ นี่แน่ๆ”กีกวังเกาคางดงอุนเล่นอย่างสนุก ก่อนจะหยิบหัวลิงขึ้นมาสวมกลายเป็นลิงหมีเต็มตัว
ถ้าไม่รักนายมาก ฉันไม่ยอมหรอกนะกีกวัง คืนนี้ต้องสั่งสอนซะให้เข็ด
“ใส่หัวหมีสิ จะได้เข้าไปในงานกัน”ดงอุนถอนหายใจออกมาก่อนจะหยิบหัวหมีขึ้นมาสวมใส่
“เยี่ยมมาก แบบนี้ก็ไม่มีคนรู้ว่าเป็นนายแล้ว ฉันจะได้ไม่ต้องคอยหึง อิอิ”กีกวังจับมือดงอุนก่อนจะพากันเดินเข้างานไป
“ฉันดูเป็นไงมั่ง หล่อไหม”จุนฮยองเดินจูงมือกับฮยอนซึงเข้ามาในงาน ฮยอนซึงมองสำรวจจุนฮยองเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาแล้วก็ขยิบตาให้
“หล่อนะ แต่ฉันหล่อกว่า อิอิ”
“ได้ไงๆ นายห้ามหล่อนะ ให้ฉันหล่อคนเดียว อย่างนายเขาเรียกว่าสวย”ฮยอนซึงถอนหายใจออกมาก่อนจะยิ้มอย่างอายๆ
“สวยเสยอะไรกัน บ้าจริง”
“บ้าอะไรกันเล่า นายสวยจริงๆนะ”
“บ้า คุยกับนายแล้วจะเป็นบ้า”
“ง่า งั้นวันๆเราไม่ต้องคุยกันก็ได้ เดี๋ยวนายจะเป็นบ้าไปซะก่อน”
“นายจะบ้าเหรอ ไม่คุยกันแล้วจะทำอะไรเล่า”
“จะยากอะไร ก็แค่นอนอยู่บนเตียงแล้วก็กดนายไง”จุนฮยองเดินเข้าไปกระซิบข้างหูฮยอนซึง เล่นเอาเขาถึงกลับขนลุก
“จะบ้าเหรอ ทำอย่างนั้นได้ยังไงกันเล่า เฮ้อ ในสมองของนายเนี่ย วันๆเอาแต่คิดเรื่องแบบนี้ใช่ไหมจุนฮยอง”
“ใช่!!!”
“เฮ้ย!!”
“แต่เฉพาะกับนายคนเดียวเท่านั้นนะ เพราะนายน่ะ มีแรงมหาศาลดึงดูดฉันเหลือเกิน”
“นายเริ่มเพ้อเจ้อแล้วนะ ไม่ไหวจริงๆเลย”ฮยอนซึงย่นหน้าแล้วกอดอกตัวเอง
“ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าฉันรักนายน่ะสิ”ฮยอนซึงหันไปมองหน้าจุนฮยองอย่างอายๆ
“เข้าข้างในเถอะ อยู่ตรงนี้มันร้อน”
“โอ๊ะ นี่นายร้อนจนหน้าแดงเลยเหรอเนี่ย”จุนฮยองใช้นิ้วชี้จิ้มแก้มฮยอนซึงเล่น
“ก็ใช่น่ะสิ ฮึ่ย!!”ฮยอนซึงเดินนำจุนฮยองไป จุนฮยองหัวเราะออกมาเบาๆ
“อายจนหน้าแดงล่ะสิไม่ว่า อิอิ”จุนฮยองรีบเดินไปจับมือฮยอนซึง
“เป็นแฟนกันต้องจับมือกัน”ฮยอนซึงเหล่มองหน้าจุนฮยองเล็กน้อยแล้วทั้งสองก็เดินเข้างานกัน
บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความคึกคัก นักศึกษามากมายต่างพากันมาร่วมแสดงความยินดีกับวันครบรอบการก่อตั้งมหาวิทยาลัย ส่วนมากก็ไม่มีอะไร นอกจากมาพบปะพูดคุย ดื่มกินกันเหมือนๆงานเลี้ยงทั่วๆไป ฮยอนซึงมองไปรอบๆงานแล้วก็ยิ้มให้กับคนที่รู้จักกัน
“เอ๋ นั่นเขามุงถ่ายรูปอะไรกันน่ะ”ฮยอนซึงชี้ไปทางที่มีตัวประหลาดยืนอยู่ถูกรุมล้อมด้วยสาวๆ
“ลิงกับหมีเหรอ”
“น่าจะใช่นะ อย่าสนใจเลย นายหิวไหม หาอะไรกินกันเถอะ”
“ก็ได้ๆ”จุนฮยองจับมือฮยอนซึงไปนั่งที่โต๊ะ
“น่ารักมากเลยอ๊ะ ขอจับมือหน่อยได้ไหมคะ”หญิงสาวคนหนึ่งจะยื่นมือไปจับมือของดงอุน กีกวังซึ่งยืนอยู่ข้างๆจึงรีบยื่นมือตัวเองไปจับแทน
“อุ๊ยตายแล้ว จับตัวนี้ก็ได้ น่ารักเหมือนกัน”กีกวังถึงกับถอนหายใจออกมา ตั้งแต่เดินเข้างานมาก็มีแต่คนมาขอถ่ายรูปแล้วก็มายุ่งวุ่นวายตลอด
“เป็นไงล่ะ อยู่อย่างสงบกันเลยทีเดียว”ดงอุนกระซิบกับกีกวังเบาๆ
“ก็ใครจะไปคิดว่าจะมีคนสนใจเล่า ชิส”
“อ๊ายยย น่ารักมากเลย ถ่ายรูปให้ฉันหน่อย”หญิงสาวคนหนึ่งถือโอกาสกอดแขนดงอุนแล้วยิ้มถ่ายรูป กีกวังเห็นอย่างนั้นก็ถึงกับอารมณ์ขึ้น เดินไปยืนข้างๆหญิงสาวแล้วก็สะกิดเบาๆ
“อะไรเหรอคะ”กีกวังไม่พูดอะไรแต่ดึงหญิงสาวออกแล้วก็เข้าไปกอดแขนดงอุนแทน
“เฮ้ย!! สงสัยสองตัวนี้จะเป็นสามีภรรยากัน ดูดิ มีหวงกันด้วย”ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น กีกวังพยักหน้าเบาๆ ดงอุนยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ
“ว้าว น่ารักมากเลยนะนั่น สงสัยจะรักกันมาก”กีกวังก็พยักหน้าอีกดงอุน ยกมือขึ้นมาปิดปากหัวเราะตัวสั่น กีกวังกระทุ้งศอกเข้าที่เอวแรงๆ
“ดูสิ หยอกล้อกันด้วย โอเคๆ งั้นพวกเราไม่กวนใจแล้วนะคะ ขอให้รักกันไปนานๆอยู่กันจนแก่จนเฒ่านะ”กีกวังโค้งหัวให้กับทุกคนแล้วก็ยังจับหัวดงอุนโค้งให้ด้วย
“ไปกันหมดแล้ว อิอิ”กีกวังหัวเราะออกมาอย่างดีใจ ดงอุนจับมือของกีกวังแล้วลากไปยังห้องน้ำทันที ทั้งสองคนเดินสวนกับใครบางคนที่ไม่ทันสังเกตเห็น ใครบางคนที่กำลังจะก่อความเจ็บปวดให้กับเขา ใครบางคนที่มาที่นี่ด้วยหัวใจที่แตกสลายและอยากจะแก้แค้นทำให้คนที่ทำตัวเองเจ็บได้เจ็บบ้าง มือของคีย์กำแผ่นซีดีแน่น เขากำลังจะจบทุกอย่าง คีย์เดินเข้าไปในห้องส่งสัญญาณเพื่อจะทำตามที่ตัวเองต้องการ เพียงแค่เขาเปิดประตูเข้าไป ชายหนุ่มสองคนที่นั่งทำงานอยู่ก็ได้แต่มองด้วยความงุนงง
“ดงอุนๆ นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย”กีกวังเดินเร็วตามดงอุน แล้วทั้งสองคนก็เข้ามาอยู่ในห้องน้ำ ดงอุนถอดหัวหมีของตัวเองและหัวลิงของกีกวังออก ก่อนจะตรงเข้าจูบกีกวังอย่างรวดเร็ว
“อื้อๆ”กีกวังพยายามดิ้นเล็กน้อยเพราะเขาไม่เข้าใจกับอารมณ์ของดงอุนในตอนนี้
“อ่า นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย”กีกวังผลักดงอุนออกพร้อมกับหายใจหอบๆ
“ก็ฉันอยากจูบนายนี่นา”ดงอุนพูดอย่างตรงไปตรงมา กีกวังถึงกลับอ้าปากค้าง
“ในห้องน้ำเนี่ยนะ นายบ้าไปแล้วเหรอ”
“ใช่ ในห้องน้ำเนี่ยแหละ”ดงอุนพูดก่อนจะเดินไปปิดประตูห้องน้ำแล้วก็ล็อคกลอนเอาไว้
“เฮ้ ดงอุน นายจะทำอะไรน่ะ”
“กีกวัง ฉันรักนายนะ”กีกวังชะงักไปเล็กน้อย แต่ทว่าพอมองไปรอบๆก็มองเห็นแต่โถส้วม มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆจะซึ้งก็ยังไงๆอยู่
“นายบอกรักฉันในห้องน้ำเนี่ยนะ”ดงอุนพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย
“ทำไม ไม่ได้เหรอ”
“ได้มันก็ได้ แต่ฉันหวังว่านายคงไม่คิดจะ…..”เสียงของกีกวังหายไปทันทีเมื่อสบเข้ากับดวงตาของดงอุนที่มองมาที่เขาอย่างสื่อความหมายชัดเจน
“ดงอุน นายยังมีสติดีอยู่ใช่ไหม”
“ยังดีอยู่”ดงอุนพูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้กีกวังเรื่อยๆ ส่วนกีกวังก็เดินถอยจนตัวของเขาไปติดกับอ่างล้างหน้า ดงอุนพุ่งเข้าไปจับตัวของกีกวังยกให้นั่งบนอ่างล้างหน้าอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ นายไปเกิดอารมณ์ได้ยังไงกันเนี่ย”
“เพราะนายนั่นแหละ อยากหึงฉันเอง”กีกวังอ้าปากเหวอ
“นายเกิดอารมณ์ดิบเพราะฉันหึงนายเนี่ยนะดงอุน”
“ใช่แล้ว”ดงอุนพูดพร้อมกับโน้มหน้าเข้าไปหากีกวังช้าๆ ส่วงกีกวังก็เอนหลังหนีอย่างชั่งใจ
“เพราะนายหึงฉัน ฉันเลยรู้ว่านายรักฉัน และเพราะฉันรักนาย ฉันก็เลยอยากทำกับนายแบบนี้”
ปึก
หัวของกีกวังเอนจนติดกับกระจก ดงอุนกระตุกยิ้มออกมาเล็กน้อย
“นายหนีฉันไม่พ้นแล้วกีกวัง เป็นของฉันซะดีๆ”
“ฉันก็เป็นของนายอยู่แล้วนะ ดงอุน ฉันว่า…”กีกวังพูดพร้อมกับมองสำรวจห้องน้ำอย่างท้อใจ แต่ยังไม่ทันที่กีกวังจะพูดอะไรต่อ ลิ้นของดงอุนก็สอดเข้ามาในปากของกีกวังเรียบร้อย
“อื้ม อื้ม”ทั้งสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มอยู่เนิ่นนาน กีกวังไม่ได้ปฏิเสธอะไร เพราะดงอุนยั่วเขาแบบนี้มันก็เลยทำให้เขาชักจะอยากนิดๆ
เปลี่ยนบรรยากาศแบบนี้ก็ดีเหมือนกันแฮะ
ดงอุนจูบกีกวังอย่างหนักหน่วง มือของเขาก็เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายของกีกวัง มันยากนิดหน่อยเพราะชุดที่เขาทั้งสองคนใส่มันหนาเป็นอย่างมาก ดงอุนเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อรูดซิบชุดหมีของกีกวังออก เขาค่อยๆดึงชุดหมีออก แล้วเขาก็ต้องผงะกับสิ่งที่เห็น
“นายไม่ได้ใส่เสื้อไว้ข้างในเหรอกีกวัง”กีกวังยิ้มอายอย่างหน้าแดง
“ก็มันร้อนนี่นา”
“หึ เยี่ยมไปเลย”แล้วดงอุนก็พุ่งเข้าจูบไซร้ตามซอกคอและบริเวณหน้าอกของกีกวัง อารมณ์ของกีกวังกำลังถูกปลุกอย่างเต็มที่ ดงอุนดึงชุดหมีของ กีกวังออกจนหมด ตอนนี้กีกวังมีเพียงกางเกงขาสั้นเพียงตัวเดียวที่ใส่อยู่ ดงอุนหายใจหอบระเรื่อก่อนจะค่อยๆลูบมือต่ำลงไปจนสัมผัสกับเข้าจุดอ่อนไหวของกีกวัง
“อ๊า ดงอุน อย่าจับสิ”
“อะไรกัน ยังไม่ชินอีกเหรอ”ดงอุนเงยหน้ามองหน้ากีกวังที่ตอนนี้หน้าของเขาแดงจัดอย่างเห็นได้ชัด ดงอุนยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆดึงกางเกงของกีกวังออกจากตัว ดงอุนเบิกตากว้างอย่างตกใจ
“ทำไมไม่ใส่กางเกงใน”หน้าของกีกวังที่แดงจัดอยู่แล้วก็แดงหนักเข้าไปใหญ่ จะบอกให้รู้ได้ยังไงว่าเขาเตรียมตัวอย่างดี ดงอุนเคยพูดเอาไว้ว่าหลังงานเลิกจะจัดการเขา กีกวังเม้มปากอย่างอายๆ ดงอุนยิ้มออกมานิดๆก่อนจะเอื้อมมือไปกำจุดอ่อนไหวของกีกวัง กีกวังรู้สึกเสียวจนหุบขาเข้าหากัน แต่ดงอุนกลับขึ้นมานั่งบนอ่างล้างหน้าแล้วก็แยกขากีกวังออกด้วยเข่าทั้งสองข้างของตัวเอง
“รูดซิบให้ฉันด้วยนะ”พูดจบดงอุนก็จัดการอมจุดอ่อนไหวของกีกวังเข้าจนมิดปาก
“อ๊ะ อ่า อ๊า อืมๆ อื้อ”กีกวังร้องออกมาด้วยความเสียว มือของเขาพยายามที่จะรูดซิบชุดลิงของดงอุน เขารูดซิบออกแล้วก็ค่อยๆดึงชุดลิงออกจากตัวเผยให้เห็นร่างกายของดงอุนที่ไม่ได้ใส่เสื้อไว้เหมือนกัน กีกวังหลับตากัดปากแน่นด้วยความเสียวสะท้าน ก่อนกลั้นใจดึงชุดลิงของดงอุนออกจนต่ำไปอยู่ที่เอว
“อื้อ ดงอุน เบาๆ อ๊ะ บะเบา อ๊า”ดูเหมือนดงอุนจะไม่ได้ยินเสียงของกีกวังเอาเสียเลย ดงอุนดูดกลืมจุดอ่อนไหวของกีกวังจนตอนนี้มันตั้งชันขึ้น กีกวังเริ่มรู้สึกทรมานนิดๆตอนนี้ร่างกายของเขาเกร็งไปหมด
“ดงอุน จะไม่ อ๊า ไหว แล้ว อ๊าๆ”ดงอุนปล่อยเอาปากออกจากจุดอ่อนไหวของกีกวัง เขามองหน้ากีกวังที่ตอนนี้กำลังได้อารมณ์สุดๆ เขายิ้มออกมานิดหน่อยก่อนจะถอดชุดลิงของตัวเองออก กีกวังเบิกตากว้าง
“นายไม่ได้ใส่อะไรเลยงั้นเหรอ”ดงอุนไม่พูดอะไรแต่พุ่งเข้าจูบปากของกีกวังอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาจูบกีกวังอย่างดูดดื่ม มือของเขาก็จับจุดอ่อนไหวของตัวเองให้สอดเข้าไปในตัวของกีกวัง
“อ๊าก จะเจ็บ”ตัวของกีกวังกระตุกเล็กน้อย ดงอุนรู้สึกดีที่กีกวังตอบรับเขาเป็นอย่างดี ดงอุนใช้เข่าแหกขากีกวังให้แยกออก นั่นยิ่งทำให้กีกวังรู้สึกเสียวเป็นอย่างมาก ตอนนี้ร่างกายของเขารู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิดออกมา
“ไม่ไหวแล้วดงอุน”กีกวังสบตากับดงอุนอย่างต้องการ ดงอุนค่อยๆขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้าๆ กีกวังจับแขนของดงอุนและบีบแน่น นั่นยิ่งทำให้ดงอุนมีอารมณ์มากขึ้น
“ร้องออกมากีกวัง ร้องออกมา”
“อ๊า อ๊า อ๊า อื้ออ อ๊า”กีกวังส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านไปทั้งตัว ดงอุนเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นอย่างต่อเนื่อง ยิ่งดงอุนเร่งกีกวังก็ยิ่งบีบแขนเขาแน่น แล้วอารมณ์ของดงอุนก็ยิ่งพลุพล่าน
“อ๊ากก”ดงอุนร้องออกมาพร้อมกับขยับสะโพกรัวจนตัวของกีกวังเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊าๆๆๆๆ”กีกวังส่งเสียงร้องออกมาไม่ขาดสาย ดงอุนดึงกีกวังให้เข้ามาใกล้ตัวเอง ก่อนจะกระแทกจุดอ่อนไหวอย่างแรงแล้วน้ำขุ่นๆก็พุ่งเข้าไปในตัวของกีกวัง พร้อมกับน้ำขุ่นๆของกีกวังที่พุ่งใส่หน้าท้องของเขา
“อ๊ากก อ๊าๆ”
“อ๊า อือออ”พร้อมกับเสียงปลดปล่อยสำเร็จความใคร่ของทั้งสองคน กีกวังหายใจหอบระเรื่อพอๆกับดงอุน ดงอุนโน้มหน้าเข้าไปจูบปากกีกวังอย่างอ่อนโยน
“สุดยอดไปเลยกีกวัง นายเก่งมาก”กีกวังจูบตอบดงอุนอย่างอ่อนโยนเช่นกัน
“เพราะว่าฉันรักนาย ฉันทำเพื่อนายได้ทุกอย่าง เช่นเดียวกันกับที่นายทำเพื่อฉัน ดงอุน”ทั้งสองคนกอดกันแน่นด้วยร่างเปลือยที่อยู่บนอ่างล้างหน้า
“มีอะไรให้ช่วยงั้นเหรอ”ชายหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยถามคีย์ซึ่งเอาแต่ยืนนิ่งมาเป็นเวลานาน
“นี่เหรอ ความรักของนาย”
คำพูดของจุนฮยองแทรกเข้ามาในความคิดของเขา คีย์กำแผ่นซีดีที่เขาตั้งใจจะเอามาเปิดประจานฮยอนซึงให้คนทั้งมหาวิทยาลัยได้รู้แน่น
ทำไมจะต้องลังเล พี่ทำร้ายผม พี่ทำให้ผมเสียใจ พี่ไม่รักผม ทำไมผมจะต้องสนใจคนอย่างพี่ด้วย
คีย์กลืนน้ำลายเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆยื่นแผ่นซีดีให้คนตรงหน้า
“นี่น่ะเหรอที่นายบอกกับตัวเองว่า มันคือรัก”
คีย์มองแผ่นซีดีในมือของตัวเอง แล้วก็มองมือของคนที่กำลังจะหยิบเอามันไป
“เพราะฉันรักฮยอนซึง ฉันถึงไม่อยากทำให้เขาต้องเสียใจและเสียหาย ถึงได้ยอมทำตามที่นายบอก ถึงแม้มันจะเป็นการฝืนใจ แต่ฉันก็ยอม ยอมเพื่อคนที่ฉันรัก แม้ตัวเองจะต้องเจ็บปวดเพียงใดก็ตาม แต่ขอเพียงแค่ แค่ให้ฉันได้ปกป้องคนที่ฉันรัก ฉันก็ยินดีที่จะทำมันโดยไม่ลังเลใจ”
พรึ่บ!!
คีย์ดึงซีดีกลับเข้ามาหาตัวเอง ชายหนุ่มมองหน้าคีย์อย่างไม่เข้าใจ
“อะไรของนาย จะให้เปิดอะไร ก็เอาแผ่นมาสิ ซีดีบอกรักหรือไง”คีย์มองหน้าชายหนุ่มเล็กน้อยอย่างสับสน
“นายดูความรักของฉันสิ แล้วนายลองมองดูความรักของนาย”
ความรักของพี่กับความรักของผมงั้นเหรอพี่จุนฮยอง ตลอดเวลาผมก็เอาแต่เฝ้ามองพี่อยู่อย่างเงียบๆเพราะผมรู้ดีว่าพี่เกลียดผมแค่ไหน ผมถึงไม่คิดที่จะทำอะไร แต่ความรู้สึกรักมันอยู่กับผมมานานเกินไป นานจนไม่สามารถเก็บเอาไว้ได้ ผมจึงคิด คิดที่จะแสดงความรักของผมออกมาให้พี่ได้เห็นบ้าง แม้จะรู้ว่าไม่มีทางที่พี่จะรักผม แต่ผมก็ยังอยากจะทำ ขอแค่ได้ลองทำ ผลจะออกมาเป็นยังไง ผมรับได้เสมอ
คีย์กำหมัดแน่น มือของเขาเริ่มสั่นระริก ตาของเขาก็เริ่มแดง
แต่สิ่งที่ผมทำกับพี่ มันไม่ถูกต้องใช่ไหม
“ถ้านายรู้จักคำว่ารักจริงๆ นายคงจะมีความสุขกว่านี้นะ คีย์”
ผมจะมีความสุขแน่เหรอถ้าหากผมยอมปล่อยพี่ไปแบบนี้ ผมจะมีความสุขแน่เหรอพี่จุนฮยอง จะมีความสุขจริงๆเหรอ ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าความสุขจะมาสู่หัวใจที่แห้งแล้งของผมแบบนี้
คีย์ก้มมองแผ่นซีดีในมือของตัวเองเล็กน้อย น้ำตาของเขาไหลออกมาอย่างเสียใจที่เขาพ่ายแพ้ต่อหัวใจตัวเอง คีย์ยิ้มออกมาบางๆทั้งๆที่น้ำตาไหลออกมา
“อย่าร้องไห้เลยครับ โลกใบนี้ยังมีอะไรที่น่ามองอีกเยอะ”
กึก
คีย์เงยหน้าขึ้นไปมองชายหนุ่มอีกคนที่นั่งเงียบมานาน เขากำลังยิ้มให้กับคีย์อย่างเป็นมิตร คีย์ยิ้มบางๆก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องไป
“มึงพูดบ้าอะไรของมึงวะมินโฮ มึงรู้เหรอว่าเขาเป็นอะไร”มินโฮหันไปมองหน้าเพื่อนเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้า แล้วก็ยิ้มกับตัวเองบางๆ
“พูดไปก็เปลืองน้ำลายเปล่าสินะ งั้นก็ตามใจนาย อยากทำอะไรก็เชิญ อยู่กับคำว่ารักงี่เง่าของนายไปเถอะ แต่จำเอาไว้ ว่าฉันจะปกป้องคนที่ฉันรักให้ถึงที่สุด แล้วก็จะรักเขาให้มากขึ้นกว่าเดิม รักของฉัน มันคือรัก ไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว”
คำพูดของจุนฮยองทำให้คีย์น้ำตาไหลออกมาอย่างมากมาย เขาแทบจะไม่มีแรงยืนอยู่เลย
พี่จุนฮยอง ความรักของผม จะไม่ใช่ความรักที่เห็นแก่ตัวอีกต่อไป ผมรักพี่ ผมรักพี่ ผมรักพี่ได้ยินไหมครับ
“ฮือออออ”
ตุบ!!!
“โอ๊ย!!”คีย์ล้มลงกับพื้นอย่างแรง ทำให้ซีดีที่อยู่ในมือของเขาตกลงพื้น
“ขอโทษนะครับๆ ผมรีบไปหน่อย”ชายหนุ่มที่วิ่งมาชนรีบขอโทษ แล้วก็หยิบซีดีที่ตัวเองถือมา ก่อนจะวิ่งเข้าห้องส่งสัญญาณด้วยความเร่งรีบ คีย์เช็ดน้ำตาของตัวเองออกก่อนจะหยิบซีดีของตัวเองที่มันคว่ำหน้าอยู่ไป โดยไม่รู้เลยว่า แผ่นซีดีนั้นได้สลับกันเรียบร้อยแล้ว
พี่จุนฮยอง ขอให้พี่มีความสุขมากๆนะครับ
“ดาวๆๆ สวยจังเลยฮะ อิอิ”โยซอบกระโดดไปมาอย่างกับเด็กดีใจที่ได้ของเล่น ดูจุนที่นั่งมองอยู่ก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
น่ารักจังเลยโย น่ารักไม่เปลี่ยนเลยจริงๆ เมื่อก่อนเป็นอย่างไร ตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนั้น เพราะอย่างนี้พี่ถึงได้รักโยไม่เปลี่ยนแปลง
“พี่ดูจุนเอากล้องมาหรือเปล่าฮะ”โยซอบหันมาถามดูจุน
“เอามาสิ อยู่ในกระเป๋าน่ะ”โยซอบพยักหน้าก่อนจะเดินไปเปิดประเป๋าของดูจุนเพื่อหยิบกล้อง
กึก
โยซอบชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นอะไรบางอย่างในกระเป๋าของดูจุน เขามองภาพโป๊ที่ดูจุนตั้งใจเอาใส่มาเพื่อโยซอบโดยเฉพาะ โยซอบยกมือขึ้นจับหัวใจตัวเองก่อนจะรื้อหยิบกล้องแล้ววิ่งไปหาดูจุน
“ถ่ายรูปกันนะฮะ”
“เอาสิ”โยซอบยกกล้องขึ้นถ่ายรูปคู่กับดูจุน ใบหน้าของทั้งสองคนแนบชิดกันเป็นอย่างมาก
“ว้าว เยี่ยมไปเลย อิอิ”โยซอบยิ้มออกมาเมื่อมองดูรูปคู่ของเขากับดูจุน
“พี่ถ่ายโยนะ”ดูจุนแย่งกล้องมาจากมือของโยซอบ
“ง่า ไม่เอาอ่า ถ่ายคนเดียวแล้วมันเขิน ถ่ายด้วยกันสิฮะ”
“ยิ้มเร็ว”
แชะ
แล้วดูจุนก็กดถ่ายพร้อมกับโยซอบที่ยิ้มอย่างรวดเร็ว ดูจุนหัวเราะออกมาเบาๆ
“แล้วมีการมาบอกว่าเขิน จริงๆเลยเรา”
“แฮ่ๆ พี่ดูจุน เรือลำนี้ไม่มีห้องนอนเหรอ”
“ไม่มี โยถามทำไม”
“อ่า แล้วคืนนี้เราจะนอนไหนอ่า”
“ก็นอนตรงนี้ไง”โยซอบกระพริบตาปริบๆมองรอบๆ
“โล่งๆแบบนี้เนี่ยนะ”
“ใช่ ทำไมเหรอ”
“เปล่าฮะ”โยซอบยิ้มนิดๆก่อนจะหันหน้าไปมองทะเล
โล่งแบบนี้เลยเหรอ ไม่มีอะไรปิดกั้นเลยเหรอ ถ้าทำ ฟ้าดินก็เห็นหมดน่ะสิ ไหนจะท้องทะเลอีก ดวงดาว พระจันทร์แล้วก็ยังมีปลาในทะเลอีก อ่า มันจะดีเร๊อะ
โยซอบทำท่าครุ่นคิดอย่างหนัก โดยไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้เขากำลังถูกแทะโลมด้วยสายตาของดูจุนที่มองโยซอบอย่างกระหาย ดูจุนมองไปที่บั้นท้ายของโยซอบเล็กน้อย
ไม่ได้ๆ ยังไม่ได้ให้โยดื่มอะไรเลย
ดูจุนส่ายหน้าเล็กน้อยอย่างขำๆกับความหื่นกระหายในตัวของโยซอบ
“โยจะดื่มไวท์ไหม”
“พี่ดูจุนมีไวท์ไหม”ดูจุนกับโยซอบสบตากันอย่างตกใจที่จู่ๆก็พูดขึ้นมาพร้อมกัน แถมยังความต้องการเดียวกันอีก
“มีสิ นี่ไง”ดูจุนโชว์ขวดไวท์ขึ้นแล้วก็รินใส่แก้ว โยซอบไปนั่งแล้วก็ดมกลิ่นไวท์เล็กน้อย
“ดื่ม”
“ดื่มฮะ”แล้วทั้งสองคนก็ยกแก้วไวท์ขึ้นดื่มพร้อมกัน พอโยซอบจับนิดหน่อยก็เลียปากตัวเองเพื่อยั่วดูจุนอย่างที่กีกวังเคยบอกเอาไว้ แล้วก็เอียงคอยิ้มหวานให้กับดูจุน
“อร่อยดีนะฮะ แต่มันร้อนๆยังไงก็ไม่รู้อ่า”โยซอบดึงขอเสื้อของตัวเองให้แหวกออกเผยให้เห็นผิวขาวเนียนๆข้างใน ดูจุนแทบจะลืมหายใจเมื่อเผลอไปมองเข้า
“งั้นก็พอแค่นี้เถอะ เดี๋ยวโยจะเมาเอาได้ ดื่มไม่เก่งนี่”
“นั่นสิฮะ เค้าไปตากลมก่อนนะ”แล้วโยซอบก็เดินไปยืนตากลมที่หัวเรือ ดูจุนยกแก้วไวท์ขึ้นดื่มรวดเดียวหมด โยซอบสูดหายใจเล็กน้อย ก่อนะยกมือขึ้นบิดขี้เกียจ แอ่นอกแอ่นก้นที่ดูจุนเห็นถึงกลับตาค้าง แล้วโยซอบก็ก้มเอามือแตะพื้น ดูจุนมองก้นของโยซอบอย่างไม่ละสายตา
อ่า แบบนี้มันจะน่าขายหน้าหรือเปล่านะ ให้ตายเถอะ กีกวัง ท่านี้มันโอเคแน่เหรอเนี่ย
โยซอบกังวลเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดยั่วดูจุน เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
“เฮ้อ ร้อนจริงๆนะเนี่ย”แล้วโยซอบก็เลิกเสื้อขึ้นเผยให้เห็นผิวขาวของแผ่นหลัง โยซอบเหล่มองดูจุนเล็กน้อย
ทำไมถึงยังไม่ลุกมาอีกนะ ให้ตายเถอะ แล้วจะยั่วยังไงต่อไปล่ะเนี่ย ถอดเสื้อเลยดีไหมนะ
โยซอบส่ายหน้ากับความคิดของตัวเองเล็กน้อย เขามึนหัวนิดๆกับไวท์ที่ดื่มไปเพียงแค่จิบเดียวเท่านั้น
โอย เดี๋ยวก็ถอดจนหมดเลยนี่ ยั่วขนาดนี้แล้วทำไมยังไม่ลุกขึ้นมากอดเค้าจากด้านหลังอีกนะ พี่ดูจุนบ้า
โยซอบหันไปมองดูจุนเล็กน้อย แต่ก็ต้องตกใจเมื่อไม่เห็นดูจุนนั่งอยู่
“ไปไหนของเขานะ”โยซอบทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วก็หันหน้ากลับไปมองท้องทะเลอย่างเดิม แต่ทว่า….
“อื้ม”เพียงแค่หันกลับไปริมฝีปากของดูจุนก็ประกบเข้ากับริมฝีปากของ โยซอบทันที โยซอบเผยอปากออกเล็กน้อยทำให้ดูจุนสอดลิ้นเข้าไปข้างในแล้วสำรวจโพรงปากนุ่มของโยซอบทันที ลิ้นของดูจุนเกี่ยวกับลิ้นของโยซอบ ทั้งสองคนจูบกันอย่างดูดดื่มและเร่าร้อน ดูจุนยกมือขึ้นลูบไล้แผ่นหลังของโยซอบ
“อ่า”ดูจุนถอนริมฝีปากออกเพื่อให้โยซอบสูดอากาศหายใจ เขาจับใบหน้าของโยซอบเบาๆ
“ยั่วพี่เหรอโย”น้ำเสียงที่ฟังดูเซ็กซี่ของดูจุนทำให้โยซอบรู้สึกหนาวกายเล็กน้อย
“ยั่วพี่ ต้องการพี่ใช่ไหม”โยซอบเม้มปากเข้าหากัน เขาไม่รู้จะพูดออกไปดีไหม ดูจุนค่อยๆย่อตัวนั่งคุกเข่าลงกับพื้น เขาจับเอวของโยซอบแล้วก็จูบที่จุดอ่อนไหวที่ยังมีกางเกงกั้นไว้อยู่เบาๆ
“เฮือก!!”โยซอบสะดุ้งอย่างตกใจ ดูจุนเงยหน้าขึ้นไปมองโยซอบเล็กน้อย
“ว่ายังไง”โยซอบยืนตัวเกร็ง เขากำหมัดแน่น
“ต้องการไหม”ดูจุนถามโยซอบอีกครั้ง โยซอบพยักหน้าเบาๆอย่างอายๆ ดูจุนยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“พูดสิ”
“เค้า เค้า”โยซอบมองหน้าดูจุนที่กำลังรอฟังสิ่งที่เขาจะพูด
“เค้าต้องการพี่ดูจุน ช่วยเค้าด้วย”เพียงเท่านั้นดูจุนก็ปลดตะขอกางเกงของโยซอบ แล้วดึงมันลง โยซอบยืนหนีบขาเข้าหากันแล้วก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
“ยกขาสิ จะเอากางเกงออก”โยซอบทำตามคำพูดของดูจุนอย่างว่าง่าย ดูจุนลูบไล้ที่จุดอ่อนไหวของโยซอบอย่างเบามือพร้อมกับจูบอย่างนุ่มนวล
“จะเหลือ วะไว้ทำไม”โยซอบบิดตัวด้วยความเขินอายกับคำพูดของตัวเอง ดูจุนยิ้มออกมาก่อนจะลุกขึ้น
“อดใจรอก่อนนะ ไม่ให้ทรมานนานหรอก”
พรึ่บ!!!
แล้วดูจุนก็อุ้มโยซอบไปนอนตรงที่ว่างตรงหัวเรือ เขาวางโยซอบลงอย่างทะนุถนอม ดูจุนลากมือจากต้นขาของโยซอบจนไปถึงใบหน้าแล้วก็จูบปากโยซอบเบาๆ ก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อของโยซอบออกจนตอนนี้เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวเท่านั้น ดูจุนลูบไล้ร่างกายของโยซอบอย่างต้องการ
“ต้องจองก่อน”พูดจบดูจุนก็จูบที่ซอกคอขาวๆของโยซอบแล้วดูดอย่างแรง
“อื้อ อื้อ”โยซอบครางออกมาเบาๆ ดูจุนถอนจูบออก เขาลูบที่รอยจ้ำแดงๆที่อยู่บนคอของโยซอบอย่างพอใจ
“โยจะต้องเป็นของพี่คนเดียวเท่านั้น”ดูจุนสบตากับโยซอบ เขาพยักหน้าอย่างง่ายดาย แล้วดูจุนก็จัดการจูบโยซอบอย่างเร่าร้อน มือของเขาก็ลูบไล้ไปทั่วร่างกายของโยซอบ
“อ่า อื้ม อื้อ”โยซอบครางออกมาด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน มือของดูจุนจับมือของโยซอบไว้แน่น แล้วมือของดูจุนก็ไปลูบไล้ที่จุดอ่อนไหวของโยซอบ
“อ๊า อ๊า”โยซอบครางเสียงหวานออกมาอย่างได้อารมณ์ ดูจุนจูบปิดปาก โยซอบส่วนมือก็ค่อยๆถอดกางเกงในของโยซอบออก พอหมดกางเกงใน มือของดูจุนก็สัมผัสกับจุดอ่อนไหวของโยซอบ เขาหยุดจูบแล้วมองของโยซอบอย่างตะลึง โยซอบกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย
“ทำไมเหรอฮะ”ดูจุนค่อยๆเอื้อมมือไปจับจุดอ่อนไหวที่ตอนนี้มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาแล้ว
“สวยจัง”ดูจุนค่อยๆก้มลงจูบจุดอ่อนไหวของโยซอบที่ดูขาวสะอาดและมีสีชมพูนิดๆ
“อ๊า”โยซอบรู้สึกเสียวจนหุบขาเข้าหากัน
“ยังกลัวอยู่ไหม”โยซอบพยักหน้าเบาๆ ดูจุนยิ้มกว้างให้กับโยซอบ
“ไม่ต้องห่วงนะ ปล่อยอารมณ์ออกมาให้มากที่สุด ไม่ต้องเก็บเอาไว้ แล้วอย่าเกร็ง หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรที่โยจะต้องกลัวอีกต่อไป”โยซอบมองแววตาของดูจุนก่อนจะยิ้มแล้วก็พยักหน้า
“ครั้งแรก เล็กๆไปก่อนแล้วกันนะ”โยซอบทำหน้ามึนงงกับสิ่งที่ดูจุนพูด
“โอ๊ะ โอ๊ย อ๊า”โยซอบหนีบขาเข้าหากันเมื่อดูจุนสอดนิ้วกลางเข้าในช่องของตัวเอง ตัวของเขาเกร็งและสั่นไปหมด ดูจุนจึงจูบปากของโยซอบเบาๆ
“อย่าเกร็ง แหกขาออกแล้วจะรู้สึกดี”ขาของโยซอบกำลังสั่นระริก เขาค่อยๆแหกขาออกอย่างที่ดูจุนพูด ดูจุนยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วใช้ให้ลึกเข้าไปอีก
“โอ๊ย อ๊า อื้อ จะเจ็บ อ๊า”ดูจุนหยุดเล็กน้อย เขารู้สึกดีเป็นอย่างมาก
“อีกนิดเดียวโย จะมิดแล้ว อดทนหน่อยนะ แล้วจะสบายไม่เจ็บตอนเจอของจริง”โยซอบพยักหน้า แล้วดูจุนก็ดันนิ้วกลางเข้าไปจนสุด
“อื้ออ อ๊า”โยซอบแอ่นหน้าอกขึ้น ตัวของเขายังเกร็งอยู่
“ดีมากโย ต่อไปนิ้วชี้นะ”โยซอบพยักหน้า สีหน้าของเขาเจ็บปวดเล็กน้อย แต่กลับรู้สึกมีความสุขแปลกๆ ดูจุนค่อยๆสอดนิ้วชี้เข้าไปในช่องของโยซอบ
“อ๊า อื้อ บะเบาๆ ช้าๆ”ยิ่งดูจุนสอดลึกเข้าไป โยซอบก็ยิ่งแหกขาออกกว้างมากขึ้นด้วยความรู้สึกเสียวประหลาดที่กำลังเกิดขึ้นกับเขา ดูจุนเห็นอย่างนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
“อีกนิ้วได้ไหม”
“อื้อ เอาๆ”โยซอบพูดออกมาอย่างยากลำบาก เขายังคงหลับตาเพราะรู้สึกเจ็บปวดนิดๆ ดูจุนไม่รอช้ารีบสอดนิ้วนางเข้าในช่องของโยซอบทันที
“อ่า”คราวนี้เป็นเสียงครางของดูจุนเพราะเขารู้สึกดีที่โยซอบตอบรับเป็นอย่างดี นิ้วของเขากำลังถูกตอดรัดอย่างเป็นที่พอใจสำหรับดูจุน
“คราวนี้พี่จะดึงเข้าแล้วก็ดึงออก เจ็บหน่อยนะ แต่จะไม่เจ็บถ้าหากโยร้องออกมาดังๆ”โยซอบพยักหน้าอย่างว่าง่าย แล้วดูจุนก็ค่อยๆหมุนนิ้วของตัวเองไปมา
“อ๊า อ๊า สะเสียว อ๊า”ดูจุนยิ้มนิดๆก่อนจะค่อยๆดึงมือของตัวเองเข้าออกอย่างช้าๆ
“อ๊า อ๊า โอ๊ย อื้อ อ๊า พี่ดู อ๊า”
“เร็วขึ้นอีกหน่อยนะ”แล้วดูจุนก็เร่งจังหวะขึ้นอีกหน่อย ร่างกายของโยซอบบิดไปบิดมาด้วยความเสียวอย่างทรมานแต่ก็มีความสุข ถึงแม้จะเจ็บแต่ก็ยังต้องการ
“อื้อ แรงๆ อื้อ อ๊า”ดูจุนถอนหายใจออกมาก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้น
“อ๊า!!!!”นิ้วของดูจุนถูดตอดรัดอย่างแน่น ตอนนี้นิ้วของเขาสัมผัสได้ถึงความร้อนที่ถูกส่งออกมา เขาดึงมือออกแล้วจับน้ำขุ่นๆที่เลอะอยู่ที่ขาของโยซอบ ก่อนจะเอาไปแตะปากของโยซอบ
“หวานไหม”ใบหน้าของโยซอบที่เต็มไปด้วยเหงื่อพยักหน้าอย่างอ่อนแรง
“เหนื่อยแล้วเหรอ หมดแรงแล้วเหรอ”โยซอบหายใจหอบ เขาส่ายหน้าเพราะยังรู้สึกว่ายังต้องการ ต้องการไอ้นั่นของดูจุน โยซอบมองไปที่เป้ากางเกงของดูจุน เขายิ้มออกมาเล็กน้อย
“ถอดเองสิ”ดูจุนยื่นมือออกไปหาโยซอบ เขาจับมือของโยซอบเพื่อลุกขึ้นนั่ง
“ทำได้เหรอฮะ”
“ได้สิ”แล้วโยซอบก็จัดการถอดเสื้อผ้าของดูจุนออกจนหมด โยซอบเบิกตากว้างเมื่อเห็นมังกรน้อยของดูจุนตั้งชันเตรียมพร้อมที่จะออกรบ
“อยากลองจับไหม”โยซอบเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของดูจุนอย่างตกใจ ดูจุนจับมือของโยซอบแล้วนำมาจับจุดอ่อนไหวของตัวเองอย่างรวดเร็ว เขาหัวเราะออกมานิดๆเมื่อมือของโยซอบสั่น
“เสร็จไปรอบหนึ่งแล้ว ยังไม่หายกลัวอีกเหรอ”
“เปล่านะ”
“โยเสร็จแล้ว ขอพี่บ้างนะ มันทรมานอยากปลดปล่อย”ดูจุนลุกขึ้นก่อนไปหยิบเก้าอี้มาวางไว้แล้วก็นั่งลง โยซอบมองอย่างไม่เข้าใจ
“มานั่งตักพี่สิ”โยซอบลุกขึ้นไปนั่งบนตักของดูจุนพร้อมกับกอดคอเขาเอาไว้
“จะทำอะไรเหรอฮะ”
“โยเห็นมังกรของพี่ไหม”โยซอบหน้าแดงเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า
“กินให้หน่อย”
“เอ๋”
“กินเหมือนที่โยกินไอศกรีม เอาแบบนั้นเลย”โยซอบกระพริบตาเล็กน้อย ก่อนจะลุกออกจากตัวของดูจุนแล้วนั่งคุกเข่าข้างล่าง เขาจับมังกรของดูจุนก่อนจะค่อยๆอ้าปากแล้วอมมันเข้าไปอย่างว่าง่าย
“อื้ม นั่นแหละ อ่า อย่านั้น อื้อ เยี่ยมโย อื้ม อื้ม”ดูจุนครางออกมาอย่างมีความสุข เขาเริ่มเสียวขึ้นเรื่อยๆจนตัวของเขาเองก็เริ่มเกร็ง
“อ่า โย เอาอีก อ่า”โยซอบดูดกลืนมังกรน้อยเช่นเดียวกับที่เขาดูดกินไอศกรีม ดูจุนจับหัวของโยซอบแน่นก่อนจะกระแทกหัวของโยซอบขึ้นลงตามอารมณ์ความเสียวซ่านของตัวเอง
“อ่า โย อื้อ อ๊า อ๊าก!!!”น้ำขุ่นๆพุ่งเข้าเต็มปากของโยซอบ ดูจุนครางออกมาอย่างมีความสุข
“แอ่กๆ”น้ำสีขาวเลอะออกมาเต็มปากโยซอบ ดูจุนจับตัวของโยซอบให้ขึ้นมานั่งบนตักแล้วก็จูบปากของโยซอบเพื่อทำความสะอาดช่องปาก ทั้งสองคนจูบกันอย่างดูดดื่ม มือก็ลูบไล้ไปตามร่างกายของอีกฝ่าย มังกรน้อยของทั้งสองคนก็เริ่มตื่นขึ้นมาอย่างมีอารมณ์อีกครั้ง
“โย ไม่ไหวแล้ว หันหลังเร็ว”ดูจุนจับโยซอบหันหลัง เขาจับสะโพกของโยซอบ ก่อนจะจับมังกรของตัวเอง
“โย นั่งลงมา”โยซอบหันไปมองดูจุนเล็กน้อย แล้วเขาก็ค่อยๆนั่งลงไป มังกรน้อยของดูจุนก็ค่อยๆหายแวบเข้าไปในตัว
“อ๊า”โยซอบรู้สึกเจ็บจึงจะลุกออก แต่ก็ถูกดูจุนจับเอาไว้
“ค่อยๆนั่งลงช้าๆ เหมือนกับนิ้วของพี่”โยซอบพยักหน้าเบาๆ ตัวของเขาเริ่มสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน โยซอบนั่งลงจนมังกรน้อยของดูจุนหายมิด
“อื้อ เค้าเจ็บ ฮึกๆ”น้ำตาของโยซอบไหลออกมาเล็กน้อย ดูจุนจูบที่แผ่นหลังของโยซอบเบาๆ
“ไม่เป็นไรนะคนดี อดทนหน่อย โยกตัวเบาๆนะ”โยซอบเม้มปากเข้าหากันแน่น เขาพยักหน้าก่อนจะค่อยๆโยกตัวไปมา
“อ๊า โอ๊ย เค้าจะเจ็บ ฮึก”โยซอบหยุดโยกเพราะเขารู้สึกเจ็บจริงๆ ดูจุนกอดโยซอบแน่นก่อนจะพาโยซอบลงจากเก้าอี้
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่จัดการเอง ร้องออกมาดังๆถ้าหากเจ็บ”โยซอบพยักหน้า ดูจุนจับบั้นท้ายของโยซอบเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆกระแทกมังกรน้อยเข้าออกตัวของโยซอบ
“อือ ฮึกๆ อ๊า อ๊า อืม อ่า”โยซอบครางออกมาตลอดเวลา เขากำหมัดแน่นอย่างเจ็บปวดแต่ก็รู้สึกมีความสุข เขาได้แต่เม้มปากอย่างอดทน
อดทนไว้โยซอบ ผ่านมันไปให้ได้
ดูจุนบรรเลงเพลงรักของตัวเองไปอย่างนิ่มนวลและเชื่องช้าเพราะไม่อยากให้โยซอบต้องเสียน้ำตา
“พี่รักโยซอบ ได้ยินไหม”
“เค้าก็รักพี่ อ๊า รักที่สุด อื้อ อื้อ อ๊า”
แล้วเพลงรักก็ถูกบรรเลงตามอารมณ์ของทั้งสองคนไปอย่างเนิ่นนาน ท่ามกลางท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวส่องสว่างไสว
-------------
10-11-2014
#ฟิคแบดเลิฟ
ขอบคุณที่ติดตามและเป็นกำลังใจให้อังเสมอมานะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
