โซเรียวที่รัก

หมาก Part

หึ !! ผมปล่อยหมัดที่เหมือนจะสุดแรงแต่ก็ไม่เลย ปล่อยไปยังในหน้าเรียวยาวของเขา

อะไรก็ช่าง จะด่า จะเกลียด จะรังแกผมยังไงผมไม่เคยสนใจหรอก แต่อย่าลามปามถึงพ่อ แม่ และ ยายของผม ผมไม่ชอบ พูดถึงพ่อแม่ทีไร น้ำตาผมมันไหลทุกที ผมคิดถึงพวกท่าน ..

.

.

ผมรีบคว้าเป้ กระเป๋า และแผนที่วิ่งออกไปยังประตูทางออกให้ไวที่สุด  แย่ชะมัด ไม่อยากอยู่ตรงนี้เลย อารมณ์เที่ยวมันหายไปเกือบหมดละ เวรกรรมอะไรมาเจอไอ้ขี้เก๊กนี่นะ หึ!!

เอาโบกแท็กซี่

และบอกกับโชว์เฟอร์ว่า " โอซาก้า" ..

ที่นี่ดีอย่างคือไม่ต้องเสียเวลากับแท็กซี่ไม่รับคน ไปทุกคัน ไม่ให้เสียเวลาผมก็รีบยัดกระเป๋าสัมภาระทั้งหมดทั้งปวงใส่เข้าไปอีกฝั่งของเบาะหลัง

เฮ้อ อารมณ์เสียชะมัด และไม่ลืมที่จะตั้งสเตตัสใน Facebook ส่วนตัวของผม

" ญี่ปุ่น ชั่วโมงแรก แย่ เหี้ยๆ " อันที่จริงผมจะหยาบคายเฉพาะใน Facebook ของผม เพราะFacebook ของผมอันนี้ส่วนตัวม๊ากกกกกกกกกก เพราะมีเพื่อนสนิทๆ เป็นเพื่อนในนี้แค่ 4คนเอง 5555555555 ไม่ทันขาดคำ Message ก็เด้งขึ้น " อะไร ยังไง เล่า " บรรดาเพื่อนผู้เป็นห่วงผม หรือของฝาก ข้อความกันรัว ๆ แต่ขอเหอะ อยากลืมไปขี้เก๊กนั่นชะมัด วันนี้พอก่อนละกัน ไปที่พักค่อยว่ากันอีกที = =

.

.

.

.

รถแท็กซี่มาจอดอยู่ที่โรงแรม Nest Hotel Osaka Shinsaibashi ที่ผมจองไว้โดยใช้สิทธิ ไม่สิ อภิมหาสิทธิเยอะมาก จนค่าใช้จ่ายน๊อยยยยยยยยยม๊ากกกกกกกกกกกกกก จะรออะไรละครับ ผมนี่จองเลย หุ๊ๆ เอ้อ มันเป็นโรงแรม3ดาวนะครับ แต่เทียบกับคุณภาพนี่ คับแก้ว (ผมไม่ได้โฆษณาจากส่วนนี้นะ -w-)

ค่าแท็กซี แพงหูฉีก ;w; เอาเหอะ ณ อารมณ์นั้นเราอยากออกมาจากตรงนั้นให้ไวนี่หว่า ไม่งั้นผมหน้าด้านติดรถเค้าไป หรือไม่ก็รถประจำทางแหละ -3- (เอาจริงๆพูดไปงั้นแหละ พี่แท็กซี่นี่แหละ ชัวร์!)

.

.

.

.

ผมเดินตรงเข้าไปเช็คอิน และหอบสุดยอดสัมภาระที่ไม่รู้จะขนมาทำไมเยอะแยะ ขึ้นลิฟต์

" ช็อตโตะๆ " ...... เสียงที่มีความนัยๆ น่าจะแบบว่า เดี๋ยวๆ ประมาณนี้แหละมั้ง -.- ผมเลยรีบกดลิฟต์ให้รอค้าง ...........................................

หะ.. ให้ตายสิ ทำไมต้องมาเจอมันอีกเนี้ยะ

- - จะใครละ ไอ้ขี้เก๊กคนเดิมคนกวนส้นคนประสาทที่ผมเจอที่สนามบินเมื่อกี้ไง โอ้ย ทำไมต้องมาเจอมันอีกเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย